Μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου
Τὸν ἅγιο Παΐσιο τὸν γνώρισα τὸ 1982, ὅταν ἤμουν φοιτητὴς Νομικῆς.
Ἦταν ὁ ἄνθρωπος ποὺ περίμενε ν’ ἀκούσει κάτι πονεμένο γιὰ νὰ ἔχει καρδιακὴ προσευχή, κι ἦταν πάντοτε ἐν ἀναμονὴ στὸ ἀκουστικό τοῦ σύγχρονου κόσμου. Ἕνας ἀσκητὴς γιὰ τὸν κόσμο. Τοῦ ἄνοιγες τὴν καρδιά σου καὶ σοῦ ἄνοιγε τὸν νοῦ. «Φῶς Χριστοῦ φαίνει πάσι».
Ἐπέμενε νὰ μὴν πάω στὸ Ἅγιο Ὅρος μοναχὸς «Στὴν Κύπρο νὰ πᾶς» μοῦ εἶπε. «Νὰ κάνετε βάσεις πνευματικές, κι αὐτὲς οἱ βάσεις θὰ διώξουν τὶς βάσεις». Ὅταν τοῦ εἶπα δὲν κατάλαβα τὸ τελευταῖο, μοῦ εἶπε χαριτολογώντας: «Ἀμερικανάκι εἶσαι καὶ δὲν καταλαβαίνεις; Ἑλληνικὰ μιλῶ…
Τὸ πρόβλημα τῆς Κύπρου εἶναι πνευματικό. Τώρα ἐφαρμόζεται ὁ πνευματικὸς νόμος. Ὅταν φτιάξετε μοναστήρια, ἐνορίες, οἰκογένειες ὀρθόδοξες, τότε οἱ βάσεις τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς κατοχῆς θὰ ἐξαφανιστοῦν».
Μὲ ἔβγαλε ἔξω στὴν αὐλὴ τοῦ κελλιοῦ του καὶ σχημάτισε στὸ χῶμα ἕνα μεγάλο ὀρθογώνιο σχῆμα. Τὸ μοίρασε σὲ δύο τετράγωνα καὶ μοῦ εἶπε: «Θὰ ‘ρθεῖ καιρὸς ποὺ θὰ φτιάξεις μοναστήρια, δύο αὐλὲς νὰ κάνεις. Μία γιὰ τοὺς λαϊκοὺς καὶ μία δεύτερη μόνο γιὰ μοναχούς». Ἐγὼ ἀπόρησα γιὰ αὐτὰ πού μοῦ εἶπε γιατί ἤμουν ἕνας ἁπλὸς φοιτητὴς καί, συμπλήρωσε, «ἀργότερα θὰ τὰ κάνεις αὐτά». Πράγματι, ἀργότερα ὡς ἱερομόναχος κι ἀρχιερέας, κτίσαμε τὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Γεωργίου Μαυροβουνίου καὶ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Νικολάου παρὰ τὴν Ὁροῦντα, μὲ τὸν τρόπο ποὺ μᾶς ὑπέδειξε ὁ Ἅγιος Παΐσιος. Ἐκ τότε ὅποτε πήγαινα στὸ Ἅγιο Ὅρος τὸν ἔβλεπα καὶ μοῦ εἶπε πολλὰ τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι τοῦ παρόντος.
Ὁ ἅγιος Παΐσιος εἶναι ὁ Καππαδόκης ποὺ ἔγινε Ἁγιορείτης καὶ τώρα πιὰ οἰκουμενικὸς διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδοξίας, θαυμαστὸς προφήτης τοῦ γένους μας ποὺ δοκιμάζει τὴν πίστη καὶ τὴν ἀπιστία πολλῶν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου