Dimitra Kourt

Τα των παρασκηνίων που λέμε καιρό τώρα...

Ο νέος υπουργός υγείας του Ισραήλ (δεξιά) ηχογραφείται εν άγνοια του με τον υπουργό εσωτερικών την στιγμή που του λέει: Δεν υπάρχει καμία υγειονομική ή επιδημική αιτιολογία για το διαβατήριο εμβολιασμού.

Εφαρμόζεται μόνο και μόνο για τον εξαναγκασμό εμβολιασμού των μη εμβολιασμένων.

Καταλάβατε λοιπόν, ότι παίζουν με τον ψυχισμό των ανθρώπων?

Καταλάβατε ότι εξαπατούν το πλήθος?

Καταλάβατε ότι έχουμε να κάνουμε με σπείρα διεφθαρμένων πολιτικών?

Για εγκληματίες?

Dimitrios Kavouras

https://www.timesofisrael.com/health-minister-on-hot-mic.../

Misha Sarov

 ...Χθες ειπαν στα παιδιά μας στα σχολειά να μη προσκυνησουν τον Σταυρο του Χριστού γιατί αν το κάνουν, κινδυνευουν να κολλησουν θανατο και να πεθανουν αυτά ή οι δικοί τους . Στην ιδια θεματολογία είμαστε, τής νεοειδωλολατρικής Χριστομαχίας

Misha Sarov

Ιερόθεος Βλάχος, μητροπ. Ναυπάκτου: «Άν ο προσωπικός σας ιατρός, σάς συνιστά νά μή κάνετε τό εμβόλιο, δέν σημαίνει ότι θά συνιστάτε στούς Χριστιανούς νά μήν εμβολιάζονται. Σέ μιά τέτοια ενδεχόμενη περίπτωση (δλδ αν προειδοποιείτε ανθρώπους για τις παρενέργειες του ψευτοεμβ*λίου) θά δώσετε λόγο στόν Θεό, σύμφωνα μέ τά όσα γράφει ο μέγας διδάσκαλος τής Εκκλησίας άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.»

Ναυπάκτου εναντίον Ναυπάκτου. Όπως Κράμερ εναντίον Κράμερ.Έγραψε σε μια πρόσφατη -προπαγανδιστική για τα ψευτοεμβ*λια και εμφανώς πλανερή- μπροσούρα του, ο πολύς μητροπολίτης Ναυπάκτου πως «όποιος σέ καιρό πανδημίας, δέν προσέχει καί μολύνει τούς ἄλλους, κρίνεται μέ τό ἐπιτίμιο τοῦ φόνου» αποδίδοντας την γνώμη του αυτή στον σοφώτατο άγ.Νικόδημο τον Αγιορείτη και δείχνοντας με το δάκτυλο εμάς τους «κακούργους» που δεν μπολιαζόμαστε με τα πειραματικά φάρμακα τού Μπουρλά.

Ας αφήσουμε όμως τον ίδιο τον μητρ.κ.Ιερόθεο να απαντήσει στον εαυτό του, παραθέτοντας τα όσα έγραφε πέρυσι , τον Μάιο του 2020 απαντώντας σε όσους ζητούσαν να σφαλιστούν οι εκκλησιές. Η κωλοτούμπα του είναι εμφανής και από γειτονικούς γαλαξίες.

Μητρ.Ναυπάκτου κ.Ιερόθεος: «Χριστιανοί ἀρθρογραφοῦντες ἰσχυρίστηκαν πώς ἡ πανώλη τοῦ 3ου αἰώνα στήν Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία φανέρωσε τό γνήσιο χριστιανικό ἦθος, διότι οἱ Χριστιανοί ἔπαιρναν πάνω τους τόν θάνατο ἀπό ἄλλους ἀνθρώπους, ἐνῶ ἡ σημερινή πρακτική συμμετοχῆς τῶν ἀνθρώπων στίς ἀκολουθίες εἶναι ἀντιχριστιανικό ἦθος, διότι σπέρνει τόν θάνατο μέσῳ τοῦ μολυσμοῦ. Ἀτυχῶς, ἡ συγκεκριμένη ἑρμηνεία γίνεται μέ πολύ ρηχές προϋποθέσεις. Οἱ Χριστιανοί πού φρόντιζαν τούς ἀρρώστους, γνωρίζοντας μάλιστα τήν μεταδοτικότητα τῆς πανώλης καί τελικά ἀρρώσταιναν οἱ ἴδιοι ὡς περιθάλποντες, εἶχαν οἰκογένειες καί ζοῦσαν ἀνάμεσα σέ ἀνθρώπους. Μέ τήν λογική τῶν σημερινῶν θεολογούντων ἐγκληματοῦσαν, διότι ἡ βοήθεια τῶν ἀσθενῶν ἀπό τούς ἀκτιβιστές ἀποτελοῦσε βιολογική βόμβα γιά τίς ἴδιες τίς οἰκογένειες τῶν ἀκτιβιστῶν περιθαλπόντων, ὅπως ἐπίσης καί γιά τό κοντινό περιβάλλον τους. Μέ τήν ἴδια λογική –ἄπαγε τῆς βλασφημίας– ὁ ἴδιος ὁ Μέγας Βασίλειος ἐγκληματοῦσε ὡς ἀσπαζόμενος τούς λεπρούς, διότι θά μποροῦσε νά μεταδώση τήν λέπρα στό κοντινό του περιβάλλον, ἀφότου τήν κολλοῦσε ὁ ἴδιος.

Τό κείμενο τοῦ Εὐσεβίου Καισαρείας πού περιγράφει τήν συμπεριφορά τῶν Χριστιανῶν ὡς ζωντανῆς θυσίας γιά τόν κάθε ἄρρρωστο σχετίζεται μέ τήν ἑορτή τοῦ Πάσχα. Ἡ πανώλη προέκυψε κατά τήν περίοδο τοῦ Πάσχα καί ἀφότου εἶχε ἤδη προκληθῆ ἄγριος διωγμός κατά τῶν Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι συνέχιζαν νά τελοῦν τήν θεία Λειτουργία καί νά εἰρηνεύουν ἐν Χριστῷ. Μέσα στό ἴδιο τό κείμενο ρητῶς ἀναφέρεται ὅτι οἱ Χριστιανοί γιόρταζαν πάντα, τόσο ἐπί τῶν διωγμῶν ὅσο καί ἐπί τῆς πανώλης. Ἡ γιορτή συνδέεται μέ τήν τέλεση τῆς θείας Λειτουργίας, ἡ ὁποία ἀποτελοῦσε τήν ἑορτή τῶν ἑορτῶν.

Γράφει ὁ Εὐσέβιος πώς ὁ ἅγιος Διονύσιος Ἀλεξανδρείας ἀπευθυνόμενος πρός τό ποίμνιό του «ἐκ νέου κατά τήν ἑορτή τοῦ Πάσχα ἀπηυθύνθη πρός αὐτούς μέ γράμματα ἀπό τήν ἴδια τήν Ἀλεξάνδρεια ὡσάν νά ἦτο ἐξόριστος… Ἔπειτα ἀπό αὐτά, ἀφοῦ τόν πόλεμον διεδέχθη ἐπιδημική νόσος καί καθώς πλησίαζε ἡ ἑορτή, πάλιν ἐπικοινωνεῖ μέ τούς ἀδελφούς δι' ἐπιστολῆς περιγράφων τά πάθη τῆς συμφορᾶς διά τῶν λόγων τούτων. "Εἰς μέν τούς ἄλλους ἀνθρώπους τά παρόντα δέν θά ἐφαίνοντο ὅτι ἦτο κατάλληλος καιρός δι' ἑορτήν˙… ὅλα εἶναι θρῆνοι, ὅλοι πενθοῦν καί εἰς τήν πόλιν ἀντηχοῦν στεναγμοί διά τό πλῆθος τῶν ἀποθανόντων καί καθημερινῶς ἀποθνησκόντων. Πράγματι, ὅπως ἔχει γραφτεῖ περί τῶν πρωτοτόκων τῶν Αἰγυπτίων, οὕτω καί τώρα ἔγινε κραυγή μεγάλη, διότι δέν ὑφίσταται οἰκία, εἰς τήν ὁποία δέν ὑπάρχει νεκρός, καί εἴθε νά ἦτο μόνον εἷς… Τρομερά ὑπῆρξαν καί τά προηγουμένως συμβάντα. Πρῶτον μέν ἐδίωξαν ἡμᾶς καί μόνοι ἡμεῖς διωκόμενοι ἀπό ὅλου καί θανατούμενοι ἑορτάσαμεν καί τότε (ἐννοεῖ ὅπως καί τώρα στήν περίοδο τῆς πανώλης), καί κάθε ἰδιαίτερος τόπος τῆς θλίψεώς μας ἀγρός, ἐρημία, πλοῖον, πανδοχεῖον, δεσμωτήριον, ἔγινε δι' ἡμᾶς χῶρος πανηγυρικός, τήν φαιδροτέραν δέ ἀπό ὅλας τάς ἑορτάς ἐτέλεσαν οἱ τέλειοι μάρτυρες, διασκεδάσαντες εἰς τόν οὐρανόν. Μετά ταῦτα δέ ἦλθε πόλεμος καί πείνα, τά ὁποῖα ὑπεφέραμεν μαζί μέ τούς Ἐθνικούς… Μόλις δέ ἀνεπνεύσαμεν ὀλίγον καί ἡμεῖς καί αὐτοί, ἐνέσκηψεν ἡ νόσος αὐτή, πράγμα δι' ἐκείνους φοβερότερον ἀπό πάντα φόβον καί σκληρότερον ἀπό ὁποιαδήποτε συμφοράν καί ὅπως κάποιος συγγραφεύς ἰδικός των εἶπε, τοῦτο ὑπῆρξε πράγμα μοναδικόν καί ἀνώτερον ἀπό κάθε προσδοκίαν˙ εἰς ἡμᾶς ὅμως δέν ὑπῆρξε τόσο φοβερόν, ἀλλ' ἦτο ἄσκησις καί δοκιμασία ὄχι μικροτέρα ἀπό ὁποιανδήποτε ἄλλην…

