Ἅγιος Παΐσιος: "Ὑπάρχει κίνδυνος νὰ μεταφερθοῦν "πνευματικὰ μικρόβια" καὶ νὰ μολύνουν τὴν ὀρθόδοξη πίστη μας ἀπὸ τοὺς θεολόγους τῆς Δύσης! "

Ἀπὸ τὸ βιβλίο "Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος"

Ὁ πατὴρ Παΐσιος δὲν συμφωνοῦσε νὰ σπουδάζουν οἱ ὀρθόδοξοι θεολόγοι στὴ Δύση, διότι ἔβλεπε τὸν κίνδυνο νὰ μεταφέρουν ἀπὸ ἐκεῖ "πνευματικὰ μικρόβια" καὶ νὰ μολύνουν τὴν ἀμώμητη ὀρθόδοξη πίστη μας. "τί θὰ πᾶτε νὰ πάρετε ἀπὸ ἐκεῖ; Ἔλεγε. Αὐτοὶ δὲν ἔχουν τίποτε, τὰ ἔχουν γκρεμίσει ὅλα." Καὶ σὲ ἕναν ὀρθόδοξο Γάλλο ἱερομόναχο ποὺ τὸν ρώτησε σὲ τί διαφέρουν οἱ καθολικοὶ καὶ οἱ προτεστάντες ἀπὸ τοὺς ὀρθόδοξους, εἶπε χαρακτηριστικά: "Ἃς ὑποθέσουμε ὅτι ἡ ὀρθοδοξία εἶναι σὰν αὐτὸ τὸ καλύβι ποὺ βλέπεις, φτιαγμένο ἀπὸ πέτρες, λάσπη καὶ ζωνάρια. Οἱ καθολικοὶ ἀφαίρεσαν τὴν λάσπη, οἱ προτεστάντες ἀφαίρεσαν καὶ τὰ ζωνάρια. Μποροῦν τώρα νὰ σταθοῦν οἱ πέτρες μόνες τους;" 

Στενοχωριόταν καὶ ὅταν μάθαινε ὅτι κάποιοι ὀρθόδοξοι θεολόγοι, ἀντὶ νὰ τρέφονται ἀπὸ τὴν "δυνατὴ πνευματικὴ τροφὴ" τῶν ὀρθοδόξων πατερικῶν κειμένων καὶ νὰ πίνουν ἀπὸ τὰ κρυστάλλινα ὕδατα τῆς πατερικῆς θεολογίας, μελετοῦσαν τοὺς....
αἱρετικοὺς θεολόγους τῆς Δύσεως καὶ ἔπιναν ἀπὸ τὶς θολερὲς πῆγες τους, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ φθάνουν ἀκόμη καὶ σὲ λανθασμένα συμπεράσματα γιὰ τοὺς Ἁγίους πατέρες. 

Οὔτε καὶ μὲ τοὺς "διαλόγους" ποὺ γίνονταν μὲ ἑτερόδοξους συμφωνοῦσε ὁ ὅσιος. Διότι ἔβλεπε ὅτι οἱ μὲν ὀρθόδοξοι ποὺ ἀσχολοῦντο μὲ "διαλόγους" καὶ "συνέδρια" καὶ "προσπάθειες γιὰ ἕνωση" δὲν εἶχαν προηγουμένως ἑνώθηκαν οἱ ἴδιοι μὲ τὸν θεό, καὶ ἑπομένως δὲν μποροῦσαν νὰ πληροφορήσουν τοὺς ἄλλους μὲ ὀρθόδοξα πατερικὰ βιώματα, οἱ δὲ ἑτερόδοξοι ποὺ συμμετεῖχαν σὲ αὐτὰ δὲν εἶχαν Εἰλικρινῆ διάθεση. Σὲ ἐπιστολὴ του τὸ 1978 ἔγραψε: "Τὸ εὐρωπαϊκὸ πνεῦμα νομίζει ὅτι καὶ τὰ θέματα τὰ πνευματικὰ μποροῦν καὶ αὐτὰ νὰ Μποῦν στὴν κοινὴ ἀγορά. Ὅλα νὰ ἰσοπεδωθοῦν. Οἱ μὲν ὀρθόδοξοι ποὺ ἔχουν ἐλαφρότητα καὶ θέλουν νὰ κάνουν προβολή, "ἱεραποστολή",συγκαλοῦν δῆθεν συνέδρια, γιὰ νὰ γίνεται ντόρος, νὰ γράφουν οἱ ἐφημερίδες, καὶ νομίζουν ὅτι ἔτσι προβάλουν τὴν ὀρθοδοξία, μὲ τὸ νὰ γίνουν ταραμοσαλάτα μὲ τοὺς κακοδόξους. Ἀρχίζουν μετὰ οἱ ὑπὲρ ζηλωτὲς καὶ πιάνουν τὸ ἄλλο ἄκρο, νὰ λένε καὶ βλασφημίες γιὰ τὰ μυστήρια τῶν νεοημερολογιτῶν κ.λπ. Καὶ κατασκανδαλίζουν ψυχὲς ποὺ ἔχουν εὐλάβεια καὶ ὀρθόδοξη εὐαισθησία. Οἱ δὲ ἑτερόδοξοι, ἔρχονται στὰ συνέδρια, κάνουν τὸν δάσκαλο, παίρνουν ὅ,τι καλὸ ὑλικὸ πνευματικὸ βρίσκουν στοὺς ὀρθοδόξους, τὸ περνᾶνε ἀπὸ τὸ δικό τους ἐργαστήρι, βάζουν δικό τους χρῶμα καὶ φίρμα, καὶ τὸ παρουσιάζουν σὰν πρωτότυπο, καὶ ὁ παράξενος σημερινὸς κόσμος ἀπὸ κάτι τέτοια Παράξενα συγκινεῖται καὶ καταστρέφεται πνευματικά". 

Ὁ πατὴρ Παΐσιος εἶχε ἕναν δικό του τρόπο νὰ λέει καὶ στοὺς ἴδιους τους ἑτερόδοξος τὴν ἀλήθεια, χωρὶς νὰ προκαλεῖ. Ὅταν τὸ 1978 θὰ γινόταν ἡ ἐκλογὴ νέου Πάπα, ἕνας Ρωμαιοκαθολικὸς μοναχός του ζήτησε νὰ προσευχηθεῖ, ὥστε ὁ Πάπας ποὺ θὰ ἐκλέξουν νὰ εἶναι καλός. Ὁ ὅσιος τὸν χτύπησε μὲ συμπάθεια στὴν πλάτη καὶ τοῦ εἶπε χαμογελώντας: "Μὴ στενοχωριέσαι, παιδί μου, ὅποιος καὶ ἂν εἶναι, ἀλὰθητος θὰ εἶναι".

orthodoxia-ellhnismos