ΦΟΒΕΡΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ !!! Τσακίζει κόκαλα ο Μητροπολίτης Νεόφυτος Μόρφου
https://www.youtube.com/watch?v=pE8oXYJfa0A&t=253s
Στο 2:20 λέει
Εμένα αυτό το οποίο με έκανε να μιλήσω με αυτόν τον άνθρωπο του Θεού με αγωνία, παρόλο που χρόνια ασχολούμαι κατ’ εντολήν συγχρόνων ανθρώπων του Θεού που μου είπαν πρέπει ένας επίσκοπος να μελετήσει τις προφητείες των Αγίων. Ποιες είναι οι αληθινές και ποιες είναι οι ψεύτικες. Έχουμε και ψεύτικες.[ΟΠΩΣ Ο ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ]
Ένας άνθρωπος του Θεού, αυτός που σας είπα προηγουμένως ότι έκανε προσευχή να δει πού είναι ο γέρο Ευμένιος και του έδειξε την ουράνια ιεραρχία των Αγίων, των συγχρόνων Αγίων, ο ίδιος άνθρωπος ζει κάπου μυστικός, ούτε θα τον αποκαλύψω ποτέ μου, διότι έχουμε έναν άγιο από τους μυστικούς και κρυμμένους Αγίους. Και τον ρώτησα έτσι με αγωνία όταν είδα ότι τόσο τα πλοία των Τούρκων να έρχονται, το Φατίχ, πώς το λένε αυτόν, για να κάνει γεώτρηση. Αυτά τους τα είπα από καιρό που μου τα είπαν οι Άγιοι, δεν τα είδα εγώ, ότι θα συμβούν.
Και ένας συνάδελφος του συζύγου σας, υπουργός, υπεύθυνος άνθρωπος, ήρθε και μιλήσαμε για να ξέρουν κι αυτοί οι κυβερνώντες πώς βλέπουν οι Άγιοι άνθρωποι τα μέλλοντα συμβαίνοντα. Και κατά την πίστη τους ας πράξουν. Αν δεν πράξουν θα τους καθαιρέσει ο Θεός και θα βάλει άλλους εις τη θέση.
Λοιπόν, διότι δεν θα αφήσει ο Χριστός την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό να χαθεί. Θα δοκιμαστεί για να αποβάλλουμε όλοι αυτήν την αμαρτωλότητα που εμείς ήδη βάλαμε στον εαυτό μας. Χρειαζόμαστε εγχείρηση, βαθιά εγχείρηση.
Και θα γίνει με τον Παγκόσμιο Πόλεμο η εγχείρηση. Όλοι θα φοβηθούν κι ας μην έχει η Κύπρος Παγκόσμιο Πόλεμο. Ούτε η Ελλάδα θα έχει, ούτε η Κύπρος.
Αλλά, θα έχουν οι γείτονές μας. Μερικούς θα τους ρίξουν και πυρηνικά. Ένα Τσέρνομπιλ επηρέασε τόσο κόσμο κι έχουμε τόσο καρκίνο.
Σκεφτείτε να ρίξουν πυρηνικά οι Ρώσοι, που θα το κάνουν, στην Τουρκία. Μα η Τουρκία δίπλα μας. Στο Ισραήλ.
Εμένα αυτό το οποίο με έκανε να μιλήσω με αυτόν τον άνθρωπο του Θεού με αγωνία, παρόλο που χρόνια ασχολούμαι κατ’ εντολήν συγχρόνων ανθρώπων του Θεού που μου είπαν πρέπει ένας επίσκοπος να μελετήσει τις προφητείες των Αγίων. Ποιες είναι οι αληθινές και ποιες είναι οι ψεύτικες. Έχουμε και ψεύτικες.
Παντού μπαίνει ο σατανάς για να προκαλέσει σύγχυση και απιστία. Και το κατάφερε. Ακόμα και οι αρχιερείς να ειρωνεύονται τους προφητικούς λόγους του Αγίου Παϊσίου.
Ένας εκ των κορυφαίων Αγίων της Ορθοδοξίας. Ο Θεός να μας ελεήσει. Εμένα με ανησύχησε, κύριε Δήμαρχε, η διάθεση των Εβραίων να βομβαρδίσουν το πυρηνικό πρόγραμμα της Περσίας.
Αυτό μας το έλεγε ένας ασκητής που ήταν στην Κρήτη. Άγνωστος στους πολλούς. Ο γέροντας Θεόδωρος ο Αγιοφαραγκήτης.
Αγιοφάραγγο στα Αστερούσια όρη της Κρήτης. Εκοιμήθη πριν τρία χρόνια. Μεγάλη Εβδομάδα.
Και μας έλεγε: παιδιά μου, θα πίνετε τον καφέ σας και θα ακούσετε ότι οι Εβραίοι εκτύπησαν το πυρηνικό πρόγραμμα της Περσίας. Τότε θα ξεκινήσουν τα μεγάλα γεγονότα.
Και την ίδια εποχή ή λίγο πιο πριν θα πέσει ο Ερντογάν. Αυτά θα είναι τα σημεία που θα έχετε, για να καταλάβετε ότι τα μεγάλα γεγονότα έρχονται.
Αυτά που βλέπω, τους Εβραίους ξεκάθαρα, χωρίς περιστροφές, να λένε ότι εμάς ο στόχος μας και ο Τραμπ να υπηρετεί αυτόν τον στόχο. Επίσης, ξεκάθαρα αντιλαμβάνομαι ότι τα μακρινά γίνονται κοντά.
Πόσο κοντά δεν μπορούμε να ξέρουμε. Διότι η μετάνοια και του πιο μικρού ανθρώπου μπορεί τα γεγονότα να τους δώσει μια ώθηση προς τα πίσω. Για να δώσει χρόνο μετανοίας ο φιλάνθρωπος Χριστός σε περισσότερους ανθρώπους επί της γης.
Και ρώτησα αυτόν τον άνθρωπο του Θεού. Του λέω, αδερφέ μου, τι λες εσύ; Και μου είπε: δέσποτά μου, είπαμε πολλά, μου λέει, περί προφητειών.
Οι προφητείες πλέον ετελείωσαν. Άκου τι μου είπε: Οι προφητείες από εδώ και πέρα είναι οι ειδήσεις.
Οι προφητείες, μου λέει, πλέον είναι οι ειδήσεις. Θα τις βλέπουμε στην τηλεόραση και θα τις ακούμε στο ραδιόφωνο της προφητείας. Το ζήτημα είναι να ξεκαθαρίσουμε ποιες είναι οι αληθινές και ποιες είναι οι ψεύτικες.
Λοιπόν, όσον αφορά τον τόπο μας, θα περάσουμε ένα τριήμερο εκφοβισμού. Και δεν το περάσαμε ακόμα. Μερικοί νόμιζαν ότι είναι που ενάρθει το τρυπάνι των Τούρκων.
Νομίζω μόνος που κατάλαβε τον φόβο είναι ο άντρας σου. Και ο πρόεδρος και αυτοί που ήταν κοντά και ο υπουργός Άμυνας. Οι πολλοί πολλοί Κύπριοι δεν το κατάλαβαν.
Κι αν με ρωτάτε, καλά έκανε το κράτος μας και δεν φόβισε τον λαό από μια άποψη. Την άλλη όμως, ενώ ξέρουμε, ρε παιδί μου, ότι τούτα θα γίνουν, βλέπουμε ότι ήδη αρχίσαν και γίνονται. Η μετάνοια είναι μειωμένη.
Είναι το παράπονο της Παναγίας αυτό. Εγώ θέλω, λέει, να ανεβάσω την Ορθοδοξία, να την κάνω παγκόσμια πίστη σε όλη την οικουμένη.
Και τι ζητώ; Λίγη μετάνοια, λέει. Ένα «ήμαρτον».
Και οι βουλευτές μας, όλων των κομμάτων, να κάνουν τέτοια νομοσχέδια.
Αυτά τα νομοσχέδια τα αφύσικα που κάνουν οι βουλευτές και στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Μας είπε η γερόντισσα της Αττικής, που είναι άνθρωπος με φως Χριστού, ότι θα φέρουν θεομηνίες.
Θα επαναστατήσει η φύση. Θα ανοίγουν ξαφνικά μέσα στις πόλεις κρατήρες. Θα βυθίζονται πολυκατοικίες.
Θα γίνονται σεισμοί ασυνήθιστοι, από τα αφύσικα τα οποία συμβαίνουν. Τώρα είμαστε και λίγο επικίνδυνοι, αν πούμε κάτι εναντίον αυτών, να μας συλλάβουν. Ότι, ξέρεις, κρίνεις και σχολιάζεις ανθρώπους πονεμένους. Οι πονεμένοι έρχονται και εξομολογούνται.
Ό,τι και να είναι. Οι άλλοι υπερήφανοι τι θα γίνουν; Τώρα περισσότερες λεπτομέρειες δεν θέλω να πω για τα προφητικά.
Εμείς πρέπει ως χριστιανοί ορθόδοξοι να βλέπουμε αυτά τα δύο σημεία που προανάφερα: την πτώση του Ερντογάν — τώρα θα είναι πτώση πολιτική ή βιολογική;
Άλλοι λένε ότι θα είναι το δεύτερο, άλλοι λένε ότι θα είναι το πρώτο. Εγώ δεν μπορώ να κάνω ερμηνεία σε αυτό.
Αλλά θα είναι πτώση. Οι επόμενοι που θα μπουν ως πολιτικοί της Τουρκίας θα είναι τυχάρπαστοι.
Δηλαδή, θα είναι άνθρωποι που δεν θα γνωρίζουν από πολιτική. Και ενώ θα πάνε να διορθώσουν τα λάθη του Ερντογάν, την αλαζονεία του Ερντογάν, αυτοί θα κάνουν χειρότερα για την Τουρκία. Θα κλείσουν τα Στενά πάνω στον Βόσπορο. Και οι φίλοι, οι ψευτόφιλοι, οι Ρώσοι, από φίλοι θα γίνουν εχθροί μέσα σε μία νύχτα. Και δεν θα μείνει πόλη της Τουρκίας που να μην βομβαρδιστεί. Από αυτή τη στιγμή αρχίζει και η Κύπρος να έχει το δικό της μερτικό στα παγκόσμια γεγονότα.
Και θα το έχει. Το τριήμερο του φόβου. Αν θα γίνει επί Ερντογάν ή μετά, δεν το ξέρω.
Δεν το ξέρω. Αλλά θα το έχουμε. Και πρέπει να φοβηθούμε.
Αρχή σοφίας, φόβος Κυρίου. Πρέπει να φοβηθούμε. Για να γονατίσουμε, και το γονάτισμα και η προσευχή και η μετάνοια και τα δάκρυα θα φέρουν μεγάλες ευλογίες εις τον τόπο μας.
Μια μεγάλη ευλογία που θα έρθει — και την προφήτευσε ο Χατζηφλουρέντζος πριν το 1967 — θα ελευθερωθεί όλη η Κύπρος. Χωρίς πόλεμο. Μπορεί να έχουμε τις τρεις μέρες κάποια γεγονότα, αλλά δεν θα είναι πόλεμος όπως το 1974.
Και το άλλο μεγάλο καλό που θα λύσει οριστικά το πρόβλημα της Κύπρου, ότι θα βαπτιστούν πάρα πολλοί Τούρκοι. Και στην Τουρκία και στην Κύπρο. Άρα εμείς οι χριστιανοί που πηγαίνουμε σε αγρυπνίες, που ερχόμαστε σε ομιλίες, που γονατούμε και προσευχόμαστε τις νύχτες — κι αν δεν το κάνουμε, να το κάνουμε — εμείς, αγαπητοί μου, θα είμαστε οι κατηχητές αυτών των ανθρώπων.
Η σειρά των γεγονότων που είναι αναμενόμενα στους επόμενους χρόνους που ζούμε, που διανύουμε μάλλον, για να είμαι σαφής, είναι: θα προηγηθεί ένας σεισμός μεγάλος στην ελληνική επικράτεια. Αυτός θα προκαλέσει μετακίνηση πληθυσμού. Την ίδια εποχή, ακριβώς μετά δηλαδή, κοντά σε αυτό το γεγονός — που είναι κυριολεκτικός σεισμός, ναι, ναι, σεισμός όταν λέμε εννοούμε γεωφυσικός σεισμός — και θα είναι μεγάλου μεγέθους.
Ήδη γίνονται πολλοί στην περιοχή του Αιγαίου Πελάγους και της Ελλάδος μικροί σεισμοί, και έχω μια ελπίδα ότι είναι οι προσευχές της Παναγίας να μην είναι τελικά ο μεγάλος σεισμός, αλλά αυτός ο μεγάλος να κατανεμηθεί σε πολλούς μικρούς, διότι εργάζεται έτσι και η πρόνοια του Θεού, και ιδιαίτερα η προσευχή των Αγίων και τόσου μάλλον της Παναγίας μας. Φτάνει εμείς να ενεργοποιούμε αυτή την προσευχή των Αγίων. Ξέρετε τι είπε η Παναγία σε έναν άνθρωπο του Θεού που ζει; «Προσεύχομαι να μην γίνει», λέει, «αυτός ο σεισμός για την Ελλάδα μας». Αλλά μου είπε ο Υιός μου και Κύριός μου: «Μητέρα, ούτε εγώ θέλω να πονέσουν οι άνθρωποι, και έρχεσαι εσύ προς εμένα και με παρακαλείς, αλλά τα χέρια σου είναι άδεια, Μητέρα, δεν έχουν μέσα προσευχές των πιστών. Αυτοί πλέον δεν προσεύχονται, και μερικοί που προσεύχονται, οι προσευχές τους είναι ψυχρές». Δηλαδή αυτό είναι πολύ τραγικό.
Αν κάνουμε αυτή την εκπομπή, είναι για να ενεργοποιήσουμε και να θερμάνουμε την παγωμένη προσευχή μας, οι μόνοι χριστιανοί. Δεν μιλώ εγώ για αυτούς οι οποίοι αμφισβητούν τα σημεία και τις προφητείες. Συνήθως προσευχόμαστε για να παρακαλέσουμε για κάτι, ενώ θα έπρεπε να ήταν γεμάτη ανάταση και μεταστροφή.
Και όταν βλέπουμε τα σημεία, όταν βλέπουμε ότι έχουν πληθυνθεί οι εκρήξεις ηφαιστείων, ότι έχουν πληθυνθεί οι πολιτισμοί σε όλη την οικουμένη καταποντισμού, οι εστίες πολέμου, οι απειλές πολέμων, οι πείνες, οι μεταναστεύσεις, η κοινωνική ανισότητα — δηλαδή βλέπουμε την έκρηξη της διαφθοράς και της διαστροφής, τη νομιμοποίησή της — όλα αυτά πού πάνε; Άρα αντιλαμβάνεστε: ένα σημείο το οποίο να αναμένουμε, και ο Θεός να το συρρικνώσει, ευχόμαστε, είναι ο σεισμός. Και δεν είναι μόνο στην Ελλάδα· μιλούμε για τον χώρο μας. Ανάλογοι θα γίνουν και σε άλλες περιοχές.
Στην Αμερική δεν λένε ότι θα γίνει κάτι πολύ, πολύ, πολύ μεγαλύτερο κι από σεισμό; Φοβάσαι και να το πεις. Αυτό που είπα για την Αμερική: αμέσως μετά θα κάνουν μία επίθεση οι Τούρκοι. Θα εκμεταλλευτούν την απουσία πρόνοιας, και δεν θα υπάρχει και κυβέρνηση. Θα έχετε κυβέρνηση, αλλά στην ουσία δεν θα κυβερνά. Δηλαδή, άμα το δεις αυτό, δεν είναι και πολύ μακριά — εννοώ να έχεις και να μην έχεις κυβέρνηση, τουλάχιστον για την Ελλάδα.
Και θα κάνουν επίθεση οι Τούρκοι αρχικά σε ένα μικρό νησί και μετά σε ένα μεγαλύτερο. Και αυτό να μην πανικοβάλει πολύ τον κόσμο, διότι δεν θα διαρκέσει παρά μόνο τρεις μέρες. Ναι, αυτό το θυμάμαι. Όλοι το λένε — και αυτοί που ζουν και αυτοί που είναι στον ουρανό. Τρεις μέρες, λέει, λίγα πράγματα θα κάνουν οι Τούρκοι, διότι είναι φοβητσιάρηδες, παρόλο που θα είναι εκπληκτικό, δηλαδή, το θράσος τους αυτές τις τρεις μέρες. Ο λαός μας θα φοβηθεί.
Θα σας πω δύο σημεία τα οποία και εμένα μου εμπιστεύτηκαν άνθρωποι του Θεού. Το ένα σημείο που θα έχουμε εμείς, οι φοβητσιάρηδες χριστιανοί του αιώνος τούτου, είναι η πτώση του Ερντογάν. Τώρα τι πτώση θα είναι αυτή, δεν ξέρω. Θα είναι πολιτική; Θα είναι βιολογική; Δεν ξέρω. Αλλά θα πέσει ο άνθρωπος αυτός. Πάσχει από αλαζονεία, και «πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτόν ταπεινωθήσεται». Έλεγα ότι μεγαλύτεροι σύμμαχοι του σύγχρονου αδύναμου Ελληνισμού, σε εισαγωγικά αδύναμου, είναι οι Άγιοί μας που προανάφερα και ο Ερντογάν — η αλαζονεία του Ερντογάν. Άρα το ένα σημείο το οποίο θα περιμένουμε είναι ότι μετά, αμέσως από αυτόν, θα αναλάβουν άλλοι δυτικόφιλοι, που δεν θα έχουν το όραμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Πήγαινε, γερόντισσα, να ξεκουραστείς. Ναι, ναι, πήγαινε. Και τότε θα ξεκινήσουν τα λεγόμενα ελληνοτουρκικά, που δεν είναι του παρόντος να τα αναλύσουμε, και δεν θα είναι πολύ έντονα για την Ελλάδα και την Κύπρο.
Το δεύτερο γεγονός είναι ότι οι Εβραίοι, που είναι αυτοί που θα καθορίσουν την εξέλιξη των γεγονότων, θα χτυπήσουν σε κάποια στιγμή την Περσία, και τότε θα γίνει η αφορμή για τα μεγάλα γεγονότα, τα παγκόσμια.
Εμείς γιατί να φοβόμαστε; Τώρα σου απάντησα με τα σημεία των καιρών που περιμένουμε να συμβούν, για να γίνει η έναρξη — η σωρευτική έναρξη, η εντατική έναρξη — των παγκοσμίων γεγονότων. Θα εκπλαγεί η ανθρωπότητα από αυτά που θα συμβούν. Και δεν θα είναι μόνον πολεμικά γεγονότα.
Η Ιταλία είναι πιο μεγάλο γεγονός που αφορά το μέλλον μας περισσότερο από το μακεδονικό. Ο Άγιος Παΐσιος, θυμάστε τι έλεγε για τα Σκόπια; Είναι ένα ανύπαρκτο κράτος. Πιο πολλοί λένε για τις παραποτιές των Αλβανών παρά για το ανύπαρκτο κρατίδιο των Σκοπίων. Βεβαίως, άξιον και δίκαιον να διαμαρτυρόμεθα για τη Μακεδονία, για να μην δεχόμαστε αυτά τα ανήκουστα, ότι υπάρχει «μακεδονική γλώσσα» και τα τοιαύτα.
Αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ιταλία είναι αποκαλυπτικό γεγονός. Εμείς χρόνια ξέραμε ότι η Ευρώπη θα διαλυθεί. Εμείς, η γενιά μου, η δική μου — εγώ είμαι 56 χρονών — μεγαλώσαμε με το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης, και περίπου περιμέναμε ότι η Ευρώπη θα είναι ο επίγειος παράδεισος. Άθελά μας είχαμε γίνει χιλιαστές, άθελά μας, διότι οι χιλιαστές αυτό λένε: για επίγειο παράδεισο.
Και όμως, ο Άγιος Παΐσιος πολύ νωρίς είπε ότι η Ευρώπη θα διαλυθεί. Και φαίνεται αυτοί που θα διαλύσουν την Ευρώπη είναι αυτοί που την έστησαν. Η Ευρώπη, για όποιον ξέρει τα της γενέσεώς της, είναι με μια συνθήκη της Ρώμης που ξεκίνησε, και τώρα η Ρώμη θα τη διαλύσει.
Άρα εμείς, ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί και Διορθόδοξοι Έλληνες, ένα πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να μπορούμε να διαβάζουμε — πάλι έγινε η πολλαπλή ανάγνωση που είπαμε προηγουμένως — να διαβάζουμε τα γεγονότα. Θα μου πεις, πότε θα τα διαβάζουμε; Εκεί όπου διασταυρώνονται, όπου έχουμε θεολογία Ορθόδοξη, όπου έχουμε συμφωνία Πατέρων.
Γι’ αυτό γίνονται και οι Σύνοδοι. Όταν δεν υπάρχει συμφωνία των Πατέρων μιας Συνόδου, και μάλιστα η μία να συμφωνεί με τις υπόλοιπες, τις προηγούμενες, τότε δεν είναι Ορθόδοξη.
Τώρα εμείς να παρακολουθούμε αυτά τα γεγονότα, να έχουμε και μία μελέτη του προφητικού λόγου της Εκκλησίας και να έχουμε και μία επίγνωση ότι υπάρχουν και πολλοί ψευδοπροφήτες — ένα είδος που από τον καιρό του Αγίου Αποστόλου Ιωάννου του Θεολόγου, το Ευαγγέλιό μας, μας επισημαίνει να προσέχουμε.
Αλλά απ’ την άλλη, δεν μπορούμε να εξουθενώνουμε τους προφητικούς λόγους ενός Αγίου Παϊσίου, ενός Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, ενός Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης, της Αγίας Ματρώνας της λεγόμενης Αόμματης. Είχαμε εμείς λαϊκούς ανθρώπους αγιασμένους στην Κύπρο, που αυτά που ακούσαμε από τον Άγιο Παΐσιο τα έλεγαν από τη δεκαετία του ’60, παρακαλώ.
Αλλά δεν μπορώ εγώ να τα αγνοώ. Πριν μερικούς μήνες εκήδευσα στο χωριό που μένω — που είμαι πρόσφυγας επίσκοπος, κυρία Αθηνά, έχει έρθει εκεί στην Ευρύχου — έναν άνθρωπο του Θεού, που το ’64 είδε την Παναγία, και του είπε: «Στυλιανέ, σε δέκα χρόνια θα γίνει μεγάλο κακό στην Κύπρο, και πρέπει να κάνεις αγρυπνία κάθε νύχτα από η ώρα δώδεκα ως η ώρα τρεις».
Και τι της απάντησε ο αφελής τότε και απλοϊκός Στυλιανός; «Παναγία μου, φαίνεται να γίνει το κακό μου να γίνει, γιατί να χάσω τον ύπνο μου;» Και ακούτε την Παναγία τι του είπε, που μας αφορά εμάς τώρα: όχι μόνο να διαβάζουμε προφητείες, είτε διαδικτυακές είτε πατερικές — τι κάνουμε εμείς; Ιδιαίτερα στις νυχτερινές μας ώρες έχουμε νυχτερινή ζωή ή έχουμε μόνο μια θρησκευτικότητα των ομιλιών και κάποιες αγρυπνίες;
Έλεγε ο Άγιος Παΐσιος πως καταντούν «ταβαντούρι», έτσι έλεγε, όταν δεν οδηγούν στη μετάνοια και στην έμπονη προσευχή και στη χαρά του Αγίου Πνεύματος.
Και η Παναγία του λέει: «Γιατί να χάσω τον ύπνο μου, αφού θα γίνει το κακό μου που θα γίνει;» Και του απαντά η Παναγία: «Για να έρθει το κακό λιγότερο, Στυλιανέ».
Ακούς; Να τι πρέπει να κάνουν τώρα οι Χριστιανοί, αν είμαστε Ορθόδοξοι πραγματικά: να προσευχόμαστε όπως ο Στυλιανός, όπως το λέμε στην Κύπρο, το Στυλιανόν, ο Μιλονάς. Ήταν Μιλονάς και πήγαινε ο καημένος, ξεκίνησε το πρόγραμμα που του έβαλε η Παναγία. Έκανε μετάνοιες, άναβε ένα κερί, εμνημόνευε όλους τους Προέδρους για να έχουν φώτιση. Μετά άναβε δεύτερο κερί, άλλες μετάνοιες, εμνημόνευε όλους τους αρχιερείς. Μετά άλλο κερί, εμνημόνευε όλους τους δασκάλους για να φωτίζουν τα παιδιά με γράμματα του Θεού.
Τώρα όχι, κεριά έπρεπε να ανάβει για δασκάλους και για πολιτικούς — έπρεπε να ανάβει λαμπάδες τρίμετρες, ναι! Και αυτό να διαρκούσε τρεις ώρες. Και το πρωί αυτός ο άνθρωπος να ξυπνήσει η ώρα έξι να πάει δουλειά στη Λευκωσία, σε δημόσια έργα παρακαλώ, που φτιάχναν δρόμους. Και τον είδε ο μάστρος του ότι ο Στυλής έπεσε η απόδοσή του και δεν ήταν ο παλιός ο δουλευτής. Του λέει:
— Μα, κύριε Στυλιανέ, σαν να μην δουλεύεις όπως παλιά.
— Του λέει: Έχω μια νυχτερινή εργασία.
— Μα, του λέει, πρέπει να έχουμε και ημερήσια εργασία· η δουλειά σου που πληρώνεσαι εν τούτη.
— Ναι, μάστρε, λέει του, αλλά εσύ δεν επιστρατεύτηκες; Δεν σε επιστράτευσε η Παναγία; Εμένα με επιστράτευσε.
Και του εξήγησε τι συνέβηκε. Και μόλις άκουσε ο μάστρος του, έκανε πίσω και του λέει: «Στυλιανέ μου, συνέχισε τη νυχτερινή σου εργασία, και ό,τι μπορείς κάνε, και θα περιμένω τα δέκα χρόνια να δούμε αν θα γίνουν αυτά που μας λες».
Στα δέκα χρόνια έγινε το πραξικόπημα και η εισβολή στην Κύπρο. Να πώς εργάζονται οι άνθρωποι του Θεού. Μην πάθουμε σαν τους ανθρώπους της εποχής του Νώε, που ενώ έλεγαν ότι έρχονται γεγονότα, ότι θα πλημμυρίσει ο κόσμος όλος, εμείς να κλειστούμε σε μικρές θρησκευτικές ομάδες, ομαδούλες, μοναστηράκια, χωρίς να έχει μια ένταση η προσευχή μας.
Κυριακή Η΄ Λουκά: Ομιλία εις την παραβολήν του εμπεσόντος εις τους ληστάς (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)
Ἀκούσαμε, ἀδελφοί μου, στό Εὐαγγέλιο τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ μᾶς λέη: «Κατέβαινε κάποιος ἀπό τὴν Ἱερουσαλήμ στήν Ἱεριχὼ κι ἔπεσε στά χέρια ληστῶν. Τοῦ πῆραν τὰ ροῦχα,τὸν ἐχτυπησαν καὶ τὸν παράτησαν μισοπεθαμένο. Ἕνας ἱερεὺς κι ἔνας Λευΐτης περνώντας ἀπὸ κεῖ τὸν εἶδαν ἀλλὰ συνέχισαν τὸ δρόμο τους. Ἕνας Σαμαρείτης ὅμως ποὺ ἦθρε στὸ μέρος αὐτὸ τὸν εἶδε καὶ τὸν λυπήθηκε. Ἀνακάτεψε λοιπὸν κρασὶ καὶ λάδι κι ἔβαλε στὶς πληγὲς, τὶς ἔδεσε κι’ ἀφοῦ τὸν ἔβαλε πάνω στὸ ζῶο του, τὸν ἔφερε στὸ πανδοχεῖο. Ἔδωσε στὸν πανδοχέα δυὸ δηνάρια καὶ τοῦ εἶπε. Περιποιήσου τὸν ἄνθρωπο κι ἄν ξοδέψης περισσότερα, στὴν ἐπιστροφή θὰ σοῦ τὰ δώσω ἐγώ». Ἄς δοῦμε λοιπὸν τὸ νόημα τῆς παραβολῆς καὶ μὲ γνωστικὴ ψυχὴ κατανοῶντας το, ἄς γνωρίσωμε τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ.
Ἄνθρωπος εἶναι ὁ Ἀδάμ, Ἱερουσαλήμ ἡ πολιτεία τῶν οὐρανῶν καὶ ἡ σύνεση, Ἰεριχῶ ὁ κόσμος. Ὅσο λοιπόν ὁ Ἀδάμ, πρὶν ἀπὸ τὴν παρακοή, εἶχε φρόνημα τῶν οὐρανῶν καὶ ἀγγελικὴ ζωή, εἶχε ἀνεμπόδιστη εἴσοδο στὴν ἐπουράνια πόλη Ἱερουασαλήμ. Κατοικῶντας, ζῶντας μέσα στὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ τίποτα δὲν τὸν νικοῦσε οὔτε τὸν τραυμάτιζε. Ὅταν ὅμως παράκουσε στὸ Θεὸ καὶ δὲν φύλαξε τὶς ἐντολὲς του, ἀλλὰ παρασύρθηκε ἀπὸ τό φίδι, τότε κατέβηκε στὴν Ἱεριχὼ δηλαδή στὴ γῆ, κι’ ἀσχολήθηκε μὲ τὰ ἔργα τῆς γῆς. Γιατὶ Ἱερουσαλήμ σημαίνει ἀνάβαση, ἐνῶ Ἱεριχὼ κατακλυσμός. Κατέβηκε λοιπόν ἀπό τὴν Ἰερουσαλήμ στὴν Ἱεριχὼ, ἀπό τὴ ζωὴ δηλαδὴ τῶν οὐρανῶν στὴ ζωὴ ὅπου ἐπικρατεῖ ἡ ἀπάτη τοῦ διαβόλου. Ὅταν κάποιος τηρῆ τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, τότε ζῆ στοὺς οὐρανοὺς, ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος· Ἡ δική μας πολιτεία εἶναι στὸν οὐρανό. Κατέβηκε ἀπὸ τή δόξα στὴν ἀδοξία, ἀπὸ τὸν παράδεισο τῆς ἀπολαύσεως στὴ γῆ μὲ τ’ ἀγκάθια, ἀπὸ τὴ ζωῆ στό θάνατο. Ὅταν φᾶτε, λέει, ἀπὸ τὸ δένδρο, θὰ σᾶς κυριαρχήση ὁ θάνατος, δηλαδὴ ἡ ἁμαρτία. Γιατὶ ἡ ἁμαρτία, ἡ παρακοῆ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι θάνατος ψυχῆς. Κατέβηκε ἀπὸ τὴ δικαιοσύνη τοῦ Παραδείσου, ἀπὸ τὴν ἁγιωσύνη τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἦρθε στὴν Ἱεριχὼ δηλαδὴ στὸ βάραθρο τῆς παρακοῆς, στὸ θάνατο τῆς ἁμαρτίας.
Καὶ πέφτει στὰ χέρια τῶν ληστῶν, παναπῆ τοῦ διαβόλου καὶ τῶν δυνάμεών του. Δρόμος, εἶναι ἡ ζωὴ αὐτὴ ὅπου βάδισε ὁ Ἀδάμ κι’ ἔπεσε στὰ χέρια τῶν ληστῶν καὶ τὸν ἀπογύμνωσαν. Καὶ ποιὰ στολὴ τοῦ ἔβγαλαν; Τὴ στολὴ τῆς ὑπακοῆς, τὴ φιλία μὲ τοὺς ἀγγέλους, τὴν ἀθάνατη δόξα, τὴ συναναστροφὴ μὲ τὸ Χριστὸ, τὴν παραδεισένια χαρά, τὴν οὐράνια ζωή. Αὐτὴ τὴ στολὴ τοῦ ἔβγαλαν. Καὶ τοῦ προξένησαν πληγές, δηλαδή ἁμαρτίες, πορνεῖες, μοιχεῖες, εἰδωλολατρεῖες, φαρμακώματα, δολοφονίες,φιλονικίες, θυμὸ κι ὅλη τὴν ὑπόλοιπη σειρὰ τῶν κακῶν. Αὐτὰ τὰ ἔργα πληγώνουν τὸν ἄνθρωπο, αὐτὰ προξενοῦν τὴ δυσωδία καὶ τὴ φθορά. Κι ὅτι εἶναι ἀκριβῶς αὐτό, κατανοῆστε το ἀπὸ τὸ Δαβίδ, πῶς ἀπεικονίζοντας στὸν ἑαυτό του τὶς πληγὲς τοῦ Ἀδάμ τὶς ἀποκαλεῖ μώλωπες καὶ λέει ὀρθά· Ἐβρώμησαν καὶ σάπισαν τὰ χτυπήματά του ἐξ αἰτίας τῆς ἀπιστίας μου. Κάθε ἁμαρτία προκαλεῖ μώλωπα καὶ τραῦμα. Λαβώθηκε λοιπὸν ἀπὸ τὴν παρακοή, χτυπήθηκε γιὰ τὶς ἀνομίες, ὅπως λέει ὁ προφήτης· Χτυπήθηκα σὰν τὸ χόρτο καὶ ἡ καρδιά μου ξηράθηκε, γιατὶ λησμόνησα νὰ φάω τὸ ψωμί μου· νὰ φυλάξω δηλαδὴ τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ.
Τὸν ἄφησαν, λέει, μισοπεθαμένο, ὄχι γιατὶ δἐν ἤθελαν νὰ τὸν σκοτώσουν, ἀλλὰ δὲν ἄφησε ὁ Θεός. Δὲ θέλω, λέγει, τὸ θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ὅσο τὴ μετάνοιά του. Καὶ ποῦ τὸν ἀφήνουν; Στὸ δρόμο, δηλαδὴ στὴ ζωὴ αὐτή· δρόμος λέγεται τούτη ἡ ζωή, ἐπειδὴ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πενροῦν ἀπ’αὐτή. Κι ὅταν ἔφτασε στὸ δρόμο ὁ ἱερεύς καὶ τὸν εἶδε, τὸν προσπέρασε. Ἱερέα ὀνομάζει τό μακάριο Μωϋσῆ καὶ Ἀαρών. Σ’ αὐτὸ μαρτυρεῖ κι ὁ Δαβὶδ λέγοντος ὅτι ὁ Μωϋσῆς κι ὁ Ἀαρὼν εἶναι ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς του κι ὁ Σαμουήλ ἀπ’ αὐτοὺς ποὺ ἐπικαλοῦνται τ’ ὄνομά του. Εἶναι τοῦτος λοιπὸν ὁ ἀξιοθαύμαστος Μωϋσῆς ποὺ δοξάστηκε, ποὺ μὲ τὴ δεκαπλῆ μάστιγά του χτύπησε τοὺς Αἰγυπτίους· αὐτὸς ποὺ ἔσχισε καὶ ξέρανε τὴν Ἐρυθρὰ καὶ πέρασε ἀπ’ αὐτή τὸ λαό, αὐτὸς ποὺ γλύκανε τὸ νερὸ στὸ Μαρρᾶ καὶ πίσω ἀπὸ τὸ σύννεφο μίλησε μὲ τὸ Θεό· αὐτὸς ποὺ ἔκαμε πολλὰ ἀξιοθαύμαστα· αὐτὸς βαδίζοντας τὸ δρόμο τῆς ζωῆς καὶ ἀφοῦ εἶδε τὸν ἄνθρωπο πληγωμένο στὴ γῆ, τὸν προσπέρασε, χωρὶς νὰ τὸν σηκώση. Ὅμοια κι ὁ Λευΐτης, ἡ τάξη τῶν προφητῶν. Γιατὶ αὐτοί, ποὺ ἦρθαν ὕστερα ἀπὸ τὸ Μωϋσῆ, ἀφοῦ ἐβάδισαν τὸν ἴδιο δρόμο καὶ συνάντησαν πληγωμένο τὸν ἄνθρωπο, δὲν τὸν ἐσήκωσαν. Οὔτε ὁ Μωϋσῆς μὲ τὰ θαύματά του, οὔτε οἱ προφῆτες μὲ τὰ σημεῖα τους, κανένας δὲν τὸν ἐλύτρωσε ἀπὸ τὸ θάνατο, κανένας δὲν ἔκλεισε τὸ τραῦμα τῆς ἁμαρτίας. Γιατὶ οἱ ἴδιοι ἦσαν τῆς ἁμαρτίας δεσμῶτες. Μ’ ὅλο ποὺ μὲ τὴ σεμνὴ ζωή τους ἔγιναν φίλοι τοῦ Θεοῦ, ἐπειδὴ ἦσαν ὁμόσαρκοι μὲ τὸν Ἀδὰμ καὶ προέρχονταν ἀπὸ τὴν νεκρὴ ρίζα, δὲν μποροῦσαν, κλαδιὰ αὐτοὶ, νὰ ἀποσπάσουν τὴ ρίζα τῆς ἁμαρτίας.
Κάποιος ὅμως Σαμαρείτης μὲ ἔργα ὄχι τυχαῖα, προαίρεση σπλαχνική, φίλος τῶν ὁμοδούλων του, ὅταν ἤρθε στὸ μέρος αὐτὸ καὶ τὸν εἶδε πληγωμένο, τὸν λυπήθηκε, τοῦ ἔβαλε λάδι καὶ κρασὶ καὶ ἔδεσε τὶς πληγὲς τους, τὶς ἁμαρτίες του. Τό πρόσωπο καὶ τὴ μορφὴ τοῦ Σαμαρείτη παίρνει ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός. Ἀλλὰ θὰ πῆ κάποιος ἀπὸ τοὺς ἀκροατάς· Γιατί ἀποκαλεῖς τὸν Κύριο Σαμαρείτη; Ναί, Σαμαρείτη τόν λέγω ὄχι γιὰ τὴ φύση τῆς θεότητός του ἀλλὰ γιὰ τὸ σπλαχνικό τρόπο του. Ὁ Σαμαρείτης μὲ τὴν φύση τοῦ σώματός τους ἦταν ὅμοιος μὲ τοὺς ἄλλους, κατὰ τὴ σπλαχνικὴ προαίρεσή του ὅμως δὲν ἤσαν ὅμοιος· φάνηκε ἀνώτερός τους. Ἔτσι κι ὁ Κύριος παρουσιάστηκε σὰν ἄνθρωπος μὲ τὴ σωματική του μορφή, ὅμοιος μὲ τοῦς προφῆτες καὶ τοὺς πατριάρχες κατὰ τὴν ἀνθρωπίνη φύση ποὺ ἔλαβε ἀπὸ τὴ Μαρία. Μὲ τὴ δύναμη τῆς θεότητός του ὅμως στάθηκε ἀπ’ ὅλους ἀνώτερος. Ἴσος μ’ αὐτοὺς στὸ ἀνθρώπινο σχῆμα, ὄχι ἴσος στὴν ὑπερκόσμια δόξα. Ἐκεῖνοι ἀπὸ ἀδιαφορία καὶ σκληρότητα προσπέρασαν ἄσπλαχνα τὸν πληγωμένο. Ὁ Σαμαρείτης ὅμως φάνηκε πιὸ σπλαχνικὸς καὶ πιὸ εὐσεβὴς καὶ ἐλεητικός. Ὅμοια κι ὁ Χριστός. Οἱ πατριάρχες κι οἱ προφῆτες ἀδιαφόρησαν γιὰ τὸν ἄνθρωπο, ποὺ ξέπεσε μὲ τὴν παρακοή του. Ἐκεῖνος μόνο ἀποδείχθηκε σπλαχνικὸς κι ἐλεητικός, κατὰ τὸ λόγο τοῦ προφήτη· Σπλαχνικὸς καὶ ἐλεητικὸς εἶναι ὁ Κύριος, μακρόθυμος καὶ πολυέλαιος· καὶ πάλι· Γιατὶ σύ, Κύριε, εἶσαι σπλαχνικός. Κι ὅπως ὁ Σαμαρείτης δὲν ἦταν ἀπὸ τὸ Ἰσραηλιτικὸ ἔθνος ἀλλὰ προερχόταν ἀπὸ ἄλλη χώρα, ἔτσι κι ὁ Χριστὸς δὲν ἦταν ἀπὸ τὴ γῆ ἀλλὰ ἀπὸ τὸν οὐρανό. Ἦρθε στὴ γῆ· ἦταν Θεὸς κι ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ χάρη μας. Ἦταν Κύριος καὶ ντύθηκε τὴ μορφὴ τοῦ δούλου. Ἔνιωσε συμπάθεια γιὰ μᾶς ἀπὸ τὸν οὐρανὸ κατέβηκε στὴ γῆ, εἶδε τὸν ἄνθρωπο ριγμένο, ληστευμένο, λαβωμένο ἀπὸ τὶς πορνεῖες, τὶς εἰδωλολατρεῖες, τὶς μοιχεῖες, τοὺς φόνους· εἶδε καὶ σπλαχνίσθηκε τὸ πλάσμα του καὶ τοῦ ἔβαλε κρασὶ καὶ λάδι, ἀφοῦ δηλαδὴ ἀνάμειξε τὰ δύο ἔκαμε ἀλοιφὴ καὶ τὰ ἔβαλε στὸν ἄνθρωπο.
Τὶ σημαίνει ἀφοῦ ἀνέμειξε κρασὶ καὶ λάδι; Ἀφοῦ συνδύασε τὴ θεία φύση μὲ τὴν ἀνθρώπινη, ἀφοῦ συνταίριασε τὴν εὐσπλαχνία μὲ τὴ σωτηρία ἔσωσε τὸν ἄνθρωπο. Ἀφοῦ ἐνέμειξε κρασὶ καὶ λάδι, ἀφοῦ ἕνωσε τὸ ἅγιο Πνεῦμα μὲ τὸ αἷμα του, ἔδωσε στὸν ἄνθρωπο ζωή. Γιατὶ μόλις ἔσταξε τὸ αἷμα τοῦ Κυρίου μας ἀπὸ τὴν πλευρὰ του ξεπλύθηκαν ἀπὸ τὸ χαρτὶ οἱ ἁμαρτίες μας.
Τί σημαίνει τώρα· Ἔδεσε τὶς πληγὲς του; Τοῦτο· ἔδεσε τὸ διάβολο κι ἐλευθέρωσε τὸν ἄνθρωπο. Ἔδεσε τὸ σκάφος κι ἐζωοποίησε τοῦς ναυαγούς, ἐδέσμευσε καὶ ὑπόταξε τὶς δυνάμεις τοῦ πονηροῦ. Κι ἐλευθέρωσε τὸν ἄνθρωπο. Ἄν θέλης νὰ τὸ σκεφτῆς καὶ διαφορετικά, ἄκου. Σὰ λάδι προσκομίζει τὸ λόγο τῆς παρακλήσεως, καὶ προσθέτει σὰν στυπτικό κρασὶ τὴ διδασκαλία, ποὺ μαζεύει τὴ σκορπισμένη σκέψη, κατὰ τὸ λόγο τοῦ Ἀποστόλου· Ἔλεγξε, ἐπιτήμησε, παρακάλεσε. Καὶ τὸν ἀνέβασε στὸ ἴδιο του τὸ ζῶο, πῆρε δηλαδὴ ὁ Χριστὸς τὴ σάρκα πάνω στοὺς ὤμους τῆς θεότητός του καὶ τὴν ἀνέβασε ἀπὸ τὴ γῆ στὸν οὐρανό, οὔτε χρυσό, ἤ ἄργυρο, ἤ πολύτιμους λίθους ἀνέβασε ἀλλά τόν κατ’ εἰκόνα ἄνθρωπο ἀνέβασε ἀπό τους οὐρανούς, στὸ μεγάλο καὶ θαυμαστὸ καὶ ἁπλόχωρο πανδοχεῖο, σ’ αὐτὴν τὴν καθολικὴ Ἐκκλησία.
Καὶ τὴν παράδωσε στὸν πανδοχέα, στὸ μακάριο Παῦλο, στὸ στῦλο τῶν Χριστιανῶν, τὸ γνήσιο πανδοχέα, διδοντάς του δυὸ δηνάρια καὶ διὰ μέσου τοῦ Παύλου σὲ κάθε μιᾶς Ἐκκλησίας τοῦς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς δασκάλους καὶ τοὺς λειτουργούς. Δυὸ δηνάρια, τὴν Παλαιὰ καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, λέγοντας· περιποιήσου τοῦτον τὸν ἄνθρωπο, κι ἄν ξοδέψης κάτι ἀκόμα, ἐγὼ θἀ ἐπιστρέψω καὶ θὰ σοῦ τὸ δώσω. Ἐννοεῖ τοῦτο· Φρόντισε γιὰ τὸ λαὸ ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὰ ἔθνη καὶ τὸν ἐμπιστεύτηκα σὲ σένα μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ἐπειδὴ εἶναι ἄρρωστοι οἱ ἄνθρωποι, τραυματισμένοι ἀπὸ τῆς ἁμαρτίες, θεράπευσέ τους, θέτοντας ἐπάνω σὰν σιναπισμὸ τοὺς προφητικοὺς λόγους καὶ τὰ εὐαγγελικὰ διδάγματα ἀποκαθιστῶντας τὴν ὑγεία τους μὲ τὶς νουθεσίες καὶ τὶς παρακλήσεις τῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ πειθοντάς τους νὰ στέκονται μακρυὰ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ νὰ ἀφήσουν τὴν πλάνη τῆς ἁμαρτίας. Ἄν ὅμως κι ἔτσι μείνουν ἀδιόρθωτοι, λύγισέ τους μὲ τοὺς αὐστηροὺς λόγους σου. Γίνε τὸ πρότυπο καὶ τὸ παράδειγμά τους, μὲ τοὺς λόγους, μὲ τὰ ἔργα σου, τὴ συμπεριφορὰ, τὴν πίστη, τὴν ἀγάπη, τὴ σεμνότητα, γιὰ νὰ ἀκολουθήσουν τὰ ἴχνη σου καὶ νὰ μιμηθοῦν τὴν ἐνάρετη ζωή σου. Κι ἄν κάμης τοῦτο, ἄν ἀπὸ λόγου σου κάμης κάποια προσθήκη λόγων ἤ ἔργων, ἄν δαπανήσης κάτι ἀκόμα, θὰ σοῦ τὸ δώσω στὴ ἐπιστροφὴ δηλαδὴ στὴ δευτέρα παρουσία μου, τὴν ἀνταποδοτική· θὰ σοῦ δώσω μισθὸ τῶν κόπων σου ἄξιο. Γι’ αὐτὸ κι ὁ Παῦλος μὲ τὸ θάρρος τῶν ὑποσχέσων αὐτῶν λέει· Μὲ πολλὴ χαρὰ θὰ ξοδέψω γιὰ χάρη τοῦ Χριστοῦ καὶ θὰ ἀναλωθῶ γιὰ τὶς ψυχὲς σας, ἐννοῶντας τὴ διδασκαλία του πρὸς τοὺς ἐθνικοὺς καὶ τὴν κηρυκτική του διακονία. Γιατὶ αὐτὸ εἶναι ποὺ οἰκοδομεῖ καὶ στηρίζει τὶς Ἐκκλησίες τοῦ Θεοῦ καὶ μὲ τὶς πνευματικὲς ὑποδείξεις του θεραπεύει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ μοιράζοντας τὸ ὠφέλιμο στὸν καθένα, ὁδηγεῖ τὶς ψυχὲς στὴν αἰώνια ζωή. Στοὺς πάντες ἔγινα, λέει, τὰ πάντα, γιὰ νὰ σώσω τοὺς πάντες. Αὐτὸς εἶναι τῆς Ἐκκλησίας ὁ καλὸς πανδοχέας, ὅλους τοὺς δέχεται κι ὅλους τοὺς φροντίζει· δὲν ἀπομακρύνει τὸν πόρνο, δὲν ἀπεχθάνεται τὸν εἰδωλολάτρη, κανένα ἄλλον ἀσεβῆ κι ἀκάθαρτο δὲν ἀποδιώχνει, τοὺς δέχεται ὅλους. Σὰν γιατρὸς πλύνει τὶς πληγές, τὶς καθαρίζει καὶ τὶς σφογγίζει μὲ λουτρὸ ξαναγεννημοῦ. Προσφέρει τούς στυφτικούς λόγους, ὅπως τὸ καρσί, γιὰ νὰ μῆν παρασυρώμαστε ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες τῆς ἅγνοιάς μας ἤ τὶς κακίες μας. Καὶ πάλι μᾶς θεραπεύει μὲ παράκληση, σὰν μὲ λάδι ἀλείφοντας τὶς ψυχές μας. Μᾶς λέει ὁ Παῦλος· Σᾶς παρακαλοῦμε, ἀδελφοί μου, μὲ τὴν εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ νὰ προσφέρετε τὰ σώματά σας θυσία ζωντανή, ἁγία, ἀρεστή, ὅπως πρέπει νὰ εἶναι ἡ λογική σας λατρεία.
Ὅσοι λοιπὸν τυχαίνει νὰ εἴμαστε μαθηταὶ τῶν λόγων τοῦ Παύλου, ἄς φυλάξωμεν τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ μὴν ξεπέσωμε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ τῶν οὐρανῶν, τὴν πόλη τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Καὶ μακάρι, μὲ θεραπευμένα τὰ τραύματα τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματός μας, ὑγιεῖς καὶ τέλειοι στὴν πίστη νὰ παρουσιαστοῦμε στὸ Χριστό, σῶοι καὶ θαρραλέοι, χωρὶς νὰ μειονεχτοῦμε σὲ κανένα καλὸ ἔργο καὶ ν’ ἀπολαύσωμε τὴν ἀγαθὴ ὑπόσχεση στοὺς οὐρανοὺς μὲ τὴ χάρη καὶ τὴ φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μαζὶ μ’ Ἐκεῖνον, στὸν Πατέρα καὶ τὸ Πανάγιο Πνεῦμα ἄς εἶναι δόξα τώρα καὶ πάντοτε καὶ στοὺς αἰῶνες. Ἀμήν
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΟΡΦΟΥ Η ΑΡΓΩ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΗΝ ΜΕΣΑΙΑ ΟΔΟ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΤΟ ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΟ ΔΕΡΑΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΜΕΣΣΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου