ο Σημίτης και αποκάλυπτε τη μεγάλη ταπείνωση
Του ειδικού συνεργάτη
Στις προηγούμενες (δύο) αφηγήσεις σάς εκθέσαμε με λεπτομέρειες όσα προηγήθηκαν της δραματικής νύχτας της κρίσης των Ιμίων, τους τραγικούς χειρισμούς της τότε κυβέρνησης Σημίτη εκείνη τη μοιραία για τον Ελληνισμό βραδιά, που οδήγησαν στην de facto αναγνώριση τουρκικών αξιώσεων στο Αιγαίο.
Θα τελειώσουμε παραθέτοντας στοιχεία για τις παρενέργειες των τραγικών κυβερνητικών χειρισμών, για τις οποίες η τότε κυβέρνηση είχε και το θράσος να πανηγυρίζει επί μήνες (!), ενώ τα δημοσιογραφικά της ντόμπερμαν είχαν εξαπολύσει μία απίστευτης έκτασης καθεστωτική προπαγάνδα φιλοτέχνησης του προφίλ του «υπεύθυνου και ψύχραιμου πρωθυπουργού», με δημοσιεύματα, εκπομπές, με κάθε τρόπο παραπληροφόρησης, απόκρυψης στοιχείων, κατευθυνόμενης «ενημέρωσης». Το είχαν, άλλωστε, ανάγκη τα αφεντικά τους, έπρεπε επομένως με κάθε τρόπο να διασωθεί ο ολίγιστος και μοιραίος...
Λίγες μέρες λοιπόν μετά τη μοιραία νύχτα της 30ής προς την 31η Ιανουαρίου 1996, συγκεκριμένα την Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου, ο υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος δέχτηκε ένα περίεργο τηλεφώνημα από τον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ.
Ο Αμερικανός υπουργός εξέφρασε στον Πάγκαλο τη δυσφορία του, επειδή, όπως του είπε, στην περιοχή των Ιμίων η ελληνική ναυτική παρουσία «είναι μεγαλύτερη όσων έχουν συμφωνηθεί και αυτό δεν συμβάλλει στην εκτόνωση της κρίσης»!
Ο Πάγκαλος τον ρώτησε για ποια συμφωνία κάνει λόγο, αλλά ο Χόλμπρουκ επέμεινε χωρίς άλλες λεπτομέρειες...
Ο Πάγκαλος αμέσως τηλεφώνησε στον υπουργό Αμυνας Γεράσιμο Αρσένη και τον ενημέρωσε.
Ταυτόχρονα, με φωνή γεμάτη οργή, του επισήμανε: «Εγώ δεν γνωρίζω καμία συμφωνία, να το ξέρεις!»
Ο Αρσένης τού απάντησε ότι ούτε ο ίδιος είναι ενήμερος για οποιαδήποτε συμφωνία και του τόνισε ότι οι ναυτικές δυνάμεις θα συνεχίσουν να παραμένουν στην περιοχή. Εξέφρασε ακόμα την εκτίμηση ότι, αν υπάρχει συμφωνία, αυτό σημαίνει ότι η περιοχή των Ιμίων έχει γίνει «γκρίζα ζώνη»!
Στο σημείο αυτό να επισημάνουμε ότι, ενώ ο Γ. Αρσένης επιβεβαιώνει αυτή την τηλεφωνική συνομιλία, ο Θ. Πάγκαλος την αρνείται...
Εδώ το ερώτημα που αυτόματα τίθεται είναι το εξής:
Αν ο Αρσένης και ο Πάγκαλος δεν γνώριζαν για οποιαδήποτε συμφωνία απαγκίστρωσης ελληνικών δυνάμεων από την περιοχή, τότε ποιος έκανε τη συμφωνία;
Ο μόνος που απομένει είναι ο Σημίτης...
Και αξίζει να προσθέσουμε και το εξής:
Σε σύνοδο της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ τον Μάρτιο του '96 ο Γ. Αρσένης κάλεσε τον Κώστα Σημίτη να διευκρινίσει αν εκείνη τη μοιραία νύχτα της κρίσης έκανε κάποια συμφωνία με τον Κλίντον, αφήνοντας υπαινιγμό ότι «κάτι θα πρέπει να υπάρχει». Ο Σημίτης δεν απάντησε. Εβαλε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δημήτρη Ρέππα να δηλώσει ότι δεν έχει γίνει τίποτα που να μην είναι γνωστό...
«No troops, no flags, no vessels»!
Τώρα θα παραθέσουμε ένα άλλο ντοκουμέντο.
Λίγες μέρες μετά την κρίση, στελέχη της ελληνικής ομογένειας στις ΗΠΑ επισκέφθηκαν τον Λευκό Οίκο, με σκοπό να προβάλουν τις θέσεις της Ελλάδας και να ζητήσουν από τον πρόεδρο Κλίντον (οι περισσότεροι τον είχαν στηρίξει προεκλογικά...) να μεσολαβήσει ώστε να αναχαιτιστεί η επιθετικότητα της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας και γενικά να αποκατασταθούν «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο.
Εγινε διάλογος πλούσιος. Σε ορισμένες στιγμές και έντονος, αφού οι ομογενείς εξέφρασαν και τη διαμαρτυρία τους για τις «ίσες αποστάσεις» που τηρεί η Ουάσινγκτον μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, παρά το γεγονός, όπως επισήμαναν, ότι η Τουρκία είναι επιτιθέμενη και εγείρει διεκδικήσεις σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Η κάθε πλευρά είχε -και είπε- τις θέσεις και τις απόψεις της.
Προσέξτε όμως.
Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι έδωσαν στα στελέχη της ελληνικής ομογένειας και ένα non paper με τις θέσεις της αμερικανικής πλευράς και με την εξιστόρηση των γεγονότων των προηγούμενων κρίσιμων ημερών που παραλίγο να οδηγήσουν ακόμα και σε ελληνοτουρκικό πόλεμο, καθώς και με το περιεχόμενο της διαμεσολάβησης της Ουάσινγκτον.
Σε ένα -κρισιμότατο- σημείο το non paper περιείχε και τα εξής:
«Through back and forth discussions, both in political and military channels, we are able to convince them to remove all their troops, flags and vessels from the area»!
Δηλαδή:
«Υστερα από αλλεπάλληλες συζητήσεις και με τις δύο πλευρές, σε πολιτικό και σε στρατιωτικό επίπεδο, μπορέσαμε να τους πείσουμε να αποσύρουν όλα τους τα στρατεύματα, σημαίες και πλοία από την περιοχή»!
Ηταν δηλαδή αυτό ακριβώς που -σύμφωνα με την αμερικανική πλευρά- είχε συμφωνηθεί τη νύχτα της 30ής προς την 31η Ιανουαρίου!
Ηταν αυτό που είχε επικαλεστεί ο Χόλμπρουκ στον Πάγκαλο, όταν του διαμαρτυρήθηκε!
Ηταν αυτό το ντοκουμέντο της ντροπής για όσα εν κρυπτώ συζητήθηκαν και συμφωνήθηκαν τότε!
Ηταν αυτό που με... οργή διέψευδε ο Σημίτης!
Ηταν ακριβώς η κερκόπορτα που άνοιξε στο Αιγαίο και οδηγούσε σε γκρίζες ζώνες!
Οι ομογενείς ενημέρωσαν τους υπουργούς για τις γκρίζες ζώνες
Λίγες βδομάδες μετά την κρίση και τη συνάντηση στον Λευκό Οίκο, στελέχη της ομογένειας (αναφέρουμε ενδεικτικά τους κ. Αθενς και Μανάτο) επισκέφθηκαν την Ελλάδα.
Και ενημέρωσαν για το non paper και το αίσχιστο περιεχόμενό του ορισμένα μέλη της κυβέρνησης (ναι, φτάσαμε στο σημείο να ενημερώνονται Ελληνες υπουργοί όχι από τον πρωθυπουργό τους, αλλά από Ελληνες ομογενείς των ΗΠΑ!).
Ενημέρωσαν επίσης και κάποια στελέχη της αντιπολίτευσης.
Μεταξύ αυτών και τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά!
Ολοκληρώνοντας αυτή τη μικρή επετειακή αφήγηση, με στόχο την αφύπνιση της ιστορικής μνήμης, μόνο ένα ερώτημα:
Πόσα χάθηκαν εκείνη τη μοιραία νύχτα στην ομίχλη του Αιγαίου, πέραν των τριών ηρώων;
Και να προσθέσουμε απλά ότι τα υπόλοιπα διευθετήθηκαν στη συνάντηση Σημίτη - Κλίντον στον Λευκό Οίκο στις 9 Απριλίου, και μάλιστα με τρόπο που για πρώτη φορά έφερνε στο προσκήνιο και το άλλο μοιραίο όνομα «Γιώργος Παπανδρέου»...
Και η Ιστορία πήρε τον δρόμο της...
Γι αυτά εν καιρώ...
Πηγή "Δημοκρατία"
kostasxan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου