Σόρος και "αριστερά"

Πηγή : Ρεσάλτο

Το ΡΕΣΑΛΤΟ έχει, με σειρά άρθρων, από τα πρώτα τεύχη του περιοδικού, αναδείξει το ρόλο του Σόρος και των Παραρτημάτων του...

Αναδημοσιεύουμε ένα μικρό απόσπασμα από αυτά τα κείμενα: Σόρος και «παγκοσμιοποιητική Αριστερά».

Πολλά συγκεντρωμένα κείμενα για το Σόρος θα τα βρείτε στην ενότητα: Indymedia- Σόρος-Νέα Τάξη.

Βρίσκεται δώ:

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3153

Σόρος και «παγκοσμιοποιητική Αριστερά»

Μετά την «πτώση του Τείχους» και την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού τα ιδρύματα του Σόρος συνέχισαν την δράση τους στο ίδιο μοτίβο: ενίσχυση «πολιτιστικών» ιδρυμάτων, έλεγχος της εκπαίδευσης και χειραγώγηση των ΜΜΕ.

Με δύο λόγια επιρροή και έλεγχος των συνειδήσεων, της ενημέρωσης και της γνώσης. Πολιτική στρατηγική: η υπεράσπιση «των απανταχού της γης μειονοτήτων», των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», του «πολυπολιτισμού», της νομιμοποίησης των ναρκωτικών ουσιών κλπ, παράλληλα με την εφαρμογή νεοφιλελεύθερων μέτρων στην Οικονομία.

Όπως αναφέρει η Χέδερ Κόφιν: «Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, το πιο διορατικό κομμάτι των νεοφιλελεύθερων αρχουσών τάξεων συνειδητοποίησε ότι οι πολιτικές τους πόλωναν την κοινωνία και προκαλούσαν μεγάλης κλίμακας δυσαρέσκεια. Τότε, νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί ξεκίνησαν να χρηματοδοτούν και να προωθούν μια παράλληλη στρατηγική “από τα κάτω”, που περιλάμβανε την ανάδειξη “οργανώσεων βάσης” με μια “αντικρατική” ιδεολογία, οι οποίες παρενέβαιναν εκεί όπου υπήρχε κίνδυνος να ξεσπάσουν αντιδράσεις και δημιουργούσαν ένα “κοινωνικό μαξιλάρι”.

Αυτές οι οργανώσεις ήταν οικονομικά εξαρτώμενες από νεοφιλελεύθερες πηγές και ενεπλάκησαν άμεσα στον ανταγωνισμό με τα κοινωνικά και τα πολιτικά κινήματα προκειμένου να ελέγξουν την δραστηριοποίηση των πολιτών.

Από τη δεκαετία του 1990, αυτές οι οργανώσεις που απεκλήθησαν «μη-κυβερνητικές» ήταν χιλιάδες και χρηματοδοτούνταν με πάνω από 4 δισ. Δολ. ετησίως.

Στο Underwritting Democracy, ο Σόρος πανηγυρίζει για τον «εξαμερικανισμό της Ανατολικής Ευρώπης». Σύμφωνα με τον απολογισμό του, μέσω των εκπαιδευτικών του προγραμμάτων, διαμόρφωσε ένα νέο πολιτικό προσωπικό. Αυτά τα νέα πολιτικά στελέχη που εκπαιδεύτηκαν είναι έτοιμα να παίξουν τον ρόλο των λεγόμενων «πρακτόρων επιρροής». Χάρη στη γνώση πολλών γλωσσών και στην εξοικείωσή τους με τα νέα γραφειοκρατικά μορφώματα, οι νεοσύλλεκτοι θα προλειάνουν το ιδεολογικό έδαφος για την εισβολή των πολυεθνικών εταιρειών».

Τα ιδρύματα του Σόρος είχαν ενεργό ρόλο στη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας και στην επιρροή της κοινής γνώμης, μεταξύ άλλων μέσω του «Ράδιο Β-92» και άλλων ΜΜΕ.

Οι δραστηριότητες του Τζωρτζ Σόρος ανακεφαλαιώνονται σε ό,τι εξέφρασε το 1983 ο Άλεν Γουαϊνστάιν, ιδρυτής του National Endowment for Democracy: «Πολλά από αυτά που κάνουμε σήμερα, πραγματοποιούνταν υπόγεια πριν από 25 χρόνια από την CIA».

Στην Ελλάδα αν και δεν έχουν έλθει στη δημοσιότητα «τρανταχτά» στοιχεία για ανάμιξή του στη διαμόρφωση της νεοφιλελεύθερης-παγκοσμιοποιητικής πολιτικής των τελευταίων δέκα ετών, (κυρίως λόγω «απροθυμίας» για δημοσίευση και όχι λόγω έλλειψης στοιχείων) πολλά είναι αυτά που μοιάζουν να φέρουν την σφραγίδα του, ή τουλάχιστον να κινούνται στο πνεύμα που τον διακρίνει: από τις παρεμβάσεις στην διδακτική ύλη των μαθητικών βιβλίων, την εξωτερική πολιτική που προωθεί το ΕΛΙΑΜΕΠ, την «γραμμή», όχι μόνο των ΜΜΕ, αλλά και δύο διαδοχικών κυβερνήσεων (Σημίτη, Καραμανλή), μέχρι και τη δράση του γνωστού οργανωμένου λόμπυ των «εκσυγχρονιστών» στα ΜΜΕ και στην πολιτική.

Πολλοί είναι αυτοί, που επιμένουν ότι κάποτε πρέπει να ερευνηθεί διεξοδικά, αν ο Σόρος και τα ιδρύματά του είχαν σχέσεις με τον κύκλο ανθρώπων περί τον Λεωνίδα Κύρκο (γκουρού του εκσυγχρονισμού στην Ελλάδα), με το λόμπυ των «εκσυγχρονιστών» του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ και της ΝΔ, με το ΕΛΙΑΜΕΠ, το «Φόρουμ» ή το Indymedia και άλλους πόλους «επαγγελματιών» υπερασπιστών των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», των «μειονοτήτων» κλπ.