ΤΟΥΣ ΔΕΙΞΑΜΕ ΤΟΝ ΠΙΣΙΝΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΜΠΡΟΣΤΙΝΑ ΤΟΥΣ. ΕΝΑΣ ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΣΚΑΜΕ; ΖΟΥΜΕ ΔΙ' ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΤΑΡΑΧΗ; ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ.
1 σχόλιο:
Ανώνυμος
είπε...
Έξι χιλιόμετρα απ' την πόλη της Άρτας βρίσκεται η μικρή κωμόπολη Βλαχέρνα. Εκεί και ο ομώνυμος ναός και το μοναστηράκι, αφιερωμένο στην Παναγία Βλαχέρνα, όπως στην Κωνσταντινούπολη, που εορτάζει την κατάθεση της Τιμίας Εσθήτος της Θεοτόκου... Ο ναός, που είχε ίσως πιάσει φωτιά, γι' αυτό και οι τοίχοι και οι εικόνες στους τοίχους είχαν μαυρίσει, αποκαταστάθηκε και με επίμονη εργασία ετών ξαναφανερώθηκαν οι υπέροχες εικόνες. Είναι ναός της "βυζαντινής" λεγομένης περιόδου της παραδόσεώς μας, εκεί κατά την παράδοση πήγαινε και προσευχόταν η αγία Θεοδώρα, βασίλισσα της Άρτας... Τον επισκεφθήκαμε ένα απομεσήμερο του φετεινού καλοκαιριού. Λειτουργεί ως ενοριακός ναός της κωμόπολης, και μας άνοιξε ο άνθρωπος απ' το απέναντι καφενείο, όπως είχαμε συνεννοηθή τηλεφωνικά με τον εφημέριο. Μπαίνουμε και προσκυνούμε. Ο ψάλτης της συντροφιάς αρχίζει και ψάλλει στο αναλόγιο. Ο ύμνος ακούγεται βαθύς, καρδιακός σε όλο τον ναό. Ο ναός παίρνει την ανθρώπινη φωνή και τη μετασχηματίζει σε ύμνο προς τον αληθινό Θεό... Η πίστη μας είναι ζωντανή, κι ας βάλθηκαν όλοι οι τριβόλοι αυτού του κόσμου να την αχρηστέψουν. Αχρηστεύεται η ανθρώπινη ψυχή, που μας δίνει ο ίδιος ο Θεός με τη σύλληψή μας; "Μόνον αν την παραδώσετε εσείς οι ίδιοι", λέει ο Χριστός... Μέσα στις φοβερές τρικυμίες αυτού του κόσμου, ο Κύριος είναι η Οδός που μας περνάει ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Ας σημειώσουμε ότι ένα κτίριο του μικρού μοναστηριού χρησίμευσε μέχρι πριν λίγα χρόνια ως δημοτικό σχολείο της μικρής κωμόπολης... Θεοτόκε Παρθένε, πρέσβευε και σώζε τους δούλους σου... (Από αφήγηση περιηγητή...)
1 σχόλιο:
Έξι χιλιόμετρα απ' την πόλη της Άρτας βρίσκεται η μικρή κωμόπολη Βλαχέρνα. Εκεί και ο ομώνυμος ναός και το μοναστηράκι, αφιερωμένο στην Παναγία Βλαχέρνα, όπως στην Κωνσταντινούπολη, που εορτάζει την κατάθεση της Τιμίας Εσθήτος της Θεοτόκου... Ο ναός, που είχε ίσως πιάσει φωτιά, γι' αυτό και οι τοίχοι και οι εικόνες στους τοίχους είχαν μαυρίσει, αποκαταστάθηκε και με επίμονη εργασία ετών ξαναφανερώθηκαν οι υπέροχες εικόνες. Είναι ναός της "βυζαντινής" λεγομένης περιόδου της παραδόσεώς μας, εκεί κατά την παράδοση πήγαινε και προσευχόταν η αγία Θεοδώρα, βασίλισσα της Άρτας... Τον επισκεφθήκαμε ένα απομεσήμερο του φετεινού καλοκαιριού. Λειτουργεί ως ενοριακός ναός της κωμόπολης, και μας άνοιξε ο άνθρωπος απ' το απέναντι καφενείο, όπως είχαμε συνεννοηθή τηλεφωνικά με τον εφημέριο. Μπαίνουμε και προσκυνούμε. Ο ψάλτης της συντροφιάς αρχίζει και ψάλλει στο αναλόγιο. Ο ύμνος ακούγεται βαθύς, καρδιακός σε όλο τον ναό. Ο ναός παίρνει την ανθρώπινη φωνή και τη μετασχηματίζει σε ύμνο προς τον αληθινό Θεό... Η πίστη μας είναι ζωντανή, κι ας βάλθηκαν όλοι οι τριβόλοι αυτού του κόσμου να την αχρηστέψουν. Αχρηστεύεται η ανθρώπινη ψυχή, που μας δίνει ο ίδιος ο Θεός με τη σύλληψή μας; "Μόνον αν την παραδώσετε εσείς οι ίδιοι", λέει ο Χριστός... Μέσα στις φοβερές τρικυμίες αυτού του κόσμου, ο Κύριος είναι η Οδός που μας περνάει ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Ας σημειώσουμε ότι ένα κτίριο του μικρού μοναστηριού χρησίμευσε μέχρι πριν λίγα χρόνια ως δημοτικό σχολείο της μικρής κωμόπολης... Θεοτόκε Παρθένε, πρέσβευε και σώζε τους δούλους σου... (Από αφήγηση περιηγητή...)
Δημοσίευση σχολίου