Επειδή ποτέ δεν ξεχνάμε το Ουκρανικό και τον Ιλαρίωνα, τον Ιερώνυμο, την Αλεξάνδρεια και την Αντιόχεια

Δημοσιεύτηκε στις 19 Νοεμβρίου 2018 από Angel

Μπορεί δυστυχώς η εν Ελλάδι εκκλησιαστική επικαιρότητα να μας έχει αναγκάσει να αφήσουμε πρόσκαιρα στην άκρη τις εξελίξεις στο Ουκρανικό Εκκλησιαστικό Ζήτημα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν το παρακολουθούμε συνεχώς και αδιαλείπτως.

Μια αναγκαία παρέκβαση, γιατί μέρες τώρα μας απασχολεί αυτός ο λογισμός, τον οποίο και καταθέτουμε υπό μορφή ερωτήματος-προβληματισμού προς όλους: Αλήθεια, αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στην Ελλάδα, με την συναλλαγή και «συμφωνία» Τσίπρα-Ιερωνύμου, είναι άσχετα με το Ουκρανικό και την λυσσαλέα αντίδραση των Ρώσων στις αποφάσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου; Αλήθεια, είναι «τυχαίο» που τη στιγμή, κατά την οποία η Εκκλησία της Ελλάδος αναμενόταν οφειλετικώς και αυτονοήτως να…
στηρίξει τον Πάνσεπτο Οικουμενικό Θρόνο στις βρώμικες επιθέσεις που δέχεται από τους Ρώσους, ο κ. Ιερώνυμος, παρέα με το φίλο του Τσίπρα, επέλεξαν να αποκαλύψουν μια συνωμοσία η οποία γινόταν εδώ και χρόνια και ήταν ολοκληρωμένη και τετελεσμένη από καιρό, προκαλώντας αναστάτωση και ταραχή στο σώμα της Εκκλησίας; Μια συνωμοσία, η οποία αφενός βάλλει ευθέως κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου -το οποίο αγνοήθηκε με πρωτοφανή περιφρόνηση στις συνομιλίες Τσίπρα και Ιερωνύμου- και αφετέρου παραπέμπει στις… καλένδες μια απόφαση στήριξης του Οικουμενικού Θρόνου από πλευράς της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος;

Και ας επανέλθουμε στο Ουκρανικό. Ο Βολοκολάμσκ Ιλαρίων περιέρχεται ως προβατόσχημος λύκος τα πρεσβυγενή Πατριαρχεία της Ανατολής, Αλεξάνδρεια και Αντιόχεια, για να κάτι τι ακριβώς; Να ζητήσει από τους Πατριάρχες Αλεξανδρείας και Αντιοχείας να καταδικάσουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο προς όφελος του αλαζονικού και εωσφορικού ρωσικού επεκτατισμού; Να ναρκοθετήσουν τον ίδιο τον εαυτόν τους, αφού μια ενδεχόμενη υπερίσχυση και νίκη των Ρώσων στο προκείμενο ζήτημα θα σημάνει de facto την βίαιη ανατροπή της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας, θέτοντας τους Ρώσους υπεράνω όλων, υπεράνω εν τέλει όχι μόνο του Οικουμενικού Πατριαρχείου αλλά και των τεσσάρων Πρεσβυγενών Πατριαρχείων της Ορθοδοξίας;

Για τους Αντιοχειανούς δεν έχουμε αυταπάτες… Βρίσκονται σε μια εμπερίστατη κατάσταση, λόγω του πολέμου στη Συρία, και δυστυχώς οι αποφάσεις τους δεν έχουν εκκλησιαστικά κριτήρια, αλλά αμιγώς πολιτικά και γεωστρατηγικά. Να δούμε όμως πώς θα το χειρισθούν και αυτοί το ζήτημα, παρά τις αφόρητες πιέσεις και την άμεση οικονομική, και όχι μόνο, εξάρτηση που έχουν από τη Ρωσία.

Για το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, δεν μπορούμε καν να διανοηθούμε ότι θα κατρακυλήσει τόσο χαμηλά, ώστε να στηρίξει τους Ρώσους στις αθέμιτες, ανιστόρητες, αντίθεες και αντιεκκλησιαστικές απαιτήσεις τους. Δεν θα μασήσουμε τα λόγια μας. Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρος, αν και Έλλην και Κρητικός (γέννημα θρέμμα δηλαδή του Οικουμενικού Πατριαρχείου) δεν μας εμπνέει ιδιαίτερη εμπιστοσύνη και πρόσφατα στην Οδησσό σκανδάλισε τους πάντες με τις αμετροέπειες και τους αστείους και τραγικούς χαριεντισμούς του με τους Ρώσους… Αλλά, δόξα τω Θεώ, το παλαίφατο αυτό Πατριαρχείο του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου έχει Ιεράρχες σοβαρούς, που φοράνε παντελόνια κάτω από τα ράσα και ξέρουν πώς να ανακόψουν τα τραγελαφικά καμώματα του Προκαθημένου τους… Σε αυτούς ελπίζουμε να διαφυλάξουν το κύρος του δεύτερου τη τάξει Θρόνου της Ορθοδοξίας.

Τέλος, να απευθύνουμε στον Ιλαρίωνα ένα ερώτημα, ρητορικό φυσικά: Τι ακριβώς κάνει σε αυτά τα διαδοχικά ταξίδια του; Πηγαίνει να… προσευχηθεί και να… συλλειτουργήσει με τους Πατριάρχες; Ή μήπως κάνει αυτό που όλοι πολύ καλά γνωρίζομε, αποδεικνύοντας, για μία ακόμη φορά, πόσο αρνητικός είναι ο ρόλος του στην Εκκλησία και πόσο κακό κάνει τελικά στην ίδια τη Ρωσική Εκκλησία;

exapsalmos

ΑΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΜΜΩΤΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΥ.

Αμέθυστος