Εβδομάδα παθών Βαρουφάκη.

Του Γιώργου Δελαστίκ

Υπέστη τα πάνδεινα από πολιτική σκοπιά την εβδομάδα που πέρασε ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης. Η απόφαση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να τον απομακρύνει από τη διαπραγματευτική ομάδα εξεύρεσης συμφωνίας με την ΕΕ προκάλεσε ενθουσιασμό στους Γερμανούς, οι οποίοι τώρα ευελπιστούν ότι θα επιβάλουν με άνεση τους όρους τους στην ελληνική κυβέρνηση! Οχι, βέβαια, ότι δεν θα

τους επέβαλλαν και επί Βαρουφάκη.

Εντυπωσιακό το μίσος των ξένων επικυρίαρχων δανειστών εναντίον του Γιάνη Βαρουφάκη. Είχαν λυσσάξει να τον φάνε. Φορέας έντονα αριστερών αντιλήψεων ουδέποτε υπήρξε ο εν ενεργεία ακόμη υπουργός Οικονομικών. Δεν οφείλεται λοιπόν σε τέτοιου είδους πολιτική αντίθεση η αντιπάθεια προς το πρόσωπο του Γιάνη Βαρουφάκη. Εντελώς διαφορετικοί είναι οι λόγοι.

Η αυτοπεποίθηση που επεδείκνυε ο υπουργός οφείλεται πρωτίστως στο γεγονός ότι αυτός κρατούσε τις σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με πολιτικές και ακαδημαϊκές προσωπικότητες των ΗΠΑ. Η συνομιλία του με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα ήταν αποκαλυπτική των δυνατοτήτων που του δημιουργούσαν αυτές οι επαφές.

Ο αστικός κοσμοπολιτισμός του Γ. Βαρουφάκη ενίσχυε την αυτοπεποίθησή του, η οποία άλλωστε ουδέποτε κυμάνθηκε σε μέτρια ή κατώτερα επίπεδα. Ο συνδυασμός όμως όλων αυτών των πραγμάτων τον καθιστούσε ελάχιστα χειρίσιμο από τους Γερμανούς. Κατέστη σαφές στους πάντες ότι ο Ελληνας υπουργός καθόλου δεν σεβόταν τον Γερμανό ομόλογό του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Αλίμονο όμως για το Δ' Ράιχ, αν ακόμη και οι μπατίρηδες Ελληνες τολμούσαν να βγάζουν γλώσσα στους Γερμανούς! Πάει η ψοφοδεής πειθαρχία! Επιπροσθέτως οι τόσο σημαντικές πολιτικές σχέσεις του Γ. Βαρουφάκη με τους Αμερικανούς τον έκαναν δυνάμει επικίνδυνο για τα συμφέροντα του Βερολίνου.

Φιλογερμανική, ακόμη εντονότερα, τροχιά προσέλαβαν οι εξελίξεις της ελληνικής πολιτικής μετά την απογύμνωση του υπουργού Οικονομικών από διαπραγματευτικές αρμοδιότητες. Αντικειμενικά κρίνοντας το θέμα, αυξήθηκαν οι πιθανότητες η υπό εκκόλαψη συμφωνία Ελλάδας - δανειστών που θα επιβάλει ο Σόιμπλε να είναι εξόφθαλμα ασύμβατη με τις προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Δεδομένου αυτού, η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος δελεάζεται με την ιδέα προκήρυξης δημοψηφίσματος έγκρισης της συμφωνίας από τον λαό ώστε να τον καταστήσει συνένοχο των επερχόμενων δεινών που θα υποστεί.

Το δημοψήφισμα, εάν εγκρίνει ο λαός το νέο Μνημόνιο, έχει το ασύγκριτο πλεονέκτημα ότι εξουδετερώνει εκ των προτέρων κάθε αντίσταση του εξουθενωμένου λαού, στον οποίο δικαίως αποδίδεται πλέον η ενοχή της απόφασής του για την εξαθλίωση της μοίρας του. Με δεδομένη την απέχθεια του ελληνικού λαού προς την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, η νέα κυβέρνηση Τσίπρα έχει αυξημένες πιθανότητες να περάσει δημοψήφισμα με αντιλαϊκές διατάξεις.

Δεν θα επιτρέψει όμως το Βερολίνο τη διενέργεια δημοψηφίσματος! Εν πρώτοις, συνιστά πολύ κακό παράδειγμα αν κάθε συμφωνία εξανδραποδισμού μιας χώρας τίθεται υπό την έγκριση του λαού της. Εν συνεχεία, στα δημοψηφίσματα δεν υπάρχει μόνο η έγκριση, αλλά και η απόρριψη των συμφωνιών, η οποία φέρνει τη Γερμανία σε δύσκολη θέση, αφού πρέπει τότε να καταπατήσει ωμά το αποτέλεσμα δημοψηφίσματος. Η καγκελαρία προτιμά να μη γίνονται ποτέ δημοψηφίσματα!

Πηγή:  ethnos.gr

 hassapis-peter.