Θα μπορούσε αλήθεια να «περάσει» ένα επίσημο τέταρτο μνημόνιο μία νέα κυβέρνηση της ΝΔ, εάν υποθέσουμε πως θα είχε αυτοδυναμία στις εκλογές; Αυτός είναι μήπως ο στόχος των «δανειστών» ή ενδεχομένως της σημερινής κυβέρνησης, μέσω των προεκλογικών δώρων του Μαΐου και της ακύρωσης του φορολογικού ορίου, για να ναρκοθετήσει την επόμενη; Επιθυμούν οι Γερμανοί μία συγκυβέρνηση των δύο μεγάλων κομμάτων για να ολοκληρώσουν τα σχέδια κατοχής της Ελλάδας;
Επικαιρότητα
Ενώ οι περισσότεροι ασχολούνται με την έκθεση της Κομισιόν, κανένας δεν δίνει σημασία στα πραγματικά προβλήματα της χώρας και στο τι ακριβώς σημαίνουν για το μέλλον μας – όπως είναι η μείωση του ρυθμού ανάπτυξης στο 1,3% από 2,2% που προέβλεπε η ΕΕ, με τον οποίο συντάχθηκε/εγκρίθηκε προφανώς ο προϋπολογισμός. Η διαφορά του 0,9% σημαίνει χαμηλότερο ΑΕΠ της τάξης των 1,7 δις € οπότε λιγότερα δημόσια έσοδα περί τα 500 εκ. € που θα έπρεπε να καλυφθούν από αντίστοιχα μέτρα – αφού το μνημόνιο μας επιβάλλει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% έως το 2022 και 2% έως το 2060. Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε τον αυτόματο «κόφτη» που ψηφίσθηκε το 2016, στην περίπτωση μη συμμόρφωσης της γερμανικής αποικίας – ο οποίος συνεχίζει να παραμένει ως δαμόκλειος σπάθη επάνω από τα κεφάλια μας.
Η αιτία τώρα της μείωσης του ρυθμού ανάπτυξης είναι ένα ακόμη χειρότερο νέο – αφού προήλθε από την πτώση των εξαγωγών και την αύξηση των εισαγωγών, γεγονός που σημαίνει πως η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας υποχώρησε παρά τις θηριώδεις μειώσεις των μισθών των εργαζομένων (άρθρο). Εκτός αυτού η ιδιωτική κατανάλωση περιορίσθηκε ξανά, οπότε θα συνεχίζουν να φεύγουν οι ελληνικές και ξένες επιχειρήσεις αναζητώντας αλλού αγορές για τα προϊόντα τους – επί πλέον ένα βιώσιμο φορολογικό και επιχειρηματικό πλαίσιο, το οποίο δεν τους προσφέρει η Ελλάδα.
Συνεχίζοντας, οι αντιδράσεις που προέκυψαν από την ψήφιση της ακύρωσης της μείωσης του αφορολογήτου ορίου (από 8.636 € – 9.545 € στα 6.250 € – 7.250 €), η οποία θα απέφερε έσοδα στο δημόσιο 1,92 δις € το 2020 και 2,06 δις € το 2021, οπότε συνδέθηκε με την κατάργηση των αντιμέτρων που είχε αναγγείλει η κυβέρνηση κόστους 1,46 δις € το 2020 και 1,82 δις € το 2021 (κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για εισοδήματα έως 30.000 €, μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% σε όσους πληρώνουν έως 700 € και μείωση του φορολογικού συντελεστή στο 20% από 22% για εισοδήματα έως 20.000 €) για να καλυφθεί η απώλεια, δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα – ενώ είναι υποκριτική η στάση της ΝΔ, αφού έχει συμφωνήσει στη μη μείωση του αφορολογήτου ορίου, τονίζοντας όμως πως αντιμετωπίζει με την ίδια δουλοπρέπεια τους «δανειστές». Ακόμη χειρότερα, είναι φανατικά υπέρ των μνημονίων, σύμφωνα με αρκετές δηλώσεις των στελεχών της – οπότε ουσιαστικά δεν θα εφάρμοζε κάτι διαφορετικό από την κυβέρνηση, όσον αφορά τις περικοπές.
Σε κάθε περίπτωση, η μείωση του αφορολογήτου ορίου έχει συμφωνηθεί τον Ιούνιο του 2018, όπου τα 96 δις € του ελληνικού χρέους μετατέθηκαν για μετά το 2032 – ενώ κάποια στιγμή θα πρέπει να μάθουν οι ελληνικές κυβερνήσεις ότι, πρώτα διαπραγματεύεται κανείς και μετά υπογράφει, τηρώντας απαρέγκλιτα τα υπογραφέντα. Πως είναι απαράδεκτο να κάνουν ακριβώς το αντίθετο, με αποτέλεσμα αφενός μεν να δολοφονούν την αξιοπιστία της χώρας, αφετέρου να δίνουν το πρόσχημα στους ξένους να συνεχίζουν να λεηλατούν την Ελλάδα – με στόχο την ολοκληρωτική υφαρπαγή της.
Για να γίνει καλύτερα κατανοητό, η Γερμανία διαπραγματευόταν επί δύο ολόκληρα χρόνια τη συμφωνία που πέτυχε το 1953 (διαγραφή χρέους πάνω από το 50%, πληρωμή των υπολοίπων με ρήτρα εξαγωγών, άρα με τη βοήθεια των εμπορικών της εταίρων, μη πληρωμή των πολεμικών επανορθώσεων έως τυχόν ένωση της), παρά το ότι είχε αιματοκυλίσει τον πλανήτη – με στόχο να λύσει άπαξ και δια παντός τα προβλήματα της, όπως και έκανε.
Αντίθετα, οι δικές μας κυβερνήσεις, ακόμη και στο PSI, καθώς επίσης παρά το ότι είχαν απέναντι τους πανίσχυρους διαπραγματευτές (Γερμανία, ΔΝΤ, ΕΚΤ, Κομισιόν, τράπεζες), υπέγραψαν σε χρόνο μηδέν – προφανώς απλά και μόνο για να εξασφαλίσουν τα οφέλη της εξουσίας, αδιαφορώντας για το έγκλημα και για την προδοσία τους (αντίστοιχα με την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας).
Περαιτέρω οι κατ’ ευφημισμό δανειστές μας (ουσιαστικά η γερμανική οικονομική ελίτ κινεί τα νήματα), αντέδρασαν επί πλέον στα προεκλογικά δώρα της κυβέρνησης (μέτρα για τις 120 δόσεις, μειώσεις ΦΠΑ, πληρωμή της δήθεν 13ης σύνταξης αφού δόθηκαν 800 εκ. € ενώ οι κανονικές συντάξεις είναι 2,2 δις €), ισχυριζόμενοι πως κοστίζουν 1% του ΑΕΠ ή περί το 1,9 δις € – οπότε τίθεται σε κίνδυνο ο στόχος πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5%. Κάτι τέτοιο είναι αντίθετο με την υπογεγραμμένη συμφωνία του Ιουνίου του 2018 και δεν είναι πρόθυμοι να το επιτρέψουν – πόσο μάλλον όταν συμπεριλάβει κανείς όλα τα προηγούμενα και τις «μαύρες τρύπες» που συνεπάγονται για τον προϋπολογισμό.
Σε τελική ανάλυση λοιπόν θα όφειλε κατά τους δανειστές να καταρτισθεί μία νέα μελέτη βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους – στην οποία θα έπρεπε να προστεθούν χρέη που η κυβέρνηση κατηγορείται πως κρύβει, σύμφωνα με πληροφορίες, καθώς επίσης τα νέα κεφάλαια που ενδεχομένως θα χρειαστούν οι τράπεζες, επιβαρύνοντας μας ως φορολογουμένους. Εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε θα έπρεπε είτε να διαγραφεί μέρος του χρέους έτσι ώστε να καταστεί ξανά βιώσιμο, είτε να επιβληθεί ένα νέο επίσημο μνημόνιο με ακόμη μεγαλύτερες περικοπές – το 4ο κατά σειρά!
Θα μπορούσε αλήθεια να «περάσει» κάτι τέτοιο, ένα επίσημο τέταρτο μνημόνιο δηλαδή μία νέα κυβέρνηση της ΝΔ, εάν υποθέσουμε πως θα είχε αυτοδυναμία στις εκλογές; Αυτός είναι μήπως ο στόχος των «δανειστών» ή ενδεχομένως της σημερινής κυβέρνησης, μέσω των μέτρων του Μαΐου και της ακύρωσης του φορολογικού ορίου, για να ναρκοθετήσει την επόμενη;Επιθυμούν οι Γερμανοί μία συγκυβέρνηση των δύο μεγάλων κομμάτων για να ολοκληρώσουν τα σχέδια κατοχής της Ελλάδας;
Δύσκολες οι απαντήσεις, αφού μόνο υποθέσεις θα μπορούσε να τολμήσει κανείς που όμως δεν θα είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον – εκτός από το ότι όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις έχουν μετατρέψει σε καμένη γη την Ελλάδα, συνεχίζοντας να καίνε τα πάντα και να εγκληματούν εις βάρος όλων των Ελλήνων που δυστυχώς επιλέγουν ξανά τους θύτες τους στις εκλογές. Ολοκληρώνοντας, ο μοναδικός βιώσιμος τρόπος μείωσης του χρέους ως προς το ΑΕΠ, είναι η αύξηση του ΑΕΠ με την παραγωγή πλούτου και με την αγορά ελληνικών προϊόντων – κάτι που δεν απαιτεί οικονομικές γνώσεις αλλά κοινή λογική που φαίνεται πως δεν έχουν οι κυβερνώντες την πατρίδα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου