Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Γράφει η Σοφία

Η οικονομία για να είναι εύρωστη πρέπει να στηρίζεται στην παραγωγικότητα, όταν το κράτος δεν είναι off shore  παράδεισος για να ξεπλένει βρώμικο χρήμα.

Η παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών και ο σωστός συντονισμός από την αρμόδια πολιτική ηγεσία  κάνουν την  οικονομία μιας χώρας ισχυρή.

Ο υπουργός, σύνθετη λέξη από το υπό + έργο, είναι αυτός που δουλειά του είναι να δημιουργεί ένα έργο που θα είναι το υπόστρωμα πάνω στο οποίο θα ανθίσει η κοινωνία.

Ο υπουργός είναι υπηρέτης του κοινωνικού συνόλου. Αυτό σημαίνει η λέξη! Ότι ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΑΥΤΟΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑ στο σύνολο, όχι ότι υπηρετείται απ’ αυτό!

Η δουλειά του υπουργού οικονομικών, πχ, είναι να δημιουργήσει ένα έργο πάνω στο οποίο θα ευημερήσει η οικονομία κι οι πολίτες. Ένα έργο που θα ευνοεί την άνθιση της παραγωγικότητας, της δημιουργικότητας,  του   εμπορίου, των  υπηρεσιών,  της μεταποίησης, της πρωτογενούς και κάθε άλλης παραγωγής. Ο υπουργός εθνικής οικονομίας, ιδεατά, είναι ο συντονιστής και ο  διασφαλιστής της συλλογικής ευημερίας μίας χώρας.

Για αυτό τον λόγο θεωρείται ότι η καλλίτερη επιλογή για μια τέτοια θέση είναι ένας οικονομολόγος, που υποτίθεται ότι γνωρίζει πώς να φτιάχνει ένα υπόστρωμα οικονομικής ευημερίας για τους πολίτες και το κράτος.

Αν όμως,  ως οικονομία θεωρείται μόνον η φορολόγηση, όπως γίνεται στην Ελλάδα, τότε δεν χρειαζόμαστε οικονομολόγο να μοιράζει φόρους αριστερά και  δεξιά σαν λοχίας που ρίχνει «καμπάνες» στους φαντάρους.

Οποιοσδήποτε άσχετος από τον δρόμο μπορεί να το κάνει!

Με νοοτροπία φορομπήχτη, που έχει ως αποκλειστική ασχολία του άθλιου υπουργείου του  την πάταξη της όποιας πιθανής διαφυγής από τους αβάσταχτους φόρους που επιβάλει, οικονομία δεν γίνεται!

Δεν γίνεται να ερημώνουν ακόμα και οι μεγάλοι εμπορικοί δρόμοι και να ακούμε επί 5 συναπτά έτη το ίδιο ξεχαρβαλωμένο κυβερνητικό γραμμόφωνο να επαναλαμβάνει μονότονα την ίδια ηλίθια φράση «πάταξη της φοροδιαφυγής», «πάταξη της φοροδιαφυγής», «πάταξη της φοροδιαφυγής» και να την αναγάγει ως αποκλειστικό έργο του υπουργείου οικονομίας της χώρας!

Όσο ακούτε την συζήτηση των «αρμοδίων» να περιστρέφεται γύρω από την φοροδιαφυγή και τα εξωφρενικά και γελοία μέτρα για την «πάταξή» της,  να ξέρετε ότι έχετε να κάνετε ή με άσχετους ή με αδιάφορους (για να μην τους χαρακτηρίσουμε με μία άλλη προσφιλή έκφραση…)  ή  με εντεταλμένους των τοκογλύφων, ή και με τα τρία μαζί!

Όταν θέλεις να εισπράξεις βάζεις από λίγο και τότε δίνουν όλοι. Όταν θέλεις να διαλύσεις την κοινωνία κάνεις αυτό που ζούμε εμείς από το 2010.

Όταν η λέξη «οικονομία» ταυτίζεται με μία φορολογία εξωφρενική, σαν αυτή που υφίστανται οι Έλληνες, η οποία δεν είναι,  ούτε για τα προσχήματα, ελαχίστως  ανταποδοτική προς τον πολίτη, τότε ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.

Μετονομάστε λοιπόν το λεγόμενο «υπουργείο οικονομικών» του ΔΝΤ, σε ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΠΑΧΘΟΥΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ για να ταιριάζει επιτέλους ο τίτλος με το περιεχόμενό του!

Όταν θα δούμε από υπουργό οικονομικών να επαναφέρει την  φορολογία σε επίπεδα ευημερίας, και όταν θα τον ακούσουμε να περιγράφει ενδελεχώς το πώς θα διευκολύνει και θα βοηθήσει την παραγωγικότητα και την ευημερία των πολιτών τότε θα αξίζει τον κόπο να δώσουμε σημασία σ’ αυτά που λέει.

Και δεν θα μετρήσουμε το αν θα έχει πιστοποίηση σαν αυτές που φέρουν όσοι διέλυσαν το σύμπαν στην Ελλάδα. Θα μετρήσουμε το αποτέλεσμα γιατί εκ του αποτελέσματος κρίνεται τελικά η αξία κι η ποιότητα κι όχι εκ των προεκλογικών υποσχέσεων.

ΥΓ

Και για τους λάτρεις των «πιστοποιήσεων»  έχω να θυμήσω ότι κι  ο Τσάντνγουικ που μετέφρασε την γραμμική Β’ αρχιτέκτονας ήταν, όχι φιλόλογος. Αν περιμέναμε από τους «ειδικούς» θα λέγαμε ακόμα ότι είναι φοινικικά.

 olympia.