Το blog είχε κάποτε έναν φίλο, που όταν του ζητούσες να κάνει κριτική για οποιαδήποτε θέμα της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας, απαντούσε πάντα μονολεκτικά, εμμονικά, με την ίδια πάντα λέξη και καμία άλλη: βοϊδολαός!
Μία και μόνη λέξη στην θέση οποιασδήποτε κριτικής: βοϊδολαός.
Το πόσο μεγάλη σοφία περιέχει αυτή η μονολεκτική κριτική, το αντιλαμβανόμαστε μόλις τώρα που κάποιοι απατεώνες-τοκογλύφοι, εγκάθετοι και δούλοι των μεγάλων συμφερόντων αξιωματούχοι, κοροϊδεύουν, εμπαίζουν την Ελλάδα και τον λαό της, και ζητούν να την ταπεινώσουν και να την λεηλατήσουν ολοκληρωτικά, τώρα, υπάρχει ακόμη μερίδα του λαού που αντί να αγανακτεί και να συσπειρωθεί σ' αυτόν τον πόλεμο που δεχόμαστε, είναι με το μέρος των ληστών, του καλπάζοντος πιά ευρωπαϊκού νεο-ναζισμού.
Δεν έχει σημασία το ποσοστό αυτής της μερίδας. Σε ιστορικές συγκυρίες όπως αυτή που ζούμε, ακόμη και ένα ποσοστό 10% είναι τεράστιο! Και ακατανόητο. Και αδικαιολόγητο. Πόσο μάλλον ένα μεγαλύτερο!
Από τον λαό πηγάζει η εξουσία, από αυτόν και όλα τα δεινά.
Η αντίδρασή του ή η αποχαύνωσή του μπορεί να ρίξει ή να παγιώσει και το πιό στυγνό ολοκληρωτικό και απάνθρωπο καθεστώς.
Η έλλειψη ουσιαστικής παιδείας τον αναγκάζει να γίνεται πρόθυμος ωτακουστής καθεστωτικών, μνημονιακών, διαπλεκόμενων σειρήνων και επιρρεπή στον εκφοβισμό, ιδίως μάλιστα όταν αυτός απευθύνεται στο μικρο-συμφέρον του καθενός, ένα μικρο-συμφέρον όμως που δεν είναι παρά μιά συγκαλυμμένη μεγα-συμφορά για το σύνολο και για την χώρα.
Δυστυχώς εκεί βρισκόμαστε.
Αντί να έχουμε ξεσηκωθεί και να βρισκόμαστε εν πομπή δέκα εκατομμύρια έλληνες σε μιά πορεία προς τις Βρυξέλλες, ή έστω προς το Σύνταγμα, κουβεντιάζουμε ακόμη στα καφενεία για το αν θα είναι ανοιχτά τα ΑΤΜ την Δευτέρα (κάποια Δευτέρα), ώστε να μπορέσουμε να εισπράξουμε τα 300 ευρώ σύνταξη ή μισθό στα οποία μας έχουν καταδικάσει να ζούμε αυτοί τους οποίους ακόμη κάποιοι έλληνες (;) υπερασπίζονται, και από τους οποίους περιμένουν την σωτηρία.
Βοϊδολαός. Το ''β'' με κεφαλαίο!
Το blog στέκει δίβουλο:
Απ' την μιά θέλει όσο τίποτε άλλο την ρήξη και την απελευθέρωση από την τυραννία...
Και απ' την άλλη πεισματωμένο και κακεντρεχές θάθελε να τιμωρηθεί τούτος ο βοϊδολαός με μνημόνια, ανέχεια, και καταστροφή δεκάδων ετών, μπας και βάλει μυαλό!
Γι αυτό λοιπόν: δημοψήφισμα!
Για να μην του φταίει τούτος ή ο άλλος πρωθυπουργός.
Να του φταίει μόνον το κεφάλι του!...
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
kostasxan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου