«Ο Φύλακας Άγγελος
είναι οικονομία Θεού. Είμαστε χρεώστες γι’ αυτό. Οι Άγγελοι ιδιαίτερα
προστατεύουν τα μικρά παιδιά. Πώς τα φυλάνε! Μια φορά δυο παιδιά έπαιζαν έξω
στον δρόμο. Το ένα άπό τα δύο σημάδευε το άλλο στο κεφάλι, για να το χτυπήση
με μια πέτρα. Εκείνο δεν το έβλεπε. Την τελευταία στιγμή, φαίνεται, ό
Άγγελος του το έκανε να δή κάτι, τινάχτηκε πέρα και γλίτωσε. Μια μάνα πάλι
είχε πάρει στο χωράφι και το μωρό της. Το θήλασε, το έβαλε στην κούνια και
πήγε να δούλεψη. Μετά από λίγο, όταν πήγε κοντά του, τί να δή! Το παιδάκι
κρατούσε ένα φίδι και το έβλεπε! Όπως το είχε θηλάσει, είχε μείνει γάλα γύρω
από το στοματάκι του. Πήγε λοιπόν το φίδι και έγλειφε το γάλα με την γλώσσα
του και το παιδάκι το έπιασε με το χέρι του. Βάζει τις φωνές η μάνα, τρόμαξε
το παιδί, άνοιξε το χεράκι του και έφυγε το φίδι! Φυλάει ό Θεός τα παιδιά».
«Τα
μωρά είναι σε συνεχή επαφή με τον Θεό, επειδή δεν έχουν μέριμνες. Τί
ειπε ό Χριστός για τα μικρά παιδιά; «Οί Άγγελοι αυτών έν ουρανοίς διά παντός
βλέπουσι το πρόσωπον τον Πατρός μου τον έν ουρανοίς» . Έχουν επικοινωνία και
με τον Θεό και με τον Φύλακα Άγγελο τους, που είναι συνέχεια δίπλα τους.
Στον ύπνο τους πότε γελούν, πότε κλαίνε, γιατί βλέπουν διάφορα. Άλλοτε
βλέπουν τον
Φύλακα Άγγελο τους και παίζουν μαζί του – τα χαϊδεύει, τα πειράζει, κουνάει
τα χεράκια τους, και αυτά γελούν -, άλλοτε πάλι βλέπουν καμμιά σκηνή του
πειρασμού και κλαίνε».
«Και
ενώ υπάρχει ο Θεός, που προστατεύει τα παιδιά και ο Φύλακας Άγγελος είναι
συνέχεια κοντά τους και τα προστατεύει και αυτός, αυτοί αγωνιούν, μέχρι που
αρρωσταίνουν. Και παρόλο που είναι πιστοί άνθρωποι, φέρονται σαν να
μην υπάρχει Θεός, σαν να μην υπάρχει Φύλακας Άγγελος, οπότε εμποδίζουν την
θεία επέμβαση.
Ενώ πρέπει να ταπεινώνονται και να ζητούν βοήθεια από τον Θεό και ο Καλός
Θεός θα προστατέψει τα παιδιά».
Οι Άγγελοι μάς προφυλάσσουν σε όλα!
Τ. Δηλαδή οι Άγγελοι μας προστατεύουν σε όλα;
Γερόντισσα Γαβριηλία: Ναι. Όπως λες, μας προφυλάγουν οι Άγγελοι. Το έχω παρακολουθήσει αυτό. Είναι σαν να βάζουν γύρω-γύρω μας μια προστασία.
Το λέμε κάθε βράδυ στο Απόδειπνο… “Τείχισον ημάς αγίοις Αγγέλοις σου ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της Πίστεως”.
Το λέμε κάθε βράδυ στο Απόδειπνο… “Τείχισον ημάς αγίοις Αγγέλοις σου ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της Πίστεως”.
Ξέρεις τι σπουδαίο είναι αυτό; Να μην σου φεύγει ποτέ η πίστη; Να είναι μόνιμη;
Τώρα μού ήρθε στο νου ένα μικρό παράδειγμα, που θα σου φανεί παιδιάστικό. Όμως μου συνέβη. Μόλις πήγαμε στη Φαράν ήταν όλα τόσο όμορφα. Τα κελλάκια ολοκαίνουργια, με σίτες στην πόρτα και τα παράθυρα. Κοιμήθηκα κι εγώ το πρώτο βράδυ ήσυχα. Μεσ’ την έρημο είμαι, σκέφθηκα, και δεν θάχω τίποτα απ’ αυτά που είχα στην Ινδία, ούτε σκορπιούς, ούτε κουνούπια. Μεγάλη ησυχία…
Τα ξημερώματα τι έπαθα; Τι είδα; Ολόκληρο χαλί στρωμένο στο πάτωμα, κάτι πελώρια μυρμήγκια. Ολόκληρο χαλί! Αλλά κοίταξε να θαυμάσεις.
Γύρω-γύρω στο κρεβάτι μου σε μισό μέτρο απόσταση, τίποτε δεν υπήρχε! Είχαν αφήσει κάτι σαν περιθώριο…
Φώναξα SOS την αδελφή Αικατερίνη. Γιατί μπορεί να έχω πολλή πίστη και θάρρος αλλά μπρος σ’ ένα μυρμήγκι, δεν μπορώ να κάνω τίποτε!
Ούτε να το πατήσω, ούτε να το διώξω… Ήρθε λοιπόν, τα μάζεψε με το φαράσι και τα πήγε έξω. Όλο αυτο έγινε για να δω και πάλι το “Εδώ είμαστε” του φύλακα
Αγγέλου.
Έτσι γίνεται με όλα και με όλους.
Τώρα μού ήρθε στο νου ένα μικρό παράδειγμα, που θα σου φανεί παιδιάστικό. Όμως μου συνέβη. Μόλις πήγαμε στη Φαράν ήταν όλα τόσο όμορφα. Τα κελλάκια ολοκαίνουργια, με σίτες στην πόρτα και τα παράθυρα. Κοιμήθηκα κι εγώ το πρώτο βράδυ ήσυχα. Μεσ’ την έρημο είμαι, σκέφθηκα, και δεν θάχω τίποτα απ’ αυτά που είχα στην Ινδία, ούτε σκορπιούς, ούτε κουνούπια. Μεγάλη ησυχία…
Τα ξημερώματα τι έπαθα; Τι είδα; Ολόκληρο χαλί στρωμένο στο πάτωμα, κάτι πελώρια μυρμήγκια. Ολόκληρο χαλί! Αλλά κοίταξε να θαυμάσεις.
Γύρω-γύρω στο κρεβάτι μου σε μισό μέτρο απόσταση, τίποτε δεν υπήρχε! Είχαν αφήσει κάτι σαν περιθώριο…
Φώναξα SOS την αδελφή Αικατερίνη. Γιατί μπορεί να έχω πολλή πίστη και θάρρος αλλά μπρος σ’ ένα μυρμήγκι, δεν μπορώ να κάνω τίποτε!
Ούτε να το πατήσω, ούτε να το διώξω… Ήρθε λοιπόν, τα μάζεψε με το φαράσι και τα πήγε έξω. Όλο αυτο έγινε για να δω και πάλι το “Εδώ είμαστε” του φύλακα
Αγγέλου.
Έτσι γίνεται με όλα και με όλους.
Από το βιβλίο της Μοναχής Γαβριηλίας, “Γερόντισσα Γαβριηλία (1897- 1992), “Η ασκητική της αγάπης», των εκδόσεων Πορφύρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου