Καθηγούμενος Γέροντας Γρηγόριος: «Ἐκκλησία καὶ Ἑλλάδα. Συμπορευθῆτε. Μὴν ἀποκάμετε. Ὅλα δικά μας εἶναι»

ΠΩΣ ΘΩΡΩ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Περνώντας τὰ χρόνια, ἐννόησα ὅσο κανένα ἄλλο πρᾶγμα, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἑλληνικὴ Ἐκκλησία εἶναι –μὴ θεωρηθῆ ὑπερβολή– τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ εἰσοδεύεται μέσα στὸν κόσμο ἀπὸ τοὺς ἔχοντες ἀκώλυτο τὴν ἱερωσύνη. Βλέποντας στὴν μία ὄψη τοῦ Εὐαγγελίου τὸν Σταυρὸ καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη τὴν Ἀνάσταση, λέγω καθ᾽ ἑαυτόν: «Ἡ ὡραιότερη σύζευξη ποὺ ἔγινε στὸν κόσμο εἶναι τοῦ Ἑλληνισμοῦ μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία». Ἂν δὲν δοῦμε ἔτσι τὰ πράγματα, καθόλου δὲν θὰ πονέση ἡ ψυχή μας γιὰ ὅσα γίνονται στὸν κόσμο καὶ στὴν Ἐκκλησία.

Οἱ μουσουλμάνοι ὑψώνουν τὸ κοράνιο καὶ οἱ χριστιανοὶ τὸ Εὐαγγέλιο. Τὸ κοράνιο δὲν εἶναι μόνον ἡ διδασκαλία τοῦ Μωάμεθ, ἀλλὰ καὶ ἡ σύσταση τῶν ἰσλαμικῶν χωρῶν. Ποτὲ δὲν θὰ μπορέση ἡ καρδιά μου νὰ βάλη τὸ Εὐαγγέλιο δίπλα στὸ κοράνιο καὶ ποτὲ δὲν θὰ πιστέψω ὅτι θὰ ὑπάρξη βιβλίο ποὺ θὰ ἔχη ὑψηλότερη καὶ ἀληθινότερη διδασκαλία ἀπὸ τοῦ Εὐαγγελίου. Ἂν ὁ Ἕλληνας δὲν θεωρήση τὰ πράγματα αὐτὰ ὅπως εἶναι στὴν πραγματική τους διάσταση, δὲν θὰ μπορέση νὰ πονέση γιὰ τὰ σημερινὰ τεκταινόμενα, οὔτε θὰ κατανοήση γιατὶ ἕνας καλόγερος σηκώνει μαῦρες σημαῖες γιὰ τοὺς ἀντιχρίστους, καὶ θὰ τὸν χαρακτηρίση περιθωριακὸ καὶ ἐχθρὸ καὶ πολέμιο τῶν κρατούντων. Ἔτσι ὅμως, εἶμαι σίγουρος ὅτι δὲν θὰ μπορέσουμε νὰ ἐπιβιώσουμε ὡς ὀρθόδοξο Ἔθνος καὶ Ἐκκλησία.

Τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ εἰσοδεύουμε στὴν ἐκκλησία, πρέπει νὰ τὸ λατρεύουμε, νὰ τὸ προσκυνοῦμε καὶ νὰ τὸ ἐγκολπωνώμαστε ὡς τὸν θησαυρὸ τὸν ἀδαπάνητο, ποὺ μᾶς τὸν δώρησε ὁ ἴδιος ὀ ἀληθινὸς Θεὸς ὡς ἀληθινὸ κώδικα τῆς ζωῆς μας. Οἱ παλιοὶ ἱερεῖς ποὺ βίωναν αὐτὴν τὴν διδασκαλία, στὸ «Εὐλογημένη ἡ βασιλεία», τὸ σήκωναν πολὺ ψηλὰ τὸ Εὐαγγέλιο ἐπὶ τῆς ἁγίας Τραπέζης καὶ μετὰ σταυροσημείωναν μὲ αὐτὸ τὴν ἁγία Τράπεζα. Τώρα, μὲ τὸ «Εὐλογημένη ἡ βασιλεία», εὐθὺς σταυροσημειώνουν, χωρὶς νὰ τὸ ὑψώνουν, γιατὶ ἔπαυσαν νὰ πιστεύουν ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Δὲν εἶναι λεπτομέρειες αὐτές, ἀλλ᾽ ἡ οὐσία ποὺ ὑπογραμμίζει τὴν ζωή μας. Παρακαλῶ ἂς σταθοῦμε σ᾽ αὐτὴν τὴν θεώρηση τοῦ Εὐαγγελίου, γιὰ νὰ μὴ κλαύσουμε καὶ θρηνήσουμε σὰν τὸν Ἱερεμία μετὰ τὴν βαβυλώνια αἰχμαλωσία, ποὺ ἤδη τὴν προγευόμαστε, τοῦ ΣΥΡΙΖΑ μεσουρανοῦντος. Ἡ ἄρνηση αὐτῆς τῆς πίστης θὰ ἐπιθέση ἐπὶ τοὺς τραχήλους μας τὴν χειρότερη σκλαβιὰ ποὺ ἐδοκίμασαν ἄνθρωποι ποτὲ στὴν γῆ.

Δὲν εἶμαι οὔτε πάνω ἀπὸ κάθε Ἕλληνα οὔτε πάνω ἀπὸ κάθε ὀρθόδοξο χριστιανὸ. Εἶμαι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἐλαχιστοτέρων, ποὺ προσπαθῶ νὰ ζῶ μέσα σ᾽ αὐτὸ τὸ κλίμα, ποὺ δημιούργησε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ὁ Ἑλληνισμός. Χρόνια προσπαθοῦνε νὰ διαλύσουν αὐτὸν τὸν δεσμό, νὰ καταστρέψουν αὐτὴν τὴν ἁγιασμένη συμπόρευση. Γι᾽ αὐτό, κι ἂν δὲν ὑπάρχει παπᾶς νὰ τὸ εἰσοδεύη στὴν πόλη σας καὶ στὸ χωριό σας, ἔχετε δικαίωμα νὰ τὸ εἰσοδεύσετε ἐσεῖς. Ὄχι ὅμως ὑπὸ μάλης τὸ Εὐαγγέλιο, ὅπως τὸ ἔχουν οἱ Ἰεχωβάδες, ἀλλὰ ἐπὶ τῶν βραχιόνων μας νὰ τὸ ὑψώνουμε καὶ στὸ ὕψος τῆς κεφαλῆς μας, λέγοντας τὴν εὐχὴ τῆς Ἐκκλησίας «Εὐλογημένη ἡ εἴσοδος τῶν ἁγίων σου πάντοτε, νῦν καὶ ἀεί…». Τὸ τονίζω αὐτό, γιατὶ μερικοὶ ἱερεῖς εἰσοδεύουν τὸ Εὐαγγέλιο στὸ ὕψος τῆς κοιλιᾶς τους, σὰν νὰ εἶναι κάτι ποὺ τὸ βαρέθηκαν. Ἔλεγε ἡ μάμμη μου: «Ἐτοῦτος ὁ παπᾶς σὰν νὰ βαριέται νὰ λειτουργήση». Ὁ ζωντανὸς τρόπος λειτουργίας τοῦ παπᾶ ἐξεγείρει ὅλο τὸν κόσμο σὲ ἀληθινὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ.

Ὅπου εἰσοδεύεται τὸ Εὐαγγέλιο, ἐκεῖ ὑπάρχουν ἅγιοι, ὑπάρχει αὐτὴ ἡ μεγάλη δημιουργία τῆς ἁγιότητος. Μὴ χαμηλώσετε ποτὲ τὰ χέρια σας καὶ ἀφήσετε τὸ Εὐαγγέλιο στὴν ἄκρη καὶ καταπιαστεῖτε μὲ ἄκαρπες φιλοσοφίες.

Ἐκμεταλλευθεῖτε, ἀγαπημένοι μου χριστιανοί, τὸ γεγονὸς ὅτι εἴμαστε «βασίλειον ἱεράτευμα, ἔθνος ἅγιον», καὶ κάμνετε ὅ,τι κάνει ὁ παπᾶς, πλὴν τῶν μυστηρίων. Αὐτὰ θέλουν εἰδικὴ ἱερωσύνη. Ἀλλὰ μὲ τὴν γενικὴ ἱερωσύνη ποὺ ἔχουμε ὅλοι, μποροῦμε πολλὰ πράγματα νὰ ἱερουργοῦμε μέσα στὸν κόσμο. Γίνετε ἱερεῖς καὶ προφῆτες καὶ διδάσκαλοι, καὶ συνεχῶς στοχάζεστε ὅ,τι ἡ Ἐκκλησία μᾶς παρέδωσε. Εἴτε τὸ θέλουμε εἴτε ὄχι, ἡ Ἐκκλησία ἔχει τὸν δικό της κόσμο, τὴν δική της πορεία. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς σιτίζει καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ. Ἡ Ἐκκλησία ζητᾶ νὰ ζοῦμε ὑπὸ τὸ κράτος της. Ὅλα τὰ ἄλλα ποὺ συντελοῦνται εἴτε φανερὰ εἴτε μυστικὰ καὶ ἐν παραβύστῳ, εἶναι τὰ ἀγκάθια ποὺ ἔσπειρε ὁ ἐχθρὸς διάβολος, ὅταν ὁ σπορέας ἀποκοιμήθηκε. Βάλτε δρεπάνι, κλῆρος καὶ λαός, καὶ κάποιο χειρόβολο θὰ θερίσετε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ φτιάξετε δεμάτια, γιὰ νὰ γεμίσετε τοὺς σιτοβολῶνες σας. Φτωχὸς εἶναι μόνον ὁ διάβολος. Ἡ χρηστότητα ἐνέπλησε τὰ σύμπαντα. Ἐργαστεῖτε νὰ κάνετε τοὺς κρατοῦντες φτωχούς, ἄκαρπα στάχυα. Ἀδειάστε τοὺς σιτοβολῶνες τῆς ἀπιστίας, τῆς ἁμαρτίας, τῆς ἀκολασίας.

Ὅταν ρώτησα τὸν παπα-Δαμιανό, τὸν οἰκονόμο τῆς Μονῆς Λογγοβάρδας, στὰ τέλη τῆς ζωῆς του

– Τί θὰ γίνη μὲ τὸν παράδεισο;

μοῦ ἀπήντησε

– Ὅλος δικός μας.

Βεβαία ἀπάντηση πίστεως καὶ ἀγάπης πρὸς τὸν Θεό. «Ὅλος δικός μας.» Σ᾽ αὐτὴν τὴν περίπτωση δὲν ψάχνουμε γωνιὲς καὶ καντούνια τοῦ παραδείσου, ἀλλὰ τὴν θέα τοῦ Θεοῦ.

Τελειώνοντας αὐτοὺς τοὺς ταπεινούς μου στοχασμούς, παρακαλῶ ὅλοι νὰ εἰσοδεύουμε τὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ νὰ εἶναι μεθ᾽ ἡμῶν ὁ Θεὸς ἕως τῆς συντελείας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Στὸν κάβο τῆς Μονῆς Δοχειαρίου μπορεῖ νὰ δῆτε δυὸ σημαῖες, οἱ ὁποῖες κυματίζουν, γιὰ νὰ ἐκφράζουν στὸν κόσμο ὅλα αὐτὰ ποὺ γράψαμε σ᾽ αὐτὸ τὸ ἀρθρίδιο. Πιστὲ λαέ, φωτογράφισέ τες καὶ ἀνάρτησέ τες στὸν τόπο τῆς ἐργασίας σου. Ἐκκλησία καὶ Ἑλλάδα. Συμπορευθῆτε. Μὴν ἀποκάμετε. Ὅλα δικά μας εἶναι.

Γρηγόριος ὁ Ἀρχιπελαγίτης

pentapostagma