Δεξιοί, “κομμουνιστές”, “εθνικόφρονες” και αριστεροί μαζί: Τα “καλά παιδιά” και το έγκλημα του 1974

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ 

Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, είναι σε μία περίεργη φάση τελευταία. Τον κατηγορούν ότι κάνει λάθη, και σε ότι αφορά το εθνικό θέμα, αλλά και πολιτικά, (λάθη) που θα μπορούσαν να του στερήσουν την επανεκλογή του. 
Λογικό είναι θα μου πείτε, διότι επίκειται η ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του για την Προεδρία της Κύπρου και μία νευρικότητα την έχει. Βασικά, στο πίσω μέρος του μυαλού του, σκέφτεται μην έλθει με τις εκλογές και το τέλος της πολιτικής του καριέρας. Ως γνωστόν, η κάλπη είναι πάντα γκαστρωμένη και ενώ φτάνεις την ημέρα της κρίσης με θετικές δημοσκοπήσεις, οι ψηφοφόροι σε προσγειώνουν …ανάποδα και ανώμαλα. 
Πολλά περίεργα συμβαίνουν, λοιπόν, πολλά ανεξήγητα γίνονται και αυτό που ειδικά πρέπει να τον απασχολεί είναι μην του λακίσουν οι «εθνικοφρόνες», αλλά και οι οπαδοί της «όποιας λύσης», που βρήκαν τον έρωτα της ζωής τους στον συμπαθή κ. Μαλλά, ο οποίος αποφάσισε να θυσιαστεί για να διασώσει την ηγεσία του ναυαγισμένου ΑΚΕΛ. Μα είναι «πανέξυπνοι» οι αξιωματούχοι του κομμουνιστικού κόμματος. Αν συντριβεί ο Πάφιος πολιτικός, θα του επιρρίψουν και τις ευθύνες της ήττας, ενώ οι ψηφοφόροι θα έχουν καταδικάσει όχι τον κ. Μαλλά, αλλά την ηγεσία του ΑΚΕΛ… 
Μου λένε ότι το τελευταίο διάστημα, ο κ. Νίκος Αναστασιάδης έχει αναλώσει αρκετό από τον χρόνο του με τους «εθνικόφρονες». Είναι η αστείρευτη πηγή από την οποία αντλεί και τη δύναμή του. Και ενώ όλοι αυτοί ήταν πάντα εναντίον της φιλοτουρκικής διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, ο Πρόεδρος κατάφερνε και τους έπειθε. Μόνο που αυτή τη φορά, αρκετοί εξ αυτών προβληματίζονται και κάνουν δεύτερες σκέψεις, επειδή τους υποψίασε η στάση του στο Κραν Μοντανά, αλλά και η προσπάθειά του να πείσει τους οπαδούς της «όποιας λύσης» ότι δεν έφυγε ούτε ένα πόντο από τη δική τους γραμμή. Δύσκολο να κρατήσει κανείς δύο καρπούζια σε μία μασχάλη και ακόμα πιο δύσκολο να λειτουργήσει ταυτόχρονα σε δύο εκκλησιές ο ιερέας της …Αγίας Ζώνης! 
Αρκετοί εκ των ηγετών των «εθνικοφρόνων» υποστήριξαν το ρατσιστικό σχέδιο Ανάν. Είτε επειδή είχαν επιχειρηματικά συμφέροντα, είτε -λέω εγώ- επειδή έπρεπε να ολοκληρώσουν το έγκλημα του 1974 -αναφέρομαι, για να μην παρεξηγηθώ, στην ηγεσία, όχι στους οπαδούς. Και εάν έχουν πρόβλημα ας σηκώσουν το χέρι και να υποστηρίξουν τους εαυτούς τους. Διότι οι «κύριοι» αυτοί, ενώ έκαναν τους καταζητούμενους, έπαιρναν ταυτόχρονα δάνεια από τις κρατικές τράπεζες. Και λέω εγώ με το φτωχό μου μυαλό: Αφού είσαι στα βουνά και σε καταζητεί η αστυνομία, πως υπόγραψες για το δάνειο. Βέβαια για την Κύπρο ομιλούμε… Όπου ο τραπεζίτης μπορεί και να πήγε να βρει τον ψευτο-αντάρτη στα …βουνά. 
Αλλά, δεν είναι αυτό το θέμα μας. Η ανάλυση αφορά τον κ. Αναστασιάδη και την εμπλοκή του σε δύο κόσμους, που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, αν και τα βρήκαν υποστηρίζοντας το σχέδιο Ανάν. Είναι ένα συνοθύλευμα που τα έχει όλα: Δεξιούς, αριστερούς, κομμουνιστές, πρώην αριστερούς και νυν καπιταλιστές που εκδιώχθηκαν από το ΑΚΕΛ ως πράκτορες (χωρίς αποδείξεις), ηγέτες του πραξικοπήματος και πάει λέγοντας. Παλεύει, λοιπόν, με όλους αυτούς τους «δαίμονες» και παρά το γεγονός ότι ο κ. Γιώργος Λιλλήκας διέσπασε τον ενδιάμεσο χώρο, ο κ. Αναστασιάδης κινδυνεύει να χάσει τις εκλογές. Και ο λόγος αν ηττηθεί, θα είναι ο ίδιος, διότι δεν έχει ξεκάθαρη πολιτική… 
Τη μία μέρα υποστηρίζει ότι πρεσβεύουν οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ του 1955-59, και την άλλη στέλνει ραβασάκια στους οπαδούς της «όποιας λύσης» και τους εκλιπαρεί να μείνουν μαζί του διότι δεν εγκατέλειψε τον …αγώνα της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Έχω καταθέσει τη θέση μου για τα απόρρητα έγγραφα, ας μην λέμε τα ίδια. Όμως, δεν σκέφθηκε ο Πρόεδρος και οι συνεργάτες του ότι ένας εκ των παραληπτών -ο οποιοσδήποτε- θα μπορούσε «να τα δώσει και παρακάτω». Και όταν λέμε παρακάτω καταλαβαινόμαστε. Είναι μία πιθανότητα, διότι κάποιοι άνθρωποι έχουμε ιδιορρυθμίες, άλλοι έχουν αδυναμίες. 
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ο Πρόεδρος της Κύπρου κάνει και κάτι άλλο: Ζητά από τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ και γενικά τον «διεθνή παράγοντα», να συνεχίσουν την υποστήριξή τους στη διζωνική δικοινοτική, τονίζοντας πως ο ίδιος είναι αποφασισμένος να λάβει μέρος και στην επόμενη πενταμερή. Εντάξει, και εγώ διαστημόπλοιο θέλω να «πιλοτάρω» κ. Πρόεδρε, αλλά στην πραγματικότητα ούτε ένα ποδήλατο δεν καταφέρνω καλά-καλά να το φέρω βόλτα. Ο κ. Αναστασιάδης έβαλε στο πιάτο του, όλους τους περίεργους του κόσμου και αντί να τους δαμάσει και να τους ελέγξει, τον κάνουν αυτοί ότι θέλουν… Και αυτό είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. 
Ο κ. Αντόνιο Γκουτέρες είναι ένας σοβαρός άνθρωπος, λένε όσοι τον έχουν γνωρίσει και υποτίθεται ότι νοιάζεται με τον κλασσικό τρόπο για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στην περίπτωση της Κύπρου δεν το δείχνει. 
Τα συμπεράσματά του, στη βάση των συζητήσεων στο Κραν Μοντανά, και μετά την προεδρική άτακτη υποχώρηση, είναι καταθλιπτικά για τους Ελληνοκύπριους. Και όμως, ο κ. Αναστασιάδης επιμένει να απαιτεί επανάληψη των διαπραγματεύσεων, στη βάση του εγγράφου Γκουτέρες, που δεν καλύπτει καμία απολύτως ανησυχία του ελληνικού στοιχείου της Κύπρου. Στη διεθνή διπλωματία τα «καλά παιδιά» δεν επιβραβεύονται ποτέ αγαπητέ κ. Πρόεδρε… 
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ Άνδρος Κυπριανού πρέπει να την κοιτάξει την «ασθένεια». Έχει ένα απέραντο ψυχολογικό πρόβλημα με τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, και το αναδεικνύει μέσα από την «Χαραυγή», απαιτώντας από τους συντάκτες της να κατηγορούν χυδαία το Νίκο Κοτζιά. Ο κ. Κυπριανού, όταν βρίσκεται με τον Έλληνα υπουργό, δίνει όρκους συντροφικής αγάπης, και όταν συναντά τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα απαιτεί την απόλυση του. Και όσο δεν την πετυχαίνει, τόσο πιο κακός γίνεται. Για να καταλάβετε ζήτησε από αυτούς τους περίεργους του 3% του παλιού Συριζο-Συνασπισμού να απαιτήσουν τη εκδίωξη του υπουργού των Εξωτερικών, επειδή δήθεν σταμάτησε τη λύση του Κυπριακού. Δεν είναι μόνο αδιάντροποι, είναι και επικίνδυνοι. Τη λύση την σταμάτησε ο Ταγίπ Ερντογάν και ουδείς άλλος. Αυτός σφύριξε τη λήξη, όχι ο Κοτζιάς, και πολύ περισσότερο όχι ο Αναστασιάδης. 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ώρες-ώρες είμαστε για κλάματα (οι δημοσιογράφοι). Γράφει μία τουρκική εφημερίδα ότι ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ θα προσπαθήσει να διευθετήσει συνάντηση με τους πρωθυπουργούς της Ελλάδας και της Τουρκίας, στην έδρα του Διεθνούς Οργανισμού, την οποία (υποτίθεται) θα επισκεφθούν ο κ. Τσίπρας και ο κ. Γιλντιρίμ. Οι πάντες δημοσιεύουν την είδηση στην Κύπρο και την Ελλάδα, χωρίς κανείς να κοιτάξει να δει εάν οι δύο πρωθυπουργοί θα πάνε στη Νέα Υόρκη. Το βέβαιο είναι ότι ο κ. Τσίπρας ΔΕΝ έχει καμία πρόθεση να παραστεί στη Γενική Συνέλευση και την ομιλία εκ μέρους της Ελλάδας θα εκφωνήσει ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς. Γιατί θυμώνω; Διότι «φτιάχνεται» το κλίμα στη βάση ψευδών ειδήσεων και οι δικοί μας οι μέγιστοι πολιτικοί αυτό-πιέζονται και σου λένε, αφού θα συναντηθούν οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Τουρκίας υπάρχει κινητικότητα. Να μην πω τι υπάρχει… Μία ζωή κάνουμε πανηγύρια μόνοι μας…

Πηγή: Δεξιοί, “κομμουνιστές”, “εθνικόφρονες” και αριστεροί μαζί: Τα “καλά παιδιά” και το έγκλημα του 1974 http://mignatiou.com/2017/09/dexii-aristeri-kommounistes-ke-ethnikofrones-mazi-ta-kala-pedia-ke-to-egklima-tou-1974/