Προς το Λαό:«Ή Εκκλησία απέναντι στή σύγχρονη κρίση»

πηγή: Αναγραφές με πληροφορίες από Ακτίνες

Η Ιεραρχία της Έκκλησίας τής Έλλάδος, η όποία συνήλθε στήν τακτική Συνεδρία της άπό 5ης – 8ης Οκτωβρίου τ.έ., αισθάνεται τήν ανάγκη νά άπευθυνθεί στό πλήρωμά της, στό λαό του θεού, άλλά καί σέ κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο, γιά νά μιλήσει μέ τή γλώσσα τής άλήθειας καί τής άγάπης.

Οί ήμέρες πού ζούμε είναι δύσκολες καί κρίσιμες. Περνάμε ως χώρα μιά δεινή οικονομική κρίση πού δημιουργεί στούς πολλούς άνασφάλεια καί φόβο. Δεν γνωρίζουμε τί είναι αύτό πού μάς έρχεται τήν επόμενη μέρα. Ή χώρα μας φαίνεται νά μήν είναι πλέον έλεύθερη άλλά νά διοικείται έπί τής ούσίας άπό τούς δανειστές μας. Γνωρίζουμε ότι πολλοί περιμένετε άπό τήν ποιμαίνουσα Εκκλησία νά μιλήσει καί νά τοποθετηθεί πάνω στά γεγονότα πού παρακολουθούμε.

Μπροστά στήν κατάσταση αύτή ό κάθε λογικός άνθρωπος διερωτάται: Γιατί δέν πή¬ραμε νωρίτερα όλα αύτά τά δύσκολα μέτρα, πού σήμερα χαρακτηρίζονται άναγκαία. "Ολες αύτές τίς παθογένειες τής κοινωνίας καί τής οίκονομίας πού σήμερα επιχειρούμε μέ βίαιο τρόπο νά άλλάξουμε, γιατί δέν τίς άλλάξαμε στήν ώρα του; Γιατί έπρεπε νά φθάσουμε ώς έδώ; Τά πρόσωπα στήν πολιτική σκηνή του τόπου μας είναι, έδώ καί δεκαετίες, τά ίδια. Πώς τότε υπολόγιζαν τό πολιτικό κόστος, γνωρίζοντας ότι όδηγούν τή χώρα στή καταστροφή καί σήμερα αισθάνονται άσφαλείς, γιατί ενεργούν ώς εντολοδόχοι; Σήμερα γίνονται ριζικές άνατροπές γιά τίς όποίες άλλοτε θά άναστατωνόταν όλη ή Ελλάδα καί σήμερα επιβάλλονται χωρίς σχεδόν άντιδράσείς.

Ήδη ή δυσαναλογία μεταξύ παραγωγής καί κατανάλωσης συνιστά όχι μόνον οικονομικό μέγεθος, άλλά πρωτίστως πνευματικό γεγονός. Σημείο πνευματικής κρίσης, τό όποιον άφορα τόσο στήν ηγεσία, όσο καί στόν λαό. Μιά ήγεσία πού δέν μπόρεσε νά σταθεί ύπεύθυνα άπέναντι στό λαό, πού δέν μπόρεσε ή δέν ήθελε νά μιλήσει τή γλώσσα τής άλήθειας, πού πρόβαλε λαθεμένα πρότυπα, πού καλλιέργησε τίς πελατειακές σχέσεις, μόνο καί μόνο γιατί είχε ώς στόχο τήν κατοχή καί τή νομή τής έξουσίας. Μιά ήγεσία πού στήν πράξη άποδεικνύεται ότι ούσιαστικά ύπονόμευσε τά πραγματικά συμφέροντα τής χώρας καί του λαού.

