NEA ΘΕΟΛΟΓΙΑ

                Πολυπολιτισμική πολυθρησκευτική κοινωνία  
                  και το κατηχητικό έργο της εκκλησίας

Του Παντελή Καλαϊτζίδη

Ο κ.Καλαϊτζίδης με τα πολυμέσα του. Ο μαϊντανός των εκσυγχρονιστών και το golden-boy της Μητρόπολης Δημητριάδος! Οι συνεργάτες του γίνονται Αρχιεπίσκοποι! Πάρτε σειρά! Άς ακούσουμε με γαλήνη και χαρά τον αληθινό τίτλο του κειμένου το οποίο περιέχεται στο τρίτο τεύχος της "Θεολογίας": «Οι μετανάστες στην υπό διαμόρφωση πολυπολιτισμική Ελληνική κοινωνία: μιά πρόκληση γιά την Εκκλησία». Η αποθέωση της Εκκοσμικεύσεως. Ατύχησε ο νέος αστήρ της θεολογίας διότι έγραψε το κείμενό του πρίν την Αγγλική αποκάλυψη, πως η κυβέρνηση του Brown, χαλάρωσε τούς ελέγχους της στα σύνορα, για να εισέλθουν παράνομα στη χώρα χιλιάδες μετανάστες, ώστε να γίνει η χώρα του πολυπολιτισμική! Δηλαδή Μοντέρνα! Το μέτρο το κρατούν στα χέρια τους οι Ηνωμένες Πολιτείες. Όλες οι κοινωνίες είναι υποχρεωμένες να τους μιμηθούν. Για να κάθονται στο ίδιο τραπέζι και να συζητούν τα σοβαρότατα προβλήματα τής πολυπολιτισμικότητος, η οποία αποτελεί απόδειξη μοντερνισμού! Υπέρβαση της παραδόσεως!

Σε μάς φρόντισαν οι γειτόνισσες, η Αλβανία και η Τουρκία.

Πώς ήταν παληά, η απόδειξη του μοντερνισμού, η μίνι φούστα της Τουϊγκυ;

Ο κ.Καλαϊτζίδης με μεγάλες οργανωτικές ικανότητες, παρά διανοητικές, δεν μάς πληροφορεί σωστά πως το κατηχητικό της έργο η Εκκλησία το έχει παραχωρήσει στούς θεολόγους. Ότι δεν θα ήθελε με τίποτε να μπλεχτεί με την κατήχηση και γι αυτό βοηθά τους θεολόγους σε ότι ζητήσουν διότι η κατήχηση θα τής αποσπούσε πολύτιμο χρόνο από την εξομολόγηση και τα έργα πρόνοιας. Εάν όμως το μάθημα τής θεολογίας μετατραπεί σε μάθημα θρησκειολογίας την κατήχηση ποιός θα την συνεχίσει; Δέν καταλαβαίνουν οι ιεράρχες πώς με τις αλλαγές θα αναγκαστούν να αποδείξουν πως είναι Χριστιανοί, πως δεν θα μπορούν απλώς να παρίστανται πλέον;

Άς δώσουμε όμως το λόγο στον αγαπητό Καλαϊτζίδη: «Η Ελλάδα μόλις τώρα αξιώνεται να γνωρίσει την πολυπολιτισμικότητα και την ετερότητα, την συμβίωση, την συνοίκηση και την συνάντηση με τον «ξένο», τον «άλλο», τον διαφορετικό, που όμως ταυτόχρονα πρέπει πάση θυσία να γίνει οικείος και γνώριμος»

Θα πρέπει λοιπόν οι Έλληνες διωκόμενοι από αιώνες για την πίστη τους ταπεινωμένοι και σκλαβωμένοι να αναγνωρίσουν δικαιώματα σ' αυτούς τούς ίδιους τούς διώκτες τους. Επειδή πρέπει. Νά πώς θυμάται ο κ.Καλαϊτζίδης την αλήθεια! Μιλώντας για την Θεσσαλονίκη λέει: «Κάποιοι φαίνεται να ξεχνούν πως είμαστε όλοι πρόσφυγες σε αυτήν την πόλη, σε αυτήν τη γωνιά του κόσμου και το μόνο που μάς διαφοροποιεί είναι η ημερομηνία αφήξεως» Τελευταίοι φτάνουν οι "Μακεδόνες"!

Μάς θυμίζει την πικρή περιπέτεια τού άδικου φρονήματός μας με τούς σημαιοφόρους! Δέν είχε πληροφορηθεί ακόμη πώς ο αριστούχος Αλβανός σπουδάζει με χρήματα του Σόρος στην Αμερική, τα Ελληνικά Παν/μια είναι χαμηλής στάθμης για την νοημοσύνη του, και ετοιμάζεται να ηγηθεί νομίμου Αλβανικού κόμματος, παρότι δεν είναι καθαρός Αλβανός για να μήν τον αδικούμε, διότι έχει κάτι από τις πυραμίδες της Αιγύπτου.

Γιατί οι Έλληνες έχουν ξενομανία; Αυτό δεν είναι το επαναλαμβανόμενο, διά μέσου τών γενεών, πρόβλημά μας; Λόγω της απιστίας, τού μίσους που τρέφει ο ένας Έλληνας για τον άλλον, του φθόνου, της υποτιμήσεως τού ενός από τον άλλον. Σ' έναν ξένον αντίθετα είσαι ότι του πείς! Θα σε πιστέψει, είναι έτοιμος να γοητευθεί. Όπως λένε και οι φιλόσοφοι του Έλληνα του λείπει το Εγώ κι έχει ανάγκη τον άλλον, τού λείπει και η πίστη. Γι αυτό για λίγη αναγνώριση, για λίγη αυτοπεποίθηση πουλάει και μάνα και πατέρα.

Από την τρίτη κιόλας σελίδα αποκαλύπτεται ο γεννημένος κατηχητής «Άς αναλογιστούμε λοιπόν τι θα έκανε ο Χριστός στη θέση μας; Θα σιωπούσε; Θα συναινούσε; Θα κρυβόταν; Θα μιλούσε για δικούς του και ξένους, για ντόπιους και μετανάστες, για ημεδαπούς και αλλοδαπούς; Αυτός που γεννήθηκε ως ξένος και αλλοδαπός; Αυτός που μεγάλωσε ως μετανάστης και ως φυγάς;» !!!!!!

Όλα γιά το Χριστό τα κάνει ο άνθρωπος. Είναι αληθινός Χριστιανός κι άς χρησιμοποιεί το όνομα τού Κυρίου επί ματαίω. Εμείς θα προσθέταμε και το μοντέρνο πνεύμα πού μεταφέρουν μαζί τους οι μετανάστες. Τήν σεξουαλική απελευθέρωση, που γεύονται έστω και καθυστερημένα οι γριούλες της υπαίθρου.

Κανείς μας δεν πρέπει να σκεφτεί διαβάζοντας το σημαντικό πόνημα τού κ.Καλαϊτζίδη πως οφείλεται στο πνεύμα της εποχής και μόνο. Στηρίζεται στην αλάθητη θεολογία του κ.Ζηζιούλα, ο οποίος ανέδειξε την ετερότητα και διαφορετικότητα των προσώπων της Αγίας Τριάδος, αναλόγως της οποίας υποχρεούμεθα να ζήσουμε.

Εξίσου σημαντικός εν προκειμένω είναι και ο πνευματικός μόχθος του Σεβ.Μητροπολίτου πρώην Σερβίων και Κοζάνης κ.Αμβρόσιου: «Η διακίνηση πληθυσμών επάνω στον πλανήτη εμφανίζεται όχι μόνον απλώς θεμιτή, αλλά ως προαιώνιο θέλημα του Θεού». Εν ολίγοις ολόκληρη η Αγία Γραφή είναι μιά προφητική μαρτυρία για το επικείμενο πολυπολιτισμικό μοντέλο. Οι Αμερικανοί πχ, ο πιό θρησκευτικός λαός της γής αυτή τη στιγμή, με αληθινό κόπο και θυσίες, μετέφεραν τόσους και τόσους πληθυσμούς από την Αφρική γιά να πετύχουν το πολυπολιτισμικό μοντέλο πού επιτάσσει η Αγία Γραφή.

Η εκκλησία λοιπόν της Ελλάδος είναι σε βαθειά κρίση, οι Έλληνες Χριστιανοί χλιαροί και βολεμένοι, αιρετικοί του εθνοφυλετισμού, όπως μας καταγγέλλει και ο άλλος μαϊντανός, ο θεοφιλέστατος Κάλλιστος Γουέαρ. Όλα όμως θα διορθωθούν εάν πάψουμε να διαμαρτυρόμεθα, εάν δεχθούμε αγόγγυστα την ένταξή μας στην Ιστιορία. Εάν γίνουμε τελικώς μιά εκκλησία και μιά θεολογία τού διαλόγου, πράγμα πού σημαίνει ο ΠΑΠΑΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ.

Αμέθυστος