Αυτή τη στιγμή, η παραγωγική συγκρότηση της χώρας έχει ως εξής: 3,6% πρωτογενής τομέας (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία), 13,4% δευτερογενής τομέας (μεταποίηση, κατασκευές), 83% τριτογενής τομέας (υπηρεσίες, εμπόριο, τουρισμός). Αυτή η παραγωγική συγκρότηση, η οποία δεν είναι καθόλου ανταγωνιστική, μπορεί να διατηρηθεί μόνο με δανεικά.
Για το λόγο αυτό, δηλαδή για νέα δανεικά, το παρασιτικό καθεστώς της χώρας τα
δίνει όλα στους ξένους. Έχει εκχωρήσει την εθνική κυριαρχία της χώρας και μας εξαθλιώνει ατομικά προκειμένου να το ξαναβγάλουν στις αγορές, για να συνεχίσει να σιτίζει τον παρασιτισμό και την καθεστωτική του πελατεία.
Όταν επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα, αυτόματα θα περιοριστούν δραστικά οι εισαγωγές (τόσο από το θέμα του νομίσματος, όσο και από κάποιον προστατευτισμό που πρέπει να επιβληθεί για να αναπτυχθούν τα ελληνικά προϊόντα) και αναγκαστικά το πιο πάνω παραγωγικό μοντέλο θα αλλάξει βίαια, προκειμένου να παραχθούν αγαθά για να επιβιώσει η κοινωνία. Πολλοί από εμάς θα αναγκαστούμε να αλλάξουμε επαγγέλματα, τα οποία δεν θα είναι και τόσο καθιστικά. Όμως θα έχουμε εργασία. Ταυτόχρονα ο συναλλαγματικός έλεγχος θα κρατήσει το χρήμα εντός της χώρας και δεν θα φυγαδεύεται αυτό στο εξωτερικό.
Είναι φυσικά αυτονόητο ότι τον πρώτο καιρό θα υπάρξει τόσο βίαιη κοινωνική ανασυγκρότηση, παράλληλα με την αναγκαστική παραγωγική ανασυγκρότηση, που πολλά πράγματα θα αλλάξουν και φυσικά θα έχουμε κατάρρευση του παρασιτικού καθεστώτος. Όμως πολύ γρήγορα θα αναδειχθούν νέες παραγωγικές κοινωνικές δυνάμεις, η χώρα θα ορθοποδήσει, θα αποκτήσει αυτάρκεια και θα μπορέσει να συμμετέχει πλέον στο παγκόσμιο γίγνεσθαι με άλλους όρους. Ταυτόχρονα θα διασώσουμε τις δημόσιες και τις ιδιωτικές μας περιουσίες και θα έχουμε ρευστότητα για άνετη επιβίωση. Διαφορετικά, όσο παραμένουμε στο ευρώ θα τα χάσουμε όλα, εξ αιτίας της βίαιης κρατικής φορολόγησης, για να φάνε οι δανειστές και η καθεστωτική πελατεία.
Το καθεστώς λοιπόν, γνωρίζει ότι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα έχει ως αποτέλεσμα την κατάρρευσή του, γι' αυτό και τρομοκρατεί το λαό με "καταρρεύσεις της χώρας" και "πτώση στα βράχια" ενώ στην ουσία πρόκειται για τη δική του κατάρρευση και τα δικά του βράχια.
Υπάρχει όμως κάτι που θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα. Στο πηδάλιο της χώρας θα πρέπει να βρεθούν οραματιστές Έλληνες με πατριωτικό φρόνημα, για να φτιάξουν τη νέα Ελλάδα και όχι τα ίδια παράσιτα και οι πολιτικές φαμίλιες που θα προσπαθήσουν να φτιάξουν και τη νέα κοινωνία κατ’ εικόνα και ομοίωσή τους. Γι' αυτό χρειάζεται άμεσα η αλλαγή του πολιτεύματος με μεταφορά αποφασιστικών εξουσιών στο λαό.
Είμαστε άραγε έτοιμοι να φτιάξουμε τη νέα Ελλάδα του 21ου αιώνα;;;
Είμαστε άραγε τόσο αποφασισμένοι να το κάνουμε ή θα κλαψουρίζουμε συζητώντας ατέρμονα;;;
Είμαστε άραγε τόσο αποφασισμένοι να το κάνουμε ή θα κλαψουρίζουμε συζητώντας ατέρμονα;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου