Mητροπολίτης Geevarghese Coorilos
Πολλά έχουν ειπωθεί για την αποστολή και τον διαθρησκευτικό διάλογο. Η Ορθόδοξη Θεολογία έχει επίσης συμβάλει σημαντικά σε αυτόν τον τομέα. Η συνύπαρξη των ορθόδοξων Εκκλησιών μαζί με άλλες θρησκευτικές και κοσμικές ιδεολογίες ιστορικά έχει, κατά κάποιο τρόπο, απαιτήσει διαθρησκειακούς ή καλύτερα διαλόγους των επί μέρους πίστεων και ιδεολογιών, τόσο ως υπαρκτική επιταγή, όσο και ως ιεραποστολική κλίση. Από πολύ νωρίς, η ιεραποστολική ύπαρξη της Εκκλησίας βρισκόταν επίσης σε διάλογο με άλλες πίστες ή θρησκείες, ιδιαίτερα τον Ιουδαϊσμό και τον Ελληνισμό;;;. Ένα μεγάλο μέρος της πατερικής εποχής χαρακτηρίστηκε έτσι από τις βαθιές θεολογικές συναντήσεις ή συγκρούσεις με τις τότε θρησκευτικές και μεταφυσικές κοσμοθεωρίες. Ωστόσο, όπως παρατηρεί ο Γιώργος Μάρτζελος, οι πρώτες θεολογικές συναντήσεις της Ορθοδοξίας με αυτές τις θρησκείες είχαν αναιρετικό και απολογητικό χαρακτήρα.
Με την επακόλουθη κατάκτηση του βυζαντινού κόσμου από τις αραβικές και οθωμανικές αυτοκρατορίες, ο διάλογος με το Ισλάμ έγινε επίσης μια υπαρξιακή αναγκαιότητα.
Στον ανατολικό ορθόδοξο κόσμο, η συνύπαρξη ορθόδοξων εκκλησιών με θρησκευτικές παραδόσεις, όπως ο Ινδουισμός, ο Βουδισμός και ο Ζαϊνισμός (Jainism), υπήρξε και εξακολουθεί να είναι, ως επί το πλείστον, μια χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα υπόθεση. Ως εκ τούτου, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η Ορθοδοξία επέδειξε σταθερή δέσμευση στο διαθρησκευτικό διάλογο. Οι αρχιεπίσκοποι των ορθόδοξων εκκλησιών στο φετινό εορταστικό τους μήνυμα κατά την πρώτη τους συν-εορταστική εκδήλωση στη Βηθλεέμ το 2000 υπογράμμισαν τη σημασία του διαλόγου και τη δέσμευσή τους σε αυτόν, όταν είπαν: «Κοιτάμε και προς τις άλλες μεγάλες θρησκείες, ιδιαίτερα τις μονοθεϊστικές του Ιουδαϊσμού και του Ισλάμ και προετοιμαζόμαστε να αναπτύξουμε ακόμη περισσότερο τις προϋποθέσεις για διάλογο με αυτούς, επιδιώκοντας την επίτευξη ειρηνικής συνύπαρξης όλων των ανθρώπων... Η Ορθόδοξη Εκκλησία καταδικάζει τον θρησκευτικό φανατισμό από οπουδήποτε κι αν εμφανιστούν αυτά τα φαινόμενα».
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ: ΜΕΡΙΚΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ
Εισαγωγή
Με την επακόλουθη κατάκτηση του βυζαντινού κόσμου από τις αραβικές και οθωμανικές αυτοκρατορίες, ο διάλογος με το Ισλάμ έγινε επίσης μια υπαρξιακή αναγκαιότητα.
Στον ανατολικό ορθόδοξο κόσμο, η συνύπαρξη ορθόδοξων εκκλησιών με θρησκευτικές παραδόσεις, όπως ο Ινδουισμός, ο Βουδισμός και ο Ζαϊνισμός (Jainism), υπήρξε και εξακολουθεί να είναι, ως επί το πλείστον, μια χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα υπόθεση. Ως εκ τούτου, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η Ορθοδοξία επέδειξε σταθερή δέσμευση στο διαθρησκευτικό διάλογο. Οι αρχιεπίσκοποι των ορθόδοξων εκκλησιών στο φετινό εορταστικό τους μήνυμα κατά την πρώτη τους συν-εορταστική εκδήλωση στη Βηθλεέμ το 2000 υπογράμμισαν τη σημασία του διαλόγου και τη δέσμευσή τους σε αυτόν, όταν είπαν: «Κοιτάμε και προς τις άλλες μεγάλες θρησκείες, ιδιαίτερα τις μονοθεϊστικές του Ιουδαϊσμού και του Ισλάμ και προετοιμαζόμαστε να αναπτύξουμε ακόμη περισσότερο τις προϋποθέσεις για διάλογο με αυτούς, επιδιώκοντας την επίτευξη ειρηνικής συνύπαρξης όλων των ανθρώπων... Η Ορθόδοξη Εκκλησία καταδικάζει τον θρησκευτικό φανατισμό από οπουδήποτε κι αν εμφανιστούν αυτά τα φαινόμενα».
Υ.Σ. Ο Geevarghese Coorilosε είναι Συροιακωβίτης. Θα κάνουμε μια αναλυτικότερη προσέγγιση στην επόμενη ανάρτηση.
Μετάφραση από την Αγγλική, σχόλια, Μπόρας Γεώργιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου