Ραγδαίες θα είναι οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας, αν στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις ότι η βέβαιη εκλογική ήττα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ενδέχεται να μετατραπεί σε συντριβή τέτοιας έκτασης που θα συνεπιφέρει την κατάρρευση της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.
«Η αποδυναμωμένη κυβέρνηση της
Ελλάδας κινδυνεύει να ταπεινωθεί στις ευρωεκλογές του Μαΐου από τα
κόμματα που είναι εναντίον της τρόικας» ομολογεί ως και το δεξιό οικονομικό περιοδικό Εκόνομιστ της Βρετανίας. «Ακόμη και οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών στην Αθήνα φωνάζουν “Φονιάδες!” στα μέλη της τρόικας που το επισκέπτονται» σημειώνει.
Αν όντως το ΠΑΣΟΚ κινηθεί στις ευρωεκλογές γύρω στο 5% και ο ΣΥΡΙΖΑ υπερέχει τουλάχιστον 5, ίσως και 10 εκατοστιαίες μονάδες της ΝΔ, θεωρείται βέβαιο ότι το κάποτε κραταιό κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου, το οποίο διέλυσε κυριολεκτικά ο γιος του Γιώργος Παπανδρέου με την πανάθλια μνημονιακή πολιτική του οδηγώντας το από το 44% στο 13% (!), θα αποσυντεθεί ενδεχομένως ταχύτατα, ρίχνοντας την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.
Είναι εξαιρετικά πιθανό οι ευρωεκλογές αυτές να ανάψουν πολιτική πυρκαγιά σε ολόκληρη την ΕΕ, αν τα δεξιά εθνικιστικά και ακροδεξιά κόμματα πάρουν και στις κάλπες ποσοστά συγκρίσιμα με αυτά που τους δίνουν οι δημοσκοπήσεις.
Πέραν όμως από το αν η Μαρί Λεπέν θα βγάλει το Εθνικό Μέτωπο που ίδρυσε ο πατέρας της πρώτο στις ευρωεκλογές στη Γαλλία, αν θα κάνει το ίδιο ο Χέερτ Βίλντερς στην Ολλανδία ή αν το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Νάιτζελ Φάρατζ θα περάσει σε ψήφους τους… Συντηρητικούς (!) στη Βρετανία, υπάρχουν και άλλα στοιχεία που δείχνουν ότι βρισκόμαστε στις παραμονές σοβαρών ανακατατάξεων σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο. Δεν μπορεί π.χ. να μην προκαλεί ενθουσιασμό το γεγονός ότι στην Ολλανδία το 37% τάσσεται αυτή τη στιγμή υπέρ της αποχώρησης της χώρας από την… ΕΕ (!), ενώ μόνο το 45% των Ολλανδών είναι υπέρ της παραμονής στην ΕΕ!
Μπορεί να μη μας αρέσει το γεγονός ότι ηγείται της αμφισβήτησης της ΕΕ μια σκληρή πτέρυγα της αστικής Δεξιάς αντί για την… «ευρωλιγούρικη» Αριστερά ή τα λαμόγια της Σοσιαλδημοκρατίας, αλλά αυτό δεν αλλάζει τα γεγονότα. Όχι μόνο το ευρώ αλλά και η ίδια η ΕΕ πλέον γίνεται διαρκώς πιο αντιπαθής σε ολοένα και ευρύτερα στρώματα πολιτών και λαών της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Έρχονται πολιτικές ανακατατάξεις μεγάλης κλίμακας στην Ευρώπη. Όσο και αν στην αρχική τους φάση δεν ξεκινούν με πρωταγωνιστή την Αριστερά, εμείς πρέπει να προετοιμαστούμε γι’ αυτές ταχύτατα.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι δυνάμεις της Αριστεράς θα παραμείνουν μέχρι τέλους σε ρόλο περιθωριακού παράγοντα ή παρατηρητή των εξελίξεων αυτών – και σε κάθε περίπτωση εμείς πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να μην περιοριστεί η Αριστερά της αντικαπιταλιστικής ανατροπής σε παθητικό ρόλο. Δεν θα χαρακτηρίσουμε την ευκαιρία μοναδική, αλλά σίγουρα είναι μια πολύ σπάνια συγκυρία, όπου πολλές από τις λύσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, έστω και αποσπασματικά και φυσικά χωρίς το βάθος που τους δίνει η συνενωτική ιδεολογία, τις συμμερίζονται πλέον μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού. Οι δυνατότητές μας είναι πρωτοφανείς για τις τελευταίες πολλές δεκαετίες. Είναι φυσικά άλλο θέμα αν θα κατορθώσουμε να τις εκμεταλλευτούμε. Αξίζει όμως πρώτα πρώτα να έχουμε επίγνωση αυτών των δυνατοτήτων.
Πολύ περισσότερο ίσως από την Αριστερά έχουν συνειδητοποιήσει τους κινδύνους που απειλούν με κατάρρευση το πολιτικό σκηνικό της Μεταπολίτευσης η οικονομική ολιγαρχία και οι αστοί πολιτικοί. Πέρα από τον Βενιζέλο και το ΠΑΣΟΚ που του έχει απομείνει, και στο οποίο κανείς δεν δίνει σημασία, το ένα μετά το άλλο κορυφαία στελέχη της ΝΔ αρχίζουν να γράφουν τον Σαμαρά στα παλιά τους τα παπούτσια.
Ο Νικήτας Κακλαμάνης έχει από μόνος του ανακοινώσει ότι θα είναι υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων είτε τον θέλει είτε δεν τον θέλει η ΝΔ και ο Σαμαράς – ο οποίος σίγουρα δεν τον θέλει. Ο Απόστολος Τζιτζικώστας, παρά την προσωπική επικοινωνία του με τον Σαμαρά τη νύχτα της Τετάρτης, απέρριψε την πρόταση του πρωθυπουργού να «μετακομίσει» από νυν περιφερειάρχης στο ρόλο τού εκ των προτέρων ηττημένου υποψήφιου δημάρχου Θεσσαλονίκης και αυτοανακηρύχτηκε υποψήφιος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας! Το χειρότερο απ’ όλα όμως δεν είναι το «ψώνιο» του Τζιτζικώστα. Είναι το γεγονός ότι οι… 46 (!) από τους 50 περιφερειακούς συμβούλους της ΝΔ τάχθηκαν ανοιχτά υπέρ του Τζιτζικώστα, θεωρώντας τον Σαμαρά πολιτικά «τελειωμένο», πιθανότατα με ορίζοντα τον Μάιο.
Χαστούκι για τον Αλέξη Τσίπρα και για το δεξιό «τσούρμο» που μαζεύει στον ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να σχηματίσει κυβέρνηση ήταν η πανελλαδική εξέγερση της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον της υποψηφιότητας του δεξιού Θόδωρου Καρυπίδη ως περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας. Το εντυπωσιακό είναι ότι, ακόμη και μετά τον πανελλαδικό θόρυβο που ξέσπασε όταν αποκαλύφθηκε το πολιτικό ποιον του Καρυπίδη, εννέα από τα στελέχη του Περιφερειακού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Μακεδονίας τάχθηκαν υπέρ της υποψηφιότητας Καρυπίδη και μόνο τρία κατά – πράγμα που αποδεικνύει εμπράκτως πώς μεταλλάσσεται ο ΣΥΡΙΖΑ καθώς προχωράει προς την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας.
Μέσα σε αυτό τον πολιτικό βούρκο, είναι αναγκαίο η πολιτική αλλά και ηθική υπεροχή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να εκφραστεί και με ψήφους υπέρ της.
Αν όντως το ΠΑΣΟΚ κινηθεί στις ευρωεκλογές γύρω στο 5% και ο ΣΥΡΙΖΑ υπερέχει τουλάχιστον 5, ίσως και 10 εκατοστιαίες μονάδες της ΝΔ, θεωρείται βέβαιο ότι το κάποτε κραταιό κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου, το οποίο διέλυσε κυριολεκτικά ο γιος του Γιώργος Παπανδρέου με την πανάθλια μνημονιακή πολιτική του οδηγώντας το από το 44% στο 13% (!), θα αποσυντεθεί ενδεχομένως ταχύτατα, ρίχνοντας την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.
Είναι εξαιρετικά πιθανό οι ευρωεκλογές αυτές να ανάψουν πολιτική πυρκαγιά σε ολόκληρη την ΕΕ, αν τα δεξιά εθνικιστικά και ακροδεξιά κόμματα πάρουν και στις κάλπες ποσοστά συγκρίσιμα με αυτά που τους δίνουν οι δημοσκοπήσεις.
Πέραν όμως από το αν η Μαρί Λεπέν θα βγάλει το Εθνικό Μέτωπο που ίδρυσε ο πατέρας της πρώτο στις ευρωεκλογές στη Γαλλία, αν θα κάνει το ίδιο ο Χέερτ Βίλντερς στην Ολλανδία ή αν το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Νάιτζελ Φάρατζ θα περάσει σε ψήφους τους… Συντηρητικούς (!) στη Βρετανία, υπάρχουν και άλλα στοιχεία που δείχνουν ότι βρισκόμαστε στις παραμονές σοβαρών ανακατατάξεων σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο. Δεν μπορεί π.χ. να μην προκαλεί ενθουσιασμό το γεγονός ότι στην Ολλανδία το 37% τάσσεται αυτή τη στιγμή υπέρ της αποχώρησης της χώρας από την… ΕΕ (!), ενώ μόνο το 45% των Ολλανδών είναι υπέρ της παραμονής στην ΕΕ!
Μπορεί να μη μας αρέσει το γεγονός ότι ηγείται της αμφισβήτησης της ΕΕ μια σκληρή πτέρυγα της αστικής Δεξιάς αντί για την… «ευρωλιγούρικη» Αριστερά ή τα λαμόγια της Σοσιαλδημοκρατίας, αλλά αυτό δεν αλλάζει τα γεγονότα. Όχι μόνο το ευρώ αλλά και η ίδια η ΕΕ πλέον γίνεται διαρκώς πιο αντιπαθής σε ολοένα και ευρύτερα στρώματα πολιτών και λαών της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Έρχονται πολιτικές ανακατατάξεις μεγάλης κλίμακας στην Ευρώπη. Όσο και αν στην αρχική τους φάση δεν ξεκινούν με πρωταγωνιστή την Αριστερά, εμείς πρέπει να προετοιμαστούμε γι’ αυτές ταχύτατα.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι δυνάμεις της Αριστεράς θα παραμείνουν μέχρι τέλους σε ρόλο περιθωριακού παράγοντα ή παρατηρητή των εξελίξεων αυτών – και σε κάθε περίπτωση εμείς πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να μην περιοριστεί η Αριστερά της αντικαπιταλιστικής ανατροπής σε παθητικό ρόλο. Δεν θα χαρακτηρίσουμε την ευκαιρία μοναδική, αλλά σίγουρα είναι μια πολύ σπάνια συγκυρία, όπου πολλές από τις λύσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, έστω και αποσπασματικά και φυσικά χωρίς το βάθος που τους δίνει η συνενωτική ιδεολογία, τις συμμερίζονται πλέον μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού. Οι δυνατότητές μας είναι πρωτοφανείς για τις τελευταίες πολλές δεκαετίες. Είναι φυσικά άλλο θέμα αν θα κατορθώσουμε να τις εκμεταλλευτούμε. Αξίζει όμως πρώτα πρώτα να έχουμε επίγνωση αυτών των δυνατοτήτων.
Πολύ περισσότερο ίσως από την Αριστερά έχουν συνειδητοποιήσει τους κινδύνους που απειλούν με κατάρρευση το πολιτικό σκηνικό της Μεταπολίτευσης η οικονομική ολιγαρχία και οι αστοί πολιτικοί. Πέρα από τον Βενιζέλο και το ΠΑΣΟΚ που του έχει απομείνει, και στο οποίο κανείς δεν δίνει σημασία, το ένα μετά το άλλο κορυφαία στελέχη της ΝΔ αρχίζουν να γράφουν τον Σαμαρά στα παλιά τους τα παπούτσια.
Ο Νικήτας Κακλαμάνης έχει από μόνος του ανακοινώσει ότι θα είναι υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων είτε τον θέλει είτε δεν τον θέλει η ΝΔ και ο Σαμαράς – ο οποίος σίγουρα δεν τον θέλει. Ο Απόστολος Τζιτζικώστας, παρά την προσωπική επικοινωνία του με τον Σαμαρά τη νύχτα της Τετάρτης, απέρριψε την πρόταση του πρωθυπουργού να «μετακομίσει» από νυν περιφερειάρχης στο ρόλο τού εκ των προτέρων ηττημένου υποψήφιου δημάρχου Θεσσαλονίκης και αυτοανακηρύχτηκε υποψήφιος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας! Το χειρότερο απ’ όλα όμως δεν είναι το «ψώνιο» του Τζιτζικώστα. Είναι το γεγονός ότι οι… 46 (!) από τους 50 περιφερειακούς συμβούλους της ΝΔ τάχθηκαν ανοιχτά υπέρ του Τζιτζικώστα, θεωρώντας τον Σαμαρά πολιτικά «τελειωμένο», πιθανότατα με ορίζοντα τον Μάιο.
Χαστούκι για τον Αλέξη Τσίπρα και για το δεξιό «τσούρμο» που μαζεύει στον ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να σχηματίσει κυβέρνηση ήταν η πανελλαδική εξέγερση της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον της υποψηφιότητας του δεξιού Θόδωρου Καρυπίδη ως περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας. Το εντυπωσιακό είναι ότι, ακόμη και μετά τον πανελλαδικό θόρυβο που ξέσπασε όταν αποκαλύφθηκε το πολιτικό ποιον του Καρυπίδη, εννέα από τα στελέχη του Περιφερειακού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Μακεδονίας τάχθηκαν υπέρ της υποψηφιότητας Καρυπίδη και μόνο τρία κατά – πράγμα που αποδεικνύει εμπράκτως πώς μεταλλάσσεται ο ΣΥΡΙΖΑ καθώς προχωράει προς την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας.
Μέσα σε αυτό τον πολιτικό βούρκο, είναι αναγκαίο η πολιτική αλλά και ηθική υπεροχή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να εκφραστεί και με ψήφους υπέρ της.
Γιώργος Δελαστίκ για το ΠΡΙΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου