Για τον λεγόμενο “Επανευαγγελισμό στην Ευρώπη”

ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΕΓΟΜΕΝΟ ‘’ΕΠΑΝΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ’’

«Ελάτε να συλλαβίσωμεν εν προσευχή το Ευαγγέλιον της Ορθοδοξίας και την Ορθοδοξίαν του Ευαγγελίου» - Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Έχει προβληματίσει αρκετούς Ορθόδοξους Χριστιανούς, η πρόσφατη διοργάνωση στη Θεσσαλονίκη, από 28 Αυγούστου μέχρι 30 Αυγούστου 2016, του ΙΔ΄ Διαχριστιανικού Συμποσίου με θέμα ‘’Ευαγγελισμός και Επανευαγγελισμός στην Ευρώπη του 21^ου αιώνα’’, που πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Ποντιφικού Ινστιτούτου Antonianum της Ρώμης.

Πως μπορούμε να ομιλούμε στην ουσία για ‘’κοινό’’ επανευαγγελισμό μαζί με τους Παπικούς, που παραχάραξαν ευαγγελικές αλήθειες, όπως στο θέμα του Filioque, διαστρέφοντας το Αγιογραφικό χωρίο, «το Πνεύμα της αληθείας, ο παρά του Πατρός εκπορεύεται» (Ιω. 15,26) και στο θέμα του παπικού πρωτείου, διαστρέφοντας το Αγιογραφικό χωρίο, «συ ει Πέτρος και επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω μου την Εκκλησίαν» (Ματθ. 16,17);

Στην απόφαση ή ‘’σημείωμα’’ (περί του ριφθέντος πιττακίου εν τη αγία τραπέζη παρά των από Ρώμης πρέσβεων κατά του αγιωτάτου Πατριάρχου κυρού Μιχαήλ, μηνί Ιουλίω Ινδικτ. ζ΄) της Συνόδου της Κωνσταντινούπολης που έγινε στις 20 Ιουλίου 1054, γίνεται η εξής αναφορά σχετικά με την αιρετική προσθήκη του Filioque: «μήτε τη Γραφή προσέχειν εθέλοντες».

Θα πρέπει να σημειώσομε ότι στην Ευρώπη, οι Παπικοί κάνουν λόγο για ‘’νέο ευαγγελισμό’’, αφορμώμενοι από σχετική αναφορά του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β΄. Τι είδους ‘’νέο ευαγγελισμό’’ μπορούμε να περιμένομε από αυτούς που στρέβλωσαν ευαγγελικές αλήθειες; «Η Ορθοδοξία ως μοναδικός φορεύς και φύλαξ του τελείου και παμφώτου Προσώπου του Θεανθρώπου Χριστού πραγματοποιείται αποκλειστικώς με τα θεανθρώπινα – ορθόδοξα μέσα, τας ασκητικάς εν χάριτι αρετάς, όχι με μέσα δανεισμένα από τον Ρωμαιοκαθολικισμόν ή τον Προτεσταντισμόν, διότι αυτοί είναι χριστιανισμοί κατά την έκδοσιν του υπερηφάνου ευρωπαίου ανθρώπου, και όχι του ταπεινού Θεανθρώπου», λέγει ο Ομολογητής Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς.

«Έχετε παρατηρήσει πως εις την ορθόδοξον ψυχήν μας δεν ανταποκρίνεται η ορθολογιστικο-σχολαστική παιδεία της ρωμαιοκαθολικής και προτεσταντικής Ευρώπης;», ρωτά ο Ομολογητής Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. «Η Ορθόδοξος Εκκλησία κατέχει την ακεραίαν διδασκαλίαν του Θεανθρώπου Χριστού, διότι ίσταται άνευ υποχωρήσεων εις την θεανθρωπίνην μεθοδολογίαν των Αγίων Αποστόλων και των Οικουμενικών Συνόδων», αναφέρει αλλού ο Ομολογητής αυτός Άγιος.

Η εν Αγίω Πνέυματι ζωή της Εκκλησίας δεν έχει διακοπεί αλλά συνεχίζεται. Ο πάντα επίκαιρος λόγος του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, απαντά στην θεματολογία του ΙΔ΄ Διαχριστιανικού Συμποσίου, με την εξής ορθόδοξη προτροπή : «Ελάτε να συλλαβίσωμεν εν προσευχή το Ευαγγέλιον της Ορθοδοξίας και την Ορθοδοξίαν του Ευαγγελίου».

ΑΚΤΙΝΕΣ