Οι διανοούμενοι είναι πιο ηλίθιοι από τους απλούς ανθρώπους & αποτελούν την κύρια αιτία της σήψης της κοινωνίας μας...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Η νέα "καινοτομία" που συμβαίνει για πρώτη φορά

στην...
ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού είναι ότι

οι διανοούμενοι είναι πιο ηλίθιοι από τους απλούς ανθρώπους

και αποτελούν την κύρια αιτία της σήψης της κοινωνίας μας... (...)

Οι διανοούμενοι σήμερα λένε μόνον περιττώματα ["cacate"... μαλακίες]...

Αυτό είναι το νέο κοινωνικό γεγονός που πρέπει να εξηγηθεί... (...)

Που πρέπει ν' αποτελέσει, ξεκινώντας με το σεξισμό,

από την απαγορευμένη απαγόρευση μέχρι τις μέρες μας

όπου οι αξίες της οικογένειας έχουν καταστραφεί κι ακόμη

καταστράφηκε η ανθρώπινη αξιοπρέπεια... (...)

Το διαβάζουμε στον χωρίς όρια καπιταλισμό.

Δηλαδή ο δεσποτισμός της οικονομίας, είναι μια μορφή

ειδωλολατρείας που πρέπει να ρουφήξει κάθε μορφή

κυριαρχίας της φιλοσοφίας, της τέχνης, της λογοτεχνίας...»

Costanzo Preve

Επιστροφή στα "στερεότυπα" εναντίον της "μεγάλης δημοκρατικής ευρωπαϊκής οικογένειας", ή πλήρης υποταγή στη νέα τάξη της παγκοσμιοποίησης, του 4ου Ράιχ; 
Στη Βερόνα της Ιταλίας διεξάγεται (29 - 31 Μάρτη) το Παγκόσμιο Συνέδριο Οικογενειών (World Congress of Families - WCF) για το 2019, το οποίο είναι μια διεθνής δημόσια δραστηριότητα.
Τα θέματα που συζητήθηκαν σ' αυτό το συνέδριο της Βερόνα που ολοκληρώνεται σήμερα, ήταν:

1. Η ομορφιά του γάμου
2. Τα δικαιώματα των παιδιών
3. Αναπόσπαστη ανθρώπινη οικολογία
4. Η γυναίκα στην ιστορία
5. Ανάπτυξη και δημογραφική κρίση
6. Υγεία και γυναικεία αξιοπρέπεια
7. Νομική προστασία της ζωής και της οικογένειας
8. Πολιτικές των επιχειρήσεων απέναντι στην οικογένεια και τα νεογέννητα

Φέτος, λίγες εβδομάδες πλέον από τις ευρωεκλογές του Μάη 2019, το παραπάνω διεθνές συνέδριο -που κάποιος μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί με τα θέματα που συζητήθηκαν- αποτέλεσε ζήτημα σκληρής αντιπαλότητας στη γειτονική Ιταλία όπου έγινε η σύνοδος του 2019.
Τα προηγούμενα διεθνή συνέδρια (World Congress of Families - WCF), στη Μολδαβία, τη Βουδαπέστη... πέρασαν απαρατήρητα -να σημειωθεί πως δεν βρισκόμασταν πριν από τις φετινές ευρωεκλογές που δίνεται ο κοινός αγώνας της δεξιάς μαζί με την αριστερά για τα "ευρωπαϊκά ιδεώδη" που κινδυνεύουν από το "λαϊκισμό" και τον "εθνικισμό"- και φυσικά δεν υπήρξε αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Βερόνα της Ιταλίας.

«Τα δικά μας αιδοία είναι κυρίαρχα και φίλο-ευρωπαϊκά»

Χιλιάδες διαδηλωτές από κάθε μέρος της Ιταλίας, αλλά κι από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, διαδήλωσαν στη Βερόνα εναντίον του Παγκόσμιου Συνεδρίου Οικογενειών εκλαμβάνοντας και προσδίδοντας σ' αυτό το συνέδριο χαρακτήρα οπισθοδρόμησης, αφού στην Ευρώπη "έχουν κατοχυρωθεί θεσμικά όλα τα ατομικά δικαιώματα" σε πλήρη διάσταση με τον τέως "θεσμό της οικογένειας".
Η ιταλική αριστερά, όλες οι κοινότητες γκέι, λεσβιών, τρανσέξουαλ, άφυλων κ.λ.π., μαζί οι ηγεσίες των αριστερών συνδικάτων... δηλαδή η νέα μορφή του κοσμοπολίτικου "ευρωπαϊκού αντιφασισμού" ένωσαν τις φωνές τους απαιτώντας απαγόρευση του συνεδρίου.

[...οι γονείς αγαπούν τα παιδιά τους επειδή είναι ένα κομμάτι του εαυτού τους,

και τα παιδιά τούς γονείς τους επειδή είναι κάτι που προήλθε από εκείνους

... και ο δεσμός του γεννήτορα με το παιδί του είναι ισχυρότερος

από τον δεσμό του παιδιού με τον γεννήτορά του·

γιατί καθετί που προήλθε από κάποιο άλλο ανήκει σ᾽ αυτό από το οποίο προήλθε·

... Οι γονείς λοιπόν αγαπούν τα παιδιά τους σαν αυτά να είναι ο εαυτός τους

Από όλα αυτά γίνεται φανερό και γιατί οι μητέρες αγαπούν περισσότερο...]

Αριστοτέλης, Ἠθικὰ Νικομάχεια

Εύστοχα είχαμε "δει" 'συνομωσιολογικά' αυτό που έρχεται το Μάη του 2018 [Βλέπε: Λίγο πριν περάσει στην παρανομία η γιορτή της Μάνας].
Πρόσφατα το επισήμανε στην Ελλάδα κι η Γεωργία Γκαρδαλίνου... «Όλοι όσοι βγαίνουν όψιμα στα κάγκελα για τον θεσμό μετονομασίας της μάνας και του πατέρα στον απρόσωπο γονέα 1 και 2, να ξέρουν πως είναι "ευρωπαϊκή" μας υποχρέωση...» [Βλέπε: O "θεσμός" απρόσωπου γονέα είναι "ευρωπαϊκή" υποχρέωση!]
"Ευρωπαϊκή Άνοιξη", η δήθεν "Ευρωπαϊκή Πατρίδα" που ετοιμάζουν οι δύο μεγάλοι πόλοι των τραπεζιτών στην Ευρώπη -δεξιά κι "αριστερά"-, εκτός του αφηγήματος της αντιμετώπισης του "ρατσισμού, εθνικισμού, ακροδεξιάς", έχει στο μενού και πολλές δράσεις καταστολής των λαών και των εθνών. Όχι μόνον τη φασιστική βία του υπαλλήλου των Ρότσιλντ Μακρόν, το βομβαρδισμό για αντιμετώπιση του δήθεν κινδύνου κλιματικής αλλαγής [Βλέπε: "Όχι στην κλιματική αλλαγή"... διαδέχεται τα "ανοιχτά σύνορα" εντός της "Ευρωπαϊκής άνοιξης"!], "αντιμετώπιση του εθνικισμού" με πρώτο εχθρό τον ελληνικό πολιτισμό [Βλέπε: Ρατσιστής, εθνικιστής κι ο Αισχύλος... για το Πανεπιστήμιο του Παρισιού Σορβόννη!] και φυσικά φίμωση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, εξαγορά όλων των ΜΜΕ και δημοσιογράφων με δικά μας χρήματα [Βλέπε: 120 δισεκατομμύρια ευρώ για την αντιμετώπιση του "λαϊκισμού & της ακροδεξιάς"].  

Προσομοιάζει, ή φαντάζει ως "επιστημονική φαντασία", συνομωσιολογία κι οι χαρακτηρισμοί "ψεκασμένοι, λαϊκιστές, εθνικιστές, οπισθοδρομικοί, αντιδραστικοί, ακροδεξιοί" θα κυριαρχήσουν.

Είναι μεγάλο και φιλόδοξο Το στοίχημα Σόρος: ευρωεκλογές Μάη 2019!. Όσοι ανησυχούν και προβληματίζονται, αλλά κι όσοι δεν ανησυχούν σήμερα, ας κρατήσουν -αν δεν φτιάξουν ένα δικό τους προφίλ- στο Ρωσικό μέσο κοινωνικής δικτύωσης https://vk.com/, που δεν λογοκρίνει αναρτήσεις κι είναι αντίστοιχο του αμερικάνικου facebook.

«Η οικογένεια είναι το πιο σοβαρό πράγμα που υπάρχει στη ζωή»

"Πράβντα" (Правда), ΕΣΣΔ, 1936

«Χωρίς μια σταθερή και ευτυχισμένη οικογένεια δεν μπορεί να υπάρξει προσωπική ευτυχία,

ούτε σωστή εκπαίδευση της νέας γενιάς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το πρόγραμμα του κόμματός μας αποδίδει μεγάλη σημασία στην περαιτέρω ενίσχυση της σοβιετικής οικογένειας»

«Politicheskoe Samoobrozavanie» ("Πολιτική αυτο-μόρφωση"), όργανο του ΚΚΣΕ - 1962

Στη Βερόνα της Ιταλίας κατανοεί κάποιος το κλίμα που ετοιμάζουν οι τραπεζίτες για την "ευρωπαϊκή άνοιξη", την "ευρωπαϊκή πατρίδα", ασχέτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί με το Παγκόσμιο Συνέδριο Οικογενειών, είναι θρησκευόμενος ή άθεος, αλλά διατηρεί το δικαίωμα να ακούει και να κρίνει.

«Φυσική οικογένεια;

ΟΧΙ, γκαζόζα!»

"Φεμινίστριες", ομοφυλοφιλικές κοινότητες, το τμήμα γυναικών του μεγαλύτερου αριστερού ιταλικού συνδικάτου (Fisac Cgil) σε κινητοποίηση στη Βερόνα με σύνθημα:  "Προκαλούμε μια νέα εποχή αγώνων για τις γυναίκες της χώρας μας".
Τι σχέση έχει το συνέδριο αυτών που τους απασχολεί η οικογένεια και γιατί είναι σε αντιπαράθεση με τις γυναίκες και τους ομοφυλόφιλους... είναι ζήτημα προς αναζήτηση...
"Νέα εποχή αγώνων" όταν η πολιτική λιτότητας της Ε.Ε. οδηγεί τους λαούς της Ευρώπης στη φτωχοποίηση, την ανεργία, τη μετανάστευση των νέων σε άλλες χώρες, συντάξεις πείνας, απώλεια ιδιόκτητης κατοικίας, φτώχεια κι εξαθλίωση... ε, είναι λίγο περίεργο.

«Βερόνα πόλη τρανς-φεμινιστική»*

* Χάθηκε πλέον η κλασική ορολογία ομοφυλοφιλίας και στους/στις τρανσέξουαλ, τραστζέντερ, τώρα έχουμε και τις/τους "τρανς-φεmινιστές"

«Τα δικαιώματα των γκέι είναι ανθρώπινα δικαιώματα»

Στην πλατεία κι η οργάνωση ομοφυλοφίλων Ιταλίας "Arcigay", γιατί θίγονται τα δικαιώματα κι οι ευρωπαϊκές θεσμικές κατακτήσεις της ομοφυλοφιλικής κοινότητας από το συνέδριο οικογενειών, ώστε να  «αντιπαλέψουμε τις μεσαιωνικές ιδέες αυτού του συνεδρίου οικογενειών».
* Σε ποιο ζήτημα έρχονται σε αντίθεση οι "ευρωπαϊκές θεσμικές κατακτήσεις ατομικών δικαιωμάτων" [γάμοι ομόφυλων, αυτοπροσδιορισμός φύλου, αλλαγή φύλου, τεκνοθεσία, υιοθεσία, γονέας 1 - γονέας 2 στα δημοτολόγια κ.α.π.,]... είναι ζητούμενο.

Maurizio Acerbo (Κομμουνιστική Επανίδρυση):

«- Στη Βερόνα θέλουν παραδοσιακή οικογένεια, αλλά ούτε ξέρουν τι είναι...

- Στην παραδοσιακή οικογένεια υπάρχει πάντα ο γκέι θείος!»

Εκτός από τις κοινότητες των πάσης φύσεως ομοφυλοφίλων, άφυλλων, αυτοπροσδιοριζόμενων, τρανσέξουαλ και σια, της παραδοσιακής "αριστεράς" κ.α., το χορό σέρνουν στη Βερόνα οι "επαναστάτες" της "Κομμουνιστικής Επανίδρυσης", αδελφού κόμματος τόσο της ΛαΕ του Λαφαζάνη, όσο και του συριζα του Τσίπρα, που θεωρούν ευρωπαϊκές κατακτήσεις "ατομικών δικαιωμάτων" ως έργο που υπέκυψαν κι υλοποίησαν οι τραπεζίτες ευρωκράτες.

Ο ηγέτης της "Κομμουνιστικής Επανίδρυσης" Maurizio Acerbo, μπροστάρης σ' αυτό νέο αγώνα για να μην επιστρέψει η Ευρώπη στη συντήρηση: «Σήμερα στη Βερόνα στην πλατεία με "Χωρίς μία λιγότερο" ("φεμινίστριες") εναντίον του εφιάλτη της οικογένειας της φασιστικής λέγκας. Πορεία 50.000 εναντίον του συνεδρίου των οικογενειών των ομόφοβων.»

[Maurizio Acerbo: Oggi a Verona Rifondazione in piazza con NON UNA DI MENO contro la famiglia da incubo della destra fascioleghista. 50.000 in corteo contro congressodellefamiglie un raduno di omofobi...].

* Τώρα κατανοεί κάποιος γιατί στις ιταλικές εθνικές εκλογές (4 Μάρτη 2018) η "Κομμουνιστική Επανίδρυση" μαζί με τη "Λίστα Τσίπρα για ν' αλλάξει η Ευρώπη", τις "κοινωνικές καταλήψεις" (τύπου city plaza), τις ομοφυλοφιλικές κοινότητες, τις ΜΚΟ "ανοιχτά σύνορα", το κίνημα νομιμοποίησης ναρκωτικών... έλαβαν σχεδόν 1%;
Από αυτή τη μεγαλειώδη "λαϊκή αντίσταση" δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η πρώην πρόεδρος της ιταλικής βουλής Laura Boldrini, σήμερα βουλευτής της αριστεράς, που μπορούμε να θαυμάσουμε στο βίντεο ενώ διαδηλώνει εναντίον των οικογενειών χορεύοντας και τραγουδώντας "Ζήτω η Ελευθερία" ('Viva la libertà').

Η πρώην πρόεδρος της ιταλικής βουλής Laura Boldrini, είναι πολύ γνωστή στην ελληνική "αριστερά".

Είναι κύρια εκφραστής της "ευρωπαϊκής δικαιωματικής αριστεράς", των "ανοιχτών συνόρων", η πρώτη πολιτικός που έσπασε τα "ταμπού" με τις καινοτόμες "αριστερές" της πολιτικές, ορισμένες εκ των οποίων αξίζει να σημειώσουμε:

"Πρέπει να απαρνηθούμε την ταυτότητά μας... για να δημιουργήσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης...", "Ηθικό καθήκον το δικαίωμα τεκνοθεσίας των γκέι", "Χρειαζόμαστε εκατομμύρια μεταναστών στην Ιταλία για να αναπτυχθεί η οικονομία" κι όλα τα γνωστά "επιχειρήματα" της κοσμοπολίτικης "αριστεράς" περί αναγκαιότητας της παγκοσμιοποίησης. Ανάμεσα σε όλα αυτά έχει και μία σαφή θέση για την ονομασία των Σκοπίων που εξέφρασε "συμπτωματικά" σε ανύποπτο χρόνο (10 Απρίλη 2016) κι επειδή ήταν δίκιο κι "αριστερό", αφού το έλεγε κι η Boldrini, έγινε πράξη: Σκόπια με τον προσδιορισμό "Μακεδονία"!

 Ο Nichi Vendola (φωτο: δεξιά του Τσίπρα), αρχηγός κόμματος SEL, του πολιτικού σχηματισμού "Λίστα Τσίπρα- Αλλάζουμε την Ευρώπη και κάνουμε δημοκρατική την Ευρωζώνη"...

Όπως είναι φυσικό... πρωτοστάτησε στο εγχείρημα δημιουργίας ιταλικού κόμματος στις προηγούμενες ευρωεκλογές με σημείο αναφοράς την ηγέτη της ευρωπαϊκής αριστεράς Α. Τσίπρα.

Η κυρία Boldrini συμμετείχε στον κυβερνητικό συνασπισμό του Renzi ως βουλευτής της Οικολογικής Αριστεράς" (Sinistra Ecologia Libertà), που έχει αρχηγό τον Nichi Vendola, δεξί χέρι στην Ιταλία του Αλέξη Τσίπρα και του πολιτικού που τόλμησε να γίνει "μαμά" ενοικιάζοντας στις ΗΠΑ τη μήτρα μιας γυναίκας για να τεκνοποιήσει με το σπέρμα του συντρόφου του [Βλέπε: Έγινε "μαμά" κι εγκαταλείπει την "Λίστα Τσίπρα", ο εκπρόσωπος του Αλέξη στην Ιταλία;].

Δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από τέτοιο κίνημα στη Βερόνα η Boldrini, που είναι η καρδιά και στο ευρωπαϊκό "αριστερό" κίνημα υπεράσπισης των δικαιωμάτων του Ισραήλ [Βλέπε: "Αριστερά για το Ισραήλ"].

 «ΘΕΟΣ - ΠΑΤΡΙΔΑ - ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

ΤΙ ΖΩΗ ΣΚΑΤΩΝ»

Δεν θα μπορούσε ν' απουσιάζει από χορό των καταγγελιών του "συνεδρίου οικογενειών" η Γερουσιαστής "Δ. Κ." (πρώην ΚΚΙ, το μεγαλύτερο κομμουνιστικό κόμμα της δύσης), της ιταλικής θεσμικής "αριστεράς" Monica Cirinnà, η οποία έκανε πράξη την ευρωπαϊκή υποχρέωση του "συμφώνου συμβίωσης" στην Ιταλία -ήταν εισηγητής από μέρους της αριστερής κυβέρνησης (2016)-, που φυσικά στην Ελλάδα εμφανίστηκε η αντίστοιχη ευρωπαϊκή υποχρέωση, όπως τόσα άλλα προοδευτικά μέτρα, ως κατάκτηση της κυβέρνησης "πρώτη φορά αριστερά".
Βέβαια αξίζει σεβασμός στην κυρία Γερουσιαστή γιατί αυτή τουλάχιστον δεν κρύβει τις σεξουαλικές της προτιμήσεις, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα κι αλλού με τους πολιτικούς και παλεύει ανοικτά τις ιδέες της.

«ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

ΨΗΦΙΣΤΕ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΙΤΑΛΙΑΣ»

Δεν χρήζει "βοήθειας" η προσφυγή στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας για να διαπιστώσει κάποιος πως η σημερινή ιταλική "αριστερά", που "γεννήθηκε" από το μεγαλύτερο κομμουνιστικό κόμμα της δύσης, ουδεμία πολιτική, ιδεολογική, πολιτιστική σχέση έχει με τις ρίζες της. Απλώς διαπιστώνουμε για ακόμη μία φορά, για αυτή τη σημερινή "ευρωπαϊκή μεταρρυθμιστική αριστερά" πως: O λαός δεν χρειάζεται αυτή την αριστερά.

Αυτή η "αριστερά" στην Ελλάδα, για παράδειγμα, πολλοί θεωρούν πως αυτά που λέγονται σε ορισμένα ζητήματα είναι αποτέλεσμα γλωσσικού λάθους. Όταν ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ το σημείωσε και κατόπιν ο Τσακαλώτος είπε επί λέξει ότι «δεν υπάρχει κομψός τρόπος για να το διατυπώσω, αλλά αυτοί οι άνθρωποι -οι παλαιοί συνταξιούχοι- θα τεθούν εκτός συστήματος με φυσικό τρόπο. Μέχρι το 2020, το 2030 ή το 2040 δεν θα βρίσκονται πια εδώ. Συνεπώς δεν θα υπάρχει κάποια επίπτωση στην μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του συστήματος» πολλοί γέλασαν.

Άραγε θα γελάσουν και σήμερα, ή θα θεωρήσουμε ξεπερασμένο πλέον τον Τζωρτζ Όργουελ, όταν η Corinne Ellemeet, βουλευτής της Ολλανδικής αριστεράς και οικολόγος, πρότεινε να μειωθούν οι ιατροφαρμακευτικές παροχές σ' όσους περνούν το 70ο έτος της ηλικίας, ώστε να μειωθούν οι υπέρογκες δαπάνες του δημόσιου συστήματος υγείας;
Όποιος έχει χρήματα προσφεύγει στην ιδιωτική περίθαλψη, όσοι δεν έχουν μπορούν να πεθάνουν.
Κι αυτή η "πρόταση" της αριστερής κυρίας η κερδίζει μεγάλη συμπάθεια στις δημοσκοπήσεις.

