Ανακοίνωση για την απόφαση της Ιεράς Συνόδου ακυρώσει ένα από τα βασικά σημεία της συμφωνίας Τσίπρα - Ιερώνυμου, αυτό που αφορούσε τη μισθοδοσία των κληρικών, εξέδωσε το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού.
Σχετικά με την απόφαση της Ιεράς Συνόδου, να μη δεχθούν καμία αλλαγή του υφιστάμενου καθεστώτος, το Μαξίμου τονίζει ότι ότι «το καθεστώς της μισθοδοσίας των εκκλησιαστικών λειτουργών, αποτελεί –σε κάθε περίπτωση- ευθύνη και απόφαση της Πολιτείας».
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
«Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος κατέληξε ομοφώνως στην απόφαση να συνεχιστεί ο διάλογος Πολιτείας – Εκκλησίας στα θέματα κοινού ενδιαφέροντος.
Ως εκ τούτου, η Ελληνική Κυβέρνηση θα προχωρήσει άμεσα στην εκπόνηση Σχεδίου Νόμου, στο πλαίσιο του Κοινού Ανακοινωθέντος της 6ης Νοεμβρίου, που αποτελεί ένα ιστορικό βήμα για τον εξορθολογισμό των σχέσεων Εκκλησίας και Κράτους.
Το Σχέδιο Νόμου θα τεθεί σε γνώση της Ειδικής Επιτροπής της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, πριν κατατεθεί στη Βουλή.
Το δε καθεστώς της μισθοδοσίας των εκκλησιαστικών λειτουργών, αποτελεί –σε κάθε περίπτωση- ευθύνη και απόφαση της Πολιτείας».
ΤΑ ΞΕΠΟΥΛΗΣΕ ΟΛΑ Ο ΓΕΡΟ ΑΛΕΞΩΝΥΜΟΣ
6 σχόλια:
Ζούμε σε εποχές απίστευτου σκότους... Δέχτηκαν δηλ. οι 'επίσκοποι' να χαρακτηρισθή ως "ουδετερόθρησκη" η ελληνική Πολιτεία, επειδή το αποφασίζει για προεκλογικούς και άλλους σκοτεινούς λόγους μια ελάχιστη (ελπίζουμε...) μειοψηφία ψοφοδεών απίστων; Αυτό είναι άλλη μια 'αποκάλυψη' που συντρίβει κάθε προσωπείο... Το μόνο ερώτημα είναι πλέον αν υπάρχη αληθινός και πιστός λαός, να καθαιρέση τους ψευδεπίγραφους... - Ποτέ η ελληνική ορθόδοξη κοινωνία δεν κατεδίωξε οποιονδήποτε αλλόθρησκο ή αλλόδοξο... Κατεδίωξε όμως πάντα με αληθινό ζήλο το δαιμονικό ψεύδος...
" Το μόνο ερώτημα είναι πλέον αν υπάρχη αληθινός και πιστός λαός, να καθαιρέση τους ψευδεπίγραφους.." καλέ...μυρμί...μας τελείωσε ο αληθινός και πιστός λαός, δεν το πήρες είδηση ακόμη; δε βλέπεις τι ξέκωλα φουστανάκια φοράνε πια και τα θηλυκά αλλά και τα αρσενικά;
Σίγουρα υπάρχει αληθινός καί πιστός λαός. Τό ζηυούμενο είναι άν μπορεί νά πάρει απόφαση. Αυτή είναι η ιστορική μας διαφορά η οποία εμποδίζει τήν συνέχειά μας από τίς ιστορικές μας κοιτίδες. Διότι η απόφαση είναι θεολογική πράξη. Η μόνη.Τό νόημά της φανερώνεται στήν αποφατική θεολογία. Τό ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τής Πατερικής Θεολογίας. Γιά νά πάρουμε οποιαδήποτε απόφαση πρέπει κάτι νά αφήσουμε. Νά εγκαταλείψουμε.
Αν εγκατέλειπε ο λαός τους ΝΑΟΥΣ των ΠΡΟΔΟΤΩΝ και ΔΕΝ ΕΜΠΑΙΝΕ μέσα αφήνοντας τον ΟΒΟΛΟ του, θα σου έλεγα εγώ για πότε θα ΔΙΟΡΘΩΝΑΝ πορεία και οι παπάδες. Αλλά ο λαός ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΠΛΕΟΝ διότι έχει της...λωλής του...κάτω κεφαλής το χαβά και ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ για το ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ...το ΞΈΡΟΥΝ αυτό οι ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ρασοφόροι και ΑΠΟΘΡΑΣΥΝΟΝΤΑΙ...ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ...Τι παριστάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις, εσύ που παίζεις τόσο μπερδουκλωτική φιλοσοφία στο μικρό σου το δαχτυλάκι;
Δέν εγκαταλείπουν οι ιδιοκτήτες τά σπίτια τους. Απλώς δέν γνωρίζουμε τούς ιδιοκτήτες τών ναών μας, τούς προσκεκλημένους καί τό υπηρετικό προσωπικό. Τά αντιστρέψαμε βάζοντας τόν πάτο στήν κορυφή μέ τήν υποταγή μας στήν λογική τού αιώνος τούτου. Σ' αυτά πού βλέπουν τά ματάκια μας τά δυό.Η πίστη μας αφορά τήν ζωή τού μέλλοντος αιώνος. Αλλά μέ τήν συμβολή τών προτεσταντικών παραφυάδων ο μέλλων αιών έπεσε στήν έγνοια τού μέλλοντοε χρόνου, ευνοώντας τήν μετάλλαξη τού πιστού στόν γνωστό μας καλό άνθρωπο ο οποίος βρήκε καταφύγιο τελικά στήν γραφειοκρατία καί μετάλλαξε τήν οικογένειά του σέ εκκλησία αναλαμβάνοντας τόν ρόλο τού πνευματικού, εξασφαλίζοντας τό μελλον. Από κεί καί πέρα ακόμη καί οι θεολογικές συζητήσεις κατέληξαν σέ μαλλιοτραβήγματα, πού βλέπαμε συχνά στίς γειτονιές μας πρίν μεταφερθούν στήν τηλεόραση,από μητέρες καί συζύγους πού υπερασίζοντο τήν τιμή τής οικογένειάς τους εναντίον όλων. Σύμφωνα μέ μιά λαική έκφραση πέσαμε από τόν παράδεισο στά σύννεφα καί αρνούμαστε πλέον νά κατέβουμε στή γή από τήν οποία μάς έπλασε ο Κύριος. Αρνούμαστε νά γειωθούμε. Κατά μία άλλη εκδοχή αυτουψωθήκαμε στά σύννεφα, στό βασίλειο τού αέρος, μετέωροι μεταξύ γής καί ουρανού, στό βασίλειο τής ανωτερότητος. Μέσα στήν ομίχλη αυτή πού περιβάλλει τήν ύπαρξή μας κάθε τόσο ανοίγει ένα πέρασμα πρός τήν ππραγματικότητα καί τότε πέφτουμε από τά σύννεφα.
Την μόνη σοβαρή ευθύνη που βλέπω από την Πολιτεία, είναι για τις τσέπες τους και τις καρέκλες τους.
Λυπάμαι που δεν έχουν φωνή οι τσέπες και οι καρέκλες, να γκαρίζουν και νά ουρλιάζουν, μήπως και αλλάξουν τακτική.
Αλλά όπως και να έχει το ζήτημα, οι πεθαμένοι ούτε και από αυτά χαμπαριάζουν.
Γι αυτό πάντοτε σκεφτόμουν πως στα σχολεία, θα έπρεπε μια φορά την εβδομάδα να πηγαίνουν εκδρομή στα νεκροταφεία και εκεί να φιλοσοφούν τη ζωή.
Πόσα πήραν αυτοί μαζί τους, και πόσο βρωμάει η σάρκα η ψόφια, παρά τα χρόνια που την φρόντιζαν και την στόλιζαν όσο ζούσαν πεθαμένοι.
Όσο για τους Εκκλησιαστικούς, θα πρότεινα εκδρομή τακτικά στη σπηλιά της Μεγίστης Λαύρας, εκεί στους τυμπανιαίους, τους επί Βεκκου προδότες.
Δημοσίευση σχολίου