Παρασκευή 3 Μαρτίου 2017

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Η δήλωση διακοπής μνημοσύνου που κατέθεσα στην μητρόπολη Θεσσαλονίκης

Πρωτοπρεσβύτερος
Νικόλαος Μανώλης
Ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ
Ἁγίου Σπυρίδωνος Τριανδρίας
τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Θεσ/νίκης
Ἐν Θεσσαλονίκη τῇ 17ῇ Φεβρουαρίου 2017
                                        
                                                                                         Παναγιώτατον
                                                                                         Μητροπολίτην Θεσσαλονίκης
                                                                                         κ. Ἄνθιμον
                                                                                        Ἐνταύθα
        ΘέμαΔήλωση Διακοπῆς Μνημοσύνου
        
        Παναγιὼτατε
        Ἐπιθυμῶ νὰ σᾶς γνωστοποιήσω μὲ τὴν παροῦσα ἐπιστολή μου, ὅτι, διακόπτω τὴ μνημόνευση τοῦ ὀνόματός σας στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες, μιμούμενος τοὺς ἁγίους καὶ θεοφόρους Πατέρες τῆς Ὀρθοδόξου ἠμῶν Ἐκκλησίας καὶ συστοιχούμενος στὴν Ἀποστολικὴ καὶ Πατερικὴ Παράδοση στὸ θέμα τῆς κοινωνίας μὲ τοὺς αἱρετικούς. Σεῖς μὲ πολλοὺς ἀκόμα συνεπισκόπους σας, ἀπωλέσατε τὴν ἀμώμητον Πίστην Του Χριστοῦ, ἐγκαταλείψατε τὴν ἱερὰ Παρακαταθήκη ποὺ σᾶς ἐνεπιστεύθη Ὁ Κύριος, καὶ ἀκολουθεῖτε ὄχι "τὴν ὁδὸν τὴν ἄγουσα εἰς Σωτηρίαν". Διδάσκετε, γυμνῇ τῇ κεφαλῇ, μὲ δημόσια ἔργα καὶ λόγους, τὴν Παναίρεσην τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, συμπαρασύροντας στὴν ὁδὸ τῆς ἀπωλείας τὸ ποίμνιό σας. Ὑπηρετεῖτε, ὅπως σᾶς ἀπέδειξα μὲ πρόσφατο ἔγγραφό μου (ὑπ. ἀρίθμ. πρωτ. μητροπόλεως 106/14-2-2017), τὸ συγκριτιστικὸ πνεῦμα τῆς Νέας Ἐποχῆς, καθὼς τέκνον αὐτῆς εἶναι ἡ τρισκατάρατη αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Στὸ ἔγγραφο αὐτὸ ἀνέφερα λεπτομερῶς ὅλα τὰ οἰκουμενιστικὰ καὶ αἱρετικὰ δρώμενά σας, τὰ ὁποία μὲ ἀνάγκασαν νὰ λάβω τὴν ἀπόφαση τῆς διακοπῆς τῆς πνευματικῆς κοινωνίας μαζί σας.
        Ἡ πατερικότατη καὶ ἐπαινούμενη ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς κανόνες ἐνέργειά μου θὰ γίνει τὴν Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω (19-02-2017), κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ θείου κηρύγματος στὸν Ι.Ν. Ἁγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας στὸν ὁποῖο ὑπηρετῶ ὡς ἐφημέριος.
        Δυστυχῶς ἐπὶ ποιμαντορία σας, ἡ ἁγιοτόκος Θεσσαλονίκη, ἐδῶ καὶ μία δεκαπενταετία περίπου, λίγο λίγο, ἄρχισε νὰ παραδίδεται στὴν αἵρεση. Ἐνέργειες αἱρετίζουσες δικές σας καὶ τῶν συνεργατῶν σας γιὰ τὶς ὁποῖες ἔχω διαμαρτυρηθεῖ ἐπισήμως πάρα πολλὲς φορὲς μέχρι καὶ πρόσφατα, ἀλλοιώνουν τὸ Ὀρθόδοξο φρόνημα ἱερέων καὶ λαοῦ. Τὸ γνωρίζω γιατί ὑπέφερε ἡ ψυχή μου, σήκωσα καὶ σηκώνω Σταυρό γιὰ Χάρη τῶν ψυχῶν πού μοῦ ἐνεπιστεύθει Ὁ Χριστός. Διώχθηκα καὶ τιμωρήθηκα ἀπὸ σᾶς γιατί ἀντιδρῶ στὴν κατηφόρα τῆς μητρόπολής σας. Ἀλλὰ μέχρι ἐδῶ ἔκανα ὑπομονὴ.
        Ἡ πολιτική σας, νὰ ἐνστερνιστεῖτε τὶς ἀποφάσεις τὶς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης καὶ νὰ ἐπιχειρεῖτε νὰ τὶς περάσετε στὴν μητρόπολή σας, διανέμοντας τὸ σχετικὸ ψευδέστατο κείμενο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος "Προς το Λαό", εἶναι ἡ σταγόνα ποὺ ξεχείλισε τὸ ποτήρι. Ἀνερυθρίαστα, γυμνῇ τῇ κεφαλῇ, κηρύσσετε τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὶς αἱρετικὲς ἀποφάσεις τῆς ψευδοσυνόδου. Δὲν ἀντέχει ἡ ψυχή μου αὐτὴν τὴν πίκρα, ἀντιδρᾶ ἡ ἱερατική μου συνείδηση, ἡ φλόγα τῆς Πίστης μου, ἡ φλόγα τῆς Ὀρθοδοξίας ποὺ καίει τὰ σωθικά μου, μὲ ὁδηγεῖ στὴν ἡρωικὴ ἀπόφαση τῆς εὐλογημένης διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου τοῦ ἐπισκόπου μου, τῆς εὐλογημένης ἀποτείχισης ἀπὸ τὴν αἵρεση. Τῆς τελευταίας εὐλογημένης ἀντίδρασης ποὺ ἔχω δικαίωμα ὡς ἱερέας τῆς Ὀρθόδοξης ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ νὰ χρησιμοποιήσω ὥστε νὰ προστατεύσω τὸν ἑαυτό μου, τοὺς ἐνορίτες μου καὶ ὅλα τὰ πνευματικά μου παιδιὰ ἀπὸ τὸν μολυσμὸ τῆς αἵρεσης καὶ τὸ σχίσμα ποὺ ἐγκαθίσταται στὴν Θεσσαλονίκη μὲ πρωτεργάτη ἐσᾶς.
        Χτίζω ἕνα τεῖχος ἐντός της Ἐκκλησίας, αὐτὸ εἶναι ἡ ἀποτείχιση ἄλλωστε, γιὰ νὰ ἀπομονώσω τὴν αἵρεση ποὺ διδάσκετε, ὥστε νὰ μὴν ἔχω καμία πνευματικὴ σχέση μὲ αὐτήν, νὰ μὴν ἔχω πνευματικὴ σχέση μὲ τὸν μητροπολίτη μου ὅπως ὁρίζεται ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς κανόνες καὶ εἰδικότερα στὸν ΙΕ΄ τῆς πρωτοδευτέρας ἱερᾶς Συνόδου ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου. Εἶναι ἕνας κανόνας ποὺ δὲν γράφτηκε γιὰ νὰ εἶναι ἀνενεργὸς, ἀλλὰ νὰ χρησιμοποιεῖται σὲ κάθε κρίσιμη στιγμὴ στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας.
        Σᾶς γνωστοποιῶ τὴ διακοπὴ τοῦ μνημοσύνου τοῦ ὀνόματός σας ἀπὸ τὶς ἱερὲς ἀκολουθίες τὶς ὁποῖες θὰ τελῶ ὅπως μοῦ δίνει τὸ δικαίωμα καὶ ἐπιβάλει αὐτὸς ὁ κανόνας ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τὴν ἀντιαιρετικὴ τορπίλη τῆς Ἐκκλησίας.
        Μιμοῦμαι τὸν ἅγιο Γρηγόριο Παλαμὰ ποὺ ὡς ἱερομόναχος διέκοψε τὸ μνημόσυνό τοῦ τότε πατριάρχη Ἰωάννη Καλέκα, τὸν ἅγιο Θεόδωρο Στουδίτη, τὸν ἅγιο Μάρκο Εὐγενικό, τὸν ἅγιο Μάξιμο Ὁμολογητή. Ἐπίσης τοὺς μακαριστοὺς μητροπολίτες Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβρόσιο, ὁ ὁποῖος πρῶτος ἔκοψε τὸ Μνημόσυνο τοῦ Ἀθηναγόρα μὲ βάση τὸν Κανόνα αὐτόν, Αὐγουστίνου Καντιώτη, ὁ ὁποῖος ἀκολουθώντας τὸν Ἐλευθερουπόλεως ἔκοψε κι αὐτὸς τὸ Μνημόσυνο, καὶ στὴν συνέχεια ἀκολούθησε ὁ Παραμυθίας Παῦλος καὶ σχεδὸν ὁλόκληρο τὸ Ἅγιον Ὅρος. Γιὰ τρία ὁλόκληρα χρόνια, 1969 μὲ 1972-73, ὁλόκληρο τὸ Ἅγιον Ὅρος, μαζὶ καὶ ὁ ἅγιος Παΐσιος, ἔκοψαν τὸ μνημόσυνο τοῦ Ἀθηναγόρα..
        Ὡς Ὀρθόδοξος Χριστιανός, ἱερέας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς ἱερᾶς μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, ἐφημέριος τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγίου Σπυρίδωνος Τριανδρίας, γιὰ λόγους Πίστεως διέκοψα τὸ μνημόσυνο τοῦ μητροπολίτου μου. Θὰ περιμένω στὴ θέση αὐτή, μέχρι νὰ ταρακουνηθεῖτε καὶ νὰ καταδικάσετε τὸν Οἰκουμενισμό, τὶς ἀποφάσεις τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης καὶ τὶς αἱρετικὲς δράσεις τοῦ ΦαναρίουἊν ἐπιστρέψετε στὴν Ὀρθόδοξη πορεία ἀπὸ τὴν αἱρετικὴ διαδρομὴ ποὺ ἐπιλέξατε νὰ ἀκολουθήσετε, τότε, πάλι θὰ ἀρχίσω νὰ μνημονεύω τὸ ὄνομά σας στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες.
        Δὲν προσχωρῶ σὲ ἄλλη ἐκκλησία, δὲν μνημονεύω ἄλλον ἐπίσκοπο στὴ θέση τοῦ δικοῦ μου, δὲν δημιουργῶ σχίσμα ἀλλὰ προστατεύω τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὸ σχίσμα ὅπως ρητὰ ἀναφέρει ὁ κανόνας. Ἁπλὰ περιμένω διαμαρτυρόμενος, ἢ τὴν μετάνοιά σας ἢ τὴν καταδίκη σας ἀπὸ κάποια σύνοδο ὅπως διευκρινίζουν οἱ Κανόνες. Ἕως τότε θὰ παραμένω στὴ θέση αὐτὴ διατηρώντας τὴ διακοπὴ τῆς μνημόνευσης καὶ τῆς ἀποτείχισης ἀπὸ τὴν αἵρεση.
        Ὁ Ἱερὸς κανόνας λέγει ἐπίσης, πὼς ὅσους διακόπτουν τὸ μνημόσυνο τοῦ ἐπισκόπου τους γιὰ θέματα Πίστεως ἐπειδὴ ὁ ἐπίσκοπος κηρύσσει γυμνῇ τῇ κεφαλῇ αἵρεση, πρέπει νὰ τοὺς τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία καὶ δὲν ἐπιτρέπει τὴν τιμωρία τους. Ἀλλὰ ἐπειδὴ δὲν εἶμαι καθόλου σίγουρος ὅτι θὰ ἀκολουθήσετε τὶς ἐντολὲς τῶν ἱερῶν κανόνων, καὶ ἐπειδὴ ἐνδεχομένως ὑπάρχουν θεομάχοι ποὺ βρίσκονται στὸ ἐπιτελεῖο τῶν συνεργατῶν σας, ποὺ ἄλλα σκέπτονται καὶ σχεδιάζουν, παρακαλῶ ἐνεργεῖστε κατὰ συνείδηση. Ὅπως σᾶς ἔγραψα καὶ ἄλλωτε, δὲ σᾶς φοβᾶμαι, αὐτὸ ποὺ ἔχω στὴν καρδιά μου δὲν μπορεῖτε νὰ τὸ ἀφαιρέσετε καὶ εἶναι πολὺ μεγάλο πράγμα γιὰ νὰ τὸ διαπραγματευτῶ. Εἶμαι ἀποφασισμένος γιὰ ὅλα.
        Ἡ ἀπόφασή μου αὐτὴν πάρθηκε κατόπιν πολλῆς προσευχῆς, ἀμέριστης καὶ ἀγόγγυστης συμπαράστασης ἀπὸ ὁλόκληρη τὴν οἰκογένειά μου, ἀβίαστα, ἐν πλήρη ἐλευθερία.
        Εἴθε ὁ Κύριος νὰ δώσει στὴν Ἐκκλησία γενικὰ καὶ εἰδικὰ στὴν μητρόπολη Θεσσαλονίκης νὰ φυσήξει καὶ πάλι ὁ καθαρὸς ἄνεμος τῆς Ὀρθοδοξίας.
Σεβόμενος τὴν ἀρχιερωσύνη σας
Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η αποτείχιση είναι σχίσμα π.Νικόλαε.Εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει Σωτηρία.Ο Άνθιμος δεν είναι αιρετικός Οικουμενιστής.Η οδός πρός την Βασιλεία του Χριστού είναι αυτή των Αγίων Πατέρων.

Ανώνυμος είπε...

«...Ἁπλὰ περιμένω διαμαρτυρόμενος, ἢ τὴν μετάνοιά σας ἢ τὴν καταδίκη σας ».
Κι αυτό το ονομάζει ορθόδοξη μαρτυρία. Για τη δική του μετάνοια ή την πιθανή καταδίκη δεν μας λέει τίποτε. Όταν κάποιος είναι τόσο σίγουρος ότι είναι με την πλευρά του δικαίου ενώ ο άλλος είναι ασφαλώς στα δίχτυα του διαβόλου, κάτιπάει στραβά.

Ν.

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο στον π.Νικόλαο Μ. Άξιος!Πατέρα Θεόδωρε Ζ. ξύπνα τον λαό,αποτειχίσου από τον Άνθιμο ΤΩΡΑ.

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Ν.( τουλάπα ) γιατί γράφεις χαζά;Οικουνενιστής είσαι;Ξύπνα!

amethystos είπε...

Φίλε Ν θόλωσαν τά μυαλά μας.Πύκνωσε η ομίχλη. Μιμείται λέει τούς ομολογητές, τόν ανακήρυξαν όσιο, ξεχύλισε τό ποτήρι. Είναι μιά κλίκα η οποία έχει πάρει εργολαβικά τήν αποτείχιση καί συναγωνίζονται μεταξύ τους ποιός θά κερδίσει τήν μεγαλύτερη δόξα. Χαίρεται ο καυμένος μέχρι νά αναλάβει δράση ο Ζήσης, ο αρχηγός. Πώς νά μιμηθεί κάποιος τούς Αγίους χωρίς τήν χάρη τού Κυρίου καί τούς ομολογητές χωρίς αίρεση;. Οι λόγοι τών Οικουμενιστών είναι πολύ προσεκτικοί καί ένας Ρώσος Ηγούμενος δήλωσε ευθαρσώς ότι δέν υπάρχει αίρεση. Είναι προσωπολάτρες, τί άλλο νά πούμε. Μίμοι. Οι οικουμενιστές μιλούν γιά πρόσωπο καί οι αντί γιά προσωπείο. Τό φάντασμα τών παλαιοημερολογιτών ερημώνει τήν πίστη πιό γρήγορα από τήν έπαρση τών αρχιερέων. Μπλέξαμε άσχημα.

amethystos είπε...

1.06 Σωτήρες τής εκκλησίας. Νέο φρούτο. Πατέρες γιά τούς αποτειχισμένους είναι πλέον ο Καντιώτης, ο Μυτιληναίος, ο Τρικαμηνάς καί ο Θεόδωρος Στουδίτης ο οποίος εφηύρε τήν αποτείχιση γιά ψύλλου πήδημα. Ο Χριστός περισσεύει. Εφευρέθηκε η οδός διά τής κατακρίσεως. Κρίνουν τά έθνη γιά νά ξεκουράσουν τόν Κύριο καί τά καταδικάζουν. Μιμούνται τήν Δευτέρα Παρουσία. Ενας είναι ο Μίμος.

Ν.Τ. είπε...

Και ο π.Βασίλειος Παπαδάκης δήλωσε ότι δεν υπάρχει αίρεση.Τελικά υπάρχει ή δεν υπάρχει αίρεση κ.Αμέθυστε;Αν υπάρχει αίρεση ποίος είναι ο ορισμός της και ποία η διδασκαλία της( σε δέκα σειρές );

amethystos είπε...

Η σημερινή αίρεση ονομάζεται Οικονομία τού Αγίου Πνεύματος. Τέλειωσε ή απέτυχε ή είναι ανολοκλήρωτη η οικονομία τού Χριστού καί σήμερα θά τήν ολοκληρώσει ο Παράκλητος ο οποίος θά εκχυθεί είς πάσαν σάρκαν, στήν οικουμένη, έξω από τά στενά όρια τής εκκλησίας μέ τούς κανόνες της διότι τό Πνεύμα όπου θέλει πνεί. Η Ορθόδοξη εκδοχή είναι ότι οι ιερείς στήν χειροτονία λανβάνουν τό Αγιο Πνεύμα, είναι σωσμένοι καί μέ τήν Χάρη αυτή αγιάζουν τά δώρα καί συγχωρούν αμαρτίες σάν διάδοχοι τών Αποστόλων. Αυτή η ορθοδοξία είναι ήδη παπική καί η κακοδοξία αυτή προυποθέτει τό Φιλιόκβε. Σήμερα αυτή η ορθοδοξία τού κλήρου διεκδικεί μέ τόν οικουμενισμό καί τήν εξέλιξη τού φιλιόκβε τήν εποχή τού Αγίου Πνεύματος ακριβώς. Ζηζιούλας, Ζήσης Αναστάσιος Αλβανίας τήν έχουν εκφράσει ξεκάθαρα.

χαλαρωσε είπε...

Όταν κάποιος είναι τόσο σίγουρος ότι είναι με την πλευρά του δικαίου ενώ ο άλλος είναι ασφαλώς στα δίχτυα του διαβόλου, κάτιπάει στραβά.

δειχνει και την πνευματικη τους καταγωγη. ΟΡΓΑΝΩΣΙΑΚΟ ΑΙΜΑ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.
Ο Αγιος Σισωης ελεγε οτι αμα δεν δω τον Κυριο μπροστα μου, ενω ειχε πεθανει, μετανοια δεν ολοκληρωσα, εδω εχουμε την αντι-μετανοια. Η δικη μου μετανοια, βλεπε ικανοποιηση, ολοκληρωνεται οταν σε δω να κοιτας εμενα στα ματια. Τελικα η μετανοια μου ειναι υποθεση του αλλου, του διαφορετικου, του ετερου. Δεν εχουμε νου για ενδοσκοπηση. ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΑ ΣΠΙΡΤΟΞΥΛΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΔΟΚΑΡΙΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΤΑ ΨΥΧΑΝΕΜΙΖΟΜΑΣΤΕ. Η σωτηρια της Εκκλησιας ειναι επιτομη του πνευματος του οικουμενισμου. Αντι του ο πλησιον μου ειναι η πηγη της μετανοιας μου, ο δωροδοτης και Πατερας μου, παμε στο σχεσιακο οικουμενιστικο, η μετανοια του αλλου, βλεπε υποταγη στις αποψεις μου, ειναι ολοκληρωση της ερωτικης συνευρεσης με τον εαυτο μου. ΠΝΕΥΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΛΑΝΑΤΑΙ.