Οι λόγοι που η Συρία τελειώνει για τη Δύση, οι ανακατατάξεις στην περιοχή και η δυναμική επάνοδος των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν.
Έγινε κοινό μυστικό πλέον ότι οι δήθεν εξεγέρσεις κατά ηγετών αυταρχικών καθεστώτων είναι καθοδηγούμενες. Και είναι παντελώς παραπλανητική η εξήγηση, πως η Δύση επεμβαίνει προς υποβοήθηση της ανατροπής δικτατόρων και δημιουργία συνθηκών δημοκρατικής διακυβέρνησης.
Μου είναι αδύνατο να κατανοήσω, πώς αυτό δεν έγινε αντιληπτό από την στιγμή της εκστρατείας κατά του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ, έστω αμέσως μετά από αυτήν όταν απεκαλύφθησαν όλα τα προπαγανδιστικά ψεύδη, από τον κορμολάνο που δήθεν καλύφθηκε με πετρέλαιο, έως τα χημικά που θα εκτόξευσε ο Σαντάμ (και αγόραζαν αντιασφυξιογόνες μάσκες στην Ελβετία, επειδή υπήρχε η "ενημέρωση" ότι η εμβέλεια των ιρακινών πυραύλων ήταν 3.000 χιλιόμετρα).
Ιδιαιτέρως μου προξένησε εντύπωση, όταν καθ’ ην στιγμή έγραφα στη Voria.gr, ότι σκοπός του συστήματος είναι η αποδυνάμωση και διάλυση κρατών ώστε να καταστούν αδύναμα προτεκτοράτα (τόχω γράψει πολλές φορές και δικαιώνομαι σε κάθε επεισόδιο), με βόμβες στον Τρίτο κόσμο και με κατάρρευση των οικονομιών στη Δύση, υπήρξε βουλευτής που συνεπαρμένος από τις επαναστατικές ιδεοληψίες του, ζητούσε επισήμως να εγκριθεί ψήφισμα υπέρ των Αδελφών Μουσουλμάνων, που ανέτρεψαν τον Μπουμάρακ στην Αίγυπτο.
Και δεν ήταν μόνον αυτός. "Επώνυμοι" δημοσιογράφοι και πολιτικοί αναλυτές υμνούσαν την "Αραβική Άνοιξη", όπως έπρατταν και με τις "πορτοκαλί επαναστάσεις" του Σόρος στις ανατολικοευρωπαϊκές χώρες. Το ερώτημα είναι, και πρέπει να το πούμε καθαρά για να αρχίσουν επί τέλους οι Έλληνες να υποψιάζονται, πόσοι από αυτούς είχαν αδυναμία αντιλήψεως και πόσοι ενεργούσαν καθ’ υπόδειξη; Χωρίς να αναιρείται η σοβαρότητα της παραπλάνησης, όποιο κι αν από τα δύο συμβαίνει.
Εδώ και καιρό υποστηρίζω σ’ αυτήν την στήλη ότι η Συρία τελειώνει για την Δύση, αυτό που ήθελε το πέτυχε, μια ισχυρή χώρα τριχοτομείται, όπως και η Λιβύη, ένα καινούργιο κράτος -το Κουρδιστάν- αναφύεται και οσονούπω θα υπάρξει κάπου εκεί, στα συροϊρακινά σύνορα και κάποια αυτόνομη περιοχή από τους εναπομείναντες σουνίτες, ως εμπόδιο, μαζί με τους Κούρδους, στις βλέψεις του σιιτικού Ιράκ να φτάσει στην Μεσόγειο.
Εκείνο, που φυσικά δεν μπορώ να γνωρίζω είναι ποιο θα είναι το επόμενο βήμα. Δεν λαμβάνω υπόψη τις διαλυτικές τάσεις στα Εμιράτα και την Σαουδική Αραβία, όπως και στην Υεμένη, επειδή αυτά έχουν ήδη δρομολογηθεί. Ο κύριος στόχος είναι το Ιράν, αλλά θα είναι άμεση η εκστρατεία "εκδημοκρατισμού" του ή θα προηγηθεί το Πακιστάν, ώστε να περικυκλωθεί, με δεδομένο ότι οι ΗΠΑ επανέρχονται δυναμικά στο Αφγανιστάν;
Εξετίμησα και εξακολουθώ να το υποστηρίζω, ότι η Δύση ακολουθεί τον αντίθετο δρόμο από αυτόν του "μεταξιού" που ακολουθεί η Κίνα, η οποία θέλει να έρθει στην Ευρώπη, ενώ η Δύση θέλει φτάσει στο Θιβέτ. Έχω γράψει πολλές φορές για τα πλεονεκτήματα που προσφέρει το Θιβέτ, στο κέντρο της Ασίας, ώστε θα κουράσω αν επανέλθω.
Η δυσκολία φυσικά του εγχειρήματος κατά του Ιράν είναι γνωστή. Έχει πολλαπλάσιες εξοπλιστικές δυνατότητες από την Συρία. Και μπορεί με αιφνιδιαστική επίθεση, όπως υποστηρίζει ο Νετανιάχου, να υποστεί μεγάλη καταστροφή, όμως εξίσου σημαντικά θα είναι και τα αποτρεπτικά πλήγματά του κατά δυτικών στόχων.
Αν επιλεγεί η εκ των έσω κατάρρευση, με τους Κούρδους, θα απαιτηθεί πολύς χρόνος. Το ΡΚΚ στην Τουρκία αγωνίζεται πάνω από 40 χρόνια χωρίς να φέρει ποθητά αποτελέσματα. Υπάρχει όμως στο Ιράν μια πολύ ισχυρή ομάδα, η οποία πραγματοποίησε μια εμφάνιση σαν πρόβα, προ ετών, επί πρωθυπουργίας Αχματινεζάντ, αρκετά δυναμική. Πρόκειται για τους οπαδούς της Δυναστείας Παχλεβί. Πάνω από 200.000 διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους, κι εκείνο που πρόσεξα ιδιαιτέρως είναι ότι έφεραν σημαίες του Σάχη, ολοκαίνουργιες. Δεν φαίνονταν βγαλμένες από σεντούκια.
Κοντά σ’ αυτά, έρχεται και το Russia Today με άρθρο του και τίτλο "Οι ΗΠΑ μεταφέρουν τζιχαντιστές σε άλλα μέρη", υποστηρίζοντας πως «Οι αναφορές ότι οι αμερικανικές δυνάμεις κάνουν αερομεταφορές ανταρτών εκτός των πεδίων των συγκρούσεων στη Συρία, υποδηλώνει πως η Ουάσιγκτον διασώζει τα "τρομοκρατικά" της στοιχεία, για να πολεμήσουν, ίσως, μια άλλη μέρα, σε κάποια άλλη δύστυχη χώρα, που θα έχει μπει στο στόχαστρο για την αλλαγή καθεστώτος.
» Ο εξαετής πόλεμος στη Συρία δεν αφορούσε, στην ουσία, μόνον την ίδια. Ήταν μόνον ένα από τα πεδία των μαχών σ’ έναν παγκόσμιο πόλεμο για την κυριαρχία των ΗΠΑ και των συμμάχων της».
Πόση αλήθεια εμπεριέχει η πληροφορία, είναι άγνωστο. Σημειώνω όμως ότι οι UCK επαγγελματίες εκτελεστές, που βρίσκονται σήμερα στην προεδρία και την κυβέρνηση του Κοσσυφοπεδίου, αλλού ήσαν πριν εμφανιστούν στην περιοχή τους, εμπειροπόλεμοι και εξοπλισμένοι.
Πηγή: http://voria.gr/article/pia-chora-tha-dechti-ekdimokratismo-meta-ti-siria
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου