ΠΗΓΗ: ΤΡΕΛΟ-Γιάννης
Απο την Ιόλη Πιερίδη
Parkside Wimbledon, Απρίλιος 2013. Ο καλεσμένοι του γόνου της γνωστής εφοπλιστικής οικογενείας στο υπέροχο σπίτι του στο νοτιοδυτικό Λονδίνο, χάζευαν τα έργα τέχνης που κοσμούσαν τους τοίχους του σαλονιού. Εκείνος με δύο άλλους Έλληνες φίλους του είχαν αποσυρθεί στο γραφείο του και συζητούσαν.
-Έχω κάτι για σας…, ακούστηκε κάποια στιγμή ο οικοδεσπότης.
Καθώς έκλεινε το συρτάρι του γραφείου του ένα αντίγραφο επιταγής πάνω στο οποίο υπήρχε ο αριθμός 6.000.000 δολλάρια και δύο ονόματα, έκανε την εμφάνισή του. Η επιταγή είχε πολύ παλιά ημερομηνία, δεκαετίες πίσω, αλλά τα ονόματα εκείνου που την εξέδιδε και του παραλήπτη είχαν μια σατανική “επικαιρότητα” στα πολιτικά πράγματα της Αθήνας.
Τόσο βαριά επικαιρότητα που ούτε καν αυτή η δίκη του Άκη και της Βίκυς Σταμάτη, δεν μπορούσαν να αναχαιτίσουν την σημασία της. Ήταν μία από τις τουλάχιστον δύο επιταγές που είχαν ρίξει την κυβέρνηση του ανθρώπου που σε βαθιά γεράματα πλέον, αλλά πάντα κοτσονάτος, θα μιλήσει την Τετάρτη το απόγευμα στο Free Thinking Zone της Σόλωνος σε νεαρούς bloggers.
O εφοπλιστής και η παρέα του είναι το αντίπαλο δέος στη παρέα των Γερμανών επιχειρηματιών που λίγες μέρες πριν είχαν συναντηθεί στην βίλα του Σουνίου. Τα στρατόπεδα είχαν πλέον αρχίσει να ξεκαθαρίζουν. Αμερικανοί εναντίον Γερμανών με φόντο την Ελλάδα και την Κύπρο - για την ώρα.
Η παρέα του εφοπλιστή εξυπηρετούσε τα αμερικανικά συμφέροντα και για την ώρα σχολίαζε ειρωνικά την “τιμή” των Ελλήνων πολιτικών. Δεν παρέλειψαν μάλιστα να αναφερθούν με περίσσευμα χαιρεκακίας στην προσπάθεια του πρωθυπουργού Σαμαρά να καταφέρει ένα ραντεβού με τον Ομπάμα, βάζοντας μέσο, για την ακρίβεια ικετεύοντας την βοήθεια του Εβραϊκού λόμπι. Ο Σαμαράς όπως έγραψε πρώτο το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» έσπευσε καταιδρωμένος να δηλώσει συμμετοχή -από τους πρώτους- στο AJC Global Forum 2013, το οποίο διεξάγεται τις πρώτες μέρες του Ιουνίου στην Ουάσινγκτον με την ελπίδα ότι έτσι θα καταφέρει να δει και τον Ομπάμα.
-Ακόμη και να το πετύχει η συνάντηση θα είναι απόλυτα εθιμοτυπική, το κλίμα ψυχρό και σχεδόν στο όρθιο. Οι δικοί μας ξέρουν ότι ο Σαμαράς παραδόθηκε αμαχητί στους Γερμανούς και τώρα πλέον είναι αναλώσιμος ακόμη και για την Μέρκελ.
Στα αυτιά τους είχαν φθάσει οι πληροφορίες ότι η Γερμανίδα Καγκελάριος αναζητά τον αντικαταστάτη του Σαμαρά, ει δυνατόν ως τις 20 Ιουλίου, και δεν υπήρχε πλέον κανένας λόγος οι Αμερικανοί να ανοίξουν παρτίδες μαζί του. Απλά για λόγους fairplay δεν θέλουν να δυναμιτίσουν την γερμανική προεκλογική περίοδο κάτι που έκανε και η Μέρκελ όσο πλησιάζαμε στις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου με την επανεκλογή του Ομπάμα.
Οι Σεπτέμβριος είναι το όριο για την Ελλάδα. Αυτό το γνωρίζουν τόσο οι Αμερικανοί, όσο και οι Γερμανοί. Απλά ως τον Σεπτέμβριο ότι και να γίνει, αν χρειασθεί να γίνουν πράγματα (όπως θάλεγε και η Βάνα Μπάρμπα), αυτά πρέπει να γίνουν με σιγαστήρα, όπως οι κομψές, αθόρυβες εκτελέσεις, στις απομονωμένες βίλες με τα ξεχασμένα πτώματα ακόμη και από το θεό. Οι Αμερικανοί θα συνεχίσουν μεθοδικά το σχέδιό τους που δεν είναι άλλο από την τορπίλη στο ευρώ σε πρώτη φάση. Μετά…(απλά να διαβάζετε «Κουρδιστό Πορτοκάλι).
-Το ευρώ είναι πλέον ένα κερί στον άνεμο. Ήδη οι αμερικανικές τράπεζες άρχισαν να δέχονται τα εκατομμύρια που δραπετεύουν από τις ευρωπαϊκές χώρες του Νότου εξαιτίας της αντίληψης του Σόιμπλε για την οικονομική ηθική και την τιμωρία. Αυτό που έγινε στην Κύπρο δεν ήταν παρά ένα ακόμη βήμα προς την ανατίναξη του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Ποιος εμπιστεύεται πλέον την Ευρώπη;
Σωστό είναι αυτό που λες, μόνο που καλά θα είναι να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε με την Ελλάδα. Για την ώρα θα πρέπει να απελευθερώσουμε τους Έλληνες από τα δεσμά και τις φοβίες που καλλιεργούν οι Γερμανοί σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ. Οι Έλληνες φίλοι μας δεν έχουν παρά να κοιτάξουν γύρω τους, για την ακρίβεια δίπλα τους. Η Τουρκία μέσα σε λίγα χρόνια όχι μόνο κατάφερε να αποπληρώσει το δάνειο του ΔΝΤ αλλά γνωρίζει πλέον μια καλπάζουσα ανάπτυξη 8% ΦΠΑ στην εστίαση κι όχι το 23% της Ελλάδας. Οι Έλληνες δεν έχουν παρά να κοιτάξουν και το Ισραήλ το οποίο αποφάσισε να σταθεί μόνο του τα πόδια του μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Ισραηλινοί αποφάσισαν να κάνουν την ανεξαρτησία της χώρας τους δική τους υπόθεση, όπως συμβαίνει με όλα τα σοβαρά κράτη του πλανήτη. Οι Έλληνες δεν έχουν να φοβούνται τίποτε αν εγκαταλείψουν το ευρώ, μόνο που πρέπει να το κάνουν με δική τους επιλογή και οργανωμένα.
Σ΄ αυτή την περίπτωση δεν αρκεί μόνο ο Αλαβάνος. Χρειαζόμαστε νέους ανθρώπους ώστε να ανανεωθεί το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι ο Ανδρέας Ανδρέαδης, ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ. Ο Τόμσεν μου έχει πει τα καλύτερα για τον Ανδρεάδη.
Χρειαζόμαστε νέο αίμα. Ο απρόβλεπτος Καμμένος είναι επίσης φίλος μας και σημειώστε ότι έχει μεγάλες πιθανότητες να εκτιναχθεί σε ένα ποσοστό 15-18% εάν περιορίσει τα λάθη του και κάνει πιο κατανοητές τις θέσεις του για την διακυβέρνηση μιας χώρας η οποία ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το ευρώ…Σημειώστε ότι στα μέσα Μαίου ο Καμμένος θα είναι το πλέον σταθερό σημείο αναφοράς στο κομματικό σκηνικό της Ελλάδας που καταρρέει.
Από στιγμή σε στιγμή θα αρχίσει το τσουνάμι των δημοσιευμάτων στα διεθνή ΜΜΕ για κορυφαίους Έλληνες πολιτικούς. Αυτό το γνωρίζουν και οι Γερμανοί γι' αυτό φροντίζουν να πάρουν θέση για την επόμενη μέρα της πτώσης της κυβέρνησης Σαμαρά. Εκείνο που θα κρίνει ποιος από τους δύο-εμείς η οι Γερμανοί -θα έχουμε τον έλεγχο της Ελλάδας την επόμενη μέρα είναι τα πρόσωπα που θα επιλέξουμε για να ποντάρουμε πάνω τους.
Οι δικοί μας στην Ουάσινγκτον θεωρούν την Ελλάδα και την Κύπρο τους πολιορκητικούς κριούς στην υπόθεση ανατίναξης της ευρωζώνης. Η Ελλάδα θα πληρώσει με πολύ σκληρό νόμισμα τους Γερμανούς πολιτικούς και το πάθος τους για αιματηρή λιτότητα των αδυνάτων.
Από την άλλη μεριά οι Έλληνες πρέπει να ετοιμασθούν για την επόμενη μέρα που ξεκινάει μετά τις γερμανικές εκλογές για την χώρα τους. Δεν έχουν δικαίωμα, αυτή τη φορά, οι πολίτες της Ελλάδας να πουν ότι δεν γνώριζαν. Τους θυμίζουμε την δήλωση της Ελένης Γλύκατζη Αρβελέρ στην συνέντευξή της στο Μega (σχετικό video) «Μου διεμήνυσαν ότι θα έχετε κράτος μέχρι το Σεπτέμβριο του 2013, μέχρι τις γερμανικές εκλογές. Μετά τέλος….»
πηγή
Απο την Ιόλη Πιερίδη
Parkside Wimbledon, Απρίλιος 2013. Ο καλεσμένοι του γόνου της γνωστής εφοπλιστικής οικογενείας στο υπέροχο σπίτι του στο νοτιοδυτικό Λονδίνο, χάζευαν τα έργα τέχνης που κοσμούσαν τους τοίχους του σαλονιού. Εκείνος με δύο άλλους Έλληνες φίλους του είχαν αποσυρθεί στο γραφείο του και συζητούσαν.
-Έχω κάτι για σας…, ακούστηκε κάποια στιγμή ο οικοδεσπότης.
Καθώς έκλεινε το συρτάρι του γραφείου του ένα αντίγραφο επιταγής πάνω στο οποίο υπήρχε ο αριθμός 6.000.000 δολλάρια και δύο ονόματα, έκανε την εμφάνισή του. Η επιταγή είχε πολύ παλιά ημερομηνία, δεκαετίες πίσω, αλλά τα ονόματα εκείνου που την εξέδιδε και του παραλήπτη είχαν μια σατανική “επικαιρότητα” στα πολιτικά πράγματα της Αθήνας.
Τόσο βαριά επικαιρότητα που ούτε καν αυτή η δίκη του Άκη και της Βίκυς Σταμάτη, δεν μπορούσαν να αναχαιτίσουν την σημασία της. Ήταν μία από τις τουλάχιστον δύο επιταγές που είχαν ρίξει την κυβέρνηση του ανθρώπου που σε βαθιά γεράματα πλέον, αλλά πάντα κοτσονάτος, θα μιλήσει την Τετάρτη το απόγευμα στο Free Thinking Zone της Σόλωνος σε νεαρούς bloggers.
O εφοπλιστής και η παρέα του είναι το αντίπαλο δέος στη παρέα των Γερμανών επιχειρηματιών που λίγες μέρες πριν είχαν συναντηθεί στην βίλα του Σουνίου. Τα στρατόπεδα είχαν πλέον αρχίσει να ξεκαθαρίζουν. Αμερικανοί εναντίον Γερμανών με φόντο την Ελλάδα και την Κύπρο - για την ώρα.
Η παρέα του εφοπλιστή εξυπηρετούσε τα αμερικανικά συμφέροντα και για την ώρα σχολίαζε ειρωνικά την “τιμή” των Ελλήνων πολιτικών. Δεν παρέλειψαν μάλιστα να αναφερθούν με περίσσευμα χαιρεκακίας στην προσπάθεια του πρωθυπουργού Σαμαρά να καταφέρει ένα ραντεβού με τον Ομπάμα, βάζοντας μέσο, για την ακρίβεια ικετεύοντας την βοήθεια του Εβραϊκού λόμπι. Ο Σαμαράς όπως έγραψε πρώτο το «Κουρδιστό Πορτοκάλι» έσπευσε καταιδρωμένος να δηλώσει συμμετοχή -από τους πρώτους- στο AJC Global Forum 2013, το οποίο διεξάγεται τις πρώτες μέρες του Ιουνίου στην Ουάσινγκτον με την ελπίδα ότι έτσι θα καταφέρει να δει και τον Ομπάμα.
-Ακόμη και να το πετύχει η συνάντηση θα είναι απόλυτα εθιμοτυπική, το κλίμα ψυχρό και σχεδόν στο όρθιο. Οι δικοί μας ξέρουν ότι ο Σαμαράς παραδόθηκε αμαχητί στους Γερμανούς και τώρα πλέον είναι αναλώσιμος ακόμη και για την Μέρκελ.
Στα αυτιά τους είχαν φθάσει οι πληροφορίες ότι η Γερμανίδα Καγκελάριος αναζητά τον αντικαταστάτη του Σαμαρά, ει δυνατόν ως τις 20 Ιουλίου, και δεν υπήρχε πλέον κανένας λόγος οι Αμερικανοί να ανοίξουν παρτίδες μαζί του. Απλά για λόγους fairplay δεν θέλουν να δυναμιτίσουν την γερμανική προεκλογική περίοδο κάτι που έκανε και η Μέρκελ όσο πλησιάζαμε στις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου με την επανεκλογή του Ομπάμα.
Οι Σεπτέμβριος είναι το όριο για την Ελλάδα. Αυτό το γνωρίζουν τόσο οι Αμερικανοί, όσο και οι Γερμανοί. Απλά ως τον Σεπτέμβριο ότι και να γίνει, αν χρειασθεί να γίνουν πράγματα (όπως θάλεγε και η Βάνα Μπάρμπα), αυτά πρέπει να γίνουν με σιγαστήρα, όπως οι κομψές, αθόρυβες εκτελέσεις, στις απομονωμένες βίλες με τα ξεχασμένα πτώματα ακόμη και από το θεό. Οι Αμερικανοί θα συνεχίσουν μεθοδικά το σχέδιό τους που δεν είναι άλλο από την τορπίλη στο ευρώ σε πρώτη φάση. Μετά…(απλά να διαβάζετε «Κουρδιστό Πορτοκάλι).
-Το ευρώ είναι πλέον ένα κερί στον άνεμο. Ήδη οι αμερικανικές τράπεζες άρχισαν να δέχονται τα εκατομμύρια που δραπετεύουν από τις ευρωπαϊκές χώρες του Νότου εξαιτίας της αντίληψης του Σόιμπλε για την οικονομική ηθική και την τιμωρία. Αυτό που έγινε στην Κύπρο δεν ήταν παρά ένα ακόμη βήμα προς την ανατίναξη του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Ποιος εμπιστεύεται πλέον την Ευρώπη;
Σωστό είναι αυτό που λες, μόνο που καλά θα είναι να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε με την Ελλάδα. Για την ώρα θα πρέπει να απελευθερώσουμε τους Έλληνες από τα δεσμά και τις φοβίες που καλλιεργούν οι Γερμανοί σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ. Οι Έλληνες φίλοι μας δεν έχουν παρά να κοιτάξουν γύρω τους, για την ακρίβεια δίπλα τους. Η Τουρκία μέσα σε λίγα χρόνια όχι μόνο κατάφερε να αποπληρώσει το δάνειο του ΔΝΤ αλλά γνωρίζει πλέον μια καλπάζουσα ανάπτυξη 8% ΦΠΑ στην εστίαση κι όχι το 23% της Ελλάδας. Οι Έλληνες δεν έχουν παρά να κοιτάξουν και το Ισραήλ το οποίο αποφάσισε να σταθεί μόνο του τα πόδια του μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Ισραηλινοί αποφάσισαν να κάνουν την ανεξαρτησία της χώρας τους δική τους υπόθεση, όπως συμβαίνει με όλα τα σοβαρά κράτη του πλανήτη. Οι Έλληνες δεν έχουν να φοβούνται τίποτε αν εγκαταλείψουν το ευρώ, μόνο που πρέπει να το κάνουν με δική τους επιλογή και οργανωμένα.
Σ΄ αυτή την περίπτωση δεν αρκεί μόνο ο Αλαβάνος. Χρειαζόμαστε νέους ανθρώπους ώστε να ανανεωθεί το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι ο Ανδρέας Ανδρέαδης, ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ. Ο Τόμσεν μου έχει πει τα καλύτερα για τον Ανδρεάδη.
Χρειαζόμαστε νέο αίμα. Ο απρόβλεπτος Καμμένος είναι επίσης φίλος μας και σημειώστε ότι έχει μεγάλες πιθανότητες να εκτιναχθεί σε ένα ποσοστό 15-18% εάν περιορίσει τα λάθη του και κάνει πιο κατανοητές τις θέσεις του για την διακυβέρνηση μιας χώρας η οποία ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το ευρώ…Σημειώστε ότι στα μέσα Μαίου ο Καμμένος θα είναι το πλέον σταθερό σημείο αναφοράς στο κομματικό σκηνικό της Ελλάδας που καταρρέει.
Από στιγμή σε στιγμή θα αρχίσει το τσουνάμι των δημοσιευμάτων στα διεθνή ΜΜΕ για κορυφαίους Έλληνες πολιτικούς. Αυτό το γνωρίζουν και οι Γερμανοί γι' αυτό φροντίζουν να πάρουν θέση για την επόμενη μέρα της πτώσης της κυβέρνησης Σαμαρά. Εκείνο που θα κρίνει ποιος από τους δύο-εμείς η οι Γερμανοί -θα έχουμε τον έλεγχο της Ελλάδας την επόμενη μέρα είναι τα πρόσωπα που θα επιλέξουμε για να ποντάρουμε πάνω τους.
Οι δικοί μας στην Ουάσινγκτον θεωρούν την Ελλάδα και την Κύπρο τους πολιορκητικούς κριούς στην υπόθεση ανατίναξης της ευρωζώνης. Η Ελλάδα θα πληρώσει με πολύ σκληρό νόμισμα τους Γερμανούς πολιτικούς και το πάθος τους για αιματηρή λιτότητα των αδυνάτων.
Από την άλλη μεριά οι Έλληνες πρέπει να ετοιμασθούν για την επόμενη μέρα που ξεκινάει μετά τις γερμανικές εκλογές για την χώρα τους. Δεν έχουν δικαίωμα, αυτή τη φορά, οι πολίτες της Ελλάδας να πουν ότι δεν γνώριζαν. Τους θυμίζουμε την δήλωση της Ελένης Γλύκατζη Αρβελέρ στην συνέντευξή της στο Μega (σχετικό video) «Μου διεμήνυσαν ότι θα έχετε κράτος μέχρι το Σεπτέμβριο του 2013, μέχρι τις γερμανικές εκλογές. Μετά τέλος….»
πηγή
3 σχόλια:
Σάββατο, 29 Δεκεμβρίου 2012
"Η αντιπροσωπευτικότητα τρέφει την ψευδαίσθηση της ασφάλειας και δημιουργεί την ανάγκη για Μεσσίες!"
Για το Ρουσσώ η Δημοκρατία, είτε είναι άμεση, είτε δεν υπάρχει καθόλου. Επηρεασμένος από την αρχαία Αθήνα και την «αυτόνομη πόλη» του Καλβίνου , γράφει στο «Κοινωνικό Συμβόλαιο» : « Οι βουλευτές του λαού, ούτε είναι, ούτε μπορεί να είναι αντιπρόσωποί του. Δεν είναι παρά επίτροποί του. Τίποτα δεν μπορούν να αποφασίσουν οριστικά. Κάθε νόμος που δεν τον κύρωσε αυτοπροσώπως ο ίδιος ο λαός, είναι άκυρος».
O Ρουσσό δυστυχώς δε φαίνεται να κατάφερε και πολλά με τις ριζοσπαστικές του θέσεις. Πεθαίνει το 1778 στη Γαλλία αφήνοντας πίσω σπουδαίες παρακαταθήκες για τις κοινωνίες του μέλλοντος . Ελάχιστες όμως, κοινότητες υιοθέτησαν από τότε τις «ανώτερες» πολιτικές του προτάσεις περί συμμετοχικής Δημοκρατίας , όπως τα καντόνια της Ελβετίας, η Παρισινή Κομμούνα του 1871, τα Ρωσικά Σοβιέτ του 1905 και βέβαια κάποιες σύγχρονες μικρές «πολιτείες» στις Σκανδιναβικές χώρες.
Τι συνέβη λοιπόν και δεν λειτούργησε η άμεση Δημοκρατία ; Γιατί ενώ οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες σε πνευματικό και πολιτιστικό επίπεδο, οι κοινωνίες επέλεξαν πολιτεύματα αντιπροσωπευτικότητας και όχι άμεσης συμμετοχής των πολιτών; Εξαρχής, οι θεμελιωτές του κράτους των ΗΠΑ απέρριψαν ρητά την άμεση δημοκρατία ως επιλογή, πιστεύοντας ότι θα οδηγούσε στην υπερίσχυση των πολυπληθέστερων κατώτερων κοινωνικών τάξεων ή σε χαοτική αταξία, και διαμόρφωσαν την αντιπροσωπευτική ολιγαρχία ονομάζοντας το νέο πολίτευμα «ρεπουμπλικανικό» και όχι «δημοκρατικό», ώστε να παραπέμπει στο ρωμαϊκό κράτος της ελληνιστικής περιόδου.
Καθώς παράλληλα εξαπλωνόταν και ο εθνικισμός, στη Γαλλική Επανάσταση η επίσης αντιπροσωπευτικού χαρακτήρα Εθνοσυνέλευση προβλήθηκε ως ενσάρκωση της βούλησης του έθνους. Mε λίγα λόγια η μετάβαση από τον ολοκληρωτισμό της μοναρχίας σε ένα άλλο πολίτευμα φιλελεύθερου χαρακτήρα έπρεπε να γίνει, έτσι, ώστε να μη χαθεί το «μαγικό ραβδί» των αποφάσεων από την ελίτ της παλιάς εξουσίας, αλλά και να ικανοποιηθεί το ολοένα και πιο πολιτικοποιημένο εργατικό δυναμικό.
Ήταν σχεδόν αδύνατο να συνεχίσουν να υφίστανται κοινωνίες βιομηχανοποιημένες, αστικού τύπου με κανόνες δουλοπαροικίας και απόρριψης του εργαζόμενου ως μη πολιτικού όντος. Ο δούλος έγινε δουλοπάροικος και μετά εργαζόμενος με σύμβαση υπογεγραμμένη και με ανθρώπινα δικαιώματα. Ο κοινοβουλευτισμός ήταν ένα σατανικά «ευφυές κόλπο», για να δοθεί στον προλετάριο και αργότερα εξειδικευμένο υπήκοο η ψευδαίσθηση της αντιπροσωπευτικότητας και των ειδικών προσωπικών κατακτήσεων στην εργασία, στον πολιτισμό και στην ίδια του τη ζωή.
Από τις αρχές του 20ου αιώνα ως σήμερα, σημαντικοί πολιτικοί διανοητές, όπως ο Καστοριάδης αλλά και σύγχρονοι επιστήμονες, όπως ο Τζοζάια Όμπερ δηλώνουν απερίφραστα ότι αυτό που βιώνουμε σε όλο τον δυτικό κόσμο δεν είναι Δημοκρατία. Πρόκειται ουσιαστικά για μια μεγάλη απάτη που τρέφει την ανευθυνότητα του απροστάτευτου μέλους μιας κοινότητας και συγκαλύπτει πάντα, τις ανεξέλεγκτες ή και εγληματικές διαθέσεις μιας θρασύτατης πολιτικής ελίτ.
Επεξηγηματικά, ο «κατά φαντασίαν» πολίτης είναι κομμάτι μιας μάζας που ο αντιπρόσωπός της συνδέεται μαζί της κάθε τέσσερα χρόνια, μόνο, για να συνομιλήσει σ΄ ένα ασαφές και καταναγκαστικό επίπεδο επικοινωνίας και αόριστης υποσχεσιολογίας. Με την ψήφο «εκβιασμού», ο «αντιπρόσωπος» παίρνει την εντολή να δράσει, όπως εκείνος επιθυμεί και ερμηνεύοντας αυθαίρετα θεσμούς και νόμους , σύμφωνα με το δικό του πολιτικό και «υπαρξιακό» συμφέρον. Το αποτέλεσμα είναι να διοικεί το 15% και το υπόλοιπο 85% να ακολουθεί, χωρίς καμία δυνατότητα υπεύθυνης συμμετοχής σε αποφάσεις που το αφορούν!
Εντωμεταξύ, αναπτύσσονται παράλληλα, σε όλο τον βιόκοσμο του συστήματος, μηχανισμοί στήριξης της «αντιπροσωπευτικότητας», για να εξυπηρετήσουν όλο το δίκτυο άσκησης της εξουσίας. Κυρίαρχα εργαλεία είναι ο μεσσιανισμός και ο λαικισμός. Οι χώροι διαπαιδαγώγησης του «αμέτοχου» αλλά «αντιπροσωπευόμενου» ατόμου είναι το σχολείο , όπου παρέχεται η μαζική εκπαίδευση , αντιγράφοντας και όχι δημιουργώντας , τα Μ.Μ.Ε., μέσω των οποίων καλλιεργείται η μαζική επικοινωνία,από τον εκάστοτε «στρατευμένο» δημοσιογράφο, το καταναλωτικό σύστημα που επιλέγει για χάρη του τον τρόπο ζωής, τη μόδα και την ψυχαγωγία. Διαπλάθεται σταδιακά, μια ατροφική διάθεση για συμμετοχικότητα σε ο τιδήποτε. Όλοι ξέρουμε ότι κάποιος άλλος, «μεσσίας» , θα τραβάει μπροστά κι εμείς θα ακολουθούμε.
«Έχω αντιπρόσωπο, άρα υπάρχω»! Η αντιπροσωπευτικότητα τρέφει την ψευδαίσθηση της ασφάλειας. Το άτομο αισθάνεται έναν εφησυχασμό και , με τον καιρό, αποβάλλει το ένστικτο της ευθύνης και την εσωτερική διέγερση της δράσης. Αδιαφορεί πια για συμμετοχή, γιατί πιστεύει ότι άλλος το ανέλαβε ή ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα παρέμβασης σε αποφάσεις .
Πολλαπλασιάζονται έτσι οι κοινότητες των ανεύθυνων μελών που γίνονται πλέον, εύκολη βορά του πελατειακού συστήματος των «διακεκριμένων» αντιπροσώπων τους. Το αποτέλεσμα είναι να βιώνουμε έναν αστικό πολιτισμό με φεουδαρχικούς μηχανισμούς ελέγχου και καθοδήγησης της κοινωνίας. Αν θέλουμε να πιστεύουμε στην αξία του «πολιτικού» ανθρώπου, έστω σε μια εξελίξιμη μορφή του, θα πρέπει να μας προβληματίσει έντονα, πώς είναι δυνατον να εκχωρούμε το δικαίωμα της πολιτικής μας ταυτότητας στην οποιαδήποτε κατασκευασμένη περσόνα που ξεπετάχθηκε «φτιασιδωμένη» από τα studios κάποιας τηλεόρασης.
Το 1813, ο Καποδίστριας, ένας από τους σπουδαιότερους ευρωπαίους της παγκόσμιας διπλωματίας , δημιούργησε το συμμετοχικό ελβετικό κράτος ως πρότυπο αποκεντρωμένης διοίκησης και άμεσης δημοκρατίας. Στον τόπο καταγωγής του όμως, δολοφονήθηκε από κάποιους «προστάτες αντιπροσώπους» που διέκριναν τον κίνδυνο να χάσουν το δικαίωμα της «αντιπροσωπείας»! Αργότερα, στο ιταλικό Τορίνο και σε κρατίδια της Γερμανίας αναπτύχθηκαν κοινωνίες άμεσης παρεμβασης στα κοινά. Τα τελευταία χρόνια σε Δανία, Σουηδία , Φινλανδία και Νορβηγία εξελίσσονται , θεσμικά, μηχανισμοί πρόσβασης των πολιτών στις αποφάσεις της εξουσίας με άμεσο τρόπο.
Η συμμετοχική δημοκρατία δεν είναι ο όχλος της πλατείας Συντάγματος, δεν είναι οι «αγανακτισμένοι» που ζητούν «άμεση πρόσβαση» στην πολιτική, χωρίς να γνωρίζουν την αναλογική άσκηση δικαιώματος και υποχρέωσης. Πρόκειται για ένα σύστημα οργανωμένης πολιτικής κοινότητας , όπου το δικαίωμα της συμμετοχής δίνεται σε όλους , να το ασκήσουν ελεύθερα , αφού πρώτα ενεργοποιήσουν τις δυνατότητές τους. Προϋποθέσεις είναι η γνώση, η ενημέρωση και ασφαλώς η διάθεση για συμμετοχή σε αποφάσεις με άμεσο , ασφαλή και έγκυρο τροπο.
Η τεχνολογία, η ψηφιακή μηχανοργάνωση των δεδομένων, η υπεύθυνη πολιτικοποίηση των νέων και τα σύγχρονα πρότυπα συμμετοχικής διακυβέρνησης μας επιτρέπουν να ελπίζουμε στην οργάνωση μιας ολοκληρωμένης κοινότητας υπεύθυνων πολιτών. Και στην Ελλάδα και σε όλο τον πλανήτη υπάρχουν πλέον χιλιάδες άνθρωποι, επιστήμονες , τεχνοκράτες και φιλόσοφοι που ξέρουν καλά τι και πώς πρέπει να γίνει. Κάθε μέρα «χτίζονται» ψηφιακές πλατφόρμες για δημοψηφίσματα και άμεσες υπεύθυνες ψηφοφορίες.
Ας διορίσουμε μια κυβέρνηση από μη πολιτικά πρόσωπα κι ας ενισχύσουμε θεσμούς και νόμους εμείς οι ίδιοι, με την άμεση και υπεύθυνη συμμετοχή μας στα κοινά. Ας μελετήσουμε λίγο περισσότερο το σύστημα της Ελβετίας που εδώ και δύο αιώνες την έκανε το πιο σταθερό κράτος στον κόσμο . Ας ξεκινήσουμε μια μεγάλη συζήτηση κάποτε κι ας διαρκέσει χρόνια.
Να , λοιπόν η μεγάλη πρόκληση για νέους επίδοξους , πολιτικούς φορείς. Να, το μεγάλο ουσιαστικό στοίχημα για το μεγάλο πολιτικό και κυρίως πολιτισμικό άλμα της κοινωνίας μας : η στράτευση στην άρση της ανούσιας αντιπροσωπευτικότητας και η έμπνευση ενός οράματος συμμετοχικότητας. Αυτό θα άρει το μεσσιανισμό και θα στείλει στο περιθώριο την οποιαδήποτε ανεύθυνη κίνηση που σπεύδει κατά καιρούς να «πουλήσει» άριστες υπηρεσίες «μεσιτείας» στον ελληνικό λαό.
Ανδρέας Ζαμπούκας/tovima.gr
Αναρτήθηκε από Σοφία Κανιάκα στις 2:25 μ.μ.
http://sofiaepimorfosi2.blogspot.gr/2012/12/blog-post_29.html
Δημοσίευση σχολίου