Παρασκήνιο ΕΤ1: "Ζήσιμος Λορεντζάτος"

Παρασκήνιο ΕΤ1: "Ζήσιμος Λορεντζάτος"

Παρουσιάζεται ένας από τους σημαντικότερους μελετητές της ελληνικής λογοτεχνίας, ένας αληθινός στοχαστής του ελληνικού πνεύματος, ένας «ιδιόμορφος» άνθρωπος από τον χώρο της κριτική διανόησης. Ο Ζήσιμος Λορεντζάτος ένας άριστος εξηγητής των έργων της αλφαβήτου, γράφει στο σημαντικότερο δοκίμιό του-κι ένα από τα σπουδαιότερα της Ελληνικής γραμματείας-«ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΚΕΝΤΡΟ»: «Αφού η νεότερη τέχνη έχασε το μεταφυσικό κέντρο της, με άλλα λόγια, τη ζωή, δεν χρειάζεται να πάμε στην τέχνη, αλλά στο κέντρο, για να βρούμε πρώτα τρόπους ζωής και, αργότερα, τρόπους τέχνης. Έχει τόση μεγάλη σημασία εκείνο που απόλειψε, ώστε τα άλλα μοναχά τους, τέχνες και λοιπά, είναι αστεία μπροστά του. Σήμερα χρειάζεται να ζήσομε πρώτα, να πάψομε πνευματικά να είμαστε ζωντανοί νεκροί». Το προαναφερθέν δοκίμιο αποτελεί τιμητική προσφορά του Ζήσιμου Λορεντζάτου στο φίλο του ΓΙΩΡΓΟ ΣΕΦΕΡΗ για τα 30 χρόνια δημοσίευσης της «ΣΤΡΟΦΗΣ» είναι ένα σημείο αναφοράς για την κριτική σκέψη στην Ελληνική λογοτεχνία. Η γλώσσα και η έκφραση-το απαύγασμα της ψυχής είναι το κυρίαρχο ζήτημα της σκέψης του στις μελέτες του για τον ΣΟΛΩΜΟ, τον ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ, τον ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ, τον ΠΙΚΙΩΝΗ, τον ΕΛΙΟΤ, τον ΠΑΟΥΝΤ, τον ΧΑΪΛΝΤΕΡΛΙΝ και δεκάδες άλλους. «Δίχως γράμμα ξεκάθαρο ποτέ δεν υπάρχει πνεύμα ξεκάθαρο» και «η ψεύτικη ζωή μας έκανε ψεύτικη και τη γλώσσα μας» σημειώνει χαρακτηριστικά στο «χαμένο κέντρο».

Παρασκήνιο ΕΤ1: "ΖΗΣΙΜΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΣ"

Το έργο του Ζήσιμου Λορεντζάτου παρουσιάζεται για πρώτη φορά από τα μέσα ενημέρωσης μιας και όσο ζούσε ποτέ δεν επεδίωξε την δημόσια προβολή του. Ο ίδιος απέφευγε με συνέπεια τις δημόσιες εμφανίσεις. Με αυτή την πρώτη δημόσια παρουσίαση του έργου του Ζήσιμου Λορεντζάτου αποδίδεται τιμή σε ένα διανοητή γερής κράσης, ένα λαμπρό στυλίστα, που απέφυγε δια βίου τις δημόσιες εμφανίσεις και το θόρυβο, προσηλωμένος στο έργο του, στη σκέψη, στην αναζήτηση της ουσίας και του ελληνικού-οικουμενικού κέντρου. Για τον ίδιο μιλούν ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ εκδότης του περιοδικού «ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ», ο Συγγραφέας ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΜΠΟΥΚΗΣ, η στενή του φίλη και κόρη του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ ΑΝΝΑ ΛΟΝΤΟΥ, ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, ιδρυτής των εκδόσεων «ΔΟΜΟΣ», ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ από τις εκδόσεις «ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ» και ο Καθηγητής ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΟΥΓΕΑΣ.

Σχόλιο

Μεγάλη προσωπικότης καί ο μυστικός πατέρας τής νεο-ορθοδοξίας μαζί μέ τον Κουτρουμπή. Τά αριστοκρατικά χαρακτηριστικά τού προσώπου κατά Γιανναρά, προέκυψαν από τόν Λορεντζάτο.
Ο αγαπητός Σταύρος Ζουμπουλάκης, ο οπόιος ανέλαβε καί τίς εκδόσεις "άρτος ζωής", καί οι υπόλοιποι, όπως αδιαφορεί γιά τήν σχέση τού Αγουρίδη μέ τόν Μούν, έτσι αδιαφορεί καί γιά τήν σχέση τού Ζήσιμου Λορεντζάτου μέ τόν Frithjof SCUHON, τόν γνωστό θεόσοφο βουδιστή Γάλλο, δάσκαλό του, ο οποίος επηρέασε τήν πνευματική του πορεία όπως καί τού Φιλίπ Σερράρντ.
Δυστυχώς καμία γενηά Ελλήνων δέν υπήρξε ορθόδοξη μέ τήν παραδοσιακή έννοια. Αναπόφευκτο εφόσον μόνο στή Δύση υπάρχει μόρφωσις πλέον.
ΠΩΣ ΟΜΩΣ ΤΑ ΕΙΧΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΟΙ ΚΑΠΠΑΔΟΚΕΣ; ΓΙΑΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ;

Πηγή :ΑΝΤΙΦΩΝΟ

Αμέθυστος