ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Υπάρχουν διαχρονικά τρεις εχθρικοί προς τον ελληνικό λαό και την ελληνική κοινωνία παράγοντες. Από αυτούς τους παράγοντες, οι δύο είναι στο εξωτερικό (Τουρκία και Γερμανία) και ένας στο εσωτερικό (εσωτερική ελίτ). Είναι η εσωτερική «πέμπτη φάλαγγα». Όποιος δεν λαμβάνει υπόψη αυτή την πραγματικότητα, απλά είναι εκτός πραγματικότητας.

Σε ότι αφορά τους Τούρκους και τους Γερμανούς, το θέμα έχει να κάνει

κυρίως με τη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής. Σε ότι αφορά όμως την εγχώρια ελίτ, το θέμα έχει να κάνει με την ίδια την ύπαρξη και την πορεία του έθνους.

Δεν υπάρχει κοινωνία χωρίς ελίτ, πολιτική, οικονομική, πνευματική. Καλώς ή κακώς, τον τόνο κάθε κοινωνίας τον δίνει η ελίτ της αντίστοιχης κοινωνίας. Δεν υπάρχει περίπτωση να έχει μια κοινωνία μια ελίτ παραγωγική και να μην είναι και η ίδια η κοινωνία παραγωγική. Δεν υπάρχει περίπτωση να έχουμε μια ελίτ εθνική και η κοινωνία να είναι αντεθνική ή διεθνιστική. Δεν υπάρχει περίπτωση να έχουμε μια ελίτ κρατικοδίαιτη, παρασιτική και παρανομούσα και να διαμορφωθεί μια κοινωνία που να μην θέλει να είναι κρατικοδίαιτη, να μην επιζητεί τον παρασιτισμό, την παραοικονομία και την παρανομία.

Για να αλλάξουν τα πράγματα σε μια κοινωνία που δεν πάει καλά, θα πρέπει να αλλάξει η συγκρότηση και η φυσιογνωμία της κοινωνίας. Να πάμε δηλαδή σε κοινωνικό μετασχηματισμό. Όμως για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να αλλάξει πρώτα η ελίτ που επηρεάζει και διαμορφώνει την κοινωνία. Οπότε καταλήγουμε σε φαύλο κύκλο.

Αυτόν τον φαύλο κύκλο κάτι θα πρέπει να τον σπάσει. Πολλοί θα ακούτε συνεχώς να λένε ότι χρειάζεται παιδεία. Δηλαδή να περιμένουμε από την ίδια την ελίτ που ελέγχει την παιδεία, να μας δώσει μια άλλη παιδεία που θα ανατρέψει την ελίτ ή να περιμένουμε ώστε με κάποια επιφοίτηση, ολόκληρη η κοινωνία (που αποτελεί ομοίωμα της ελίτ) να αποκτήσει μια διαφορετική παιδεία. Αυτό κι αν είναι ουτοπικό.

Μόνη λύση είναι να αποσπάσει η κοινωνία τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας από την ελίτ ώστε, μέσω των πολιτικών αποφάσεων, να φτιάξει άλλους κανόνες που θα δημιουργήσουν μια άλλη κοινωνική συγκρότηση και κοινωνική φυσιογνωμία. Πως θα γίνει όμως αυτό αφού, όπως είπαμε η κοινωνία είναι επηρεαζόμενη και κατευθυνόμενη από την ελίτ;

Αυτό, ιστορικά έχει γίνει είτε με ένοπλη επανάσταση από μια επαναστατική ομάδα, είτε με βελούδινη πολιτική επανάσταση μέσω της αλλαγής των θεσμών. Ποιος όμως θα αλλάξει τους θεσμούς; Μήπως η ίδια η ελίτ εναντίον της;

Για να γίνει αυτή η αλλαγή των θεσμών θα πρέπει κάποιοι συνειδητοποιημένοι απελευθερωμένοι πολίτες να δημιουργήσουν ένα κοινωνικό κύμα, που θα μετεξελιχθεί σε πολιτικό κίνημα, το οποίο θα διεκδικήσει την εξουσία, αναγκαστικά με τα ίδια τα μέσα που χρησιμοποιεί η ελίτ και αμέσως μετά θα αλλάξει τους θεσμούς, ώστε οι νέοι θεσμοί να ανακατέψουν ξανά την τράπουλα, να εκπαιδεύσουν αναγκαστικά την κοινωνία σε νέους τρόπους δράσης, για να πάμε στον απαραίτητο κοινωνικό μετασχηματισμό. Ναι είναι τρομερά δύσκολο, αλλά είναι και η μόνη λύση.
hassapis-peter