ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΙΝΟΥΜΕ ΑΜΑΣΗΤΟ

Το μοναδικό κόλπο που έχει το καθεστώς για να κρατά το λαό αιχμάλωτο εξακολουθεί να είναι το παρωχημένο παραδοσιακό δίπολο «Αριστερά – Δεξιά». Μέχρι στιγμής δεν έχει εφεύρει κάτι καινούργιο, αν και το εθνικό κράτος, μέσα στο οποίο εμφανίστηκε το δίπολο αυτό, έχει καταρρεύσει.

Με την έλευση των μνημονίων, το καθεστώς έξυπνα έστησε

παράλληλα (με το Αριστερά – Δεξιά) το δίπολο Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο. Αντιμνημόνιο τόσο από αριστερά με τον ΣΥΡΙΖΑ κ.λ.π. όσο και από δεξιά με ΑΝΕΛ και ΧΑ.

Το νέο δίπολο έπαιξε μέχρι την άνοδο της Αριστεράς στην εξουσία. Μετά την αποκάλυψη ότι το δίπολο ήταν ψεύτικο και προκειμένου να μην δραπετεύσει επιτέλους ο λαός έξω από το σύστημα, το καθεστώς έσπευσε να φτιάξει δύο νέα αναχώματα. Την αριστερή ΛΑΕ του Λαφαζάνη από τα αριστερά και την Ένωση Κεντρώων του Λεβέντη από τα δεξιά.

Και έστησε την ΛΑΕ από τα αριστερά, δεδομένου ότι το ΚΚΕ δεν πείθει τις λαϊκές μάζες και επομένως δεν θα μπορούσε να αποτελέσει λαϊκό ανάχωμα, και τον Λεβέντη από δεξιά, δεδομένου ότι η ΧΑ έπιασε ταβάνι και δεν μπορεί να παίξει άλλο το ρόλο του μοναδικού αναχώματος.

Τώρα τελευταία μάλιστα, το καθεστώς εμφανίζει και άλλα αναχώματα από δεξιά και αριστερά.

Δηλαδή το καθεστώς, αντιλαμβανόμενο ότι μπορεί να καταρρεύσουν η Κεντροαριστερά και η Κεντροδεξιά, έσπευσε να ανοίξει δύο νέες πολιτικές «τάφρους» αριστερά και δεξιά, παράλληλα με το ΚΚΕ και την ΧΑ, προκειμένου να μείνει εγκλωβισμένος ο λαός στο διαχειριστικής του συστήματος λογικής δίπολο «Αριστερά – Δεξιά» και να μην δραπετεύσει προς άλλες κατευθύνσεις που θα ανατρέψουν το σύστημα.

Δηλαδή για να μην συνειδητοποιήσει ο λαός ότι το πραγματικό δίπολο είναι, οι λίγοι που εξουσιάζουν και κοροϊδεύουν και οι πολλοί που εξουσιάζονται και φοβούνται. (Το αιώνιο δίπολο Ολιγαρχία – Δημοκρατία).

hassapis-peter.

ΣΧΟΛΙΟ: Εάν μεταφέρουμε όλη αυτή τήν ψευδαίσθηση στά εκκλησιαστικά πράγματα θά δούμε τήν μεγαλειώδη ενότητα εκκλησίας καί κράτους πού δημιούργησε έναν μεγαλειώδη πολιτισμό στήν ιστορία, νά έχει μειωθεί σέ μιά θλιβερή πολιτική εκκλησιολογία, στήν οποία η εκκλησία μιμείται τό κράτος γιά νά διατηρήσει τήν ψευδαίσθηση ότι υπάρχει. Αντί γιά Αριστερά- Δεξιά έχουμε Ανατολή-Δύση. Στό δίπολο Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο αντιστοιχεί τό Οικουμενισμός-Αντιοικουμενισμός. Καί δέν συνειδητοποιούμε παρομοίως τήν απόλυτη εξουσία τής ολιγαρχίας τού κλήρου πάνω στόν λαό καί τήν εύλογη έλλειψη πίστεως  σάν απόρροια τής πτώσεως τής εκκλησίας στήν άβυσσο τής εξουσίας τού Νόμου, από τήν οποία έχουμε ήδη ελευθερωθεί αλλά δέν τήν έχουμε αποδεχθεί.

Αμέθυστος