ΠΗΓΗ: ΛΟΓΙΟΣ ΕΡΜΗΣ
Εάν η Ελλάδα εγκατέλειπε την Ευρωζώνη, το κόστος θα ήταν ανυπολόγιστο,
ξεκινώντας με την κατάρρευση του τραπεζικού της συστήματος, την εκροή
κεφαλαίων και το default στα συμβόλαια του ιδιωτικού τομέα που έχουν
γίνει σε ευρώ. “Όσο άσχημα και εάν εξελίχθηκε η ελληνική οικονομία τα
τελευταία 4 ή 5 χρόνια, αυτό θα ήταν καρδιακή προσβολή”.
Η Ευρώπη θα ζήσει ξανά το δράμα των ολονύχτιων διαπραγματεύσεων, καθώς η Ελλάδα χρειάζεται...
και τρίτο πακέτο διάσωσης, αλλά δεν αναμένεται να βρεθεί για μία ακόμα φορά αντιμέτωπη με μία οξεία κρίση, όπως αυτή που κατά τα προηγούμενο διάστημα απειλούσε να διασπάσει την Ευρωζώνη, γράφει το Reuters καθώς Βερολίνο και Βρυξέλλες ανοίγουν και επίσημα το ζήτημα ενός τρίτου δανείου διάσωσης.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η επιμήκυνση της λήξης των ελληνικών δανείων διάσωσης για μια πολύ μεγάλη περίοδο, 50 χρόνων για παράδειγμα, με ελάχιστα επιτόκια, θα μπορούσε να είναι η καλύτερη λύση για την Ευρώπη. Γιατί όπως εξηγεί το Reuters, μια τέτοια λύση επιτρέπει στους Ευρωπαίους να δώσουν ελάφρυνση χρέους στην Ελλάδα, ενώ την ίδια στιγμή τηρούν τα προσχήματα, καθώς δεν σπάνε το ταμπού που υπάρχει κατά των δημοσιονομικών εμβασμάτων στην Ευρωζώνη.
Πάντως, τονίζει το Reuters, το γεγονός ότι το ελληνικό πρόγραμμα βγήκε εκτός τροχιάς τόσο σύντομα, δείχνει ότι η Ευρώπη δεν έχει βρει πραγματική λύση στην κρίση. Έτσι, παρότι οι αγορές δεν έδωσαν μεγάλη σημασία στη δημόσια παραδοχή του Wolfgang Schaeuble ότι η Ελλάδα χρειάζεται και άλλη βοήθεια, δεν αποκλείεται να υπάρξουν αναταράξεις, σύμφωνα με την Lena Komileva, της συμβουλευτικής εταιρείας του Λονδίνου G+ Economics.
“Έχουμε μπροστά μας ένας σενάριο ότι η Ευρωζώνη θα μπορέσει να ξεπεράσει επιτυχώς την κρίση και να κινηθεί προς έναν έντονα δυναμικό κύκλο ανάπτυξης, που θα υποστηριχθεί από τους υγιείς ισολογισμούς των τραπεζών, όπως στις ΗΠΑ; Όχι”, λέει η Komileva.
Η επερχόμενη επαναδιαπραγμάτευση των πακέτων διάσωσης της Πορτογαλίας και της Κύπρου, εκτός από την Ελλάδας, είναι μια σαφής ένδειξη. “Καμία από αυτές τις χώρες δεν πλησιάζει στο σημείο όπου θα μπορεί να σταθεί στα πόδια της και να χρηματοδοτηθεί μέσω της αγοράς ομολόγων”.
"Την ίδια στιγμή, όσο συνεχίζεται η ύφεση και οι τρεις αυτές χώρες θα αναγκάζονται να συμμορφώνονται στις εντολές των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης, τόσο θα δοκιμάζονται τα όρια της πολιτικής ανοχής στη λιτότητα" σημειώνει το Reuters.
Όμως, όπως τονίζει ο Jacob Kirkegaard, του Peterson Institute for International Economics, όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές έχουν κάθε κίνητρο να συντηρήσουν τη σημερινή φόρμουλα του “βοήθεια με αντάλλαγμα μεταρρυθμίσεις”. Και αυτό γιατί εάν η περιφέρεια εγκαταλειφθεί στην τύχη της, η μετάδοση της κρίσης θα μπορούσε να είναι καταδικαστική για το ευρώ, ενώ εάν η Ελλάδα εγκατέλειπε την Ευρωζώνη, το κόστος θα ήταν ανυπολόγιστο, ξεκινώντας με την κατάρρευση του τραπεζικού της συστήματος, την εκροή κεφαλαίων και το default στα συμβόλαια του ιδιωτικού τομέα που έχουν γίνει σε ευρώ.
“Όσο άσχημα και εάν εξελίχθηκε η ελληνική οικονομία τα τελευταία 4 ή 5 χρόνια, αυτό θα ήταν καρδιακή προσβολή”, εξηγεί ο Kirkegaard.
hassapis-peter
Η Ευρώπη θα ζήσει ξανά το δράμα των ολονύχτιων διαπραγματεύσεων, καθώς η Ελλάδα χρειάζεται...
και τρίτο πακέτο διάσωσης, αλλά δεν αναμένεται να βρεθεί για μία ακόμα φορά αντιμέτωπη με μία οξεία κρίση, όπως αυτή που κατά τα προηγούμενο διάστημα απειλούσε να διασπάσει την Ευρωζώνη, γράφει το Reuters καθώς Βερολίνο και Βρυξέλλες ανοίγουν και επίσημα το ζήτημα ενός τρίτου δανείου διάσωσης.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η επιμήκυνση της λήξης των ελληνικών δανείων διάσωσης για μια πολύ μεγάλη περίοδο, 50 χρόνων για παράδειγμα, με ελάχιστα επιτόκια, θα μπορούσε να είναι η καλύτερη λύση για την Ευρώπη. Γιατί όπως εξηγεί το Reuters, μια τέτοια λύση επιτρέπει στους Ευρωπαίους να δώσουν ελάφρυνση χρέους στην Ελλάδα, ενώ την ίδια στιγμή τηρούν τα προσχήματα, καθώς δεν σπάνε το ταμπού που υπάρχει κατά των δημοσιονομικών εμβασμάτων στην Ευρωζώνη.
Πάντως, τονίζει το Reuters, το γεγονός ότι το ελληνικό πρόγραμμα βγήκε εκτός τροχιάς τόσο σύντομα, δείχνει ότι η Ευρώπη δεν έχει βρει πραγματική λύση στην κρίση. Έτσι, παρότι οι αγορές δεν έδωσαν μεγάλη σημασία στη δημόσια παραδοχή του Wolfgang Schaeuble ότι η Ελλάδα χρειάζεται και άλλη βοήθεια, δεν αποκλείεται να υπάρξουν αναταράξεις, σύμφωνα με την Lena Komileva, της συμβουλευτικής εταιρείας του Λονδίνου G+ Economics.
“Έχουμε μπροστά μας ένας σενάριο ότι η Ευρωζώνη θα μπορέσει να ξεπεράσει επιτυχώς την κρίση και να κινηθεί προς έναν έντονα δυναμικό κύκλο ανάπτυξης, που θα υποστηριχθεί από τους υγιείς ισολογισμούς των τραπεζών, όπως στις ΗΠΑ; Όχι”, λέει η Komileva.
Η επερχόμενη επαναδιαπραγμάτευση των πακέτων διάσωσης της Πορτογαλίας και της Κύπρου, εκτός από την Ελλάδας, είναι μια σαφής ένδειξη. “Καμία από αυτές τις χώρες δεν πλησιάζει στο σημείο όπου θα μπορεί να σταθεί στα πόδια της και να χρηματοδοτηθεί μέσω της αγοράς ομολόγων”.
"Την ίδια στιγμή, όσο συνεχίζεται η ύφεση και οι τρεις αυτές χώρες θα αναγκάζονται να συμμορφώνονται στις εντολές των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης, τόσο θα δοκιμάζονται τα όρια της πολιτικής ανοχής στη λιτότητα" σημειώνει το Reuters.
Όμως, όπως τονίζει ο Jacob Kirkegaard, του Peterson Institute for International Economics, όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές έχουν κάθε κίνητρο να συντηρήσουν τη σημερινή φόρμουλα του “βοήθεια με αντάλλαγμα μεταρρυθμίσεις”. Και αυτό γιατί εάν η περιφέρεια εγκαταλειφθεί στην τύχη της, η μετάδοση της κρίσης θα μπορούσε να είναι καταδικαστική για το ευρώ, ενώ εάν η Ελλάδα εγκατέλειπε την Ευρωζώνη, το κόστος θα ήταν ανυπολόγιστο, ξεκινώντας με την κατάρρευση του τραπεζικού της συστήματος, την εκροή κεφαλαίων και το default στα συμβόλαια του ιδιωτικού τομέα που έχουν γίνει σε ευρώ.
“Όσο άσχημα και εάν εξελίχθηκε η ελληνική οικονομία τα τελευταία 4 ή 5 χρόνια, αυτό θα ήταν καρδιακή προσβολή”, εξηγεί ο Kirkegaard.
hassapis-peter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου