Η «ΣΥΝΟΔΟΣ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΝΟΘΟΣ ΚΑΡΠΟΣ ΕΞΩΣΥΖΥΓΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης Ὁμότιμος Καθηγητὴς Α.Π.Θ.

 
Ἡ αἰχμάλωτη τώρα στὸν Οἰκουμενισμὸ τῆς Δύσεως Ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως προσπαθεῖ νὰ παρασύρει καὶ νὰ πείσει τὶς ἄλλες ὀρθόδοξες τοπικὲς ἐκκλησίες, ὡς προκαθημένη καὶ ὡς Μητέρα Ἐκκλησία τῶν νεωτέρων αὐτοκεφάλων ἐκκλησιῶν, ὅτι οἱ καιροὶ ἄλλαξαν, ὅτι ἡ Πατερικὴ Παράδοση καὶ οἱ Ἱεροὶ Κανόνες, ποὺ ἀπαγορεύουν τὴν κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τὶς συμπροσευχές, πρέπει νὰ ἀλλάξουν, νὰ προσαρμοσθοῦν στὶς δῆθεν νέες ἀνάγκες τῶν καιρῶν, οἱ κήρυκες τῶν ὁποίων μοναδικὸ στόχο ἔχουν νὰ προκαλέσουν διαιρέσεις καὶ σχίσματα στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὸ νὰ ἀρνοῦνται τὴν ἀποκλειστικότητα τῆς σωτηρίας ἐν Χριστῷ καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἀποκλειστικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὡς τῆς μόνης Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ὄντως ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς δι᾽ Αὐτοῦ σωτηρίας.

η συνέχεια εδώ

ΣΧΟΛΙΟ: Ξέχασε πολύ εύκολα ο ελλογιμώτατος ότι φύλαξε καί αυτός τσίλιες γιά τήν ολοκλήρωση τών σχέσεων αυτών. Αν μάς εξηγούσε η τιμιότητά του πώς καί γιατί έπεσε στά νύχια τού Ζηζιούλα καί πώς καί γιατί, άν ξέφυγε, ξέφυγε. Θά προσέφερε μεγάλο έργο στήν εκκλησία.
ΤΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΕΙ;

"Πτυχές της ιστορίας και της θεολογίας του κειμένου της ημερησίας διατάξεως της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας «Η αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εν τω συγχρόνω κόσμω»

Κωνσταντίνος Δεληκωσταντής
Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Ο καθηγητής Θεόδωρος Ζήσης θεωρούσε ότι εις το κείμενο δεν αγνοείται η οριζόντιος διάστασις. Γράφει: «Πρόκειται γιὰ ἕνα κείμενον σύνθετον, τὸ ὁποῖον ἔλαβε ὑπ’ ὄψιν καὶ τὰς δύο αὐτὰς διαστάσεις».[20] Ο κ. Ζήσης ανέφερε μάλιστα, εκφράζοντας και τις απόψεις άλλων μελών της Διασκέψεως, ότι «ἐνῶ διετυπώθη ἡ ἄποψις ὅτι τὸ κείμενον αὐτὸ δὲν ἔχει πολὺ ὁριζόντιον διάστασιν, πολλὰ μέλη τῆς Διασκέψεως πιστεύουν ὅτι τὸ κείμενον ἔχει περισσότερον τοῦ δέοντος ὁριζόντιον διάστασιν καὶ ὅτι ἔπρεπε να τονισθῇ περισσότερον ὁ πνευματικὸς χαρακτὴρ εἰς τὸ θέμα τῆς εἰρήνης».[21] Ο Θεόδωρος Ζήσης προσθέτει: «Διὰ νὰ τελειώσω, θὰ εἴπω ὅτι, ἐνῶ ὀμιλοῦμεν περὶ ὁριζοντίου καὶ καθέτου διαστάσεως, λείπει παντελὼς ἀπὸ τὸ κείμενον ἡ ἐσχατολογικὴ διάστασις καὶ ἡ ἐσχατολογικὴ προοπτική. Καὶ ἡ θέσις τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὅτι ἄν οἱ χριστιανοὶ εἴχομεν ἐσχατολογικὴν προοπτικὴν καὶ ἄν ἐκρίνομεν ὅλα τὰ προβλήματα τοῦ παρόντος, τῆς δικαιοσύνης, τοῦ πλούτου, τῆς πενίας, τῶν δικαιωμάτων κ.λπ. ὑπὸ ἐσχατολογικὴν προοπτικήν, καὶ ἐβλέπομεν ὅτι ἡ παροῦσα μορφὴ τῆς γῆς δὲν εἶναι ὁριστική, θὰ ὁδηγούμεθα εἰς ἄλλας λύσεις».[22]"
Αμέθυστος