Θά τολμήση ὁ Ποῦτιν νά ἐθνικοποιήσῃ τό ῥωσσικό νόμισμα;

Κρατῆστε το γιὰ ἀρχεῖο!!!
Ἂν ἰσχύῃ τὸ παρακάτω, καὶ μὲ τὴν σημερινὴ ἀνακοίνωση τῆς Κίνας γιὰ συσχετισμὸ τοῦ νομίσματός της σὲ χρυσό, προβλέπω πολὺ «θερμό» τὸ 2016 καὶ τὰ ἐπόμενα δύο-τρία χρόνια!!!
Ἔτσι ἐξηγεῖται ἴσως ἡ ὁλομέτωπη ἐπίθεσις κατὰ τοῦ Ποῦτιν προσωπικά, ἡ αὔξησις τῆς παρουσίας τοῦ ΝΑΤΟ στὶς πρώην Ἀνατολικὲς καὶ Βαλτικὲς χῶρες, οἱ μαγκιὲς τῶν Η.Π.Α. στὴν Θάλασσα τῆς Νοτίου Κίνας καὶ ἄλλα πολλά…

Στὴν τελευταία παράγραφο πολλὰ σημαντικὰ ἱστορικὰ στοιχεῖα…
Πηγαίνετε καὶ στὴν σελίδα τοῦ ἄρθρου, ὅπου ἔχει συνδέσμους γιὰ πηγές!
Παπανικολάου Σωτήρης

Ρωσσία, η μάχη των μαχών

Ο πρόεδρος Putin σχεδιάζει να εθνικοποιήσει την κεντρική του τράπεζα, η οποία ελέγχεται από τους Rothschild και την Fed, αφού λήξει το συμβόλαιο της τέλη του 2016 – γεγονός που επεξηγεί καλλίτερα τις δυτικές επιθέσεις που δέχεται η χώρα

«Η κεντρική μας τράπεζα, η οποία είναι εχθρός μας, βρίσκεται στο δρόμο να καταστρέψει την οικονομία της χώρας μας – επειδή ακολουθεί εντολές από την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο. Θα πρέπει να επιστρέψουμε σε μία κλασσική οικονομία, στην εθνικοποίηση του ρουβλίου και στο τέλος του καθεστώτος των συναλλαγματικών αποθεμάτων – στο «De-offshoring», όπως το αποκαλεί ο πρόεδρος Putin.
Όταν εθνικοποιηθούν το ρούβλι και η κεντρική τράπεζα, τότε οι ρωσσικές εταιρείες θα έχουν όσα χρήματα χρειάζονται» (Jewgeni Fjodorow, πρόεδρος της επιτροπής οικονομικής πολιτικής του ρωσσικού Κοινοβουλίου – πηγή).

Ανάλυση

Πριν από δύο περίπου χρόνια, μετά το δυτικό πραξικόπημα στην Ουκρανία (άρθρο), το οποίο στην συνέχεια, το 2015, οδήγησε στην επιβολή του δόγματος του σοκ από το ΔΝΤ στην δύστυχη χώρα (ανάλυση), η Ρωσσία εισέβαλε βίαια στην Κριμαία – ενώ κλιμακώθηκαν οι εχθροπραξίες στα ανατολικά της χώρας.
Αντιδρώντας τότε η Δύση στα γεγονότα αυτά, επέβαλλε αυστηρές οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις στην Ρωσσία, με στόχο την αποχώρησή της από την Κριμαία, καθώς επίσης την στήριξη των αυτονομιστών της ανατολικής Ουκρανίας – ενώ παράλληλα δρομολόγησε έναν ανηλεή χρηματοπιστωτικό πόλεμο εναντίον του προέδρου Putin, σκοπεύοντας να τον ανατρέψει με την πρόκληση εσωτερικών αναταραχών και εξεγέρσεων, οι οποίες θα αποσταθεροποιούσαν την Ρωσσία.
Οι κυρώσεις αυτές έθεσαν στο στόχαστρό τους ολόκληρους κλάδους της ρωσσικής οικονομίας, καθώς επίσης ορισμένα στελέχη του στενού κύκλου του Putin, τα οποία στηρίζουν την εξουσία του – πρόσφατα με το σκάνδαλο του Παναμά, μέσω του οποίου έγιναν προσπάθειες ενοχοποιήσεώς του. Ο στόχος ήταν και είναι να χάσει την αξιοπιστία του απέναντι στους Ρώσσους Πολίτες – την οποία έχει κερδίσει με την άνοδο της οικονομίας της χώρας, στα έτη της προεδρίας του (γράφημα).


Από την πλευρά της Δύσεως, οι κυρώσεις αποσκοπούσαν στην αποδυνάμωση της ρωσσικής οικονομίας, έτσι ώστε να μην είναι σε θέση να συνεχίσει την νέα της πολιτική όσον αφορά στην Ουκρανία, καθώς επίσης τις άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες – ενώ ο κ. Οικονόμου είχε αναφερθεί σε μία ήττα κατά κράτος του κ. Putin (άρθρο), κρίνοντας από την ραγδαία τότε επιδείνωση των οικονομικών δεικτών της Ρωσσίας.
Σε γενικές γραμμές οι κυρώσεις, καθώς επίσης οι χρηματοπιστωτικές επιθέσεις εναντίον της Ρωσσίας, ειδικά η ισοπέδωση του ρουβλίου, σε συνδυασμό με τις χαμηλές τιμές της ενεργείας και των πρώτων υλών, προκάλεσαν πολύ σοβαρές ζημίες στην ρωσσική οικονομία. Το ΑΕΠ της σε αξίες αγοράς σε δολάρια (current US $) κατέρρευσε από τα 2,01 τρις $ το 2013 (πηγή: Παγκόσμια Τράπεζα), στα 1,23 τρις $ το 2015, σύμφωνα με το ΔΝΤ (πηγή) – σχεδόν κατά 40% δηλαδή σε δύο μόλις χρόνια, όταν το αντίστοιχο της Ελλάδας μειώθηκε κατά 27% περίπου σε επτά χρόνια.
Όσον αφορά στο κατά κεφαλήν εισόδημα, με βάση τις παραπάνω πηγές και επίσης σε αξίες αγοράς σε δολάρια, μειώθηκε στο ίδιο χρονικό διάστημα από τα 14.487 $ στα 8.447 $ – γεγονότα που οφείλονται κυρίως στην κατάρρευση της ισοτιμίας του ρουβλίου σε σχέση με το δολάριο, αφού από 1:30 το 2013 κατά μέσον όρο, μειώθηκε στο 1:69 περίπου το 2015. Για σύγκριση, το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ελλάδα μειώθηκε από 24.307 $ το 2007 στα 18.377 $ το 2014 (κατά -24% έναντι -42% περίπου της Ρωσσίας).
Ειδικά όσον αφορά στην υποτίμηση του ρουβλίου, ελπίζουμε να μην πιστεύει κάποιος πως η Ελλάδα είναι ισχυρότερη οικονομικά από την Ρωσσία – οπότε η δραχμή δεν θα είχε μία ανάλογη «τύχη» (ραγδαία υποτίμηση), εάν την υιοθετούσαμε. Ούτε στον καλοπροαίρετο φυσικά μύθο του εθνικού νομίσματος, με την έννοια πως δεν θα εκδιδόταν όπως η δραχμή από την Τράπεζα της Ελλάδας, αλλά από το κράτος – το οποίο θα εθνικοποιούσε τόσο την ΤτΕ, όσο και την δραχμή, όπως σχεδιάζει η Ρωσσία, χωρίς να υποστεί κυρώσεις από τους διεθνείς τοκογλύφους!
Σε μία τέτοια περίπτωση, η οποία θα ήταν φυσικά ευχής έργο, παραμένοντας όμως ουτοπία, η Ελλάδα θα ήταν η πρώτη χώρα που θα ανεξαρτητοποιείτο από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα – κάτι που δεν έχει καταφέρει ακόμη η Ρωσσία, η οποία το προσπαθεί με την βοήθεια της Κίνας και των υπολοίπων BRICS.
Η οικονομική επιδείνωση

Επιστρέφοντας στην Ρωσσία, η επιδείνωση της οικονομίας της τεκμηριώνεται και από άλλους δείκτες, για τα έτη 2013 έως 2015 (πηγή) – όπως είναι η αύξηση του πληθωρισμού από το 6,5% στο 12,9%, η μείωση των εξαγωγών από τα 523 δις $ στα 340 δις $, η πτώση των εισαγωγών από τα 341 δις $ στα 194 δις $, ο περιορισμός των συναλλαγματικών αποθεμάτων από τα 510 δις $ στα 368 δις $ κοκ.
Ως εκ τούτου, η κοινωνικοοικονομική κατάσταση της χώρας επιδεινώθηκε σημαντικά, ενώ η οικονομική στασιμότητα είχε ήδη ξεκινήσει το 2013 (πηγή) – πριν από τις κυρώσεις και όλα τα υπόλοιπα δηλαδή, γεγονός που σημαίνει πως η Ρωσσία πλήττεται επί πλέον από σοβαρά διαρθρωτικά και δομικά προβλήματα, όσον αφορά στην οικονομία της. Ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα της δε είναι η εξάρτηση της από την δυτική τεχνολογία – ειδικά όσον αφορά στον κλάδο της παραγωγής πετρελαίου.
Παρά το ότι όμως η Ρωσσία έχει αποδυναμωθεί οικονομικά, παραμένει μία πολύ ισχυρή στρατιωτική δύναμη, με μεγάλες οργανωτικές δυνατότητες – η οποία δεν πρόκειται να διστάσει να χρησιμοποιήσει την πολεμική της ισχύ, για την προστασία των συμφερόντων της. Το γεγονός αυτό τεκμηριώθηκε από τους πολέμους της Ουκρανίας και της Συρίας, όπου εντυπωσίασε τους αναλυτές της Δύσεως, όσον αφορά στα σύγχρονα όπλα που διαθέτει.
Εν τούτοις, η οικονομική της αδυναμία δεν μπορεί παρά να επηρεάσει την στρατιωτική της ισχύ – όπως ήδη διαπιστώνεται από τις ετήσιες αμυντικές της δαπάνες, οι οποίες μειώθηκαν κατά 25% το 2015, σε σχέση με το 2013 (από τα 88,4 δις $ στα 66,4 δις $ – πηγή). Πόσο μάλλον όταν ενισχύει οικονομικά επαρχίες της Ουκρανίας που κατοικούνται από Ρώσσους, την Κριμαία, καθώς επίσης ορισμένες άλλες περιοχές – με ένα ποσόν που υπολογίζεται συνολικά στα 5 δις $ (πηγή), με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται ανάλογα ο προϋπολογισμός της (έλλειμμα 3%).
Συνεχίζοντας, όλες αυτές οι δυσκολίες δεν έχουν τοποθετήσει τους Ρώσσους εναντίον του προέδρου τους, όπως ήλπιζαν οι Η.Π.Α. και η Γερμανία – αφού φαίνεται πως οι Πολίτες ενοχοποιούν την Δύση για την άσκημη οικονομική τους κατάσταση, γεγονός που  συμπεραίνεται από τις δημοσκοπήσεις (πηγή). Για τους περισσοτέρους δε είναι σημαντικότερη η εθνικά υπερήφανη θέση τους (υψηλό Status) απέναντι στις Η.Π.Α., από τα βραχυπρόθεσμα οικονομικά οφέλη – ενώ στηρίζουν την ανεξάρτητη και εθνικά υπερήφανη πολιτική του προέδρου Putin, σε ποσοστά που φθάνουν ακόμη και στο 90% (πηγή).
Παρ’ όλα αυτά ο Putin λαμβάνει συνεχώς μέτρα ενισχύσεως του καθεστώτος του, καθώς επίσης όσον αφορά στην προσωπική του προστασία – όπως πρόσφατα η δημιουργία της νέας εθνοφρουράς, στελεχωμένης με τα πλέον έμπιστα άτομα που διαθέτει. Το ίδιο συμβαίνει με τους στενούς συνεργάτες του, τους οποίους επιλέγει με πολύ μεγάλη προσοχή. Ως εκ τούτου, δεν προβλέπεται η αποδυνάμωσή του τα επόμενα χρόνια – ειδικά αφού η αντιπολίτευση είναι σε πολύ αδύναμη θέση.
Στην πραγματικότητα λοιπόν δεν υπάρχει κάποια εναλλακτική δυνατότητα διακυβερνήσεως στην Ρωσσία – ενώ δεν διαπιστώνεται η ύπαρξη ισχυρών δημοκρατικών ηγετών και δομών, ικανών να στηριχθούν από την ρωσσική κοινωνία. Εκτός αυτού, έχουν απαξιωθεί εντελώς οι ιδεολογίες της φιλελεύθερης δημοκρατίας κατά τα δυτικά πρότυπα (πηγή), ως αποτέλεσμα των αποτυχημένων μεταρρυθμίσεων της δεκαετίας του 1990 – καθώς επίσης της στρατηγικής «σοκ και δέους» που επέβαλε τότε το ΔΝΤ (άρθρο). Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται από τις απόψεις που έχουν οι Ρώσσοι για ορισμένες δυτικές χώρες, καθώς επίσης για το ΝΑΤΟ – όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις (πηγή).

Η δεύτερη Αχίλλειος πτέρνα της Ρωσσίας

Περαιτέρω, εκτός από την μεγάλη εξάρτησή της από την ενέργεια, σε συνδυασμό με την τεχνολογία εξορύξεως της Δύσεως, η δεύτερη Αχίλλειος πτέρνα της Ρωσσίας είναι η κεντρική της τράπεζα – θέμα στο οποίο έχουμε ήδη αναφερθεί, μαζί με τα τότε σχέδια απεξαρτήσεως του προέδρου Putin (ανάλυση). Το γεγονός αυτό δεν αφορά φυσικά μόνο στην Ρωσσία, αλλά σε όλες σχεδόν τις χώρες του πλανήτη, οι κεντρικές τράπεζες των οποίων έχουν το αποκλειστικό προνόμιο της δημιουργίας χρημάτων από το πουθενά – αντί να ανήκει απ’ ευθείας στα κράτη, όπως θα ήταν σωστό.
Σε κάθε περίπτωση, είτε οι κεντρικές τράπεζες ανήκουν στα κράτη, όπως για παράδειγμα η γερμανική, είτε όχι, είναι κάτω από την κυριαρχία του συστήματος της τράπεζας διεθνών διακανονισμών (BIS), το οποίο ελέγχεται από ιδιώτες – μεταξύ των οποίων οι μεγάλες τράπεζες που κατέχουν τη Fed, καθώς επίσης μία σειρά κεντρικών τραπεζών, στις οποίες συμμετέχει η δυναστεία των Rothschild.
Η σημερινή κεντρική τράπεζα της Ρωσσίας τώρα (Bank Rossii), είναι ουσιαστικά απόγονος της κεντρικής τράπεζας της ρωσσικής αυτοκρατορίας, η οποία ιδρύθηκε το 1860, ενώ σταμάτησε την λειτουργία της τον Νοέμβριο του 1917 – έχοντας αντικατασταθεί έως το 1922 από την λαϊκή τράπεζα της RSFSR, η οποία ιδρύθηκε μέσω του Λένιν από τους Rothschild. Μετά το 1922 και έως το 1991 αντικαταστάθηκε από την Gosbank της Σοβιετικής Ενώσεως – η οποία, μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ενώσεως, έδωσε την θέση της στην σημερινή (Bank Rossii), την οποία ίδρυσε το 1990 ο Γκορμπατσόφ.
Η πρώτη απορία εν προκειμένω είναι γιατί σταμάτησε την λειτουργία της το 1917 – όπου οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι, έως το τέλος του 17ου αιώνα η τσαρική αυτοκρατορία ήταν η μοναδική μεταξύ των ευρωπαϊκών δυνάμεων, η οποία δεν διέθετε κεντρική τράπεζα. Ο τσάρος απεφάσιζε λοιπόν για την εκτύπωση των νομισμάτων στην χώρα του, τα χρήματα ανήκαν σε αυτόν, άρα στο κράτος, ενώ ο ίδιος ήλεγχε την ποσότητά τους.
Μετά την πτώση του τσαρικού καθεστώτος τώρα, μία από τις πρώτες ενέργειες του Λένιν ήταν η ίδρυση της κεντρικής τράπεζας – σημειώνοντας πως η ρωσσική επανάσταση συγχρηματοδοτήθηκε από Γερμανούς τραπεζίτες, με ποσά που υπολογίζονται στα 50 εκ. μάρκα εκείνης της εποχής. Είναι δε γνωστή η φράση της μητέρας των πέντε αδελφών Rothschild, σύμφωνα με την οποία «Εάν δεν το θέλουν οι γιοί μου, δεν γίνεται κάποιος πόλεμος».
Ίσως φανεί περίεργο σήμερα, αλλά εκείνη την εποχή όποιος ήθελε να διεξάγει πόλεμο ή επανάσταση, χρειαζόταν χρήματα – τα οποία διέθεταν μόνο οι Rothschild. Σε κάθε περίπτωση, η επιτυχία της ρωσσικής επαναστάσεως εξαρτάτο σε μεγάλο βαθμό από την χρηματοδότησή της – την οποία εξασφάλισε ο Trotsky, κυρίως μέσω της Warburg, ένας εκ των ιδιοκτητών της οποίας ήταν μέτοχος της Fed, ενώ ο αδελφός του ήταν σύμβουλος του Γερμανού αυτοκράτορα και αρχηγός της μυστικής του υπηρεσίας.
Χωρίς να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες, οι οποίες υπάρχουν στα ιστορικά βιβλία, ο Λένιν δανείσθηκε ένα πολύ μεγάλο ποσόν μέσω της Warburg από τους Rothschild, οι οποίοι ήλεγχαν το χρηματοπιστωτικό σύστημα, για να διεξάγει την επανάσταση – με αποτέλεσμα να αυξήσουν οι Rothschild την επιρροή τους, εξαργυρώνοντάς την με τον έλεγχο της κεντρικής τράπεζας της κομμουνιστικής πλέον χώρας. Το συμβόλαιο δε που συνήψαν το 1917 οι Rothschild με το κράτος είχε διάρκεια 99 έτη – οπότε λήγει το 2016, εάν η ενημέρωσή μας είναι σωστή.
Εάν τώρα σκεφθεί κάποιος τι έχει συμβεί με την Ρωσσία το τελευταίο χρονικό διάστημα, κυρίως δε το μέγεθος της υποτιμήσεως του ρουβλίου, η οποία (υποτίμηση) είναι πολλαπλάσια της πτώσεως της οικονομίας της χώρας, εύλογα θα υποψιασθεί την διεξαγωγή μίας ακόμη μάχης στο παρασκήνιο – αυτήν της οικογενείας Rothschild, σε συνεργασία με τη Fed, εναντίον της Ρωσσίας και του νομίσματός της.
Η συγκεκριμένη μάχη των μαχών, θεωρώντας πως ο πρόεδρος Putin δεν θα ανανεώσει την συμφωνία με την κεντρική του τράπεζα (Bank Rossii, μέλος της BIS που ελέγχεται από τους Rothschild και την Fed), έχει στόχο να μην επιτρέψει την ανεξαρτησία της Ρωσσίας από το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα – οπότε τον περιορισμό της επιρροής του σε ολόκληρη την Ευρασία.
Όπως φαίνεται πάντως, ο πρόεδρος Putin μάλλον σχεδιάζει να εθνικοποιήσει την κεντρική τράπεζα, αφού λήξει το συμβόλαιό της – γεγονός που σημαίνει πως θα μπορούσε μετά να ασκήσει μία δική του νομισματική πολιτική, εντελώς ανεξάρτητη από την δυτική. Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνεται από όλες τις υπόλοιπες ενέργειές του όπως, για παράδειγμα, από την κατασκευή ενός δικού του συστήματος διακανονισμού πληρωμών σαν το «Swift», το οποίο έχει μεν έδρα τις Βρυξέλες, αλλά ελέγχεται από τις Η.Π.Α. (άρθρο).
Στο ίδιο «μήκος κύματος» ήταν ασφαλώς η ίδρυση του εναλλακτικού ΔΝΤ, καθώς επίσης της Παγκόσμιας Τράπεζας από τις χώρες των BRICS (ανάλυση) – επί πλέον του χρηματιστηρίου ενεργείας στην Αγία Πετρούπολη, έτσι ώστε ο κ. Putin να ανεξαρτητοποιηθεί από το σύστημα του πετροδολαρίου, πριν ακόμη τον στραγγαλίσει. Εκτός αυτού συζητείται ένα ακόμη εγχείρημα: το χρυσό ρούβλι, το οποίο θα μπορεί πολύ πιο εύκολα να αντέχει στις νομισματικές επιθέσεις της Δύσεως.

Επίλογος

Σύμφωνα με το σύνταγμα της Ρωσσίας, το οποίο δεν έχει το δικαίωμα να παραβεί ο Putin, η κεντρική τράπεζα της χώρας του είναι μέλος της κεντρικής τράπεζας των κεντρικών τραπεζών – της BIS με έδρα την Βασιλεία της Ελβετίας. Επειδή τώρα η BIS, η οποία θεωρείται κράτος εν κράτει, όπως επίσης η κεντρική τράπεζα της Αγγλίας και η Fed, ελέγχονται από τους Rothschild, η κεντρική τράπεζα της Ρωσσίας λειτουργεί εκ των πραγμάτων (de facto) προς όφελος μίας ξένης δυνάμεως.
Περαιτέρω, όπως όλες οι ελεγχόμενες από την BIS κεντρικές τράπεζες, η κεντρική τράπεζα της Ρωσσίας δεν μπορεί να εκδόσει περισσότερα ρούβλια, από όσα της επιτρέπουν τα συναλλαγματικά της αποθέματα. Εκτός αυτού, η Ρωσσία πουλάει πετρέλαιο έναντι δολαρίων (κάτι που αλλάζει σταδιακά στις συναλλαγές της με την Κίνα), ενώ με τα δολάρια που εισπράττει αγοράζει ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου – δηλαδή, υποσχετικές πληρωμής των Η.Π.Α., μέσω των οποίων τα δολάρια επιστρέφουν στην Fed.
Σε τελική ανάλυση λοιπόν, η Ρωσσία κατανοεί πως πουλάει πετρέλαιο έναντι των ηλεκτρονικών χρημάτων που εκδίδει ένας υπολογιστής στις Η.Π.Α. – ενώ με τον τρόπο αυτό δίνει την δυνατότητα στην Fed να επιτίθεται στην οικονομία της χώρας της. Για να μπορέσει όμως ο πρόεδρος Putin να εθνικοποιήσει την κεντρική τράπεζα της χώρας του ή/και να μην ανανεώσει την σύμβασή της, χρειάζεται μίαν εξουσιοδότηση, την οποία του απαγορεύει το ρωσσικό σύνταγμα.
Θα μπορούσε βέβαια να το αλλάξει, είτε με έναν νόμο που θα ψηφιζόταν από την Δουμά, είτε μέσω ενός δημοψηφίσματος – ενώ θεωρείται πως έχει την εκλογική δύναμη για να το επιτύχει. Εν τούτοις, φοβάται πως θα κατηγορηθεί για πραξικόπημα, αφού ήδη παρουσιάζεται από τα δυτικά ΜΜΕ ως δικτάτορας – πόσο μάλλον όταν μία τέτοια ενέργεια του θα σήμαινε την αρχή του τέλους για το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, ο ακρογωνιαίος λίθος του οποίου είναι το δολάριο.
Εάν δε οι Η.Π.Α. έχαναν το προνόμιο να τυπώνουν κατά το δοκούν δολάρια, εξοφλώντας με το απλό πάτημα ενός ηλεκτρονικού κουμπιού όλες τους τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις, όπως άλλωστε συμβαίνει από το 1971 και μετά, θα χρεοκοπούσαν ακαριαία – γεγονός που σημαίνει ότι, δεν θα το επιτρέψουν ποτέ, προτιμώντας να διεξάγουν ακόμη και πυρηνικό πόλεμο, φυσικά με πεδίο μάχης την Ευρώπη.
Ολοκληρώνοντας, ο Ρώσσος πρόεδρος το γνωρίζει καλλίτερα από όλους μας, οπότε πολύ δύσκολα θα αποφασίσει να διεξάγει την μάχη των μαχών, εθνικοποιώντας την κεντρική τράπεζα της χώρας του – εάν δεν το τολμήσει όμως, είναι αδύνατον να μην υποκύψει τελικά στις αμερικανικές επιθέσεις.

πηγή: Ἀλέξης Ζακυνθινὸς,
analyst.gr

  filonoi