Γιατί παραιτήθηκε ο ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς;

Στο αμέσως προηγούμενο άρθρο μου έγραφα: «Μετά την καταγέλαστη «καθαρή έξοδο» και την αποτυχία του Σκοπιανού δημοψηφίσματος, υπάρχει μια στροφή στην εξωτερική πολιτική της «Ελληνικής» κυβέρνησης η οποία αυξάνει τον τυχοδιωκτισμό της ακόμη παραπάνω καθώς καταλαβαίνει πλέον ότι  ο Τσίπρας δεν έχει τίποτε παραπάνω να δώσει στους Γερμανούς. Τα έχει δώσει ήδη σχεδόν όλα.»

Η παραίτηση Κοτζιά και η ανάληψη του υπουργείου εξωτερικών είναι το πιο η πιο ηχηρή απόδειξη αυτής της στροφής.

Γιατί όμως παραιτήθηκε ο κος Κοτζιάς, ο άνθρωπος που κατά δήλωσή του θα έλυνε όλα τ΄άλυτα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας;

Η συμφωνία των Πρεσπών ήταν το πρώτο απολύτως προαπαιτούμενο επίπεδο της σκαλωσιάς της εξωτερικής πολιτικής που ήθελε να χτίσει ο Κοτζιάς, με μια Ελλάδα μικρότερη αλλά ενεργότερη και χρήσιμη σε μια χώρα που στην πραγματικότητα δεν έχει εξωτερική πολιτική από το 2009.

Σειρά είχαν η Αλβανία και η Κύπρος.

Παρά τον όποιο ρόλο είχε ο Κοτζιάς στο περιβάλλον Σημίτη και ΓΑΠ, είχε επί χρόνια διαμορφώσει ένα προφίλ που του επέτρεπε να έχει τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις από την πλευρά του πατριωτικού χώρου από οποιονδήποτε άλλο υπουργό θα επιχειρούσε μια τέτοια εξωτερική πολιτική, αυτή των παραχωρήσεων με αντάλλαγμα ένα νέο γεωπολιτικό ρόλο για την Ελλάδα.

Η παραίτηση Κοτζιά δεν ήταν απλά μια διένεξη με τον Πάνο Καμμένο σε προσωπικό επίπεδο.

Όπως είπαμε, το να περάσει η συνταγματική αναθεώρηση στα Σκόπια ήταν προαπαιτούμενο για να αναπτύξει ο Κοτζιάς και τα επόμενα στάδια της εξωτερικής πολιτικής του.

Παρά τα δημοσιεύματα για τα αντίθετο, ο Κοτζιάς γνώριζε  σε πόσο δύσκολη θέση βρισκόταν ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Ζάεφ που αδυνατούσε να προσεταιριστεί τους 8 βουλευτές της αντιπολίτευσης που του έλειπαν για να φτάσει τον κρίσιμο αριθμό των 80.

Προειδοποίησε πως οι δηλώσεις του Καμμένου έβλαπταν άμεσα τον Ζάεφ και τον στόχο του, πώς θα μπορούσαν άλλωστε να μην βλάπτουν οι δηλώσεις του Υπουργού Αμύνης;

Αλλά όπως αποκαλύπτει και το πικρόχολο τιτίβισμα του ΥΠΕΞ μετά την παραίτηση του, ο πρωθυπουργός και άλλοι υπουργοί κώφευαν, μαθημένοι καθώς είναι στην μικροπολιτική της Ελλάδας κι όχι στην γεωπολιτική.

Μια ώρα πριν παραιτηθεί ο Κοτζιάς, το VMRO, το εθνικιστικό κόμμα που αποτελεί την μείζονα αντιπολίτευση από την οποία ο Ζάεφ επιχειρούσε να αντλήσει τους 7 βουλευτές, ενθαρρυμένο από τον σπαραγμό μεταξύ του έλληνα υπουργού Εξωτερικών και του υπουργού Αμύνης, κήρυξαν την συμφωνία των Πρεσπών πολιτικά νεκρή.

Αυτό πρέπει να ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι του Κοτζιά.

Η παραίτηση του επιτάχυνε τις εξελίξεις στα Σκόπια για τις οποίες μάταια προειδοποιούσε.

Μαθαίνοντας τα νέα, δύο ώρες μετά η κοινοβουλευτική ομάδα του VMRO αποσύρεται από τη συζήτηση για την συνταγματική αναθεώρηση.

Αν μέχρι και χθες, οι πιθανότητες που είχε ο Ζάεφ για να περάσει η συμφωνία από τα Σκόπια ήταν λίγες, από σήμερα είναι ελάχιστες.

Επόμενο αναγκαστικό βήμα είναι οι εκλογές στα Σκόπια με τα ποσοστά του Ζάεφ σαφέστατα συρρικνωμένα και σε ένα κλίμα πόλωσης που μπορεί να φύγει –ξανά- εκτός ελέγχου.

Η επιλογή Καμμένου αντί Κοτζιά θα έχει φυσικά και τις επιπτώσεις της και στο κυβερνών Κόμμα αλλά και στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς και της κεντροαριστεράς.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει αναλάβει πλέον το υπουργείο εξωτερικών τη στιγμή που δεν έχει τίποτε άλλο να προσφέρει στον διεθνή παράγοντα και όταν στο μάτια του έχει πλέον κάποιο μικρό αλλά σημαντικό κομμάτι ευθύνης για το ναυάγιο των Πρεσπών αφού επέλεξε τον Καμμένο αντί του Κοτζιά.  

Και κάπου εδώ ξεκινάει το καινούργιο περιπετειώδες κεφάλαιο του μικρού τυχοδιώκτη που φοράει μια χώρα σαν ζακέτα ή την σέρνει σαν κουβέρτα.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 17/10/2018

maria p. είπε...

Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν ήταν μόνο προδοτική και άδικη σε εθνικό επίπεδο για την Ελλάδα, αφού χαρίζουμε στους σφετεριστές και παραχαράκτες την Ιστορία μας, αλλά ήταν και πολιτικά παράλογη έτσι όπως στήθηκε. Με μια υπογραφή, χωρίς να ερωτηθεί κανένας, αποφασίστηκε να γίνει Δημοψήφισμα από τους Σκοπιανούς, αλλαγή Συντάγματος, ετοιμασία των Σκοπίων με ειδικούς χώρους και υποδομές για τις εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ, και όταν θα ήταν όλα έτοιμα, θα κάναμε κι εμείς... οι "ιθαγενείς"... (γιατί έτσι μας βλέπουν... και δεν μπορούμε αλλιώς να χαρακτηρίσουμε αυτές τις μεθόδους παρά "αποικιοκρατικές").. τη δική μας επικύρωση απ΄τη Βουλή χωρίς Δημοψήφισμα...
Και πως θα τολμούσε μετά η Ελληνική Βουλή να ψηφίσει αρνητικά. όταν όλα θα ήταν τελειωμένα και ολοκληρωμένες οι Νατοϊκές εγκαταστάσεις, με κίνδυνο να χαρακτηριστεί η Ελλάδα-μέλος του ΝΑΤΟ, ότι υπονομεύει το ίδιο το ΝΑΤΟ; Μιλάμε λοιπόν για μια καθαρή επιβολή τετελεσμένων.
Ο ίδιος όμως ο παραλογισμός πάνω στον οποίο δομήθηκε, θα την ακυρώσει τελικά στην πράξη. Δεν πρόλαβαν να ξεκινήσουν την εφαρμογή και 'αρχισαν τα εμπόδια. Φανταστείτε να φτάσουν και στο κρίσιμο στάδιο των αλλαγών σε βιβλία Ιστορίας, σε ονομασίες, και όλα τα υπόλοιπα.. Δεν θα μπορούν να περάσουν αυτά.. Όταν κάτι δεν δικαιολογείται πως θα σταθεί; Όσο και αν μας θεωρούν αποικία, κάποια πράγματα προσκρούουν στην κοινή λογική.. Το ψέμα έχει όπως λέμε κοντά πόδια..