Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Η αλήθεια είναι ότι ο τέως πρωθυπουργός είναι ένας ιδιόρρυθμος ηγεμών. Σπάνια προσέχει τον συνομιλητή του, κι ας κάνει ότι κρέμεται από τα χείλη του. «Εσύ τι λές;» αναφωνεί σε τακτά διαστήματα την ώρα που η φαντασία του ταξιδεύει σε παράξενους ιδεοληπτικούς στοχασμούς. Και σχεδόν πάντα ο Γιώργος κάνει αυτό που έχει από πριν έχει στο μυαλό του. Κακό, στραβό, ανάποδο, ο Γιώργος το κάνει και το κάνει μέχρι τέλους, γιατί έχει εκ γενετής το δικαίωμα στο λάθος…
Κάπως έτσι διέλυσε μέσα σε δύο χρόνια την ελληνική οικονομία. Ευαγγελιζόμενος την «ανοιχτή διακυβέρνηση», ξήλωσε την δομή της δημόσιας διοίκησης, παρέδωσε τα κλειδιά στους ξένους και άφησε στο χείλος του γκρεμού μια εξουθενωμένη και ταπεινωμένη κοινωνία.
Όμως αδίκως γελιούνται όσοι νομίζουν ότι με την ίδια ευκολία που ενεχυρίασε τη χώρα, θα παραδώσει και τον θυρεό του κόμματος. Τουλάχιστον όχι χωρίς εμπράγματες εγγυήσεις για την απρόσκοπτη μακροημέρευση της δυναστείας στην πολιτική ζωή του τόπου.
Μα είναι σε θέση να εκβιάζει ακόμη ο αποπεμφθείς πρωθυπουργός που οδήγησε την χώρα στο κατώφλι της χρεοκοπίας; Την κοινωνία σίγουρα όχι. Το σπίτι του ναι. Και δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να αποτελεί σπίτι της βασιλομήτορος και των νεώτερων Παπανδρέου.
Η ιστορία και η…επιστήμη θα κρίνουν τους δεσμούς των «οπαδών» με τον βασιλικό οίκο των Παπανδρέου. Και ασφαλώς την ανημποριά των διεκδικητών του στέμματος να ξεφορτωθούν, με συνοπτικές διαδικασίες, το πολιτικό κουφάρι του μοιραίου ηγεμόνος.
Στο μεταξύ ο Γιώργος μπορεί να διασκεδάζει ψωνίζοντας χριστουγεννιάτικα στο Knightsbridge και να απειλεί αξιόπιστα την Ιπποκράτους με τον εφιάλτη της επαναφοράς του. Μεγάλη πλάκα. Ανοιχτές να γίνουν οι διαδικασίες, ένα 30% των εκατό χιλιάδων «ταλιμπάν»(σ.σ. δεν το κόβω για παραπάνω…) που θα πάνε να ψηφίσουν, ασφαλώς και θα τον προτιμήσουν.
Και κλειστή όμως να γίνει η διαδικασία, στην κοινοβουλευτική ομάδα για παράδειγμα, η οικογένεια έχει τον τρόπο της. Αίφνης θα αποσυρθούν λαγοί τύπου Λούκας-Καστανίδη και το μέτωπο θα εμφανιστεί αναγεννημένο. Μπεγλίτης, Ρέππας Παπουτσής, και τ’ άλλα παιδιά. Λίγους τους έχετε;
Γι αυτό κι ο θεωρούμενος έξυπνος των δελφίνων φυσάει και ξεφυσάει. Γνωρίζει καλά ότι χωρίς την «κρίσιμη μάζα» των ψηφοφόρων και των κοινοβουλευτικών θεραπαινίδων του Γιώργου, δεν πάει πουθενά. Εδώ λοιπόν φτάσαμε. Αφου κατέστρεψε την χώρα να χορεύει στο ταψί και μια ολόκληρη παράταξη. Πάντως αν είναι να δούμε τη…παλιννόστηση, άντε να ψηφίσουμε κι εμείς. Τέτοιο έργο δε χάνεται!…
Δημοσιεύεται στον Τύπο της Κυριακής
- Του Γιώργου Χαρβαλιά
Η αλήθεια είναι ότι ο τέως πρωθυπουργός είναι ένας ιδιόρρυθμος ηγεμών. Σπάνια προσέχει τον συνομιλητή του, κι ας κάνει ότι κρέμεται από τα χείλη του. «Εσύ τι λές;» αναφωνεί σε τακτά διαστήματα την ώρα που η φαντασία του ταξιδεύει σε παράξενους ιδεοληπτικούς στοχασμούς. Και σχεδόν πάντα ο Γιώργος κάνει αυτό που έχει από πριν έχει στο μυαλό του. Κακό, στραβό, ανάποδο, ο Γιώργος το κάνει και το κάνει μέχρι τέλους, γιατί έχει εκ γενετής το δικαίωμα στο λάθος…
Κάπως έτσι διέλυσε μέσα σε δύο χρόνια την ελληνική οικονομία. Ευαγγελιζόμενος την «ανοιχτή διακυβέρνηση», ξήλωσε την δομή της δημόσιας διοίκησης, παρέδωσε τα κλειδιά στους ξένους και άφησε στο χείλος του γκρεμού μια εξουθενωμένη και ταπεινωμένη κοινωνία.
