Στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης ο Αρχιστράτηγος του Αγώνα, ο θρυλικός Γέρος του Μοριά, στάθηκε στην Παναγία του Χρυσοβιτσίου, στην ορεινή Αρκαδία, και προσευχήθηκε ολόψυχα. Προσευχήθηκε στην Παναγία για να πάρουν δύναμη οι Έλληνες, να εμψυχωθούν τα παλικάρια του και να συσπειρωθούν κοντά του. Ας δούμε τι αναφέρει ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης στα Απομνημονεύματά του…
«Έκατσα που εσκαπέτισαν με τα μπαϊράκια τους, απεκατέβηκα κάτω. Ήταν μιά εκκλησία εις τον δρόμον, η Παναγία στο Χρυσοβίτσι, και το καθησιό μου ήτο όπου έκλαιγα την Ελλάς…
Σίμωσα, έδεσα το άλογό μου σ’ ένα δένδρο, μπήκα μέσα και… γονάτισα.
Παναγία μου, είπα από τα βάθη της καρδιάς μου και τα μάτια μου δάκρυσαν. Παναγία μου, βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να ψυχωθούν.
Έκανα το Σταυρό μου, ασπάσθηκα την εικόνα της, βγήκα από το εκκλησάκι, πήδηξα στο άλογό μου και έφυγα.
Σε λίγο μπροστά μου ξεπετάγονταν οχτώ αρματωμένοι, ο εξάδελφός μου ο Αντώνης Κολοκοτρώνης και επτά ανήψια του.
– Κανείς δεν είναι στην Πιάνα, μου είπε ο Αντώνης. Ούτε στην Αλωνίσταινα. Είναι φευγάτοι.
-Ας μη είναι κανείς, αποκρίθηκα. Ο τόπος σε λίγο θα γιομίση παλικάρια…
Ο Θεός υπέγραψε την λευτεριά της Ελλάδος και δεν θα πάρει πίσω την υπογραφή του».
(Χρυσοβίτσι, η εκκλησία της Παναγίας όπου προσευχήθηκε ο Κολοκοτρώνης όταν τον εγκατέλειψαν τα παλικάρια του).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου