ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΕΤΑΙ (18)

Αποχαιρετισμός στα όπλα

Ολοκληρώσαμε λοιπόν έναν κύκλο, συναντήσαμε τους μεγαλύτερους εκπροσώπους της εν ημίν ελπίδος της εποχής μας και δυστυχώς ελπίδα δεν μας έμεινε καμμία. Μέσα στα επόμενα χρόνια τα δύο στρατόπεδα που θα διεκδικούν την Αλήθεια και το μέλλον θα είναι ο φονταμενταλισμός και η εκκοσμίκευση. Οι επίσκοποι ήδη από τώρα κατηγορούν όσους διαφωνούν μαζί τους για φονταμενταλισμό και όσοι διαφωνούν μαζί τους τούς κατηγορούν για εκκοσμίκευση. Η μία δύναμις εκμεταλλεύεται τη δουλικότητα του ανθρώπου, η άλλη την επιθυμία του για ευτυχία. Αποτελούν τις δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Είναι ιδεολογίες, ειδωλολατρίες οι οποίες έχουν στο κέντρο τους το κοσμικό φρόνημα, το οποίο στη μία εκδοχή του πιστεύει πως ο Θεός βρίσκεται μέσα στον κόσμο και στην άλλη εκδοχή του ότι ο Θεός δεν βρίσκεται μέσα στον κόσμο. Ο συντηρητισμός και ο προοδευτισμός είναι δύο απεικονίσεις τους! Οι συντηρητικοί, ζώντας απλώς μέσα στον κόσμο ή στον Νόμο, θεωρούν τον εαυτό τους ένθεο, επειδή μέσα στον κόσμο υπάρχει και ο Θεός. Οι προοδευτικοί, οι οποίοι δεν πιστεύουν στον κόσμο και στον Νόμο, δημιουργούν δικούς τους Νόμους και δικούς τους κόσμους.

Υπάρχει και η Σύνθεσή τους πλέον, η απόλυτη αλήθεια, και αυτή σε δύο παραλλαγές, για να επιτρέψει κάποια στιγμή την Νέα Σύνθεση. Αυτή η Σύνθεση, η ένωση των αντιθέτων, ισχυρίζεται πως ο Θεός υπάρχει μέσα στον άνθρωπο. Επομένως, και μέσα στον κόσμο, εφόσον ο άνθρωπος είναι μικρόκοσμος, η ενότης και το Ένα τού κόσμου, και έξω από τον κόσμο, εφόσον ο άνθρωπος εκτείνεται πέρα από τον κόσμο, μέχρι του ακτίστου, είναι ΠΡΟΣΩΠΟ, ο Θεός του κόσμου. ΕΙΚΟΝΙΖΕΙ την αλήθεια και τον Θεό, την Αγία Τριάδα.

Αρχίζουμε να κατανοούμε πλέον ξεκάθαρα τί συνέβη κάποτε στη Δύση. Ο Θεός διάβασε προσεχτικά τους φόβους του Ντεκάρτ και την ανασφάλειά του μπρος στην παντοδυναμία του, άκουσε με υπευθυνότητα τις προτροπές του Kant, να εμφανιστεί μόνον μέσα στα όρια της καθαρής νοήσεως και συγκατένευσε. Πρόσφερε λοιπόν στους Γερμανούς φίλους, μια δεύτερη Αποκάλυψη: Ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί καί σαν συνδημιουργός. Αυτή την Αποκάλυψη μάς διδάσκουν σιγά – σιγά οι πνευματικοί μας αρχηγοί, και ο κ. Ζηζιούλας προσφέρει επιπλέον μια πλήρως επεξεργασμένη μορφή λατρείας και πίστης, η οποία οδηγεί κατευθείαν στα έσχατα! Τι να πούμε!

Τον ευχαριστούμε θερμώς.

Να είμαστε όλοι καλά!

Επίλογος – Περί Προσώπου Γης

Ο Θεός μπήκε στην Ιστορία και χάθηκε! Δεν εντοπίζεται πλέον πουθενά. Οι περισσότεροι πιστεύουν πως πέθανε, πως δεν θα τον ξαναδούμε πια. Οι υπόλοιποι πιστεύουν πως θα τον ξανασυναντήσουμε σ’ έναν περίεργο και Μυστικό τόπο, τα Έσχατα, ο οποίος τόπος είναι και η έξοδος από τον Λαβύρινθο της Ιστορίας. Μετά θ’ ανοίξουμε τα φτερά μας και θα πετάξουμε προς την Βασιλεία, σαν τον Ίκαρο. Πέφτοντας να μην ξεχάσουμε όλοι μας να κραυγάσουμε με όλη μας τη δύναμη: “ΕΓΩ ΚΙ ΕΣΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ”. Σαν τον Ίκαρο.

Το υποκείμενο εξουθένωσε, ντρόπιασε, κατανίκησε, κατέστρεψε το αντικείμενο, τη φύση. Και τώρα βρίσκει καινούριο νόημα για να συνεχίσει να υπάρχει: Τον Άλλον. Γεννιέται στον Άλλον. Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε τι θα ’χει απομείνει από τον Άλλον μετά από λίγους χρόνους αγαπημένης σχέσης με το υποκείμενο. Άρχισαν ήδη να εμφανίζονται τα πρώτα θύματα: Η Αγία Τριάδα, η θεότης του Κυρίου, το αειπάρθενο της Θεοτόκου.

Αμέθυστος