Σάββας Καλεντερίδης: Πώς να διαβάσουμε το τελευταίο μήνυμα του Οτζαλάν

Αντιτουρκική συγκέντρωση στη Γενεύη (φωτ.: EPA / Salvatore di Nolfi)

Του Σάββα Καλεντερίδη

Το δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου και το τουρκικό κράτος είχαν αποφασίσει να αποκλείσουν τον φυλακισμένο στο νησάκι Καλόλιμνος/Ιμραλί της Θάλασσας του Μαρμαρά, ηγέτη των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτζαλάν, από τον έξω κόσμο. Επί έξι μήνες είχαν απαγορεύσει με διάφορες δικαιολογίες την επίσκεψη συγγενών και συνεργατών του στη φυλακή, με αποτέλεσμα, ιδιαίτερα μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, να ενταθούν οι φήμες όχι μόνο για την υγεία του αλλά ακόμα και για το αν βρίσκεται εν ζωή.

Με αφορμή όλα αυτά, Κούρδοι ακτιβιστές στην Ευρώπη, αλλά και στην Τουρκία, από μηνός είχαν ξεκινήσει απεργία πείνας, ενώ ήταν σε εξέλιξη οργανωτικές διαδικασίες για μεγάλης κλίμακας διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις της Τουρκίας και του τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν.
Σ’ αυτή την κρίσιμη φάση και ενώ η τουρκική επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» με εισβολή αρμάτων και ειδικών δυνάμεων στο έδαφος της Συρίας να σχηματοποιείται και να οριοθετείται σε μια λωρίδα 90x20 χλμ., και τις ΗΠΑ και Ρωσία να φαίνονται αποφασισμένες να μην επιτρέψουν περεταίρω επέκταση της τουρκικής κατοχής, το τουρκικό κράτος επέτρεψε στον Μεχμέτ Οτζαλάν, αδελφό του έγκλειστου Κούρδου ηγέτη, να τον επισκεφθεί στη φυλακή την παραμονή της γιορτής της Θυσίας (Κουρμπάν Μπαϊράμ).

Συγκέντρωση στο Αμβούργο (φωτ.: EPA / Markus Scholz)

Μετά την έξοδο του Μεχμέτ Οτζαλάν από τη φυλακή, πενήντα μέλη διαφόρων κομμάτων και μαζικών οργανώσεων του κουρδικού κινήματος (HDP, DBP, DTK και KJA), έδωσαν συνέντευξη Τύπου στην ντε φάκτο πρωτεύουσα του Κουρδιστάν, το Ντιγιάρμπακιρ, στην οποία αναγνώστηκε το μήνυμα του ηγέτη Άπο, που έχει ως εξής:
«Εμείς δεν θα μιλήσουμε για προβλήματα, αλλά για προτάσεις επίλυσης. Σε περίπτωση που το κράτος είναι έτοιμο να συζητήσει για τις προτάσεις αυτές, εμείς μπορούμε να λύσουμε το [Κουρδικό] πρόβλημα μέσα σε έξι μήνες. Την προηγούμενη διαδικασία επίλυσης δεν την σκοτώσαμε εμείς. Το Κουρδικό είναι ένα πρόβλημα 100-200 χρονών. Εάν το κράτος ήταν ειλικρινές, αυτό το πρόβλημα θα είχε λυθεί.

»Κάθε μέρα σκοτώνονται 30 άνθρωποι. Αυτό είναι κάτι που δεν αξίζει να γίνεται σε αυτήν τη χώρα. Οι άνθρωποι που έχουν έστω και λίγη συνείδηση, ας σκεφτούν και ας προβληματιστούν.

»Αν το κράτος είναι έτοιμο, ας στείλει εδώ δύο ανθρώπους. Μάλιστα, αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, όμως κι εμείς έχουμε τις αντίστοιχες προστάσεις για τη λύση του. Σε έξι μήνες το λύνουμε το πρόβλημα αυτό. Αυτός είναι ένας τυφλός πόλεμος. Δεν είναι ένας πόλεμος που μπορεί να νικήσει ο ένας τον άλλον. Αυτός ο πόλεμος συνεχίζεται τα τελευταία 30-40 χρόνια και θα συνεχιστεί κι άλλο. Κανείς δεν μπορεί να επιβάλει μονομερώς τη δική του λύση στον άλλον. Η πιο μεγάλη πλευρά σ’ αυτόν τον πόλεμο είναι το κράτος. Αν το κράτος δώσει σημάδια ότι θέλει τη λύση, αυτή η κατάσταση δεν θα κρατήσει για πολύ, το πρόβλημα θα λυθεί».

Αυτό είναι το μήνυμα του Άπο. Ούτε ηττοπαθές, ούτε αλαζονικό. Ένα μήνυμα μεστό, υπεύθυνο, γεμάτο με την πικρή εμπειρία αυτού του άδικου και αιματηρού πολέμου.

Η Τουρκία του Ερντογάν δεν φαίνεται διατεθειμένη να τολμήσει.
Πέρυσι ο Ερντογάν τρομοκρατήθηκε όταν είδε τους Κούρδους να παίρνουν 80 έδρες στις εκλογές του Ιουνίου, στερώντας την αυτοδυναμία από το κόμμα του, και να ενώνουν τα καντόνια του Τζεζίρε και του Κομπάνι, με τη βοήθεια των ΗΠΑ, και διέκοψε βίαια τις διαδικασίες και τις συζητήσεις επίλυσης του Κουρδικού. Γι’ αυτό ο Οτζαλάν λέει στο μήνυμά του «Την προηγούμενη διαδικασία επίλυσης δεν την σκοτώσαμε εμείς».

Γενεύη (φωτ.: EPA / Salvatore di Nolfi)

Φέτος ο Ερντογάν ξανατρομοκρατήθηκε, όταν είδε τους Κούρδους να απελευθερώνουν την Ιεράπολη/Μένπετζ, με την αεροπορική υποστήριξη των ΗΠΑ και την πολιτική στήριξη της Ρωσίας, και να είναι στην κυριολεξία ένα βήμα –για την ακρίβεια 25 χλμ.– από την Αλ Μπαμπ και την ένωση του καντονιού του Κομπάνι με αυτό του Αφρίν, που σημαίνει πάλι ένα βήμα πριν από την έξοδο στη Μεσόγειο. Έτσι, δίνοντας ο ίδιος σε πολιτικό επίπεδο «γην και ύδωρ» σε Ρωσία και ΗΠΑ, έκανε την επιχείρηση εισβολής στη Συρία, που την ονόμασε «Ασπίδα του Ευφράτη», χωρίς να έχει κερδίσει τίποτα στρατηγικά.
Το Κουρδικό –και το PKK– είναι εκεί, ολοζώντανο και πελώριο, και περιμένει τη λύση του, ειδάλλως μπορεί να παρασύρει τους πάντες – και τον ίδιο τον Ερντογάν.

Ανάρτηση από: http://www.pontos-news.gr

blogvirona