Οἱ περισσότεροι ἀπό τούς ἀδελφούς μας ἀψηφοῦντες τόν κίνδυνον διά τούς ἑαυτούς των καί ἀφοσιωνόμενοι εἰς ἀλλήλους ἀπό ὑπερβολικήν ἀγάπην καί φιλαδελφίαν, ἐπισκεπτόμενοι τούς ἀσθενεῖς χωρίς προφύλαξιν, ὑπηρετοῦντες λαμπρῶς, περιποιούμενοι ἐν Χριστῷ, συναπέθνησκον εὐχαρίστως μέ ἐκείνους, μολυνόμενοι μέ τό πάθος ἀπό ἐκείνους καί ἐκλύοντες πρός τούς ἑαυτούς των τήν νόσον ἀπό τούς πλησίον καί λαμβάνοντες εἰς τούς ἑαυτούς των τούς πόνους ἑκουσίως. Πολλοί, ἀφοῦ ἐνοσοκόμησαν καί θεράπευσαν τούς ἄλλους, ἀπέθανον οἱ ἴδιοι, μεταφέροντες εἰς ἑαυτούς τόν θάνατον…

Οἱ ἄριστοι λοιπόν ἀπό τοῦ ἀδελφούς μας ἀπεχώρησαν τοῦ βίου μέ αὐτόν τόν τρόπον, μερικοί πρεσβύτεροι καί διάκονοι καί λαϊκοί, ἐπαινούμενοι μεγάλως, διότι τό εἶδος τοῦτο τοῦ θανάτου, προκαλούμενον ἀπό πολλήν εὐσέβειαν καί ἰσχυράν πίστιν, δέν ἐθεωρεῖτο ὅτι ἀπεῖχε καθόλου ἀπό τό μαρτύριον. Ἐλάμβαναν δέ τά σώματα τῶν ἁγίων μέ ἡπλωμένας τά χεῖρας εἰς τά στήθη, ἐκαθάριζον τούς ὀφθαλμούς, ἔκλειον τά στόματα, τούς ἔφερον ἐπί τῶν ὤμων καί τούς ἐτακτοποίουν˙ ἐγγίζοντες αὐτούς, ἐναγκαλιζόμενοι μέ αὐτούς, στολίζοντες αὐτούς μέ λουτρά καί ἐνδύματα, ἔπειτα ἀπό ὀλίγον ἐπιτύγχαναν τά ἴσα, καί πάντοτε οἱ ἐπιζῶντες ἠκολούθουν τούς προηγηθέντας αὐτῶν. Οἱ δέ Ἐθνικοί ἀκριβῶς τό ἀντίθετον˙ ἀπώθουν καί ἀπέφευγον τούς φιλτάτους μόλις προσεβάλλοντο ἀπό τήν νόσον, τούς ἔρριπτον ἡμιθανεῖς εἰς τά ὁδούς, καί τούς ἀπέρριπτον ὡς σκύβαλα ἀτάφους νεκρούς, ἀποστρεφόμενοι τήν μετάδοσιν καί ἐπαφήν τοῦ θανάτου, τήν ὁποίαν δέν ἦταν εὔκολον νά ἀπομακρύνουν, ὅσα μηχανεύματα κι ἄν ἐχρησιμοποίουν"».

Επεσαν τα πάντα στην ελλαδική εκκλησία ...δεν έχει μείνει τιποτα όρθιο πνευματικά απ την εως τωρα θεωρούμενη πνευματική μας ελίτ ....ντομινο κατάρρευσης ....