Στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ ο κ. Κουμουτσάκος απαντά στις ερωτήσεις της Εύας Αντωνοπούλου και του Δημήτρη Οικονόμου. Αναφερόμενος στο μεταναστευτικό, παραθέτει αριθμούς για να αποδείξει ότι γίνονται σοβαρές προσπάθειες για την αποσυμφόρηση της Μόριας. Η δημοσιογράφος τον ρωτάει αν ξέρει πού πηγαίνουν όσοι παίρνουν τα περίφημα «χαρτιά» και εγκαταλείπουν τη δομή. Ο κ. Κουμουτσάκος κατά τεκμήριο είναι σοβαρότερος από την κ. Χριστοδουλοπούλου και η σημερινή κυβέρνηση δεν διαπνέεται από το θράσος του ΣΥΡΙΖΑ του 2015. Κατά συνέπεια δεν απαντάει ότι «εξαερώνονται» ή χάνονται στις αχανείς εκτάσεις του μεγάλου κόσμου μας. Απλώς δεν απαντάει διότι προφανώς δεν γνωρίζει. Αν θυμάμαι καλά, λέει ότι «ψάχνουν δουλειά». Το ίδιο είχε απαντήσει και ο αρχιτέκτονας του σχεδίου για την αποσυμφόρηση των νησιών κ. Μηταράκης.
Η δημοσιογράφος απορεί ευλόγως: «Και πού θα βρουν δουλειά;». Ο κ. Κουμουτσάκος δεν απαντάει και η συζήτηση περνάει στο άλλο μεγάλο θέμα, στα ελληνοτουρκικά και στον αλλόφρονα Ερντογάν.
Για να μη μείνει η κ. Αντωνοπούλου με την απορία, θέλω να της πω ότι φεύγοντας από τη Μόρια μπαίνουν στο πλοίο της γραμμής για τον Πειραιά και από, την προβλήτα της εξόδου Ε2 όπου δένει, κατευθύνονται στην πλατεία Λουδοβίκου. Εκεί είναι ο υπέροχος σταθμός του διόλου υπέροχου ηλεκτρικού. Επιβιβάζονται λοιπόν στα βαγόνια του συρμού και, ακολουθώντας τον δικό τους trip advisor, βγαίνουν στην πλατεία Βικτωρίας. Εκεί θα βρεθούν σε οικείο περιβάλλον. Κι αν δεν είναι ακριβώς Μόρια, οι συνθήκες δεν διαφέρουν και πολύ. Μπορεί μερικοί απ’ αυτούς να πάνε ώς τον Αγιο Παντελεήμονα με τα πόδια διασχίζοντας την Μικρή Καμπούλ του κέντρου της Αθήνας. Ούτως ή άλλως πάντως, κάποια στιγμή θα έρθουν τα παιδιά των ΜΚΟ –Ελληνες, Γάλλοι ή Ισπανοί– τα οποία θα τους πουν ότι δεν πρέπει να εγκαταλείψουν την πλατεία, για να εκβιάσουν τις Αρχές να τους στεγάσουν.
Το 2015 τους περίμεναν οι «διακινητές». Τώρα όμως το επάγγελμα είναι σε παρακμή. Δεν υπάρχουν πλέον χρήματα και αυτοί που φτάνουν ώς εκεί έχουν «χαρτιά», άρα ήρθαν για να μείνουν. Τώρα είναι η ώρα των ΜΚΟ και των «Αλληλέγγυων».
Τον Ιούλιο που μας πέρασε, φίλοι με ειδοποίησαν ότι οργανώνεται μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας των κατοίκων για το αίσχος της πλατείας. Πηγαίνοντας εκεί, διεπίστωσα ότι έχουν προλάβει οι «Αλληλέγγυοι» – ψευδώνυμο της Nεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Εξοπλισμένοι με τα απαραίτητα καδρόνια, κρατούσαν πανό που έγραφε Black Lives Matter. Ανάμεσα σ’ αυτούς και τους ευάριθμους κατοίκους που είχαν καταφέρει να συγκεντρωθούν, υπήρχαν ευτυχώς λεωφορεία της αστυνομίας. Κι αφού δεν μπόρεσαν, χάρη στην ψυχραιμία της αστυνομίας, να τα σπάσουν εκεί, κάποια στιγμή αποχώρησαν και πήγαν να τα σπάσουν στην ΑΣΟΕΕ.
Οι κάτοικοι είναι ερασιτέχνες της διαμαρτυρίας. Σε αντίθεση με τη Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ που διένειμε δελτίο Τύπου όπου έλεγε ότι «ακροδεξιοί», υπό την καθοδήγηση της Χρυσής Αυγής, αποπειράθηκαν να προκαλέσουν ρατσιστικό επεισόδιο στην πλατεία Βικτωρίας. Η φωτιά στο Ράιχσταγκ με όρους 2020. Κάπως έτσι παρουσιάστηκε το επεισόδιο στα δελτία ειδήσεων, αλλά και στα ρεπορτάζ των εφημερίδων την επομένη. Μου δόθηκε για ακόμη μία φορά η ευκαιρία να διαπιστώσω το μεγαλείο των συναδέλφων μου. Πήραν ένα δελτίο Τύπου και το αναπαρήγαγαν επί λέξει – και κυριολεκτώ. Τη θεωρία της συνωμοσίας την υιοθέτησε και η κ. Μελίνα Δασκαλάκη, πρόεδρος σε δύο οργανισμούς του Δήμου Αθηναίων, του οργανισμού τουριστικής προβολής της πόλης και του οργανισμού στέγασης και ένταξης των προσφύγων και μεταναστών. Αφελής ων, δεν καταλαβαίνω πώς συνδυάζονται.
Στη συγκέντρωση των κατοίκων εμφανίστηκε κάποια στιγμή και ο κ. Κασιδιάρης. Σιγά μην έχανε την ευκαιρία. Ηλθε, είδε και απήλθε. Σε αντίθεσή του με τον ομόλογό του, κ. Πέτρο Κωνσταντίνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο οποίος καθοδηγούσε τους «Αλληλέγγυους» σε όλη τη διάρκεια της ωραίας αυτής εκδήλωσης. Ομως η ενημέρωση είδε μόνον τον Κασιδιάρη. Είναι το πρόβλημα με τη μυωπία, ειδικά όταν βαριέσαι να σκεφτείς μπας και ξεπεράσεις τη θολούρα του βλέμματός σου.
Σήμερα το κέντρο της Αθήνας ζει ημέρες 2015 επί τα χείρω. Τότε μπορεί να έστηναν αντίσκηνα, όμως ήσαν περαστικοί. Σήμερα έχουν έρθει για να μείνουν. Πού θα μείνουν και πού θα εργασθούν; Και τι θα γίνει αν εντοπισθεί κρούσμα κορωνοϊού; Η ιχνηλάτηση ακούγεται σαν ανέκδοτο.
Το «κέντρο της Αθήνας», ειδικά το 6ο διαμέρισμα, ένα από τα τελευταία καταφύγια των μεσαίων στρωμάτων, επένδυσε πολλά στην πολιτική αλλαγή.
Επένδυσε κυρίως την ψυχική του υγεία, το αίσθημα της ασφάλειας, την ανάγκη για στοιχειώδη σταθερότητα στην καθημερινότητα.
Και όπως μου είπε γνωστή μου από το Τελ Αβίβ, αν γινόταν αυτό σε μας, θα είχαν συγκεντρωθεί κάτοικοι από όλη την πόλη για να συμπαρασταθούν στην περιοχή σας. Δεν θεώρησα πρέπον να της πω το γνωστό για την κατσίκα του γείτονα.
1 σχόλιο:
Δεν γίνεται πλέον να σωθούμε από ανθρώπους.
Δημοσίευση σχολίου