Σε θεωρούσα σοβαρό άνθρωπο

Του Δημήτρη Καμπουράκη

Πολλοί φίλοι μου δηλώνουν την κατάπληξη τους για την άνεση με την οποία τα στελέχη του Σύριζα υπερασπίζονται σήμερα πολιτικές και πρόσωπα που μέχρι πριν τρία χρόνια έστελναν στο πυρ το εξώτερο Καμένους και αμερικάνους και πλεονάσματα και πλειστηριασμούς και κάθε απερίγραπτη κολοτούμπα τους. Τότε τους θυμίζω μια πολύ χαριτωμένη ιστορία με πρωταγωνιστή τον Ανδρέα Παπανδρέου…

Πρέπει να ήταν 1985 ή ’86, όταν ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου (μετέπειτα υπουργός εξωτερικών του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη), ενώ περπατούσε στην Βουλή έξω από την αίθουσα του Υπουργικού Συμβουλίου, έπεσε πάνω στον Ανδρέα Παπανδρέου που έβγαινε από συνεδρίαση. Ο Ανδρέας τότε ήταν ο μέγας θριαμβευτής, ο απόλυτος άρχοντας. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου ήταν παλιοί γνωστοί, ενώ εκείνους τους καιρούς η αστική ευγένεια υπήρχε ακόμα ανάμεσα στους πολιτικούς άνδρες, ακόμα κι αν ήταν αντίπαλοι.

Ο Παπακωνσταντίνου λοιπόν κοντοστάθηκε και χαιρέτησε ευγενικά τον Ανδρέα, πίσω από τον οποίον συνωστίστηκαν όλοι οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί της εποχής που έβγαιναν απ’ το Υπουργικό Συμβούλιο: Ακης, Γεννηματάς, Λαλιώτης, Μένιος, Πεπονής, Αλευράς, Χαραλαμπόπουλος, κλπ. Ο Παπανδρέου αντιχαιρέτησε τον Παπακωνσταντίνου και του είπε χαμογελαστά:

• «Βρε Μιχάλη, τι δουλειά είχες εσύ στην Νέα Δημοκρατία; Εσύ πάντα ήσουν κεντρώος, σε μας έπρεπε να έχεις έρθει, στο ΠΑΣΟΚ, όχι να πας στην Δεξιά…»

Ο Ανδρέας είχε δίκιο για την πολιτική προϊστορία του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου. Προδικτατορικά ήταν τρεις φορές βουλευτής της Ένωσης Κέντρου, το ίδιο μεταδικτατορικά ως το 1977, στενός συνεργάτης του Γεωργίου Παπανδρέου πριν τη χούντα, ενεργός πρωταγωνιστής στον Ανένδοτο του 1961-63, ενώ στα γεγονότα του 1965 είχε πάρει το μέρος του Γέρου αντί για το μέρος του Κων. Μητσοτάκη. Όμως το 1978, με την διεύρυνση που είχε κάνει ο Κων. Καραμανλής, είχε προσχωρήσει στην ΝΔ. Ο Ανδρέας λοιπόν τον ένιωθε σαν κάποιο που τσάμπα χάθηκε για το ΠΑΣΟΚ.

• «Μα κύριε Πρόεδρε, εγώ το 1978 προτίμησα τη ΝΔ διότι διαφωνούσα με την πολιτική σας» απάντησε ευγενικά αλλά ευθέως ο Παπακωνσταντίνου. «Όλα αυτά που λέγατε, δεν με εύρισκαν σύμφωνο. Πώς να έρθω στο ΠΑΣΟΚ;»

• «Με ποια πολιτική μας διαφωνούσες δηλαδή;» ρώτησε έκπληκτος ο Ανδρέας.
• «Ε πως; Μ’ όλα αυτά τα συνθήματα που είχατε: ‘’Όχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων’’, ‘’ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο’’, ‘’έξω οι βάσεις του θανάτου’’, ‘’έξω τώρα οι Αμερικάνοι’’, ‘’η Ελλάς δε ανήκει στην δύση, αλλά στους Έλληνες’’. Πώς να πάω σ’ ένα κόμμα που λέει τέτοια πράγματα;»

Ο Ανδρέας τον κοίταξε αποσβολωμένος από την απάντηση, μετά χαμογέλασε συγκαταβατικά, κούνησε το κεφάλι του σα να τον λυπόταν ελαφρά και του απάντησε:

• «Ώστε γι αυτά δεν ήρθες στο ΠΑΣΟΚ… Αχ βρε Μιχάλη μου… σε θεωρούσα σοβαρό άνθρωπο…»

Και ο πρωθυπουργός τον προσπέρασε και χάθηκε στο βάθος του διαδρόμου, ακολουθούμενος από ένα τσούρμο υπουργούς που χαχάνιζαν για την πανέξυπνη απάντηση του αρχηγού τους στον παραπλανημένο που είχε πιστέψει πως όσα έλεγαν πριν κερδίσουν τις εκλογές του ’81 θα τα έκαναν και πράξη στην συνέχεια…

liberal