Όμως αδίκως γελιούνται όσοι νομίζουν ότι με την ίδια ευκολία που ενεχυρίασε τη χώρα, θα παραδώσει και τον θυρεό του κόμματος. Τουλάχιστον όχι χωρίς εμπράγματες εγγυήσεις για την απρόσκοπτη μακροημέρευση της δυναστείας στην πολιτική ζωή του τόπου.
Μα είναι σε θέση να εκβιάζει ακόμη ο αποπεμφθείς πρωθυπουργός που οδήγησε την χώρα στο κατώφλι της χρεοκοπίας; Την κοινωνία σίγουρα όχι. Το σπίτι του ναι. Και δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να αποτελεί σπίτι της βασιλομήτορος και των νεώτερων Παπανδρέου.
Η ιστορία και η…επιστήμη θα κρίνουν τους δεσμούς των «οπαδών» με τον βασιλικό οίκο των Παπανδρέου. Και ασφαλώς την ανημποριά των διεκδικητών του στέμματος να ξεφορτωθούν, με συνοπτικές διαδικασίες, το πολιτικό κουφάρι του μοιραίου ηγεμόνος.
Στο μεταξύ ο Γιώργος μπορεί να διασκεδάζει ψωνίζοντας χριστουγεννιάτικα στο Knightsbridge και να απειλεί αξιόπιστα την Ιπποκράτους με τον εφιάλτη της επαναφοράς του. Μεγάλη πλάκα. Ανοιχτές να γίνουν οι διαδικασίες, ένα 30% των εκατό χιλιάδων «ταλιμπάν»(σ.σ. δεν το κόβω για παραπάνω…) που θα πάνε να ψηφίσουν, ασφαλώς και θα τον προτιμήσουν.
Και κλειστή όμως να γίνει η διαδικασία, στην κοινοβουλευτική ομάδα για παράδειγμα, η οικογένεια έχει τον τρόπο της. Αίφνης θα αποσυρθούν λαγοί τύπου Λούκας-Καστανίδη και το μέτωπο θα εμφανιστεί αναγεννημένο. Μπεγλίτης, Ρέππας Παπουτσής, και τ’ άλλα παιδιά. Λίγους τους έχετε;
Γι αυτό κι ο θεωρούμενος έξυπνος των δελφίνων φυσάει και ξεφυσάει. Γνωρίζει καλά ότι χωρίς την «κρίσιμη μάζα» των ψηφοφόρων και των κοινοβουλευτικών θεραπαινίδων του Γιώργου, δεν πάει πουθενά. Εδώ λοιπόν φτάσαμε. Αφου κατέστρεψε την χώρα να χορεύει στο ταψί και μια ολόκληρη παράταξη. Πάντως αν είναι να δούμε τη…παλιννόστηση, άντε να ψηφίσουμε κι εμείς. Τέτοιο έργο δε χάνεται!…
Δημοσιεύεται στον Τύπο της Κυριακής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου