Εάν δεχθούμε πως η μέση ονομαστική μείωση των μισθών και των συντάξεων από τα μνημόνια ήταν της τάξης του 30%, τα 1.000 € έγιναν 700 € – οπότε το είδαν καθαρά οι Πολίτες στις τσέπες τους, σημειώνοντας πως ποτέ πριν στην ιστορία, οι εργαζόμενοι δεν συμφώνησαν με την ονομαστική μείωση των αμοιβών τους. Τώρα βέβαια δεν θα μειωθούν οι ονομαστικοί μισθοί και οι συντάξεις, αλλά οι πραγματικοί, η αγοραστική δύναμη τους, μέσω του πληθωρισμού – όπου εάν για τα βασικά αγαθά κυμανθεί στο 30%, τα 700 € θα γίνουν 490 €. Θα μείνουν αλήθεια ήσυχοι οι εργαζόμενοι και δεν θα ζητήσουν αυξήσεις, οπότε δεν θα έχει διάρκεια ο πληθωρισμός; Ακριβώς όπως στην ουσία συμπέρανε ο κ. Στουρνάρας με την πρόσφατη δήλωση του; Ο κ. Στουρνάρας δηλαδή υποθέτει πως δεν θα τεθεί σε λειτουργία ο φαύλος κύκλος μισθών-τιμών, με την έννοια πως οι εργαζόμενοι θα ζητήσουν αυξήσεις, οι εργοδότες θα μεταφέρουν τις αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων τους, οπότε οι εργαζόμενοι θα ζητήσουν ξανά αυξήσεις για να μη μειωθούν οι πραγματικοί μισθοί τους κοκ. Έχει επομένως την πεποίθηση πως οι εργαζόμενοι θα σκύψουν το κεφάλι και θα δεχθούν τη μοίρα τους – όπως τόσα χρόνια με τα μνημόνια. Έχει αλήθεια δίκιο; Θα φανεί πολύ γρήγορα. Από την άλλη πλευρά, πού πήγαν τα κόκκινα δάνεια, μετά τη μείωση τους στους τραπεζικούς Ισολογισμούς; Πληρώθηκαν από τους οφειλέτες; Ασφαλώς όχι, αφού απλά πουλήθηκαν με μεγάλες ζημίες σε κερδοσκόπους – γεγονός που σημαίνει αφενός μεν πως οι Έλληνες συνεχίζουν να τα χρωστούν, αφετέρου ότι θα στηρίξουν ξανά τις τράπεζες, παρά το ότι τις διέσωσαν τρεις φορές με περίπου 44 δις € που αύξησαν το δημόσιο χρέος, καθώς επίσης με 17 δις € αναβαλλόμενους φόρους. Πώς θα τις διασώσουν ξανά; Με τις κρατικές εγγυήσεις των 24 δις € που δόθηκαν για τα προγράμματα Ηρακλής, με τις αυξημένες προμήθειες που χρεώνουν, μακράν τις ακριβότερες στην ΕΕ, με τους φόρους που δεν θα πληρώνουν λόγω των ζημιών που εγγράφουν πουλώντας τα κόκκινα δάνεια κοκ.
Ανάλυση
Είναι λογικό και έντιμο να παραπλανάει μία κυβέρνηση τους Πολίτες της χώρας της; Βοηθάει την οικονομία, εάν το κάνει; Ρητορικά φυσικά τα ερωτήματα, αφού η απάντηση είναι προφανής – με κριτήριο τους ισχυρισμούς πως τελείωσαν τα μνημόνια, όταν είναι συμφωνημένο πως δεν θα τελειώσουν, έως ότου η Ελλάδα εξοφλήσει το 75% των χρεών της προς τις χώρες και τους Θεσμούς της ΕΕ/ΔΝΤ (θεωρητικά το 2060).
Εν προκειμένω, το σύνολο των χρεών της Ελλάδας στα τέλη Ιουνίου του 2021 ήταν 387,3 δις € ή σχεδόν 234% του ΑΕΠ της – εκ των οποίων, με βάση το γράφημα που ακολουθεί, το 77% ήταν προς τον επίσημο τομέα, όπως αποκαλούνται οι χώρες της ΕΕ και οι θεσμοί. Επομένως, οφείλει στους παραπάνω περί τα 298 δις € – δηλαδή το 180% του ΑΕΠ της του 2020.
Όσο αισιόδοξος και αν είναι κανείς εδώ, δεν μπορεί παρά να συμπεράνει τα εξής: (α) θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να εξοφλήσει το 75% του επισήμου χρέους, δηλαδή τα 223,5 δις €, (β) το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο, ενώ θα εμποδίζει συνεχώς την εγχώρια ανάπτυξη και (γ) θεωρείται εξυπηρετίσημο, επειδή τα επιτόκια δανεισμού είναι χαμηλά, αφού τα στηρίζει η ΕΚΤ, καθώς επίσης λόγω του ότι η διάρκεια λήξης του είναι μεγάλη, συγκριτικά με άλλες χώρες (γράφημα).
Γιατί είναι μεγάλη η λήξη; Αφενός μεν εξαιτίας του εγκληματικού PSI, με αντάλλαγμα το ότι υποθηκεύθηκε όλη η δημόσια περιουσία μας, απαγορεύθηκε η μετατροπή του χρέους σε δραχμές, επιβλήθηκε το αγγλικό δίκαιο κλπ., αφετέρου επειδή επιμηκύνθηκαν τα 95 δις € που έληγαν το 2018 για μετά το 2032, με αντάλλαγμα την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας – τις συνέπειες της οποίας θα τις δούμε στο μέλλον και δεν θα είναι καθόλου καλές. Υπενθυμίζουμε εδώ πως η Ελλάδα οδηγήθηκε στο ΔΝΤ επειδή δεν μπορούσε να πληρώσει 10 δις €, χωρίς να γνωρίζει η τότε κυβέρνηση πως στους τραπεζικούς λογαριασμούς των οργανισμών του δημοσίου υπήρχαν 20 έως 40 δις € καταθέσεις – γεγονός που αποκάλυψε το 2013 νεαρό στέλεχος του ΔΝΤ! Έτσι έγινε η πρώτη χώρα στην παγκόσμια ιστορία που χρεοκόπησε έχοντας χρήματα – ο ορισμός της ανοησίας!
Τι θα συμβεί όμως εάν αυξηθούν τα επιτόκια, με δεδομένο το ότι η Ελλάδα συνεχίζει να δανείζεται σαν να μην υπάρχει αύριο; Μόνο στα δύο τελευταία χρόνια δανείσθηκε και σπατάλησε 41 δις € – ενώ οι συνθήκες στις διεθνείς αγορές φαίνεται πως θα αλλάξουν σύντομα, λόγω του προβλεπόμενου πληθωρισμού, ενός πολύ μεγάλου ενδεχομένου χρηματιστηριακού κραχ (ανάλυση) που θα οδηγήσει σε μία επόμενη χρηματοπιστωτική κρίση, της συνεχιζόμενης πανδημίας κοκ.
Από την άλλη πλευρά, ασφαλώς δεν μπορεί η κυβέρνηση να θριαμβολογεί για την άνοδο του ΑΕΠ κατά 16,2% το δεύτερο τρίμηνο, σε σχέση με το αντίστοιχο του 2020 (πηγή) – όπου είχε επιβληθεί lockdown. Χωρίς να αναλύσουμε εδώ τους επί μέρους συντελεστές του ΑΕΠ, στους οποίους οφείλεται η άνοδος (για παράδειγμα, η συνολική κατανάλωση αυξήθηκε κατά 12,1%), βασικό στοιχείο είναι οι δαπάνες του δημοσίου, όπως είναι οι επιδοτήσεις – επίσης, τα δάνεια και οι υπόλοιπες διευκολύνσεις που παρείχε στον ιδιωτικό τομέα.
Εάν λοιπόν υποθέσουμε πως η ετήσια άνοδος του ΑΕΠ θα είναι της τάξης του 4,5% όπως έχουμε εμείς προβλέψει (3,6% το υπουργείο οικονομικών), δηλαδή 7,4 δις €, με τις δημόσιες δαπάνες στα 16 δις € και με το αντίστοιχο έλλειμμα που έχει αναγγείλει η κυβέρνηση, στην ουσία θα επιδοτήσει την ανάκαμψη των 7,4 δις € με 16 δις € δανεικά – θυμίζοντας μία επιχείρηση που αυξάνει το τζίρο της κατά 100.000 €, με ζημία 200.000 €, επειδή η ίδια αγόραζε τα προϊόντα της για να έχει τζίρο.
Τα φορολογικά έσοδα δε που προσδοκά η κυβέρνηση από τα 7,4 δις € επί πλέον ΑΕΠ είναι της τάξης του 30% – άρα μόλις 2,2 δις €. Επομένως, σε περίπου αριθμούς, η κυβέρνηση δίνει 1 € για να αγοράσει ανάπτυξη 0,5 € και έσοδα 0,15 € – κάτι που μάλλον δεν είναι ορθολογικό. Ποια επιχείρηση θα δαπανούσε 200.000 € με δανεικά και με ανάλογες ζημίες, για να αυξήσει το τζίρο της κατά 100.000 € και τα έσοδα της κατά 15.000 €, μειώνοντας έστω τις συγκεκριμένες ζημίες στα 185.000 €; Προφανώς καμία, εάν δεν ήταν απελπιστικά ανόητη.
Το σκάνδαλο των κόκκινων δανείων
Περαιτέρω, σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών ανήλθαν τον Ιούνιο του 2021 στα 29,4 δις € ή στο 20,3% του συνόλου – από περίπου 75,3 δις € που ήταν όταν ανέλαβε την εξουσία η ΝΔ (ενώ το υψηλότερο σημείο τους ήταν τα 107,2 δις € το Μάρτιο του 2016). Θριαμβολογεί λοιπόν ξανά η κυβέρνηση, λέγοντας πως μέσα σε δύο μόλις χρόνια τα μείωσε κατά 46 δις € – με τα «επιτυχημένα» προγράμματα Ηρακλής Ι και ΙΙ (ανάλυση), με τις παρεμβάσεις ΓΕΦΥΡΑ, με τις αναστολές και με τις ρυθμίσεις δανείων. Την ίδια στιγμή παρουσιάζει το κατωτέρω γράφημα, για να πείσει – εκθειάζοντας τον υφυπουργό χρηματοπιστωτικής σταθερότητας που όμως εκδίωξε πρόσφατα!
Πού όμως πήγαν τα κόκκινα δάνεια, μετά τη μείωση τους στους τραπεζικούς Ισολογισμούς; Πληρώθηκαν από τους οφειλέτες; Ασφαλώς όχι, αφού απλά πουλήθηκαν με μεγάλες ζημίες σε κερδοσκόπους – γεγονός που σημαίνει αφενός μεν πως οι Έλληνες συνεχίζουν να τα χρωστούν, αφετέρου ότι θα στηρίξουν ξανά τις τράπεζες, παρά το ότι τις διέσωσαν τρεις φορές με περίπου 44 δις € που αύξησαν το δημόσιο χρέος, καθώς επίσης με 17 δις € αναβαλλόμενους φόρους.
Πώς θα τις διασώσουν ξανά; Με τις κρατικές εγγυήσεις των 24 δις € που δόθηκαν για τα προγράμματα Ηρακλής, με τις αυξημένες προμήθειες που χρεώνουν, μακράν τις ακριβότερες στην ΕΕ, με τους φόρους που δεν θα πληρώνουν λόγω των ζημιών που εγγράφουν πουλώντας τα κόκκινα δάνεια κοκ. – έχοντας αναφερθεί ήδη στα διάφορα τεχνάσματα τους, όπως στο Hive Down (ανάλυση), καθώς επίσης στον πτωχευτικό νόμο έκτρωμα (ανάλυση) που ψήφισε η κυβέρνηση, για να πάρουν οι τράπεζες τα σπίτια των Ελλήνων που τους διέσωσαν!
Συνεχίζοντας, οι κερδοσκοπικές εταιρίες που αγόρασαν τα κόκκινα δάνεια, χωρίς να γνωρίζουμε εάν σε κάποιες από αυτές συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα οι τράπεζες, έχουν στελεχωθεί με πρώην υπαλλήλους του τραπεζικού συστήματος – ενώ δεν τηρούν καθόλου τον κώδικά δεοντολογίας που έχει θέσει η κεντρική τράπεζα. Με απλά λόγια, χρησιμοποιούν απαράδεκτα επιθετικές στρατηγικές με στόχο την είσπραξη χρημάτων, τόσο όσον αφορά τους οφειλέτες, όσο και τους εγγυητές – με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, ακόμη και να απέχουν οι δικηγόροι από τους πλειστηριασμούς ακινήτων των αδύναμων νοικοκυριών.
Της μεσαίας τάξης σε μεγάλο βαθμό, την οποία οδήγησε η κυβέρνηση στο ικρίωμα με το νέο πτωχευτικό νόμο, έχοντας παράλληλα το θράσος να ισχυρίζεται πως είναι θετικός για τους Πολίτες – όπως άλλωστε και η μετατροπή της επικουρικής ασφάλισης σε κεφαλαιοποιητική, με ενδεχόμενο κόστος για το δημόσιο έως και 78 δις € (ανάλυση). Σε κάθε περίπτωση, οι εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων, οι «γύπες» κατά τη διεθνή ορολογία που αποκαλούνται «servicers» στην Ελλάδα για να μην αντιδρούν οι Πολίτες, ενεργούν βίαια, με την ευρεία έννοια της λέξης – ειδικά όταν τα δάνεια είναι εγγυημένα με ακίνητα ή/και οι εγγυητές έχουν περιουσιακά στοιχεία.
Εκτός αυτού οι «servicers», προφανώς με την ανοχή της Τράπεζας της Ελλάδος και του υπουργείου οικονομικών, παρά το ότι αγόρασαν τα κόκκινα δάνεια πολύ φθηνά, το ανώτατο έως το 20% της αξίας τους, ενώ τουλάχιστον όσον αφορά τα προγράμματα Ηρακλής εγγυάται το δημόσιο (αν είναι δυνατόν!), απαιτούν έως και το 100% εάν είναι εγγυημένα.
Δηλαδή, εάν αγόρασαν ένα δάνειο 100.000 € στις 20.000 €, συνήθως πολύ φθηνότερο, επιδιώκουν να κερδίσουν 80.000 € – άρα από 400% και άνω! Είναι δυνατόν να ωφελούνται έτσι οι Πολίτες και η Οικονομία; Πώς γίνεται να επιτρέπεται μία τέτοια αισχροκέρδεια από την κυβέρνηση; Δεν είναι σκανδαλώδης; Δεν θα έπρεπε να ασχοληθεί και η Δικαιοσύνη με το θέμα;
Επίλογος
Θα ολοκληρώσουμε με το θέμα της αλματώδους αύξησης των τιμών των βασικών καταναλωτικών αγαθών, της ΔΕΗ κοκ. – σημειώνοντας πως μέχρι στιγμής έχει αυξηθεί 20% μεσοσταθμικά το ηλεκτρικό ρεύμα, 20% η βενζίνη, 20% το πετρέλαιο κίνησης, 25% το θέρμανσης, περί το 30% πολλά λαχανικά και τρόφιμα (μεταξύ άλλων από τις πυρκαγιές, από τα απαράδεκτα lockdown και από τη φτωχοποίηση των αγροτών), με ανοδικές προβλέψεις.
Εν προκειμένω, εάν δεχθούμε πως η μέση ονομαστική μείωση των μισθών και των συντάξεων από τα μνημόνια ήταν της τάξης του 30%, τα 1.000 € έγιναν 700 € – σημειώνοντας πως ποτέ πριν στην ιστορία, οι εργαζόμενοι δεν συμφώνησαν με την ονομαστική μείωση των αμοιβών τους.
Τώρα βέβαια δεν θα μειωθούν οι ονομαστικοί μισθοί και οι συντάξεις, αλλά οι πραγματικοί, η αγοραστική δύναμη τους, μέσω του πληθωρισμού – όπου εάν για τα βασικά αγαθά κυμανθεί στο 30%, τα 700 € θα γίνουν 490 €. Θα μείνουν αλήθεια ήσυχοι οι εργαζόμενοι και δεν θα ζητήσουν αυξήσεις, οπότε δεν θα έχει διάρκεια ο πληθωρισμός; Ακριβώς όπως στην ουσία συμπέρανε ο κ. Στουρνάρας, με την πρόσφατη δήλωση του;
Ο κ. Στουρνάρας δηλαδή υποθέτει πως δεν θα τεθεί σε λειτουργία ο φαύλος κύκλος μισθών-τιμών, με την έννοια πως οι εργαζόμενοι δεν θα ζητήσουν αυξήσεις, οι εργοδότες δεν θα μεταφέρουν αυτές τις αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων τους κοκ. Έχει επομένως την πεποίθηση πως οι εργαζόμενοι θα σκύψουν το κεφάλι και θα δεχθούν τη μοίρα τους – όπως τόσα χρόνια με τα μνημόνια. Έχει αλήθεια δίκιο; Θα φανεί πολύ γρήγορα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου