Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙ ΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΟΥ.


Image result for αγια σοφια

Λόγω τού μεγέθους τού κειμένου ΠΕΡΙ ΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΟΥ παρουσιάζουμε τά σχόλια καί ανεξάρτητα.

χαλαρωσε είπε...
Η ενότητα του Θελήματος των Προσώπων...
σχολιο: το θελημα δεν ειναι της υποστασης αλλα της φυσεως, ως εκ τουτου δεν μιλαμε για ενοτητα θεληματος, που ειναι και η ουσια του Προσωπου, δηλαδη προσωπο ανευ ουσιας αλλα γεματο θελημα, δεν μιλαμε για ενοτητα θεληματος αλλα για το αυτο θελημα... της Αγίας Τριάδας,

τόσο ως έκφραση της απόλυτης αγάπης...

σχολιο: η αγαπη ειναι ενεργεια της ουσιας, και οχι εκφραση προσωπικου θεληματος. Δεν υπαρχει αγαπη αν εχουμε προσωπο με θελημα. Καταργειται η ενεργεια της ουσιας. Η αντικατασταση της ουσιας απο τη θεληση καταργει και την αλληλοπεριχωρηση διοτι σε αυτη την περιπτωση οι υποστασεις βγαινουν απο την ουσια τους. Επισης καταργειται και η αλληλοπεριχωρηση των δυο φυσεων του Κυριου διοτι ομοιως οτι γινεται γινεται ενεκα των φυσεων. Αρα απο τη στιγμη που εχουμε μονο το θελημα αυτοματως μιλαμε για φυσικα θεληματα χωρις την φυση. Παραλογισμος.

που τα συνδέει μεταξύ Τους, όσο και ως η υπαρκτική έκφραση του αγαπητικού (ερωτικού) τρόπου ζωής, με τον οποίο τα Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας επέλεξαν ελεύθερα, να Υπάρχουν, υποστασιάζοντας τη Θεία Φύση (έρως = ο τρόπος με τον οποίο υπάρχει το Πρόσωπο), 

σχολιο: τα προσωπα επελεξαν να υπαρχουν...παλι η θεληση ειναι αυτη που αποφασιζει για τα της ουσιας. Τα προσωπα ειναι τρεις τελειες υποστασεις της μιας τελειας ουσιας. Δεν ειναι ατελη διοτι θα εισαγετο συνθεση σε αυτην την περιπτωση αρα ειναι τελεια μιας τελειας ουσιας. Ο Πατηρ γεννα φυσικα, ειναι της φυσης η γεννηση και οχι της θελησης. Δεν ειναι επιλογη και φυσικα δεν εισαγεται αναγκη, αυτα εχουν απαντηθει.

αποτελεί, κατά τη γνώμη μας, το καίριο σημείο της Περί Θεού και Προσώπου διδασκαλίας της Εκκλησίας, δυνάμει του οποίου το Πρόσωπο ορίζεται –για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία– ως σχέση.

σχολιο: αυτα βρε ευλογημενε λεει και ο Ζηζιουλας. Η αλληλοπεριχωρηση δεν ειναι σχεση.

Συνεπώς, η έννοια του Προσώπου, οριζόμενη ως σχέση (δηλαδή, ως η ερωτική κοινωνία των ομοούσιων Προσώπων της Αγίας Τριάδας), είναι γέννημα και θρέμμα της Ορθόδοξης Θεολογίας, γιατί αυτή είναι, που διακρίνει την περί Θεού και Προσώπου διδασκαλία της Εκκλησίας, από τις αντίστοιχες διδασκαλίες όλων των άλλων θρησκειών και χριστιανικών ομολογιών, που δεν αποδέχονται το Τριαδολογικό Δόγμα.

σχολιο: ειναι γεννημα θρεμμα των προτεσταντων, των γερμανων και του σκεφτομαι αρα υπαρχω.


α) Στην Αγία Τριάδα δεν είναι «ακοινώνητες διακρίσεις» τα Πρόσωπα, αλλά τα Υποστατικά τους Ιδιώματα.
σχολιο: τα υποστατικα ιδιωματα ειναι τα ακοινωνητα της Αγιας Τριαδας. Αρα δεν κοινωνουν τα υποστατικα τους ιδιωματα.

Πιο απλά, τα Πρόσωπα τις Αγίας Τριάδας έχουν τα πάντα κοινά (Ουσία, Φυσικές Ενέργειες, Θέλημα)
σχολιο: ειναι τα της ουσιας. Αρα κοινωνουν τα της ουσιας και καλυτερα ειναι ομοουσια και οχι κοινωνουντα. ΤΟ ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΕΡΟς ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΤΙΚΟΤΕΡΟΣ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΜΑς ΠΑΕΙ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΟ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΓΕΙ ΤΡΟΠΟ ΤΙΝΑ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΑ. 
Εκτός από το Υποστατικά τους Ιδιώματα, γιατί αυτά είναι, που τα διακρίνουν μεταξύ τους, και κάνουν τον Πατέρα, τον Υιό, και το Άγιο Πνεύμα, να υπάρχουν ως απόλυτες Προσωπικές ετερότητες,
ΣΧΟΛΙΟ: ΤΑ ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΑ ΙΔΙΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ, ΤΟΝ ΥΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΩΣ ΑΠΟΛΥΤΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΤΕΡΟΤΗΤΕΣ.... ΔΗΛΑΔΗ ΕΝΩ ΔΕΧΕΤΑΙ Ο ΦΙΛΟΣ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ Κ.Τ.Λ. ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΚΟΙΝΩΝΕΙ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΤΕΡΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΗΣ. ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΠΟ. ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΤΟΠΟ ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΕΙ ΔΥΣΤΥΧΩς ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΤΗΝ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΤΗς ΟΥΣΙΑΣ ΔΙΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΕΤΕΡΟΝ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΑΛΛΑ ΕΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΘΕΛΗΜΑΤΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΟΥΣΙΑ. ΑΡΑ ΤΑ ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΑ ΙΔΙΩΜΑΤΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΛΗΜΑΤΑ, ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΤΑ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΑ ΕΝΩ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΑΛΛΗΛΟΠΕΡΙΧΩΡΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΝΩΣΗ, ΜΗ ΕΞΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ. Προσωπικα δεν εχω δει καπου να γραφεται οτι ειναι κοινωνια προσωπων ή υποστασεων.

που υποστασιάζουν με οντολογική ελευθερία (δηλαδή, με ελευθερία, που εκφράζεται, όχι ως επιλογή ανάμεσα στο καλό και το κακό, αλλά ως αυτοπροσδιορισμός του Όντος) τη Θεία Φύση. Είναι, συνεπώς, τραγικό λάθος, το να χαρακτηρίζονται τα Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας ως «ακοινώνητες διακρίσεις» (δηλαδή, ως Πρόσωπα, που αδυνατούν, να έρθουν σε αγαπητική σχέση και κοινωνία).

ΣΧΟΛΙΟ: ΔΗΛΑΔΗ ΑΝ ΕΡΘΟΥΝ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ ΕΝΩ ΧΩΡΙς ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΜΟΡΦΗ ΑΤΕΛΕΙΑΣ; ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΠΩς ΘΑ ΚΑΝΕΙ Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΦΑΕΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ;

«...Εν τω Θεώ μεταξύ της Υποστατικής Αρχής και της Ουσίας υπάρχει τελεία ταύτησις. Η Ουσία εγκλείεται εν ταις Υποστάσεσιν. Ουδεμίαν έχει ύπαρξιν κεχωρισμένην εκ των Υποστάσεων. Εν τω Θείω Είναι –άκρως υποστατικώ– ο αυτοπροσδιορισμός των Θείων Υποστάσεων προέρχεται εξ αυτών των ιδίων των Υποστάσεων, και κατ’ ουδένα τρόπω προκαθορίζεται ή επιβάλλεται υπό της Ουσίας...». (σελ. 317). Από τα ανωτέρω αποσπάσματα συνάγεται με σαφήνεια η πίστη του μακαριστού Γέροντος Σωφρονίου στην πρόταξη του Προσώπου έναντι της Ουσίας στην αιώνια Ύπαρξη της Αγίας Τριάδας. Η μαρτυρία του Γέροντος Σωφρονίου είναι –κατά την κρίσης μας– από μόνη της ικανή, να αποδείξει τον Ορθόδοξο και Πατερικό χαρακτήρα της εν λόγω διδασκαλίας, που –εκτενώς και επιτυχώς– αναπτύσσεται στα έργα άλλων θεολόγων. Και λέμε, ότι είναι από μόνη της ικανή, να αποδείξει την άχρονη πρόταξη του Προσώπου του Θεού Πατρός έναντι της Θείας Ουσίας εν τη Τριάδι, γιατί είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι, ότι ο μακαριστός γέρων Σωφρόνιος, ως εκ πείρας «γνωρίζων» το υπέρλογο μυστήριο της θεολογίας, είναι και ασφαλής μάρτυρας των όσων αναφέρει, «διδάσκων (ημάς) ως εξουσίαν έχων, και ουχ ως οι γραμματείς» (Ματ. 7, 29).
ΣΧΟΛΙΟ: ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΟΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙΣ ΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ ΑΛΛΑ ΘΑ ΣΕΒΑΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΙΛΟ.
ΕΙΣΑΙ ΟΦ ΣΑΙΝΤ ΦΙΛΕ.

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα. Είδα ορισμένα κείμενα στο blog και τα ερωτήματα που θέτω παρακάτω είναι κατά πάντα καλόπιστα. Θα χαρώ να δω τις όποιες απαντήσεις και ζητώ συγγνώμη αν παρεξηγώ τα γραφόμενά σου ή αν αστοχούν οι δικές μου θέσεις.


«ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΘΕΛΗΜΑΤΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΟΥΣΙΑ. ΑΡΑ ΤΑ ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΑ ΙΔΙΩΜΑΤΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΛΗΜΑΤΑ, ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ,...»

Υπάρχει κάπου η διατύπωση ανούσιο θέλημα; Το θέλημα δεν παραπέμπει στην Υπόσταση; Αν ναι δεν είναι περιττή η εν λόγω διατύπωση;

«ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΤΑ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΑ ΕΝΩ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΑΛΛΗΛΟΠΕΡΙΧΩΡΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΝΩΣΗ, ΜΗ ΕΞΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ. Προσωπικα δεν εχω δει καπου να γραφεται οτι ειναι κοινωνια προσωπων ή υποστασεων.»

Αν ετερότητα είναι η διάκριση και απόλυτα σημαίνει πλήρη διάκριση, άλλο Πρόσωπο, άλλη Υπόσταση, σε τι διαφέρει το «απόλυτη ετερότητα» που λες ότι δεν υπάρχει, με την «διάκριση»; Εκτός βέβαια αν άλλο εννοεί η διατύπωση του πρώτου.

Το μη εξερχόμενες της Πατρικής Ουσίας τι σημαίνει; Την ενότητα και την αλληλοπεριχώρηση; Είναι δόκιμη διατύπωση; Γιατί πρέπει να πούμε ότι από τον Πατέρα ότι δεν εξέρχονται οι άλλες δύο Υποστάσεις; Ο Πατήρ εξέρχεται της Υποστάσεως Υιού;


Επισκέπτης

amethystos είπε...

Εκδοσις ακριβης της ορθοδοξου πίστεως, Τά ιδιώματα της θείας φύσεως. Η εν αλλήλαις τών υποστάσεων μονή τε καί ίδρυσις. Αδιάστατοι γάρ αύται καί ανεκφοίτητοι αλλήλων εισιν (δέν απομακρύνεται η μία από τήν άλλη) ασύγχυτον έχουσαι τήν εν αλλήλαις περιχώρησιν,ουχ ώστε συναλείφεσθαι ή συγχείσθαι, αλλ' ώστε έχεσθαι αλλήλων. Υιός γάρ εν Πατρι καί Πνεύματι, καί Πνεύμα εν Πατρί καί Υιώ, καί Πατήρ εν Υιώ καί Πνεύματι, μηδεμιάς γινομένης συναλοιφής ή συμφύρσεως ή συγχύσεως. καί τό έν καί ταυτόν τής κινήσεως, έν γάρ έξαλμα καί μία κίνησις τών τριών υποστάσεων, όπερ επί τής κτιστής φύσεως θεωρηθήναι αδύνατον.
Αφού λοπόν αφομοιώσουμε μέ προσοχή καί ακρίβεια τόν λόγο τών Πατέρων μπορούμε νά θέσουμε κάποιες ερωτήσεις γιά θέματα πού δέ αρκεί η λογική μας

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραία και σύμφωνοι, αλλά οι ερωτήσεις μου στάθηκαν σε κάποιες διατυπώσεις σου. Δεν επιχείρησα σχολαστική ανάλυση διά της λογικής για τη Θεολογία, διευκρίνηση για ορισμένες δικές σου διατυπώσεις. Εσύ τι εννοείς στις διατυπώσεις σου.


Είδες τι είπα; Γιατί πρέπει να πούμε ότι από τον Πατέρα δεν εξέρχονται οι άλλες δύο Υποστάσεις; Ο Πατήρ εξέρχεται της Υποστάσεως Υιού; Το κείμενο που παραθέτεις επαληθεύει αυτό που λέω. Ο άγιος λέει ανεκφοίτητοι αλλήλων, όχι μόνο του Πατρός οι δύο άλλες Υποστάσεις. Η διατύπωση σας δύναται να οδηγήσει σε υποβιβασμό κατά τι των δύο άλλων υποστάσεων, αφού εδώ δεν μιλάμε για την αιτιώδη αρχή, αλλά για τις σχέσεις μεταξύ τους.


Στο άλλο με το ετερότητα και διάκριση δεν απάντησες.

Επισκέπτης

amethystos είπε...

Ως έχουν λέει τό δόγμα. Δέν κάνει λόγο γιά σχέσεις Γιά σχέσεις μίλησε ο Αυγουστίνος καί τώρα ο Γιανναράς. Μόνον ο Λόγος ενανθρώπησε.

Ανώνυμος είπε...

Ανοίγεις άλλη συζήτηση, δεν χρησιμοποιώ τη λέξη σχέσεις με την έννοια που έχεις στο μυαλό σου εν προκειμένω, αλλά ας πούμε ότι δεν την έβαλα, βάλε εσύ μια κατάλληλη λέξη.

Κάνεις τον κόπο να απαντήσεις αλλά δεν θίγεις αυτά που ρωτάω μιλάς αόριστα.



amethystos είπε...

Όπως είδαμε στα προηγούμενα, εξισώνοντας την Χριστολογία με την “θεολογία” το τριαδικό δόγμα κατεκλύσθη από αφαιρέσεις. Σ' αυτήν ακριβώς την περίπτωση η θεολογία κυριολεκτικά σώθηκε από το έργο ενός αγνώστου, του ψευδο-Κυρίλλου ο οποίος έγραψε ένα κείμενο “Περί της Αγιοτάτου Τριάδος” το οποίο προσετέθη στο τέλος των κειμένων του Κυρίλλου!

Μ' αυτό το έργο εισέρχεται στην συζήτηση των τριαδικών προβλημάτων ο όρος “περιχώρησις” και αποκαθίσταται η αληθινή σημασία της ουσίας! Μιλά για τον Θεό στο κεφάλαιο 7 σαν μια μοναδική ουσία, θεότης, δύναμις, θέλησις, ενέργεια, αρχή κτλ. η οποία διακρίνεται και λατρεύεται σε τρεις τέλειες υποστάσεις οι οποίες είναι ασυγχύτως και αχώριστα ενωμένες, διακριτές σε Πατέρα, Υιό και Άγιο πνεύμα. Η ενότης του Θεού ήταν ξανά η βάση του ορισμού και οι υποστάσεις ήταν ξανά οι τέλειες εκφράσεις του μοναδικού, αϊδίου και υπέρτατου Είναι. Ο Θεός διακρίνεται και λατρεύεται σε τρεις αντικειμενικές υποστάσεις αλλά είναι απολύτως Ένας.

Το αληθινό δόγμα σώζεται και διαρκεί λοιπόν, επειδή ο Ιωάννης Δαμασκηνός συμπεριλαμβάνει στον τόμο του, έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως, σχεδόν τα δύο τρίτα του κειμένου του ψευδο-Κυρίλλου χωρίς να αλλάξει σχεδόν μια λέξη. Στα Διαλεκτικά του ο Ιωάννης Δαμασκηνός (κεφ. 4) προτείνει έναν ορισμό της ουσίας σαν “πράγμα αυθύπαρκτον”, ένα πράγμα που η ύπαρξίς του είναι ανεξάρτητη από την ύπαρξη άλλων πραγμάτων: ο Θεός είναι μια ουσία αυτού του είδους και κάθε κτίσμα είναι μια ουσία, παρότι ο Θεός είναι μια ουσία που υπερβαίνει κάθε άλλη ουσία (ουσία υπερούσιος). Το Δόγμα της Αγίας Τριάδας ήταν ξανά ενός Θεού σε τρία “πρόσωπα” και όχι τριών προσώπων σε μια Θεότητα!

Επισκέπτη τέλειωσε τό επισκεπτήριο.

amethystos είπε...

Θά περιμένουμε καί τόν Χαλάρωσε φίλε. Νά μήν σ'αφήσουμε μέ τόσο σημαντικές ερωτήσεις νά σού βασανίζουν τό κεφάλι.

Ανώνυμος είπε...

Ωραία γιατί δεν μου είπες από την αρχή ότι δεν συζητιέσαι και ότι δεν απαντάς σε τίποτα για να μην κάνω τον κόπο να περιμένω απάντηση;

amethystos είπε...

Ρωτάς τόν χαλάρωσε φίλε. Ας περιμένουμε.

χαλαρωσε είπε...

το θελημα δεν ειναι της υποστασης αλλα της φυσεως.
Το θέλημα δεν παραπέμπει στην Υπόσταση; ΟΧΙ. ΑΥΤΟ ΓΡΑΦΩ. ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΑΛΛΑ ΕΜΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ. ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. ΑΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ: ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΟΥΣΙΟ. ΘΕΛΗΜΑ ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΜΙΚΟ. ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΟ. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΧΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΙΚΗ ΘΕΛΗΣΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΓΝΩΜΙΚΟ ΘΕΛΗΜΑ ΜΙΑς ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΙΟ ΤΟΥ ΘΕΛΗΜΑ. ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ. ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΔΗΛΑΔΗ. ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΤΙΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΘΕΙΟ ΤΟΥ ΘΕΛΗΜΑ. Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΟΑΙΡΕΣΗ. Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ. ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΠΡΟΑΙΡΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ. ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ. Η ΑΓΝΟΙΑ ΔΗΛΑΔΗ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ.

Αν ναι δεν είναι περιττή η εν λόγω διατύπωση; ΑΝ ΝΑΙ ΠΑΣ ΓΙΑ ΖΗΖΙΟΥΛΑ ΚΑΙ ΠΕΡΣΟΝΑΛΙΣΤΕΣ ΓΕΝΙΚΑ.

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΝΩΣΗ. ΤΟ ΑΠΑΝΤΑΜΕ. ΑΝ ΘΕΣ ΔΕΣ ΤΟ. Η ΑΛΛΗΛΟΠΕΡΙΧΩΡΙΣΗ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΗν ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ. ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΟΛΙΣΘΑΙΝΟΥΜΕ ΣΕ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΙΣΜΟ. ΕΧΕΙ Ο αδερφος αμεθυστος ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΓΓΡΑΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΟΠΟΤΕ ΕΚΕΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ.
ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΔΩ ΜΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ αμεθυστου:

Ὥσπερ δὲ ἐπὶ τῆς θεότητος μίαν φύσιν ὁμολογοῦμεν, τρεῖς δὲ ὑποστάσεις κατὰ ἀλήθειαν οὔσας φαμὲν, καὶ πάντα μὲν τὰ φυσικὰ καὶ οὐσιώδη ἁπλᾶ φαμεν, τὴν δὲ διαφορὰν τῶν ὑποστάσεων ἐν μόναις ταῖς τρισὶν ἰδιότησι, τῇ ἀναιτίῳ καὶ πατρικῇ καὶ τῇ αἰτιατῇ καὶ υἱϊκῇ καὶ ἐκπορευτῇ ἐπιγινώσκομεν, ἀνεκφοιτήτους δὲ αὐτὰς καὶ ἀδιαστάτους ἀλλήλων καὶ ἡνωμένας καὶ ἐν ἀλλήλαις ἀσυγχύτως περιχωρούσας ἐπιστάμεθα, καὶ ἡνωμένας μὲν ἀσυγχύτως –τρεῖς γάρ εἰσιν, εἰ καὶ ἥνωνται–, διαιρουμένας δὲ ἀδιαστάτως. Εἰ γὰρ καὶ ἑκάστη καθ ̓ ἑαυτὴν ὑφέστηκεν, ἤγουν τελεία ἐστὶν ὑπόστασις καὶ τὴν οἰκείαν ἰδιότητα, ἤτοι τὸν τῆς ὑπάρξεως τρόπον διάφορον κέκτηται, ἀλλ ̓ ἥνωνται τῇ τε οὐσίᾳ καὶ τοῖς φυσικοῖς ἰδιώμασι καὶ τῷ μὴ διίστασθαι, μηδὲ ἐκφοιτᾶν τῆς πατρικῆς ὑποστάσεως, καὶ εἷς Θεός εἰσί τε καὶ λέγονται.

ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΣΕ αμεθυστο ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΥΣ ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑΥΤΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΙ.

amethystos είπε...

Χαλάρωσε φίλε, βλέπεις τί εχουμε πάθει. Κανουμε ερωτήσεις χωρίς νά εχουμε τρίψει τό μυαλό μας στούς Πατέρες. Καλό Χειμώνα φίλε.