Ο Ιταλός μαρξιστής φιλόσοφος Diego Fusaro, αναφορικά με τα γεγονότα στη Βερόνα, μεταξύ άλλων επισημαίνει:
«Είναι κωμικοτραγικό να βλέπεις στη Βερόνα τις μάζες των νέων που διαδηλώνουν εναντίον της οικογένειας, όταν οι ίδιοι δεν έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν λόγω της υποαπασχόλησης και της ανεργίας.
Το αριστούργημα του κεφαλαίου: σκλάβοι που με ανόητη ευφορία αγωνίζονται για τις αλυσίδες τους.»
Σε παρέμβασή του τονίζει επίσης, μεταξύ άλλων, αφού επισημαίνει πως δεν συμφωνεί με όλα τα θέματα προς συζήτηση σ' αυτό το συνέδριο, αλλά στο δικαίωμα αυτών που το κάνουν να συζητούν:
«Το νέο πνεύμα του καπιταλισμού "χωρίς σύνορα" έχει κηρύξει τον πόλεμο στην οικογένεια, καθόσον είναι πυρήνας της αδιαπέραστης από την αγορά κοινότητας. Αυτή είναι η νέα αποστολή του καπιταλισμού, η οποία επιτίθεται στην οικογένεια ενόψει της ατομικής εξατομίκευσης της κοινωνίας σε μια φιλελεύθερη, ελευθεριακή και καταναλωτική κατεύθυνση... (...)
Ο αγώνας για την οικογένεια γίνεται έτσι ένα προπύργιο της πολιτιστικής αντίστασης. Έτσι οι μάχες ενάντια στη μίσθωση μήτρας και άλλες τερατώδεις παγκόσμιες πρακτικές, που μετατρέπουν κάθε άτομο σε εμπορεύματα που πωλούνται στην αγορά χωρίς καμία αξιοπρέπεια, μου φαίνονται ειλικρινείς. Ο αγώνας για την οικογένεια είναι θεμελιώδης, αλλά δεν μπορεί να περιοριστεί σε αυτό. Αντίθετα, πρέπει να είναι ένας γενικός αγώνας για την αντιπαράθεση καπιταλιστικού ιδεολογικού και οικονομικού φανατισμού. Πρέπει να είναι ένας ευρύτερος αγώνας που οδηγεί στην ενοποίηση των νημάτων των διαμαρτυριών όλων, εκείνων που πηγαίνουν στις πλατείες για την οικογένεια, δηλαδή από εκείνους που υπερασπίζονται το δικαίωμα στην εργασία και τα κοινωνικά δικαιώματα. Πρέπει να πραγματοποιήσουμε μια ενιαία μεγάλη αντικαπιταλιστική κινητοποίηση.
Για άλλη μια φορά ακόμη, η Καφκική-μεταμόρφωση της φουξία αριστεράς αποκάλυψε ότι έχουν προδώσει τον Γκράμσι και βρίσκονται στην υπηρεσία εκείνου του κεφαλαίου, το οποίο καταστρέφει την οικογένεια για την ατομικοποίηση της κοινωνίας και να μας κάνει άτομα κατανάλωσης χωρίς δεσμούς».

Η οικογένεια στην ΕΣΣΔ (1950)

(αριστερά) Αφίσα στην ΕΣΣΔ όπου η κοινωνική πολιτική υπερασπιζόταν μια κοινωνία εργαζομένων και κοινής ζωής βασισμένη στην οικογένεια που την συνέθεταν η μάνα, ο πατέρας και τα παιδιά,
(δεξιά) Αφίσα του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας όπου δύο γονείς έχουν στην αγκαλιά ένα κοριτσάκι και το σύνθημα: «Για να υπερασπιστείς την οικογένεια ψήφισε Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας»

Diego Fusaro: «Υπεράσπιση της οικογένειας, στο όνομα του αληθινού κομμουνισμού. Εναντίον των χρήσιμων ηλιθίων των φούξια αριστερών στην υπηρεσία του κεφαλαίου»

«Το σημείο εκκίνησης είναι "εθνικό"

κι απ' αυτό το σημείο εκκίνησης πρέπει

να λάβεις τις αποφάσεις των κινήσεων»

Antonio Gramsci, Τετράδια της φυλακής, σ. 1729

Πως από-δομείται ο πολιτισμός!
Μια παρέμβαση του Έλληνα (Ελληνίδα μητέρα) Φιλοσόφου Costanzo Preve(δασκάλου του Diego Fusaro), που χωρίς ναι μεν κι αλλά ξεσκεπάζει το ρόλο των σύγχρονων διανοουμένων στην υπηρεσία της παγκοσμιοποίησης, αυτών που στρατεύτηκαν στον ένοπλο αγώνα (μολυβένια χρόνια) και μετά υποστήριξαν το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας... ακόμη και το ξεσκέπασμα του Umberto Eco (δυστυχώς στην ιταλική γλώσσα): 

press-gr