Δυστυχισμένα καὶ μόνα τους, ποὺ κάπου, ὁπουδήποτε, ἐπέλεξαν νὰ ἐκτονώσουν τὴν δυστυχία τους, μὴ ἀντιλαμβανόμενα τὶς συμφορὲς ποὺ ἐπισύρουν καὶ τὴν δυστυχία ποὺ ἐξαπλώνουν. Μὴ ἀντιλαμβανόμενα πὼς ὁ δικός τους εὐτελισμός, πέραν ὅλων τῶν ὑπολοίπων, μεατρέπται σὲ μοχλὸ ἐπεκτάσεως τῆς δυστυχίας σὲ ἀκόμη περισσότερα παιδιά.
Θὰ μοῦ πεῖτε ἴσως πὼς δὲν εἶναι ὅλοι ἔτσι… Πὼς πίσω ἀπὸ αὐτοὺς ὑπάρχουν ἔμμισθοι πράκτορες πρεσβειῶν καὶ ἐπιχειρήσεων. Θὰ μοῦ πεῖτε ἐπίσης ἴσως πὼς ἐφ΄ ὅσον κάποιος ἀσυνείδητος πληρώνεται γιὰ νὰ διαφημίζῃς τὶς ἐρωτικές του προτιμήσεις, τότε ἀπὸ καιροῦ ἔχει ἀπωλέση τὸν ὅποιον βαθμὸ τῆς συνειδήσεώς του καὶ λειτουργεῖ ἀπολύτως συνειδητῶς.
Ναί, σωστὲς οἱ παρατηρήσεις… Μά πόσα εὐτυχισμένα παιδιά θά περνοῦσαν στό …ἄλλο στρατόπεδον, εὐτελίζοντας τό ἀνθρώπινον γένος; Πόσα ἀπό αὐτά τά εὐτυχισμένα παιδιά θά εὐτέλιζαν τούς ἑαυτούς τους, διατυμπανίζοντας τίς ἀπολύτως προσωπικές τους ἐρωτικές προτιμήσεις, ἀνεξαρτήτως τοῦ εἴδους αὐτῶν
τῶν προτιμήσεων;
Θεραπεύεται ἡ …ὁμοφυλοφιλία;
Γιὰ νὰ γίνῃ κάποιος ἔμμισθος ὑπάλληλος τῶν τοκογλυφικῶν σαπροφύτων τοῦ πλανήτου, συνειδητῶς ἢ μή, κάτι ἔχει ἀντιληφθῆ λάθος. Γιὰ νὰ ἀντιληφθῇ κάτι λάθος, σημαίνει πὼς κάτι, στὸ ἀντιληπτικό του κομμάτι, στράβωσε. Καί, σίγουρα, δὲν ἦταν χαρούμενος ὅταν τοῦ συνέβη…Φυσικά, πάντα ὑπῆρχαν οἱ στερημένοι, ποὺ μοναδικό τους μέλημα εἶχαν τὸ πῶς θὰ ἔχουν συντροφιὰ στὰ κρεββάτια τους. Οἱ στερήσεις ὅμως, ὁποιασδήποτε βαθμίδος, ἐπιπέδου καὶ εἴδους δημιουργοῦν πάθη. Τὰ πάθη ὁδηγοῦν στὶς παθήσεις καὶ στὶς ἐμμονές. Οἱ ἐμμονικοὶ εἶναι ἄχθος γιὰ τὶς κοινωνίες διότι ἐπικεντρώνονται διαρκῶς μόνον στὸ νὰ κορέσουν τὶς ὀρέξεις τους, ἀγνοώντας τὶς ἀνάγκες τοῦ συνόλου, ἀλλὰ καὶ τὶς πραγματικὲς δικές τους ἀνάγκες.
Ἐὰν παρατηρήσουμε προσεκτικὰ τὰ πρόσωπα, μὰ ἰδίως τὸ βλέμμα τῶν παραπάνω, θὰ διακρίνουμε ὀργή. Ὀργή, δίχως ἀρχὴ καὶ τέλος. Ὀργὴ καὶ μῖσος… Ὀργὴ καὶ μῖσος ποὺ δὲν ἐκτονώνονται καί, συνήθως, στρέφονται κατὰ τοὺς ἰδίους τοὺς ἑαυτούς τους. Καὶ θλίψις… Ἀπέραντη θλίψις…
Σύνηθες στοὺς δυστυχεῖς…
Ἀπό ποῦ συντηρεῖται ὅμως ἡ δυστυχία; Ἀπό τίς ἴδιες τίς ἐρωτικές τους προτιμήσεις;
Φαντάζομαι πὼς ὄχι, ἐφ΄ ὅσον αὐτὰ τὰ ἔχουν, λίγο ἔως πολύ, τακτοποιήση μέσα τους.
Ἡ δυστυχία, κατὰ κύριον λόγο, συντηρεῖται ὅμως καὶ μεγαλώνει, ὄχι ἀπὸ τὶς ὅποιες προσωπικές τους ἐρωτικὲς ἐπιλογές, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ ὅτι τὶς διατυμπανίζουν καὶ τὶς δημοσιοποιοῦν, παραβιάζοντας ἕναν ἀπαράβατο καὶ πανάρχαιο κανόνα τῆς ἀνθρωπότητος. Διότι ἡ δημοσιοποίησις τῶν ἐρωτικῶν προτιμήσεων ἀποδεικνύει ἄτομα κενὰ περιεχομένου, ἀδύναμα, ἀνίκανα νὰ διαχειρισθοῦν τὰ προβλήματά τους, ἐμμονικὰ καί, καταληκτικῶς δυστυχισμένα. Αὐτὸ εἶναι εὐκόλως διακριτὸ κι ἀναγνωρίσιμον ὅταν οἱ διάφορες Σοῦλες καὶ οἱ ἀμέτρητοι Μῆτσοι σπεύδουν νὰ ἐκτεθοῦν στὴν δημοσιότητα, πρὸ κειμένου νὰ ἀναδείξουν τὴν …δυστυχία τους, διότι ὁ Χί, ἡ Ψὶ ἢ ὁ Ὠμέγα τοὺς ἐγακτέλειψαν.
Σέ τί ἀλλάζει ἡ συναισθηματική κατάστασις τῶν παραπάνω;
Δυστυχισμένα παιδιά, δυστυχισμένοι ἐνήλικες, δυστυχισμένες κοινωνίες, ποὺ ἀν τὶ νὰ ἀγκαλιάζουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ἐφευρίσκουν διαρκῶς νέους τρόπους γιὰ νὰ ἀποδιαλυθοῦν.
πηγή
ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου