Κανείς εδώ δεν τραγουδά, κανένας δεν χορεύει...

Ολόγιομες οι παραλίες της φτώχειας το σαββατοκύριακο (2,5 ευρώ καφές και ξαπλώστρα για μιά θέση στον ίσκιο)... Μισογεμάτα και τα ταβερνάκια των 8 ευρώ λογαριασμό, το άτομο... 

Πλήθος λαού και στην βόλτα, στην γύρα.
Όμως πόσο διαφορετικά από άλλες χρονιές!

Χαμηλόφωνες οι παρέες, λίγα και σκόρπια τα γέλια, μιά διάχυτη κατήφεια στην ατμόσφαιρα.
Ο κόσμος λες και απλώς διεκπεραιώνει την διαδικασία του σαββατοκύριακου από υποχρέωση και αλλοτινή συνήθεια.
Κάνει διακοπές χωρίς να είναι εκεί...
"Ωσεί παρών".
Τα σώματα μόνο βρίσκονται εκεί.
 

Το μυαλό τρέχει. Τρέχει στο μέλλον το ζοφερό και άδηλο που οι προδότες ετοίμασαν κι εξακολουθούν να ''διαπραγματεύονται'' για μας!
 

Τρέχει στις υποχρεώσεις που άφησαν απλήρωτες για να απολαύσουν αυτά τα 2,5 ευρώ πληρωμένου ίσκιου και τα 8 ευρώ της βραδινής εξόδου!
 

Τρέχει στα πληρωμένα με 20 ευρώ δεκάωρα μεροκάματα (κι αυτά εποχιακά) των παιδιών μας. 
Πώς να ζήσεις, να βιώσεις διακοπές έτσι; 
 Πώς να ηρεμήσεις , να χαλαρώσεις, να ''γεμίσεις τις μπαταρίες'';  Πώς μας κατάντησαν οι παλιάνθρωποι έτσι; 
Το πιό θλιβερό, το πιό υποτονικό καλοκαίρι της ζωής μας είναι εδώ!
Η ζωή, όπως μας την ετοίμασαν, είναι ήδη εδώ!
Και οι προδότες, οι δωσίλογοι της εξουσίας είναι εδώ! 
Αν θέλουμε να ξαναδούμε και να ξαναζήσουμε κανονικό καλοκαίρι, πρέπει να μην ξαναδούμε αυτούς. 
Αλλιώς, του χρόνου, το επόμενο καλακαίρι, θα αναπολούμε το φετινό, σαν ''παράδεισο''!...

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"

Ας Μιλήσουμε Επιτέλους