Κι άπό τήν άλλη πλευρά, ένας λαός, έμείς, πού λειτουργήσαμε άνεύθυνα. Παραδοθήκαμε στήν εύμάρεια, στόν εύκολο πλουτισμό καί στήν καλοπέραση, έπιδοθήκαμε στό εύκολο κέρδος καί στήν εξαπάτηση. Δέν προβληματισθήκαμε γιά τήν άλήθεια τών πραγμάτων. Ή αύθαίρετη άπαίτηση δικαιωμάτων άπό συντεχνίες καί κοινωνικές όμάδες μέ πλήρη άδιαφορία γιά τήν κοινωνική συνοχή συνετέλεσαν κατά ένα μεγάλο μέρο; στήν σημερινή κατάσταση.

Ή ούσία της Πνευματικής Κρίσης είναι ή άπουσία νοήματος ζωής καί ό έγκλωβισμός τού άνθρώπου στό εύθύγραμμο παρόν, δηλαδή ό έγκλωβισμός του στό έγωκρατούμενο ένστικτο. Ενα παρόν χωρίς μέλλον, χωρίς όραμα. Ενα παρόν καταδικασμένο στό άνιαρό καί μονότονο. Ή μετατροπή τής ζωής σ' ένα χρονικό διάστημα άνάμεσα σέ δύο ήμερομηνίες, αύτές, τής γέννησης καί τής ταφής, μέ άγνωστο τό μεταξύ τους διάστημα. Σέ μιά τέτοια προοπτική τό άσκοπο συναγωνίζεται τό παράλογο καί τόν άγώνα τόν κερδίζει πάντα τό τραγικό. Όταν άπευθύνεσαι σέ νέους άνθρώπους καί τούς έρωτάς: «γιατί παιδί μου παίρνεις ναρκωτικά;» καί σου άπαντούν: «πέστε μου σεις γιατί νά μήν πάρω; Δέν έλπίζω τίποτα, δέν περιμένω τίποτα, ή μόνη μου χαρά είναι όταν τρυπάω τήν ένεση καί ταξιδεύω»• ή όταν έπισημαίνεις σέ ένα νέο άνθρωπο ότι παίρνοντας ναρκωτικά θά πεθάνει καί έκείνος σου άπαντά μέ ένα τραγικό χαμόγελο: «σεις δέν καταλαβαίνετε ότι έγώ παίρνω ναρκωτικά γιά νά ζήσω», τότε άντιλαμβάνεσαι πόσο άπίστευτα άληθινά καί πόσο τραγικά επίκαιρα είναι τά παραπάνω λόγια. Αντί λοιπόν γιά νόημα ζωής κυνηγήσαμε τήν εύμάρεια, τήν καλοπέραση, τήν οικονομική ισχύ. Όταν όμως δέν ύπάρχει άλλο όραμα ζωής πέρα άπό τήν κατανάλωση, όταν ή οικονο-μική δύναμη καί ή έπίδειξή της γίνεται ό μόνος τρόπος κοινωνικής καταξίωσης, τότε ή διαφθορά είναι ό μόνος δρόμος ζωής, διότι διαφορετικά, άν δέν είσαι διεφθαρμένο, είσαι άνόητος.

Στήν Σύνοδο τής Ίεραρχίας έμείς, οί πνευματικοί σας πατέρες, κάναμε τήν αύτοκρίτική μας, θελήσαμε να άναμετρηθούμε μέ τίς εύθύνες μας καί νά άναζητήσουμε μέ τόλμη τό μερίδιο τής ένδεχομένης δικής μας ύπαιτιότητας στήν παρούσα κρίση. Ξέρουμε ότι κάποιες φορές σάς πικράναμε, σάς σκανδαλίσαμε ίσως. Δεν άντιδράσαμε άμεσα καί καίρια σέ συμπεριφορές πού σάς πλήγωσαν. Οι έμποροι τής κατεδάφισης τής σχέσης του λαού με τήν ποιμαίνουσα Εκκλησία του έκμεταλλεύτηκαν στό έπακρο καί πραγματικά ή κατασκευασμένα σκάνδαλα καί προσπάθησαν νά διαρρήξουν τήν έμπιστοσύνη σας στήν Εκκλησία.

θέλουμε νά σάς πούμε ότι ή Εκκλησία έχει τό άντίδοτο τής κατανάλωσης ώς τρόπο ζωής καί αύτό είναι ή άσκηση. Καί έάν ή κατανάλωση είναι τό τέλος, γιατί ή ζωή δέν έχει νόημα, ή άσκηση είναι δρόμος, γιατί οδηγεί σέ ζωή μέ νόημα. Ή άσκηση δέν είναι στέρηση της άπόλαυσης, άλλά έμπλουτισμός τής ζωής μέ νόημα. Είναι ή προπόνηση του άθλητή πού οδηγεί στόν άγώνα καί στό μετάλλιο καί αύτό τό μετάλλιο είναι ή ζωή πού νικά τό θάνατο, ή ζωή πού πλουτίζεται μέ τήν άγάπη. Ή άσκηση είναι τότε όδός έλευθερίας, έναντίον τής δουλείας του περιττού. Είναι αύτή ή δουλεία πού σήμερα μάς εύτελίζει.

Αισθανόμαστε ότι όλοι οί ένοριακοί μας ναοί πρέπει νά γίνουν χώροι φιλόξενοι γιά τούς νέους μας, όπως είναι ήδη άρκετοί άπό αύτούς, στούς όποίους πολλά νέα παιδιά καταφεύγουν ζητώντας νόημα καί έλπίδα.

Ξέρουμε ότι ζητάτε άπό έμάς, τούς Ποιμένες σας, μιά Εκκλησία μέ ήρωισμό, μέ νεύρο, μέ λόγο προφητικό, μέ σύγχρονο νεανικό λόγο, όχι έκκοσμικευμένη, άλλά άγιαζομένη καί άγιάζουσα, μιά "Εκκλησία έλευθέρα καί ποιμαίνουσα μετά δυνάμεως. Μιά Εκκλησία πού δέν θά φοβάται νά άμυνθεί στό πονηρό σύστημα αύτού του κόσμου, έστω κι άν ή άντίσταση σημαίνει διωγμό ή καί μαρτύριο.

Ή Εκκλησία είναι ό μόνος όργανισμός πού μπορεί νά σταθεί άμεσα δίπλα στον άνθρωπο καί νά τόν στηρίξει. Εκκλησία όμως είμαστε όλοι μας καί αύτή είναι ή δύναμή μας καί ή δύναμή της. Τήν ένότητα μεταξύ τών ποιμένων καί του λαού έχουν στόχο οί έμποροι των λαών γι' αύχό προσπαθούν νά τήν ναρκοθετήσουν. Ξέρουν ότι άμα θά «πατάξουν» τόν ποιμένα, εύκολα θά σκορπίσουν τά πρόβατα καί θά τά ύποτάξουν. Διδαχθείτε άπό τήν ιστορία ότι όπου ό Θεός πολεμήθηκε τελικός στόχος ήταν ό άνθρωπος καί ό εύτελισμός του. Η ένανθρώπιση του Θεού είναι μεγαλύτερη καταξίωση του άνθρώπινου προσώπου. Ή Εκκλησία δέν άντιμάχεται τήν Πολιτεία, άλλά έκείνους πού έκμεταλλευόμενοι τήν Πολιτεία καί κρυμμένοι πίσω άπό τήν έξουσία έπιχειρούν νά σάς στερήσουν τήν έλπίδα. Νά θυμάσθε ότι για πολλούς οίκονομολόγους ή παρούσα κρίση είναι κατασκευασμνη, είναι μιά κρίση - έργαλείο πού άποβλέπει στόν παγκόσμιο έλεγχο άπό δυνάμεις πού δέν είναι φιλάνθρωπες.

Η Εκκλησία του Χριστού έχει λόγο γιά τήν σημερινή κρίσιμη κατάσταση, διότι δέν έπαψε νά άποτελεί σάρκα του κόσμου, μέρος τής Ίστορίας. Δέν μπορεί νά άνέχεται κανενός είδους άδικία, άλλά οφείλει νά δείχνει έτοιμότητα γιά μαρτυρία καί μαρτύριο. Γνωρίζουμε ότι οί άνθρωποι δίπλα μας πεινούν, βρίσκονται σέ ένδεια, άσφυκτιούν οικονομικά, η άπελπισία πολλές φορές κυριεύει τήν καρδιά τους. Τό γνωρίζουμε γιατί πρώτος σταθμός τους στήν άναζήτηση έλπίδας είναι ό Ναός τής περιοχής τους, ή ένορία τους. Στόχος καί άγώνας μας είναι ή κάθε ένορία νά γίνει τό κέντρο άπ' όπου όλη ή ποιμαντική δραστηριότητα τής τοπικής Έκκλησίας θά άγκαλιάσει όλη τήν τοπική κοινωνία.

Άπόφασή μας είναι νά δημιουργήσουμε ένα παρατηρητήριο κοινωνικών προβλημάτων προκειμένου νά παρακολουθήσουμε άπό κοντά καί νά άντιμετωπίσουμε μέ τρόπο μεθοδικό τά προβλήματα πού δημιουργεί ή παρούσα κρίση. Στόχος μας είναι νά άναπτύξουμε τό προνοιακό έργο της κάθε ένορίας ώστε νά μήν ύπάρχει ούτε ένας άνθρωπος πού νά μήν έχει ένα πιάτο φαγητό. Γνωρίζετε καί σεις ότι στό σημείο αύτό ή Εκκλησία έπιτελεί τεράστιο έργο. Τό γνωρίζετε, γιατί πολλοί άπό σάς αύτή τήν προσπάθεια τής ένορίας σας τήν στηρίζετε εθελοντικά καί τήν ένισχύετε οικονομικά. Σάς καλούμε νά πλαισιώσετε ό καθένας καί ή καθεμιά τήν ένορία σας γιά νά άντιμετωπίσουμε άπό κοινού τίς δύσκολες αύτές ώρες.

Ό λαός μας πέρασε καί άλλοτε καί φτώχεια καί πείνα, άλλά άντεξε καί νίκησε γιατί τότε είχε οράματα. Όλοι μαζί μπορούμε νά βοηθήσουμε τόν ένα καί ό ένας τούς πολλούς. Ό Θεός δέν μάς έδωσε πνεύμα δειλίας, άλλά δυνάμεως καί άγάπης. Μέ αύτό τό πνεύμα, συσπειρωμένοι γύρω άπό τήν μεγάλη μας οικογένεια, τήν Εκκλησία, έπισημαίνοντας τά λάθη μας, άναζητώντας νόημα ζωής στήν άγάπη, θά βγούμε άπό αύτή τή δύσκολη ώρα.

Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Πηγή : ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Σχόλιο : Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, αυτό το εξάμβλωμα, μια θράκα ευνουχισμένοι απευθύνονται στο λαό αλλά δέν είναι ο λαός. ΈΧΕΙ ΛΟΓΟ, ΥΠΑΡΧΕΙ. Εχει το θρασος να ονομάζει την ιεραρχία της Εκκλησιαστική, ένας ευτελισμένος οργανισμός πρόνοιας. Έχει να μας προσφέρει νόημα, το οποίο θα κλέψει απο τον κ.Γιανναρά και θα το ντύσει με αγάπη. Όλη η ενσάρκωση του Κυρίου, ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ. Πώς είναι δυνατόν να δίνουμε σε αυτούς τους ανθρώπους την δυνατότητα να μιλήσουν. ΑΥΤΟΚΛΗΤΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ. Όσο η Ιεραρχία δέν προέρχεται απο το λαό, ούτε Εκκλησία ούτε Λαός θα υπάρχει. Δέν θά πρέπει κάποια στιγμή νά μάθουμε νά διαβάζουμε; Γιά νά διακρίνουμε πώς η περιβόητη ιεραρχία τής εκκλησίας τής Ελλάδος, ανακάλυψε πώς γιά τήν ανεπάρκειά της, γιά τά σκάνδαλά της, γιά τήν αδιαφορία της, ευθύνονται οι αντίθεες πολιτικές δυνάμεις. Πώς ανακάλυψε ξαφνικά πώς είναι παρθένα , πώς άλλοι ευθύνονται. Πραγατικά εκκλησιαστικός λόγος! ανακουφιστήκαμε.

Αμέθυστος