Όπως δε ορθά ελέχθη, «ο Χριστός είναι το πρόσωπο Εκείνο, το οποίο γεννήθηκε και ανατράφηκε από τον Ιουδαϊσμόν, και αποτελεί μέρος της μακρόχρονης, πλούσιας παραδόσεώς του. Ο μεσσιανικός ρόλος του Χριστού δεν δημιουργήθηκε από τους Χριστιανούς, αλλά από τον Ιουδαϊσμόν· Σ᾽αυτόν προϋπήρχε μια μεσσιανική προσδοκία, την οποία ο Χριστός ζήτησε να εκπληρώσει» (Τablet. ‘’Jesus and the Jews’’). Γι’ αυτό είναι καιρός οι Ιουδαίοι και οι Χριστιανοί διανοούμενοι και Θεολόγοι να μελετήσουν με νέο πρίσμα τις σχέσεις του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού και να ανακαλύψουν νέους τρόπους επαναπροσέγγισής τους προς δόξαν Θεού, ο οποίος «ἐπ’ ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν Υἱῷ δι’ οὗ καὶ τοὺς αἰῶνας ἐποίησεν». (Εβραίους Κεφ. Α, 3)Τι λέει λοιπόν ο Θυατείρων αντί του Ζηζιούλα; ΟΤΙ ΠΡΟΥΠΗΡΧΕ ΜΙΑ ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΗ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΣΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Ο ΑΘΕΟΣ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΛΛΑ ΥΠΟΔΥΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ. Ο αθεόφοβος.
Αυτή η προκλητική δήλωση κατάγεται απευθείας από το βασανισμένο κρανίο του Ζηζιούλα. Ο Ζηζιούλας διδάσκει ότι τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος δεν έχουν ταυτόχρονη ύπαρξη. Προϋπήρχε ο Πατήρ και στην συνέχεια γεννήθηκε ο Υιός ο οποίος είναι δεύτερος Θεός στην Ιεραρχία της Αγίας Τριάδος. Παρομοίως η μεσσιανική παράδοση προϋπήρχε του Χριστού. ΔΕΝ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΤΟΥ. Ο Χριστός ήταν ένας μεγάλος μεσσίας ο οποίος δέχτηκε το βαρύ φορτίο της Ιουδαϊκής παραδόσεως. Έτσι δίπλα στην Βίβλο, πολύ σύντομα, νομίζουν ότι θα έχουμε την Καμπάλλα και την Τορρά, όπως και το Κοράνιο.
Δεν έχουμε να κάνουμε πλέον με ανθρώπινα πλάσματα, αλλά με κατειλημμένους από τον δαίμονα. Ας σκεφτούν καλύτερα σε ποιόν φιλάνε το χέρι όλα τα μαμόθρεφτα της σημερινής Ορθοδοξίας.
Αμέθυστος.
7 σχόλια:
Eσύ γιατί κοινωνάς από τα χέρια τους;
Κύριε ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ, ὁ μόνος ἅγιος, ὁ δεχόμενος θυσίαν αἰνέσεως παρὰ τῶν ἐπικαλουμένων σε ἐν ὅλῃ καρδίᾳ, πρόσδεξαι καὶ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν τὴν δέησιν καὶ προσάγαγε τῷ ἁγίῳ σου θυσιαστηρίῳ· καὶ ἱκάνωσον ἡμᾶς προσενεγκεῖν σοι δῶρά τε καὶ θυσίας πνευματικὰς ὑπὲρ τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων. Καὶ καταξίωσον ἡμᾶς εὑρεῖν χάριν ἐνώπιόν σου, τοῦ γενέσθαι σοι εὐπρόσδεκτον τὴν θυσίαν ἡμῶν, καὶ ἐπισκηνῶσαι τὸ Πνεῦμα τῆς χάριτός σου τὸ ἀγαθὸν ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ προκείμενα δῶρα ταῦτα καὶ ἐπὶ πάντα τὸν λαόν σου.
Διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ᾿ οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Πρόσχες, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐξ ἁγίου κατοικητηρίου σου καὶ ἀπὸ θρόνου δόξης τῆς βασιλείας σου καὶ ἐλθὲ εἰς τὸ ἁγιάσαι ἡμᾶς, ὁ ἄνω τῷ Πατρὶ συγκαθήμενος καὶ ὧδε ἡμῖν ἀοράτως συνὼν καὶ καταξίωσον τῇ κραταιᾷ σου χειρὶ μεταδοῦναι ἡμῖν τοῦ ἀχράντου σώματός σου καὶ τοῦ τιμίου αἵματος, καὶ δι᾿ ἡμῶν παντὶ τῷ λαῷ.
