O Ρ.Τ.Ερντογάν μετά την διακοπή των ΜΟΕ (Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης) μονομερώς από την Ελλάδα κατάλαβε ένα απλό πράγμα: Ότι από πίσω κρύβονταν οι Αμερικανοί. Ουδέποτε η ελληνική πλευρά στο παρελθόν δεν επιχείρησε να κλιμακώσει την ένταση με την Τουρκία ίσως γιατί γνώριζε ότι συνέβαινε το ακριβώς ανάποδο:
Όχι μόνο δεν διέθετε στήριξη από τους Αμερικανούς αλλά αντίθετα παρασκηνιακά την πρόσφεραν πάντα στην Τουρκία. Το γιατί είναι εύκολο να το κατανοήσει κανείς. Τα Στενά είναι η δύναμη και το Status της Τουρκίας εδώ και αιώνες όπως το δολάριο είναι των ΗΠΑ
Ακόμα και από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η Δύση ουδέποτε ήθελε την πλήρη διάλυσή της γιατί της ήταν χρήσιμη στο να συγκρατεί την Ρωσία από το να κατέβει στα «θερμά» νερά της Μεσογείου αντίθετα δεν εμπιστεύονταν στην Ελλάδα την διαχείριση των Στενών λόγω του κοινού ορθόδοξου υπόβαθρου μεταξύ Ελλήνων και Ρώσων.
Θεωρούσαν ότι κάποια στιγμή θα επιτρέπαμε στους Ρώσους να πετύχουν τον «εθνικό» τους στόχο.
Τώρα όμως για πρώτη φορά, είχαμε την σύγκρουση δύο πανίσχυρων και πληθωρικών προσωπικοτήτων, του Ν.Τραμπ και του Ρ.Τ.Ερντγογάν.
Στον πλανήτη είναι μετρημένοι στα δάκτυλα οι ηγέτες που όντως κάνουν την διαφορά και πέραν αυτών των δύο, θα κατατάσσαμε σε αυτή την θέση σίγουρα των Ρώσο πρόεδρο Β.Πούτιν, τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπάν και κατά την εκτίμησή μας σε αυτό το «υλικό» βρίσκεται και ο Κινέζος πρόεδρος Ξι Ζι Πινγκ.
Υπάρχει όμως ένα σοβαρό ζήτημα σε όλα αυτά. Οι 4 εξ'αυτών των ηγετών βρίσκονται στο «τιμόνι» υπερδυνάμεων ή μεγάλων περιφρειακών δυνάμεων. Η συνύπαρξή τους χωρίς εντάσεις είναι πολύ δύσκολη για αυτό και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την συνέχεια που θα έχει η αμερικανοτουρκική σύγκρουση, όμως θα θυμίσουμε ότι έτσι είχε γίνει και στην περίπτωση της ρωσοτουρκικής ρήξης αλλά τώρα οι δύο χώρες έχουν τις καλύτερες των σχέσεων που θα μπορούσαν να έχουν σε όλα τα πεδία.
Ο Ρ.Τ.Ερντογάν με την κίνηση που έκανε χθες αποκλιμάκωσε από μόνος του την ένταση στο Αιγαίο και ταυτόχρονα αφαίρεσε από τους Αμερικανούς τον σημαντικότερο μοχλό πίεσης τους που ήταν η Ελλάδα.
Δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι απελευθέρωσε τους 2 Έλληνες στρατιωτικούς, Ανθυπολοχαγό Άγγελο Μητρετώδη και Λοχία ΕΠΟΠ Δημήτριο Κούκλατζη παραμονή του Δεκαπενταύγουστου, του λεγόμενου «θερινού Πάσχα».
Μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθοδοξίας. Ήξερε τον αντίκτυπο που θα προκαλούσε στον ελληνικό λαό η κίνηση αυτή.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι όλα λύθηκαν; Όχι βέβαια ο Ερντογάν ακόμα διεκδικεί τα πάντα εις βάρος της Ελλάδας αλλά προς το παρόν προχωράει σε μια αναδίπλωση που τον βολεύει σε αυτή την συγκυρία.
Βέβαια η Τουρκία δεν προχωράει ποτέ σε τέτοιες κινήσεις εάν δεν πάρει ανταλλάγματα. Το έχουν στο DNA τους μετά από τόσα χρόνια διπλωματίας της Υψηλής Πύλης, όταν σαν Οθωμανική Αυτοκρατορία έπαιζε με τους πάντες και επέβαλε τα τούρκικα παζάρια.
Ένα αντάλλαγμα που θα μπορούσαμε να φανταστούμε είναι η πρόσφατη υποχρεωτική «συνταξιοδότηση» των νόμιμων μουφτήδων Ξάνθης και Κομοτηνής.
Τι άλλο έχει δοθεί θα το δούμε μετά. Πάντως η κυβέρνηση επικοινωνιακά το χρησιμοποίησε δεόντως για να αλλάξει και την καταστροφική ατζέντα των ημερών μετά τις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι που έχουν κοστίσει την ζωή σε 96 ανθρώπους και την συμφωνία εκχώρησης της Μακεδονίας.
Όχι μόνο δεν διέθετε στήριξη από τους Αμερικανούς αλλά αντίθετα παρασκηνιακά την πρόσφεραν πάντα στην Τουρκία. Το γιατί είναι εύκολο να το κατανοήσει κανείς. Τα Στενά είναι η δύναμη και το Status της Τουρκίας εδώ και αιώνες όπως το δολάριο είναι των ΗΠΑ
Ακόμα και από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η Δύση ουδέποτε ήθελε την πλήρη διάλυσή της γιατί της ήταν χρήσιμη στο να συγκρατεί την Ρωσία από το να κατέβει στα «θερμά» νερά της Μεσογείου αντίθετα δεν εμπιστεύονταν στην Ελλάδα την διαχείριση των Στενών λόγω του κοινού ορθόδοξου υπόβαθρου μεταξύ Ελλήνων και Ρώσων.
Θεωρούσαν ότι κάποια στιγμή θα επιτρέπαμε στους Ρώσους να πετύχουν τον «εθνικό» τους στόχο.
Τώρα όμως για πρώτη φορά, είχαμε την σύγκρουση δύο πανίσχυρων και πληθωρικών προσωπικοτήτων, του Ν.Τραμπ και του Ρ.Τ.Ερντγογάν.
Στον πλανήτη είναι μετρημένοι στα δάκτυλα οι ηγέτες που όντως κάνουν την διαφορά και πέραν αυτών των δύο, θα κατατάσσαμε σε αυτή την θέση σίγουρα των Ρώσο πρόεδρο Β.Πούτιν, τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπάν και κατά την εκτίμησή μας σε αυτό το «υλικό» βρίσκεται και ο Κινέζος πρόεδρος Ξι Ζι Πινγκ.
Υπάρχει όμως ένα σοβαρό ζήτημα σε όλα αυτά. Οι 4 εξ'αυτών των ηγετών βρίσκονται στο «τιμόνι» υπερδυνάμεων ή μεγάλων περιφρειακών δυνάμεων. Η συνύπαρξή τους χωρίς εντάσεις είναι πολύ δύσκολη για αυτό και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την συνέχεια που θα έχει η αμερικανοτουρκική σύγκρουση, όμως θα θυμίσουμε ότι έτσι είχε γίνει και στην περίπτωση της ρωσοτουρκικής ρήξης αλλά τώρα οι δύο χώρες έχουν τις καλύτερες των σχέσεων που θα μπορούσαν να έχουν σε όλα τα πεδία.
Ο Ρ.Τ.Ερντογάν με την κίνηση που έκανε χθες αποκλιμάκωσε από μόνος του την ένταση στο Αιγαίο και ταυτόχρονα αφαίρεσε από τους Αμερικανούς τον σημαντικότερο μοχλό πίεσης τους που ήταν η Ελλάδα.
Δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι απελευθέρωσε τους 2 Έλληνες στρατιωτικούς, Ανθυπολοχαγό Άγγελο Μητρετώδη και Λοχία ΕΠΟΠ Δημήτριο Κούκλατζη παραμονή του Δεκαπενταύγουστου, του λεγόμενου «θερινού Πάσχα».
Μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθοδοξίας. Ήξερε τον αντίκτυπο που θα προκαλούσε στον ελληνικό λαό η κίνηση αυτή.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι όλα λύθηκαν; Όχι βέβαια ο Ερντογάν ακόμα διεκδικεί τα πάντα εις βάρος της Ελλάδας αλλά προς το παρόν προχωράει σε μια αναδίπλωση που τον βολεύει σε αυτή την συγκυρία.
Βέβαια η Τουρκία δεν προχωράει ποτέ σε τέτοιες κινήσεις εάν δεν πάρει ανταλλάγματα. Το έχουν στο DNA τους μετά από τόσα χρόνια διπλωματίας της Υψηλής Πύλης, όταν σαν Οθωμανική Αυτοκρατορία έπαιζε με τους πάντες και επέβαλε τα τούρκικα παζάρια.
Ένα αντάλλαγμα που θα μπορούσαμε να φανταστούμε είναι η πρόσφατη υποχρεωτική «συνταξιοδότηση» των νόμιμων μουφτήδων Ξάνθης και Κομοτηνής.
Τι άλλο έχει δοθεί θα το δούμε μετά. Πάντως η κυβέρνηση επικοινωνιακά το χρησιμοποίησε δεόντως για να αλλάξει και την καταστροφική ατζέντα των ημερών μετά τις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι που έχουν κοστίσει την ζωή σε 96 ανθρώπους και την συμφωνία εκχώρησης της Μακεδονίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου