Οι ναζί, η CIA και ο ισλαμικός φονταμενταλισμός

“Nazis, CIA und der islamische Fundamentalismus”

Reinhard Jellen 28.02.2011 Telepolis

Μια συνέντευξη με τον Ian Johnson (IJ), περί μυστικών υπηρεσιών της Δύσεως, την ισλαμική αδελφότητα και ένα τζαμί στα προάστια του Μονάχου.

Στο βιβλίο του “Die vierte Moschee“(Το τέταρτο τζαμί) που βγήκε τον Ιανουάριο, περιγράφει, ο με Pulitzer βραβευμένος συγγραφέας Ian Johnson, την προσπάθεια των ναζί και αργότερα των δυτικογερμανικών και αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, να χρησιμοποιήσουν μουσουλμάνους στην προπαγάνδα τους, ενάντια στην Σοβιετική Ένωση.

Κύριε Johnson, σε ένα ισλαμικό βιβλιοπωλείο στο Λονδίνο, ανακαλύψατε έναν χάρτη, όπου μαζί με τα τζαμιά στην Μέκκα, την Ιερουσαλήμ και την Κωνσταντινούπολη, ήταν σημαδεμένο και το ισλαμικό κέντρο στην περιοχή Freimann του Μονάχου. Πως έγινε και ένα άγνωστο κτήριο στα προάστια του Μονάχου, είχε την τιμή να απεικονίζεται στον χάρτη αυτόν;

IJ: Ο λόγος είναι ότι ο χάρτης δείχνει τον κόσμο από την οπτική γωνία του Ισλάμ. Όλες οι χώρες πχ, ήταν χρωματισμένες διαφορετικά, όπου τα χρώματα δήλωναν την πυκνότητα του ισλαμικού πληθυσμού. Στο πλαίσιο ήταν απεικονισμένα διάφορα τζαμιά, όχι λόγω της θρησκευτικής τους σημασίας, αλλά βάσει της πολιτικής τους σημασίας. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο επιλέχθηκε και το ισλαμικό κέντρο του Μονάχου. Είναι η αιχμή του διεθνούς ισλαμικού κινήματος.

Στο βιβλίο σας γράφετε πως το Ισλάμ είναι μια θρησκεία διαμετρικά αντίθετη στον κομμουνισμό. Που βασίζεται αυτή θέση; Και γιατί οι εθνικοσοσιαλιστές επιστράτευσαν μουσουλμάνους από την Σ.Ε;

IJ: Τόσο οι ναζί, όσο και οι Αμερικανοί αργότερα, είχαν καταλάβει πως οι πιστοί του Ισλάμ πρέπει να ζουν την πίστη τους στην καθημερινότητα. Αυτό ισχύει σε πολύ μικρότερο βαθμό για τις άλλες θρησκείες. Για να είναι κανείς καλός μουσουλμάνος, πρέπει να είναι δυνατόν να συνδυάσει την καθημερινότητα με την θρησκευτική πράξη. Αυτό όμως ήταν εξαιρετικά δύσκολο κάτω από ένα αθεϊστικό καθεστώς, όπως το σοβιετικό.

Ιδιαίτερα κατά την περίοδο 1930-50, πολλά ήταν το εμπόδια για την εξάσκηση της θρησκευτικής πράξης-φυσικά όχι μόνο για τους μουσουλμάνους-πράγμα που οδήγησε σε μια αξιοσημείωτη αποστροφή (προς το καθεστώς). Οι μουσουλμάνοι επίσης, που ήταν Τούρκοι, Τάταροι και άλλοι, ανήκαν έθνη διαφορετικά από το έθνος των κυβερνώντων. Αποτελούσαν έτσι έναν αποτελεσματικό σύμμαχο στον αγώνα εναντίον της επιρροής της ΣΕ. Έτσι υπολόγιζαν τουλάχιστον.

Ποιο ρόλο έπαιξε η μουσουλμανική αδελφότητα στα σχέδια για την αποσταθεροποίηση της ΣΕ, κατά την διάρκεια του ψυχρού πολέμου;

IJ: Η αδελφότητα δεν χρησιμοποιήθηκε τόσο για την αποσταθεροποίηση της ΣΕ, όσο για να μειώσει μεταπολεμικά, την κομμουνιστική επιρροή στις νέες, αδέσμευτες χώρες. Ας μην ξεχνούμε πως αυτή είναι η περίοδος κατά την οποία πολλές πρώην αποικίες ελευθερώθηκαν, και τους ζητήθηκε να γίνουν σύμμαχοι, του αμερικανικού ή του σοβιετικού στρατοπέδου. Πολλές προσπάθησαν να πάρουν ένα άλλο δρόμο, αυτόν των αδεσμεύτων, και δεν πήγαιναν με το μέρος ούτε των Αμερικανών ούτε των Σοβιετικών. Πολλές από αυτές τις χώρες ήταν μουσουλμανικές, ή ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού ήταν μουσουλμάνοι, όπως η Ινδονησία, το Πακιστάν, οι Ινδίες και φυσικά ο αραβικός κόσμος.

Ήταν οι κινήσεις αυτομόλησης, που συνέβαιναν πίσω από το σιδηρούν παραπέτασμα, προϊόν δυτικών μυστικών υπηρεσιών;

IJ: Δεν πιστεύω πως είναι δυνατόν να ανάγουμε αυτές τις κινήσεις σε άλλες παρόμοιες. Φαίνεται πάντως πως η CIA είχε ξαφνιαστεί από την πτώση της Δημοκρατίας της ανατολικής Γερμανίας, που ήταν πάντα ο πιο σταθερός δορυφόρος του κομμουνιστικού ημισφαιρίου.

Γιατί υπήρξε ανταγωνισμός μεταξύ γερμανικών και αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, όσον αφορά στην χρήση του Ισλάμ για συγκεκριμένους σκοπούς; Τι σχέση έχει με την ιστορία αυτή το τζαμί στο Μόναχο;

IJ: Τόσο οι δυτικοί Γερμανοί όσο και οι Αμερικανοί, ενδιαφέρονταν για το “talent pool” αυτών των ανθρώπων στο Μόναχο. Και οι δυο χρειάζονταν αυτούς τους μουσουλμάνους για τις δικές τους προπαγανδιστικές αποστολές στο εξωτερικό, και προσπαθούσαν να τους τραβήξουν με το μέρος τους. Στο τέλος οι Αμερικανοί κέρδισαν αυτόν τον διαγωνισμό, γιατί η οργάνωση “Amcolib“ πίσω από την οποία βρισκόταν η CIA, είχε ένα εξαιρετικό προϋπολογισμό: 30 εκατομμύρια δολάρια κατά την δεκαετία του 50 δεν ήταν ψίχουλα.

Η αντίστοιχη γερμανική οργάνωση “Forschungsdienst Europa”, είχε ίσως το ένα δέκατο στη διάθεση της. Αυτό είχε ως συνέπεια, το τζαμί, (που στην αρχή ήταν ένα δώρο προς τους μουσουλμάνους στρατιώτες της Wehrmacht και SS οι οποίοι ζούσαν στην περιοχή του Μονάχου), να γίνει η βάση της μουσουλμανικής αδελφότητας στην Ευρώπη, η οποία υποστηριζόταν από τις ΗΠΑ.

Ποια θρησκευτικά και πολιτικά οράματα ακολουθεί η μουσουλμανική αδελφότητα στην Ευρώπη σήμερα; Πόση δύναμη έχει εντός των τοπικών μουσουλμανικών κοινοτήτων, και πως εκδηλώνεται η επίδραση της;

IJ: Η αδελφότητα προσπαθεί να προωθήσει, με νόμιμα μέσα, μια φονταμενταλιστική όψη του Ισλάμ στις χώρες της Δύσεως. Το Ισλάμ είναι μια ιδεολογία που έχει δυνατότητες προσαρμογής, και επιδιώκει τους σκοπούς του με τα μέσα που εκάστοτε κατέχει. Στην Δύση δηλαδή παρουσιάζονται ως μια μειονότητα υπό διωγμό, που επιδιώκει ισότητα με την κοινωνία της πλειονότητας.

Στη Δύση φυσικά υπάρχει διάκριση προς τους μουσουλμάνους, αλλά αυτό δεν είναι λόγος να αποδεχθούμε την αδελφότητα ως τον εκπρόσωπο τους. Η αδελφότητα στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύει μόνο μια μικρή μερίδα των μουσουλμάνων. Λόγω όμως της εντυπωσιακής τους οργάνωσης και της δυσμενούς κατάστασης στην οποία παρουσιάζονται πως είναι, έχουν πολύ μεγαλύτερη επιρροή απ' όση θα αναμέναμε, βασιζόμενοι στον αριθμό των μελών της.

Σύμφωνα με το βιβλίο σας, η Δύση θέλησε να χρησιμοποιήσει το Ισλάμ για δικούς της πολιτικούς σκοπούς, αλλά η ίδια στο τέλος έπεσε θύμα εκμετάλλευσης. Η πρόθεση να κερδηθεί η επιρροή πάνω στους μουσουλμάνους του Μονάχου με το χτίσιμο του τζαμιού, ώστε να χρησιμοποιηθούν στον αγώνα εναντίον της ΣΕ, πρόσφερε στην αιγυπτιακή μουσουλμανική αδελφότητα μια απρόσμενη βάση στην Ευρώπη. Πως έγινε αυτό;

IJ: Όταν οι ΗΠΑ είχαν ξεκινήσει να πλευρίζουν την αδελφότητα, αυτή ήταν στο ναδίρ της, ήταν απαγορευμένη και δεν είχε πια καμιά βάση. Ένα από τα ηγετικά στελέχη της αδελφότητας, ο Said Ramadan, κέρδισε λοιπόν με την ανάμιξη των ΗΠΑ, ένα ισχυρό σύμμαχο. Συνάντησε τον πρόεδρο των ΗΠΑ, και έκανε περιοδείες στον μουσουλμανικό κόσμο ως ο επικεφαλής της “επιτροπής για το κτίσιμο του τζαμιού”, της νόμιμης (πρόδρομης) οργάνωσης της μουσουλμανικής κοινότητας της Γερμανίας.

Αυτό βέβαια έδωσε μεγάλη ώθηση στην μουσουλμανική αδελφότητα στην δύσκολη αυτή περίοδο. Ας μην ξεχνούμε πως, όλα αυτά συνέβησαν πριν από την μαζική είσοδο των λεγόμενων “Gastarbeiter” στην Γερμανία κατά τις δεκαετίες 60 και 70. Και όταν πια πολλοί μουσουλμάνοι είχαν μεταναστεύσει στην Γερμανία, η μουσουλμανική αδελφότητα ήταν, χάριν στην CIA, μια πολύ καλά εγκατεστημένη οργάνωση. Αυτό φυσικά βοήθησε ώστε να οικοδομηθούν οι πολιτικές δομές του ευρωπαϊκού Ισλάμ, όπως το γνωρίζουμε σήμερα.

Γράφετε πως στις επιθέσεις κατά της Αμερικής μεγαλύτερο ρόλο έπαιξαν Ευρωπαίοι παρά Αμερικανοί μουσουλμάνοι. Γιατί;

IJ: Αναφέρεστε στο 9/11; Νομίζω πως ο λόγος είναι πως οι Ευρωπαίοι μουσουλμάνοι είναι πιο ριζοσπαστικοί από αυτούς στην Αμερική. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που είναι έτσι, για παράδειγμα το διαφορετικό σχήμα μετανάστευσης. Οι μουσουλμάνοι μετανάστες που πήγαν στις ΗΠΑ είχαν καλύτερη παιδεία από αυτούς που πήγαν στην Ευρώπη.

Αυτό είχε ως συνέπεια, οι μουσουλμάνοι, που στην Ευρώπη ήταν αποκομμένοι από την κοινωνία, να είναι πιο δεκτικοί στα μηνύματα της αδελφότητας. Στην Αμερική ίσως και η τύχη να έπαιξε κάποιο ρόλο. Η αδελφότητα έχει και στις ΗΠΑ βαθιές ρίζες, αλλά είναι πιθανόν πως η επίδραση της περιορίστηκε από τους ίδιους τους μουσουλμάνους που ζουν εκεί.

Δεν ήταν δυνατόν να μάθουμε εγκαίρως, από αυτή την αποτυχημένη προσπάθεια, πως η στήριξη ριζοσπαστικών μουσουλμανικών ομάδων(όπως αργότερα οι Ταλιμπάν) μπορεί να στραφεί κατά της Δύσης;

IJ: Ναι, φυσικά θα μπορούσαμε να είχαμε μάθει πολλά από αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας, αλλά ως συνήθως δεν το κάναμε. Οι δημοκρατίες προφανώς δεν διαθέτουν μια μακροχρόνια μνήμη, και εύκολα αποσπάται η προσοχή τους. Οι Αμερικανοί ήταν πια στο Βιετνάμ και τη Δυτική Γερμανία συντάραζε η RAF. Αυτό που προηγουμένως είχε συμβεί, ξεχάστηκε.

Πιστεύετε πως οι ομάδες ισλαμιστών υπόκεινται ακόμα στην καθοδήγηση από την CIA;

IJ: Πιστεύω πως ναι, και όχι μόνο από την CIA. Γιατί βλέπουμε για πολύ καιρό, πολιτικούς να στρέφονται στις ομάδες ισλαμιστών, για να λύσουν προβλήματα, όπως εγκληματικότητα των νέων, ανεργία, χαμηλό μορφωτικό επίπεδο κτλ, που μαστίζουν κοινότητες μεταναστών.

Πολλά από αυτά τα προβλήματα δεν προκλήθηκαν από θρησκευτικά αίτια, αλλά για την λύση τους στρεφόμαστε προς την θρησκεία και ζητούμε διάλογο με θρησκευτικές ομάδες. Και κάνοντας αυτό υιοθετούμε την επιχειρηματολογία των ισλαμιστών, όπως αυτών της αδελφότητας : αποδεχόμαστε ότι το Ισλάμ είναι η λύση.


Ποιο ρόλο παίζει η μουσουλμανική αδελφότητα στις επαναστάσεις στις αραβικές χώρες; Πως θα έπρεπε να φερθεί η Δύση προς την αδελφότητα, λαμβάνοντας υπ' όψιν τα τελευταία γεγονότα στην βόρεια Αφρική;

IJ: Η εξέλιξη των γεγονότων ξάφνιασε φυσικά την αδελφότητα. Γιατί η μέθοδος της ήταν να ενεργεί ως αντιπολίτευση σε καταπιεστικές κοινωνίες, όπου τα μέλη έπρεπε να δρουν και να οργανώνονται με προσοχή, και να είναι διαθέσιμοι να περάσουν κάποιο καιρό στη φυλακή. Αυτές βέβαια είναι ηρωικές τακτικές αλλά λίγο αργές, σε σύγκριση με τις ανατροπές που λαμβάνουν χώρα στην βόρεια Αφρική.

Από την άλλη η μουσουλμανική αδελφότητα υπάρχει εδώ και 83 χρόνια. Είναι η καλύτερα οργανωμένη ομάδα στην Αίγυπτο, που είναι δομημένη ως κόμμα και είναι σε θέση να κάνει προεκλογικό αγώνα. Είναι μια εξαιρετική δύναμη στην Αίγυπτο. Η Δύση θα πρέπει να ασχοληθεί μαζί της. Γιατί πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα και όχι το πως θα θέλαμε να είναι ο κόσμος. Δεν πρέπει όμως να έχουμε την ψευδαίσθηση πως έχουμε να κάνουμε με φίλους και συνεργάτες. Στην καλύτερη περίπτωση θα είναι δύσκολοι και δυσάρεστοι γείτονες σε μια περιοχή του κόσμου φορτισμένη με προβλήματα.

Μετάφραση : Πέτρος

Αμέθυστος