Ἔτι μεταδίδοταί μοι... τῷ ἀναξίῳ ἱερεῖ τὸ τίμιον καὶ πανάγιον καὶ ζωηρὸν αἷμα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ἄφεσίν μου ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον.
Ουδείς άξιος των συνδεδεμένων ταις σαρκικαίς επιθυμίαις και ηδοναίς προσέρχεσθαι ή προσεγγίζειν ή λειτουργείν σοι, Βασιλεύ της δόξης· το γαρ διακονείν σοι μέγα και φοβερόν και αυταίς ταις επουρανίαις δυνάμεσιν. Αλλ όμως, δια την άφατον και αμέτρητόν σου φιλανθρωπίαν, ατρέπτως και αναλλοιώτως γέγονας άνθρωπος και αρχιερεύς ημών εχρημάτισας και της λειτουργικής ταύτης και αναιμάκτου θυσίας την ιερουργίαν παρέδωκας ημίν, ως Δεσπότης των απάντων. Συ γαρ μόνος, Κύριε ο Θεός ημών, δεσπόζεις των επουρανίων και των επιγείων, ο επί θρόνου χερουβικού εποχούμενος, ο των Σεραφείμ Κύριος και βασιλεύς του Ισραήλ, ο μόνος άγιος και εν αγίοις αναπαυόμενος. Σε τοίνυν δυσωπώ τον μόνον αγαθόν και ευήκοον· επίβλεψον επ εμέ τον αμαρτωλόν και αχρείον δούλόν σου, και καθάρισόν μου την ψυχήν και την καρδίαν από συνειδήσεως πονηράς· και ικάνωσόν με τη δυνάμει του Αγίου σου Πνεύματος, ενδεδυμένον την της ιερατείας χάριν, παραστήναι τη αγία σου ταύτη τραπέζη και ιερουργήσαι το άγιον και άχραντον σώμά σου και το τίμιον αίμα. Σοί γαρ προσέρχομαι κλίνας τον εμαυτού αυχένα και δέομαί σου· μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ εμού, μηδέ αποδοκιμάσης με εκ παίδων σου, αλλ αξίωσον προσενεχθήναί σοι υπ εμού του αμαρτωλού και αναξίου δούλου σου τα δώρα ταύτα. Συ γαρ ει ο προσφέρων και προσφερόμενος και προσδεχόμενος και διαδιδόμενος, Χριστέ ο Θεός ημών, και σοί την δόξαν αναπέμπομεν, συν τω ανάρχω σου Πατρί και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Νίψομαι εν αθώοις τας χείράς μου και κυκλώσω το θυσιαστήριόν σου, Κύριε, του ακούσαί με φωνής αινέσεώς σου και διηγήσομαι πάντα τα θαυμάσιά σου· Κύριε, ηγάπησα ευπρέπειαν οίκου σου και τόπον σκηνώματος δόξης σου. Μη συναπολέσης μετά ασεβών την ψυχήν μου και μετά ανδρών αιμάτων την ζωήν μου, ων εν χερσίν αι ανομίαι· η δεξιά αυτών επλήσθη δώρων, εγώ δε εν ακακία μου επορεύθην· λύτρωσαί με, Κύριε, και ελέησόν με. Ο πούς μου έστη εν ευθύτητι, εν εκκλησίαις ευλογήσω, Κύριε.
Αδελφοί, συγχωρήσατέ μοι τω αμαρτωλώ.
Τοις μισούσι και τοις αγαπώσιν ημάς συγχώρησον, Κύριε.
Ο Θεός, ο Θεός ημών, ο τον ουράνιον άρτον, την τροφήν του παντός κόσμου, τον Κύριον ημών και Θεόν Ιησούν Χριστόν, εξαποστείλας σωτήρα και λυτρωτήν και ευεργέτην, ευλογούντα και αγιάζοντα ημάς· αυτός ευλόγησον την πρόθεσιν ταύτην και πρόσδεξαι αυτήν εις το υπερουράνιόν σου θυσιαστήριον· μνημόνευσον, ως αγαθός και φιλάνθρωπος, των προσενεγκόντων και δι ους προσήγαγον και ημάς ακατακρίτους διαφύλαξον εν τη ιερουργία των θείων σου μυστηρίων. Ότι ηγίασται και δεδόξασται το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομά σου, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
10 ἐγένετο δὲ πρόσπεινος καὶ ἤθελε γεύσασθαι· παρασκευαζόντων δὲ ἐκείνων ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτὸν ἔκστασις, 11 καὶ θεωρεῖ τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγμένον καὶ καταβαῖνον ἐπ᾿ αὐτὸν σκεῦός τι ὡς ὀθόνην μεγάλην, τέσσαρσιν ἀρχαῖς δεδεμένον καὶ καθιέμενον ἐπὶ τῆς γῆς, 12 ἐν ᾧ ὑπῆρχε πάντα τὰ τετράποδα τῆς γῆς καὶ τὰ θηρία καὶ τὰ ἑρπετὰ καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ. 13 καὶ ἐγένετο φωνὴ πρὸς αὐτόν· ἀναστάς, Πέτρε, θῦσον καὶ φάγε. 14 ὁ δὲ Πέτρος εἶπε· μηδαμῶς, Κύριε· ὅτι οὐδέποτε ἔφαγον πᾶν κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον. 15 καὶ φωνὴ πάλιν ἐκ δευτέρου πρὸς αὐτόν· ἃ ὁ Θεὸς ἐκαθάρισε σὺ μὴ κοίνου. 16 τοῦτο δὲ ἐγένετο ἐπὶ τρίς, καὶ πάλιν ἀνελήφθη τὸ σκεῦος εἰς τὸν οὐρανόν.."
ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΕ ΚΟΡΟΪΔΕΥΕΙ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ ΦΙΛΕ.
Πρόκειται περί ευθείας αρνήσεως της Θεότητας του Χριστού. Ο Χριστός "ζήτησε" να εκπληρώσει τη μεσσιανική προσδοκία. Από ποιον δλδ "ζήτησε" αυτό το πράγμα; Ο Ζηζιούλας διδάσκει πως ο Κύριος είναι δεύτερος Θεός αλλά νομίζω πως ο Θυατείρων πάει ακόμα πιο μακριά τη βαλίτσα της βλασφημίας και υποβιβάζει τον Κύριο σε απλό άνθρωπο, στα ίδια μέτρα με το ψευδοπροφήτη Μωάμεθ. Φαίνεται πως για την οικουμενιστική εκκλησία η αιρετική διδασκαλία του Ζηζιούλα δεν είναι αρκετή. Ακόμα και το "δεύτερος Θεός" μάλλον δεν καλύπτει τους οικουμενιστές. Ο Κύριος πρέπει τελικά να εξισωθεί με τον Μωάμεθ, το Βούδα κ.ο.κ. Ο Θυατείρων, αν δεν είναι δαιμονισμένος, είναι σίγουρα ψυχανώμαλος.
Χριστός Ανέστη!
Γεώργιος
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ, ΑΔΕΛΦΕ. Πρόσθεσε κάτι σημαντικό ο λόγος σου. Ο Οικουμενισμός πήγε ήδη πέρα από τόν Ζηζιούλα. Ενός κακού μύρια έπονται. Δέν τό είχα συνειδητοποιήσει τόσο καθαρά. Κάτι διαφορετικό καταλάβαινα στήν Ακαδημία Βόλου αλλά τώρα μού είναι ξεκάθαρο. Εύχομαι νά αναλάβουν επιτέλους δράση οι ορθόδοξοι. Γιατί μέχρι στιγμής κινούνται οι κακόδοξοι όλων τών αποχρώσεων. Καί είναι κατανοητό. Ο πρεσβύτερος υιός ζητούσε δικαιολογία γιά νά φύγει από τόν Πατέρα. Αυτοί είναι οι διάφοροι παλαιοημερολογίτες, οργανωσιακοί καί αποτειχισμένοι. Αυτοί φεύγουν καί φτιάχνουν δική τους "εκκλησία".
Μόνον ο άσωτος ο οποίος επέστρεψε ήδη στόν Πατέρα μπορεί νά φανερώσει τήν Εκκλησία τού Κυρίου τήν οποία δέν μπορεί νά ακουμπήσει τό σκότος. Κάτι πού προγευόμαστε ήδη μέ τούς τελευταίους μας Αγίους. Διότι ο Κύριος μάς έδωσε ήδη Αγίους οι οποίοι επέστρεψαν, δέν ήταν πάντα διπλα Του, όπως στήν πρώτη Εκκλησία. Άκουσαν τόν Λόγο του Κυρίου "μετανοείτε ήγγικεν γάρ η Βασιλεία τών Ουρανών" . Σήμερα οι περισσότεροι ορθόδοξοι έχουν γεννηθεί στήν εκκλησία. Καί δέν καταλαβαίνουν τήν αντίφαση, ότι η Εκκλησία δέν είναι εκ τού κόσμου τούτου.
http://katanixis.blogspot.gr/2014/04/blog-post_5935.html#more
http://aktines.blogspot.gr/2014/04/blog-post_2438.html#more
Δημοσίευση σχολίου