Γνωρίζω τόν άνθρωπο σημαίνει τόν ζώ,τόν έχω ζήσει.Αγαπώ τόν θεό σημαίνει ότι ζώ, ότι έχω ζήσει.Ο Θεός είναι η ζωή.Η γνώση δέν έρχεται από τό βλέμμα, αλλά από τήν θεωρία. Από τό μάτι τής ψυχής.
Τα(οικουμενιστικά)αργύρια είναι πολλά,αμέτρητα,για να πείσης έναν ολόκληρο λαό,όπως τον ελληνικό(το νεοελληνικό..),τους Έ λ λ η ν ε ς,να πεισθή,αυτοβεβαιωθή πως (δεν/''δεν'';) είναι ελέφαντας και ότι καλείται να συμβαδίση,συμπορευθή με τα πάντα(η ζηζιουλική αγάπη/αγαπολογία -και- με τη γιανναρική της μεταμόρφωση και απόχρωση απάτης..),να υπομεί(έ)νη χάριν όλων των θλίψεων εμμονές και να μη βασισθή ‘στα δεδομένα του και υπάρχοντα πράγματα.Η θεολογία προ’υ’ποθέτει ζωή,ζωή που,όμως,δε βλέπουμε ‘στην Ελλάδα,πια,ζωή που δε φαίνεται,ασφαλώς,‘στην Ελλάδα μας,πια.. Ό,τι μας έμεινε,σήμερα,ύστερα από αυτόν τον ορυμαγδό της ακατάσχετης αυθαιρεσίας είναι αυτή η θεία κοινωνία για να ἰσχυριζώμεθα και δηλοῦμε(εὐθαρσῶς;),ἒστω και τύποις,χριστιανικότητα,πως είμεθα(και…μένουμε..)Χριστιανοί(και δεν έχουμε γίνη-ακόμη..-Μουσουλμάνοι..).. Η πολύφερνη νύμφη μας δεν έπαυσε να ελκύη είτε από την καλή,με το καλό είτε (και) από την ανάποδη,το άσχημο:αναλόγως τού πώς το φιλοσοφεί κάποιος,’βρίσκοντας και για να ‘βρη λύσεις εκεί όπου το γενικό αδιέξοδο ‘μοιάζει μυθικό,λαβυρινθώδες,(ακ)ανθώδες.Με πληθυσμό ‘στη στενωπό,τη γωνία,το περιθώριο του κόσμου και άνθρωπο της επομένης ημέρας,ασθμαίνοντα,κατάκοπο από την προσπάθεια,προβλέψιμο από τη βραχ(δ)υλογία και την αργολογία της Νέας Εποχής.Όλο και κάποιοι θα ‘βρεθούν (για) να ενώσουν το συμφέρον,συνοφρυούμενοι από τη μνησικακία και συνωθούμενοι(...''συνωστιζόμενοι''..),εξωθούμενοι προς κάλυψη του εδάφους,της εξουσίας,του ναρκισσισμού των!
3 σχόλια:
πώς θα τον αγαπήσω φίλε χωρίς να τον βλέπω;πώς θα τον γνωρίσω; μας δουλεύεις;
Γνωρίζω τόν άνθρωπο σημαίνει τόν ζώ,τόν έχω ζήσει.Αγαπώ τόν θεό σημαίνει ότι ζώ, ότι έχω ζήσει.Ο Θεός είναι η ζωή.Η γνώση δέν έρχεται από τό βλέμμα, αλλά από τήν θεωρία. Από τό μάτι τής ψυχής.
Τα(οικουμενιστικά)αργύρια είναι πολλά,αμέτρητα,για να πείσης έναν ολόκληρο λαό,όπως τον ελληνικό(το νεοελληνικό..),τους Έ λ λ η ν ε ς,να πεισθή,αυτοβεβαιωθή πως (δεν/''δεν'';) είναι ελέφαντας και ότι καλείται να συμβαδίση,συμπορευθή με τα πάντα(η ζηζιουλική αγάπη/αγαπολογία -και- με τη γιανναρική της μεταμόρφωση και απόχρωση απάτης..),να υπομεί(έ)νη χάριν όλων των θλίψεων εμμονές και να μη βασισθή ‘στα δεδομένα του και υπάρχοντα πράγματα.Η θεολογία προ’υ’ποθέτει ζωή,ζωή που,όμως,δε βλέπουμε ‘στην Ελλάδα,πια,ζωή που δε φαίνεται,ασφαλώς,‘στην Ελλάδα μας,πια..
Ό,τι μας έμεινε,σήμερα,ύστερα από αυτόν τον ορυμαγδό της ακατάσχετης αυθαιρεσίας είναι αυτή η θεία κοινωνία για να ἰσχυριζώμεθα και δηλοῦμε(εὐθαρσῶς;),ἒστω και τύποις,χριστιανικότητα,πως είμεθα(και…μένουμε..)Χριστιανοί(και δεν έχουμε γίνη-ακόμη..-Μουσουλμάνοι..)..
Η πολύφερνη νύμφη μας δεν έπαυσε να ελκύη είτε από την καλή,με το καλό είτε (και) από την ανάποδη,το άσχημο:αναλόγως τού πώς το φιλοσοφεί κάποιος,’βρίσκοντας και για να ‘βρη λύσεις εκεί όπου το γενικό αδιέξοδο ‘μοιάζει μυθικό,λαβυρινθώδες,(ακ)ανθώδες.Με πληθυσμό ‘στη στενωπό,τη γωνία,το περιθώριο του κόσμου και άνθρωπο της επομένης ημέρας,ασθμαίνοντα,κατάκοπο από την προσπάθεια,προβλέψιμο από τη βραχ(δ)υλογία και την αργολογία της Νέας Εποχής.Όλο και κάποιοι θα ‘βρεθούν (για) να ενώσουν το συμφέρον,συνοφρυούμενοι από τη μνησικακία και συνωθούμενοι(...''συνωστιζόμενοι''..),εξωθούμενοι προς κάλυψη του εδάφους,της εξουσίας,του ναρκισσισμού των!
Δημοσίευση σχολίου