Διανύουμε μια εποχή έντονης κοινωνικής δυσαρέσκειας και αβεβαιότητας για το τι μέλει γενέσθαι στο αύριο. Η αγανάκτηση είναι διάχυτη ανάμεσα στις τάξεις των πολιτών για το υπάρχον πολιτικό σκηνικό, μια αγανάκτηση που αγγίζει τα όρια της κοινωνικής αδιαφορίας και της απέχθειας για την πολιτική.
Είναι κοινός τόπος η απαξίωση του πολιτικού συστήματος από τους νέους, που σκέφτονται να το εκδικηθούν αδιαφορώντας και απέχοντας. Αδιαμφισβήτητα, υπεύθυνοι για το φαινόμενο αυτό είναι η αρνητική λειτουργία και ο εκχυδαϊσμός της πολιτικής ζωής, που παρουσιάζει έντονα συμπτώματα εκφυλισμού.
Ωστόσο, η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι χειραγώγηση, είναι απραξία, είναι μεμψιμοιρία, είναι δειλία, είναι παρασιτισμός, είναι συνενοχή, δεν είναι απάντηση στα προβλήματα της κοινωνίας, δεν είναι ζωή. Η αδιαφορία του μη συνειδητοποιημένου πολιτικά ατόμου, που δεν βασίζεται στις δικές τους δυνατότητες και κυρίως στην δύναμη της συλλογικής προσπάθειας για την αντιμετώπιση των κοινωνικών ζητημάτων, αποτελεί «βούτυρο» στο «ψωμί» των «επαγγελματιών» της πολιτικής.
Κατά συνέπεια, όταν οι πολίτες παρακολουθούν παθητικά τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις, λαμβάνονται αποφάσεις που αφορούν τους ίδιους ερήμην τους και δεν ανανεώνεται η αποτελματωμένη πολιτική ζωή, τόσο στο επίπεδο προσώπων, όσο και στο επίπεδο ιδεών. Παράλληλα, δεν επιλύονται τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, δεν προοδεύει το κοινωνικό σύνολο, ενώ υπονομεύεται το δημοκρατικό πολίτευμα, που προϋποθέτει ενεργή συμμετοχή των πολιτών.
Η αποχή δεν είναι απάντηση. Η αδιαφορία των πολιτών είναι επιλογή σιωπής και όχι λόγου, απραξίας και όχι πράξης. Μόνο η ψήφος δείχνει την παρουσία των πολιτών και υψώνει στεντόρεια φωνή απέναντι στον ωχαδερφισμό και την απαξίωση της κοινωνικής συμμετοχής. Είναι η δύναμη των πολιτών για να μετατραπούν σε γεννήτορες του καινούργιου, αφού το παλιό έχει δύσει οριστικά!
Σε λίγες μέρες ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις διπλές εκλογές, τις αυτοδιοικητικές και τις Ευρωεκλογές. Και οι δύο έχουν μείζονα σημασία για εμάς τους πολίτες και την πορεία της χώρας μας. Αν θέλουμε να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα δεν απέχουμε αλλά συμμετέχουμε! Είναι στο χέρι μας ή καλύτερα στην ψήφο μας η αλλαγή, σίγουρα πάντως δεν είναι στην αποχή!
Άλλωστε, όπως είπε και ο Αβραάμ Λίνκολν «Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου…»
Γιώργος Δρακούλης
ΛΟΓΙΟΣ ΕΡΜΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου