Την Πέμπτη 14 Μαρτίου στις 19.00 στο Πνευματικό Κέντρο του Ι.Ν. Παναγίας Λαοδηγήτριας θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου «Αγία Γραφή, Εκκλησία, Παράδοση» του π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ, με ομιλητές τον Επίσκοπο Αθανάσιο Γιέφτιτς, τον Ιωάννη Κουρεμπελέ, Καθηγητή Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, και τον Γεώργιο Παναγόπουλο, Αναπλ. Καθηγητή της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Βελλάς Ιωαννίνων.
H παρούσα έκδοση συντρέχει με τη διαχρονική απήχηση του έργου του π. Γ. Φλωρόφσκυ, θεωρώντας ότι δεν είναι συμπτωματικό το σύγχρονο ευρύ ενδιαφέρον για τη θεολογική συγγραφή του. Με τη μετάφραση στην ελληνική γλώσσα του συγκεκριμένου έργου προκρίνεται η επανάγνωση της θεολογικής προσφοράς του μεγάλου ρώσου θεολόγου.
Όντας η νεοπατερική σύνθεση στο έργο του μία συμβολή που δεν εξαντλεί την ερμηνευτική της προοπτική στην προβολή του πατερικού γράμματος, αλλά εκφράζει το αγιοπατερικό φρόνημα ως το διαχρονικό πρότυπο εκκλησιαστικής βιωτής και θεολογίας, η μελέτη των συγγραφών του έχει πράγματι ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ως εκ τούτου, μέσα από το έργο του π. Γ. Φλωρόφσκυ ο αναγνώστης εμπλουτίζεται με ένα βαθύ θεολογικό πνεύμα και μία γραφή που γνωρίζει να διαλέγεται πραγματικά.
Το πρόβλημα είτε στην περίοδο του π. Γεωργίου είτε σήμερα ισχύει, όπως ισχύει και η απάντησή του προκαλώντας μας να την ξαναδούμε μέσα από την προοπτική των προφητικών λόγων του:
«Έτσι σήμερα αντιμετωπίζουμε πάλι το ίδιο πρόβλημα: Τι μπορούμε να προσφέρουμε αντί της Αγίας Γραφής; Θα προτιμούσα τη γλώσσα της παράδοσης, όχι λόγω οκνηρίας και εύπιστης «συντηρητικότητας» ή τυφλής «υπακοής» σε κάποιες εξωτερικές «αυθεντίες», αλλά απλώς διότι δεν μπορώ να βρω καλύτερη φρασεολογία. Είμαι προετοιμασμένος να εκτεθώ σε αναπόφευκτη κατηγορία περί «απαρχαιωμένου» και «φονταμενταλιστή». Θα διαμαρτυρόμουν λέγοντας ότι μία τέτοιου είδους κατηγορία είναι αδικαιολόγητη και εσφαλμένη. Βεβαίως δέχομαι και υποστηρίζω τα «δόγματα της πίστεως» ενσυνείδητα και ολόψυχα, διότι αντιλαμβάνομαι διά της πίστεως την αιώνια ορθότητα και επικαιρότητά τους σε όλες τις εποχές και σε όλες τις καταστάσεις, συμπεριλαμβανόμενης και της «σημερινής». Πιστεύω ακριβώς ότι τα «δόγματα της πίστεως» μπορούν να βοηθήσουν μία απελπισμένη γενιά σαν τη δική μας να ανακτήσει χριστιανικό θάρρος και όραμα.»
Όντας η νεοπατερική σύνθεση στο έργο του μία συμβολή που δεν εξαντλεί την ερμηνευτική της προοπτική στην προβολή του πατερικού γράμματος, αλλά εκφράζει το αγιοπατερικό φρόνημα ως το διαχρονικό πρότυπο εκκλησιαστικής βιωτής και θεολογίας, η μελέτη των συγγραφών του έχει πράγματι ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ως εκ τούτου, μέσα από το έργο του π. Γ. Φλωρόφσκυ ο αναγνώστης εμπλουτίζεται με ένα βαθύ θεολογικό πνεύμα και μία γραφή που γνωρίζει να διαλέγεται πραγματικά.
Το πρόβλημα είτε στην περίοδο του π. Γεωργίου είτε σήμερα ισχύει, όπως ισχύει και η απάντησή του προκαλώντας μας να την ξαναδούμε μέσα από την προοπτική των προφητικών λόγων του:
«Έτσι σήμερα αντιμετωπίζουμε πάλι το ίδιο πρόβλημα: Τι μπορούμε να προσφέρουμε αντί της Αγίας Γραφής; Θα προτιμούσα τη γλώσσα της παράδοσης, όχι λόγω οκνηρίας και εύπιστης «συντηρητικότητας» ή τυφλής «υπακοής» σε κάποιες εξωτερικές «αυθεντίες», αλλά απλώς διότι δεν μπορώ να βρω καλύτερη φρασεολογία. Είμαι προετοιμασμένος να εκτεθώ σε αναπόφευκτη κατηγορία περί «απαρχαιωμένου» και «φονταμενταλιστή». Θα διαμαρτυρόμουν λέγοντας ότι μία τέτοιου είδους κατηγορία είναι αδικαιολόγητη και εσφαλμένη. Βεβαίως δέχομαι και υποστηρίζω τα «δόγματα της πίστεως» ενσυνείδητα και ολόψυχα, διότι αντιλαμβάνομαι διά της πίστεως την αιώνια ορθότητα και επικαιρότητά τους σε όλες τις εποχές και σε όλες τις καταστάσεις, συμπεριλαμβανόμενης και της «σημερινής». Πιστεύω ακριβώς ότι τα «δόγματα της πίστεως» μπορούν να βοηθήσουν μία απελπισμένη γενιά σαν τη δική μας να ανακτήσει χριστιανικό θάρρος και όραμα.»
Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ ΤΟΥ ΠΣΕ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΜΠΑΡΘ.
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ.
Ο ΦΛΩΡΟΦΣΚΥ ΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΚΑΛΟΦΤΙΑΓΜΕΝΕΣ ΒΟΜΒΕΣ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ, ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ, ΤΗΝ ΒΑΒΥΛΩΝΙΟ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ, ΤΟΝ ΖΗΖΙΟΥΛΑ, ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑ-ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ, ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΤΣΙΡΚΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου