Η ΑΛΒΑΝΙΔΑ ΑΟΙΔΟΣ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΡΙΚ

Μήπως τελικά οι Ελληνες αξίζουν τις συμφορές που βιώνουν λόγω της αφέλειάς των;

Από τον
Αλκιβιάδη Κ. κεφαλά

Το σύνολο των Αλβανών μεταναστών στο εξωτερικό της πατρίδας των, καθώς και οι Αλβανοί έποικοι στην Ελλάδα, στις κοινωνικές, οικογενειακές ή δημόσιες εκδηλώσεις των αρέσκονται να φωτογραφίζονται σχηματίζοντας διά των χειρών το σχήμα του αλβανικού αετού, που εκφράζει την πολιτική θέση του εθνικού αλυτρωτισμού τους. Οι Αλβανοί που βρίσκονται εκτός Αλβανίας συμμετέχουν ενεργά και συναισθηματικά στην εθνική θέση της χώρας τους, που συνοπτικά εκφράζει ότι «ο γεωγραφικός χώρος που βρίσκεται στις γειτονικές με την Αλβανία χώρες και στον οποίο κατοικούν αλβανικοί πληθυσμοί είναι αλβανικό έδαφος υπό κατοχή και συνεπώς θα πρέπει να προσαρτηθεί στην Αλβανία».

Οσον αφορά την Ελλάδα, οι Αλβανοί θεωρούν ότι οι Αλβανοί Τσάμηδες μουσουλμάνοι που κατοικούσαν στη Θεσπρωτία πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο θα πρέπει όχι μόνο να αποζημιωθούν οικονομικά για την εγκληματική τους δράση, επειδή έντυσαν στα μαύρα όλη την Ηπειρο κατά τη διάρκεια του πολέμου, αλλά και ότι ο γεωγραφικός χώρος από τα σημερινά αλβανικά σύνορα μέχρι τον Αμβρακικό κόλπο θα πρέπει να προσαρτηθεί στην Αλβανία, αντιγράφοντας τις πολιτικές πρακτικές των Ιταλών και των Γερμανών κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
Συνεπώς οι Αλβανοί έποικοι στην Ελλάδα, όταν σχηματίζουν δημοσίως το σχήμα του αλβανικού αετού, εκδηλώνουν άμεσα και συνειδητά ότι το συγκεκριμένο τμήμα του ελληνικού γεωγραφικού χώρου θα πρέπει να προσαρτηθεί στην Αλβανία.

Μπορεί οι Αλβανοί έποικοι να εισέβαλαν στην Ελλάδα με τη μορφή του πένητος, εξαθλιωμένου και ξυπόλητου πολίτη, όταν άνοιξε τα σύνορα ο Αντώνης Σαμαράς ως υπουργός Εξωτερικών τη δεκαετία του ‘90, η χώρα μας όμως τους παρείχε κάθε δυνατή βοήθεια και μεγάλες ευκαιρίες για να προκόψουν οικονομικά, είτε μέσω της σκληρής εργασίας είτε μέσω της βάναυσης εγκληματικότητας. Αμέσως, επί τη εμφανίσει τους, το ελληνικό κράτος τούς χορήγησε επιδόματα αλληλεγγύης, προτεραιότητα πρόσβασης σε κοινωνικές δομές έναντι των Ελλήνων, όπως π.χ. προτεραιότητα στην κατάληψη θέσεων από τα παιδιά τους στα νηπιαγωγεία και τους παιδικούς σταθμούς, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, συντάξεις, επίδομα ενοικίου, πιστωτική κάρτα τροφίμων, δωρεάν μεταφορά με τις συγκοινωνίες, δωρεάν διακοπές το καλοκαίρι μέσω του κοινωνικού τουρισμού. Ολα αυτά βεβαίως με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Στην Ελλάδα οι Αλβανοί έμαθαν να ντύνονται με ρούχα αντί να φορούν τσουβάλια, έντυσαν τα πόδια τους με κανονικά παπούτσια αντί για τεχνουργήματα υπόδησης από λάστιχα αυτοκινήτων, στεγάστηκαν σε σπίτια και διαμερίσματα αντί για καλύβες, άρχισαν να σιτίζονται κανονικά προσθέτοντας στον σωματικό σκελετό τους σταδιακά λίπος, αντικατέστησαν το ποδήλατο με αυτοκίνητο.

Ετσι στην Ελλάδα οι Αλβανοί μετασχηματίστηκαν ολοκληρωτικά και ως προς τη μορφή και ως προς το περιεχόμενο. Τα συναισθήματα όμως της αγάπης για την πατρίδα τους, ανεξαρτήτως της κοινωνικής των θέσεως, από τον απλό εργάτη και τον ληστή μέχρι τον επιχειρηματία, δεν μετεβλήθησαν καθόλου. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν τη δύναμη και το ψυχικό σθένος να υποστηρίζουν δημοσίως την προσάρτηση εδαφών της θετής τους πατρίδας στην πατρίδα της καρδιάς τους. Αυτό βεβαίως δεν είναι ούτε μεμπτό ούτε κατακριτέο. Το αντίθετο μάλιστα. Οι άνθρωποι πρέπει αφενός να εκφράζονται όπως αισθάνονται και, αφετέρου, είναι άξιοι θαυμασμού και παράδειγμα προς μίμηση επειδή αγαπούν την πατρίδα τους και αισθάνονται ακόμη Αλβανοί, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα τούς προσέφερε τα πάντα. Ετσι, η στάση της Αλβανίδας τραγουδίστριας που σχημάτισε δημοσίως στην Πορτογαλία τον αλβανικό αετό, την οποία η Κύπρος προτίμησε να στείλει για να την εκπροσωπήσει στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, είναι απολύτως κατανοητή. Αυτό όμως που δεν είναι κατανοητό και χρήζει άμεσα ψυχιατρικής μελέτης είναι η τοποθέτηση του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (ΡΙΚ), που δήλωσε για το γεγονός: «Το ΡΙΚ είναι στη Λισαβόνα για έναν μουσικό διαγωνισμό. Δεν ασχολείται με παραφιλολογίες και οτιδήποτε άλλο εκτός ουσίας. Πρόκειται για έναν μουσικό διαγωνισμό και η Ελένη κάνει εξαιρετικά τη δουλειά της».

Το ΡΙΚ εκφωνεί τις εκπομπές του στην Κύπρο στα ελληνικά επειδή απευθύνεται στο τμήμα εκείνο του πληθυσμού της Κύπρου που ακόμα ομιλεί την ελληνική, είναι χριστιανοί ορθόδοξοι και συνεπώς είναι ακόμα Ελληνες. Το ΡΙΚ λοιπόν με τη δήλωσή του συμπαραστάθηκε στην Αλβανίδα τραγουδίστρια με δημόσια έκφραση επικρότησης προσάρτησης ελληνικών εδαφών στην Αλβανία. 

Ετσι, για ακόμη μια φορά έχουμε το οξύμωρο σχήμα της σύμπλευσης ενός δημόσιου ελληνικού οργανισμού με τις διεκδικήσεις μίας ξένης χώρας απέναντι στην πατρίδα μας, τη στιγμή που οι παχυλοί μισθοί του προσωπικού και του διευθυντού του πληρώνονται από τους φόρους των Ελλήνων Κυπρίων. Με την ίδια λογική και το ίδιο σκεπτικό είναι μάλλον δύσκολο να αντιληφθεί κάποιος ότι η δήλωση συμπαράστασης του ΡΙΚ στις εδαφικές διεκδικήσεις της Αλβανίας δεν είχε την πολιτική στήριξη της κυπριακής κυβέρνησης. Το εύλογο ερώτημα που γεννάται στους ακόμη σκεπτόμενους πολίτες είναι: «Μήπως τελικά οι Ελληνες αξίζουν τις συμφορές που βιώνουν και θα εξακολουθούν να βιώνουν και στο μέλλον, λόγω της αφέλειάς των και των ψυχεδελικών πολιτικών συμπεριφορών τους;»

*Διδάκτωρ Φυσικής του πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

dimokratianews